Το «σχέδιο Γη και ...Ήλιος» στους Γερμανούς!
Η Ελληνική κυβέρνηση υπόσχεται σε Γερμανούς επενδυτές, την εύρεση και διάθεση κατάλληλων δημόσιων εκτάσεων συνολικής έκτασης 200 χιλ. στρεμμάτων για την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών συστημάτων, με χαμηλή μίσθωση για 25 χρόνια, πλήρως αδειοδοτημένα, και χωρίς «γραφειοκρατία», προκειμένου να υλοποιηθεί το φαραωνικό σχέδιο « Ήλιος» που φιλοδοξεί να καταστήσει την Ελλάδα χώρα παραγωγής «φασόν» ηλιακής ενέργειας, την οποία θα εξάγει «εικονικά» στη Δυτική Ευρώπη.
Αυτά σε γενικές γραμμές ανακοίνωσε ο υπουργός Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής Γ. Παπακωνσταντίνου στους ιδιώτες της Ενέργειας, παρουσιάζοντας το κυβερνητικό πρόγραμμα « Ήλιος» στο 26ο Συνέδριο για την Ηλιακή Ενέργεια στο Αμβούργο. Η σύλληψη του σχεδίου στηρίζεται σε δύο κύρια σημεία: αφενός, στην δημιουργία ειδικών «επενδυτικών ζωνών» όπου θα ισχύει το μοντέλο της Σαγκάης και οι μισθοί θα είναι επιπέδου Κίνας, κάτι που έχει ήδη εφαρμοστεί και στην Πολωνία και αφετέρου στις προβλέψεις της κοινοτικής οδηγίας 28/2009, η οποία επιτρέπει σε ένα κράτος-μέλος, προκειμένου να καλύψει τους στόχους για κάλυψη της ενεργειακής ζήτησης από ΑΠΕ, να τις παράγει σε άλλες χώρες.
Σύμφωνα με μία πρώτη περιγραφή του «σχεδίου Ήλιος» που έκανε ο ίδιος ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Γιώργος Παπακωνσταντίνου, σε συνέδριο για την ηλιακή ενέργεια στο Αμβούργο, το σχέδιο προβλέπει την παραχώρηση δημόσιων εκτάσεων σε επενδυτές έναντι "εικονικού" μισθώματος και για διάστημα τουλάχιστον 25 ετών. Οι περιοχές αυτές θα λειτουργούν λίγο πολύ με χαρακτηριστικά «Ειδικών Επενδυτικών Ζωνών», καθώς σύμφωνα με τον αρμόδιο υπουργό θα είναι «πλήρως απαλλαγμένες από γραφειοκρατικά και διοικητικά εμπόδια», ενώ οι επενδύσεις θα συνοδευτούν από πρόσθετα κίνητρα.
Επιπλέον, στις περιοχές αυτές θα απλοποιηθούν και θα συντομευτούν οι διαδικασίες των αδειοδοτήσεων, θα απεμπλακούν οι αδειοδοτήσεις από περιβαλλοντικούς και χωροταξικούς περιορισμούς, θα υπάρχουν έτοιμες συμφωνίες διασύνδεσης με το εθνικό σύστημα ηλεκτροδότησης κ.α. Στην ουσία δηλαδή το Ελληνικό Δημόσιο θα «πουλήσει» ολοκληρωμένα επενδυτικά σχέδια μαζί με όλες τους τις άδειες για την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών πάρκων «με το κλειδί στο χέρι».
Οι προς παραχώρηση δημόσιες εκτάσεις αναζητούνται ήδη στην περιουσία της ΔΕΗ (κλειστά ορυχεία), του υπουργείου Γεωργίας, του υπουργείου Εθνικής Άμυνας, στην Κτηματική Υπηρεσία του Δημοσίου κ.α.
Στόχος του προγράμματος είναι η παραγωγή 2,2 GW ώς το 2020 και έως 10 GW ηλιακής ενέργειας (όση δηλαδή είναι περίπου όλη η ενέργεια που παράγεται σήμερα στην Ελλάδα) μέχρι το 2050. Για να υλοποιηθεί δε εκτιμάται ότι θα απαιτηθούν επενδύσεις 20 δισ. ευρώ μόνο για την ανάπτυξη των πάρκων, χωρίς να συνυπολογίζεται η απαραίτητητη ανάπτυξη των δικτύων μεταφοράς (μόνο εντός Ελλάδας απαιτούνται τουλάχιστον 4-5 δισ. ευρώ).
Ο ίδιος ο υπουργός σημείωσε ότι από τα 10 GW της επιδιωκόμενης συνολικής παραγωγής, με τα σημερινά δεδομένα δεν είναι εφικτό να «εξαχθούν» πάνω από 2.000-2.500 MW ενέργειας προς την Κεντρική Ευρώπη, καθώς απαιτείται ενίσχυση των διασυνδέσεων ανάμεσα στην Ελλάδα και τις άλλες χώρες της Ε.Ε., και κυρίως με την Ιταλία, τη Σλοβενία και την Ουγγαρία.
Πρακτικά, μόνο η παραγωγή 2.000-2.500 MW θα μπορούσε να αποτελέσει αντικείμενο φυσικών εξαγωγών σε άλλες χώρες, ενώ η υπόλοιπη ισχύς θα πρέπει να καταναλώνεται στην Ελλάδα, για λογαριασμό όμως τρίτων χωρών, οι οποίες θα την εντάσσουν στατιστικά στην εθνική τους παραγωγή.
Το μεγαλεπήβολο επενδυτικό σχέδιο « Ήλιος» βασίζεται στη δυνατότητα που δίνει η ευρωπαϊκή οδηγία 28/2009 για «εικονικές πωλήσεις» ισχύος από ένα κράτος-μέλος με πλεόνασμα παραγωγής σε άλλα που έχουν έλλειμμα, για να επιτύχουν τους στόχους που έχουν τεθεί με ορίζοντα το 2020, ώστε το 20% της ηλεκτροπαραγωγής να προέρχεται από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας.
Αυτή δηλαδή τη δυνατότητα των βόρειων κρατών της Ευρώπης να εκμεταλλευτούν τον ελληνικό ήλιο ώστε να πετύχουν τους εθνικούς τους στόχους στην ηλεκτροπαραγωγή χωρίς να δαπανήσουν τεράστια κεφάλαια, τάζει το ελληνικό σχέδιο.
Αυτό μπορεί να γίνει είτε με τη μέθοδο της «στατιστικής μεταβίβασης», είτε μέσω των «κοινών προγραμμάτων». Στην πρώτη περίπτωση η ενέργεια θα παράγεται λ.χ στην Ελλάδα αλλά θα τη «χρεώνεται» η Γερμανία ως δική της παραγωγή, ενώ στη δεύτερη, μέσω κοινών διακρατικών συμφωνιών, η παραγωγή θα μοιράζεται ανάμεσα στις δύο χώρες.
Η Γερμανία, η οικονομική κρίση και το Κάρβουνο!
H γενική δέσμευση που έχει αναλάβει η Ευρωπαϊκή Ένωση, στο πλαίσιο του Πρωτοκόλλου του Kιότο, να μειώσει τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα κατά 5%, συνεπάγεται συγκεκριμένες υποχρεώσεις για κάθε κράτος-μέλος, ανάμεσά τους και η Γερμανία.
Oι εκπομπές των ρυπογόνων αερίων που θεωρούνται υπεύθυνα για το φαινόμενο του θερμοκηπίου έχουν πλέον μεταβληθεί σε χρηματιστηριακό προϊόν, η τιμή του οποίου καθορίζεται με βάση την προσφορά και τη ζήτηση. Ολόκληρες χώρες, εταιρείες, επενδυτές, μεσίτες και κερδοσκόποι, αγοράζουν και πωλούν πλέον μονάδες διοξειδίου του άνθρακα στα χρηματιστήρια του Λονδίνου και του Σικάγου, όπως ακριβώς θα έκαναν με το ρύζι, το πετρέλαιο, το σιτάρι ή το χρυσό. Όποιος υπολείπεται του επιτρεπτού ορίου εκπομπής ρύπων, πουλάει σε εκείνον που το υπερβαίνει. Έτσι η Κίνα, η ΗΠΑ και βέβαια η Γερμανία αγοράζουν από τις υποανάπτυκτες χώρες της Αφρικής αλλά και όλου του Τρίτου Κόσμου τα "δικαιώματά τους" να μολύνουν με τους διάφορους ρύπους που ευθύνονται για το Φαινόμενο του Θερμοκηπίου! Η αγορά του άνθρακα αναπτύσσεται ραγδαία. Να σκεφτεί κανείς πως από 400 εκατ. δολάρια που ήταν το 2004, το μέγεθός της έφτασε στα 127 δισεκατομμύρια το 2009 και σύμφωνα με προβλέψεις των ειδικών, μέχρι το 2020 μπορεί να φτάσει μέχρι και τα τρία τρισ.
Μετά όμως το καταστροφικό τσουνάμι στην Ιαπωνία και το πυρηνικό ατύχημα στην Φουκοσίμα, όπως χαρακτηριστικά σημειώνει το Bloomberg ανέβηκε πολύ η τιμή των Ευρωπαϊκών δικαιωμάτων άνθρακα. Σε αυτό συνέβαλε και η απόφαση της γερμανικής κυβέρνησης να κλείσει τα πυρηνικά εργοστάσια της χώρας μέχρι το 2022!,
Έτσι οι τιμές των δικαιωμάτων άνθρακα εκτοξευτηκαν στα ύψη! Ο λόγος προφανής: η ισχυρότερη οικονομία της Ευρώπης, από καθαρός εξαγωγέας ενέργειας, μετατρέπεται αίφνης σε εισαγωγέα, που αναζητά τρόπους να καλύψει το χαμένο 25% του ενεργειακού του μίγματος. Ήδη το ενεργειακό σύστημα στη Γερμανία λειτουργεί κοντά στα όριά του , μετά το κλείσιμο επτά πυρηνικών εργοστασίων της κάτω από την πίεση ενός ισχυρού, δυναμικού και διογκούμενου οικολογικού κινήματος, ενώ η κατάσταση εκτιμάται ότι θα επιδεινωθεί τον χειμώνα, στη διάρκεια του οποίου οι ανάγκες της χώρας σε ενέργεια παραδοσιακά αυξάνονται καθώς ούτε κατά διάνοια δεν μπορούν να υποκατασταθούν τα παραγόμενα πυρηνικά ΜW , από αιολικά MW. "Εurope may have less nuclear output during the next few years and continued high gas prices, which would force utilities to burn coal and drive carbon prices “sharply” higher", τονίζει χαρακτηριστικά το Bloomberg .
Βέβαια καθώς η οικονομική κρίση βαθαίνει στην Ευρώπη και η ύφεση χτυπάει την πόρτα της Γερμανίας, πολλοί είναι αυτοί που ζητούν αναθεώρηση της απόφασης για κλείσιμο των Πυρηνικών της Εργοστασίων! Και μεσούσης της οικονομικής κρίσης πολλοί οικονομολόγοι κρούουν το κώδωνα του κινδύνου για την Γερμανική Οικονομία στο βαθμό που η βιομηχανική της παραγωγή δεν στηριχθεί σε φθηνή ενέργεια που θα μειώνει το κόστος παραγωγής και θα αυξάνει το ποσοστό κέρδους για τις βιομηχανίες! Και τι φθηνότερο για την παραγωγή ενέργειας από τον Άνθρακα!
Η Γερμανία είναι μία από τις μεγαλύτερες παραγωγούς άνθρακα της Ευρώπης και ήδη τον χρησιμοποιεί για το 50% της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Σημειωτέον ότι από τις ποσότητες που χρησιμοποιεί, το 50% εξορύσσεται στην ίδια τη Γερμανία και το υπόλοιπο εισάγεται. Το κόστος του άνθρακα είναι σχετικά χαμηλό, κάτι που σημαίνει ότι η παραγωγή ενέργειας με τη συγκεκριμένη πρώτη ύλη είναι επικερδής, ακόμα και αν συμπεριληφθεί σε αυτήν η δαπάνη για την αγορά επιπλέον δικαιωμάτων εκπομπής διοξειδίου του άνθρακα, όπως προβλέπουν οι σχετικοί κανόνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το ινστιτούτο ερευνών Oppenheim σε μελέτη του έδειξε ότι η παραγωγή άνθρακα είναι οικονομικά βιώσιμη ακόμα και αν τα δικαιώματα εκπομπής διοξειδίου του άνθρακα φθάσουν τα 20 ευρώ ο τόνος. Εξάλλου όπως παραδέχονται οι αναλυτές, «ο άνθρακας έχει μεν το μειονέκτημα της εκπομπής διοξειδίου του άνθρακα, όμως αυτό αντισταθμίζεται εύκολα καθώς τα παγκόσμια αποθέματα σκληρού άνθρακα θα διαρκέσουν τουλάχιστον 100 χρόνια και είναι διαθέσιμα σε πολλές χώρες-μέλη του ΟΟΣΑ». Ιδιαίτερα, ο τύπος του άνθρακα που παράγει η Γερμανία «θα διαρκέσει ίσως και εκατοντάδες χρόνια»! Οι αναλυτές επισημαίνουν ότι η Γερμανία έχει φροντίσει ώστε η παραγωγή των νέων εργοστασίων άνθρακα να είναι καλυμμένη σε ό,τι αφορά τα δικαιώματα εκπομπής διοξειδίου του άνθρακα για τα 14 πρώτα χρόνια λειτουργίας τους. Τέλος, οι γερμανικές εταιρείες επεξεργάζονται ειδική τεχνολογία, η οποία θα επιτρέπει τον διαχωρισμό και την υπόγεια αποθήκευση του διοξειδίου του άνθρακα.
Η Ευρωπαϊκή Οδηγία 28/2009 για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας όμως καθορίζει όριο συμμετοχής των ΑΠΕ κατά 20 % στο ενεργειακό ισοζύγιο της κάθε Χώρας μέλους της Ε.Ε. με υψηλά πρόστιμα για όσους το παραβαίνουν! Τον σκόπελο αυτό η Γερμανία τον ξεπερνάει μέσω της "Φασόν παραγωγής πράσινης ενέργειας"!
Συγκεκριμένα και σύμφωνα με το άρθρο 6 της οδηγίας 28/2009, «Τα κράτη μέλη μπορούν να συμφωνούν και μπορούν να προβαίνουν σε ρυθμίσεις για τη στατιστική μεταβίβαση συγκεκριμένης ποσότητας ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές από ένα κράτος μέλος σε άλλο. Η μεταβιβαζόμενη ποσότητα αφαιρείται από την ποσότητα ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές η οποία λαμβάνεται υπόψη κατά την εκτίμηση της συμμόρφωσης του μεταβιβάζοντος κράτους μέλους προς τις απαιτήσεις του άρθρου 3 παράγραφοι 1 και 2 και προστίθεται στην ποσότητα ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές η οποία λαμβάνεται υπόψη κατά την εκτίμηση της συμμόρφωσης άλλου κράτους μέλους που δέχεται τη μεταβίβαση.»
Επίσης σύμφωνα με το άρθρο 7 της ίδιας οδηγίας, δύο ή περισσότερα κράτη μέλη μπορούν να συνεργάζονται για κοινά έργα οιουδήποτε τύπου τα οποία αφορούν την παραγωγή ενέργειας από ΑΠΕ, με τη συμμετοχή και ιδιωτικών φορέων. Στην περίπτωση αυτή η ΕΕ θα πρέπει να ενημερώνεται για τις ποσότητες που καταλογίζονται υπέρ του ενός ή του άλλου κράτους.
Τέλος η οδηγία επιτρέπει σε δύο ή περισσότερα κράτη να συνενώνουν εθελοντικά ή να συντονίζουν μερικώς τα εθνικά τους καθεστώτα στήριξης. Στις περιπτώσεις αυτές, ορισμένη ποσότητα ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές η οποία παράγεται στην επικράτεια συμμετέχοντος κράτους μέλους μπορεί να καταλογίζεται στον εθνικό συνολικό στόχο άλλου συμμετέχοντος κράτους.
Προσπαθώντας να ξεμπλέξουμε αυτό το κουβάρι της περίπλοκης διεθνούς και ευρωπαϊκής νομοθεσίας για την περιβόητη «Πράσινη Ανάπτυξη» το συμπέρασμα είναι απλούστατο και ξεκάθαρο: Η Γερμανία θα μπορεί να συνεχίζει όχι μόνο να βασίζεται αλλά και να αυξάνει την ηλεκτρική ενέργεια που παράγει από το βρώμικο αλλά φθηνό Κάρβουνο, ενώ θα φαίνεται ότι παράγει ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές που όμως θα βρίσκονται στην Ελλάδα και των οποίων το παραγόμενο και σαφώς ακριβότερο ηλεκτρικό ρεύμα θα καταναλώνεται στην Ελλάδα!
Αυτό το συμπέρασμα εξάλλου συμφωνεί και με την πρώτη αναφορά για το « σχέδιο Ήλιος» που έκανε ο ίδιος ο υπουργός ΠΕΚΑ κύριος Παπακωνσταντίνου στο συνέδριο στο Αμβούργο (Παρόλο που το ξαναγράψαμε παραπάνω το επαναλαμβάνουμε για να το εμπεδώσετε καλύτερα): «από τη συνολική δυνατότητα ανάπτυξης φωτοβολταϊκών με ισχύ έως 10.000 μεγαβάτ, μόνο η παραγωγή των περίπου 2.000 μεγαβάτ θα μπορούσε να αποτελέσει αντικείμενο φυσικών εξαγωγών σε άλλες χώρες, μέσω υφιστάμενων και νέων διασυνδέσεων οι οποίες όμως θα πρέπει να εξασφαλίσουν χρηματοδότηση. Η υπόλοιπη ισχύς θα μπορεί να παράγεται και να καταναλώνεται στην Ελλάδα, για λογαριασμό όμως της Γερμανίας, η οποία θα την εντάσσει στατιστικά στην εθνική της παραγωγή.»
Το τι συνέπειες θα έχει για τον παραγωγικό ιστό της Ελλάδας η αναγκαστική χρήση της κατά πολύ ακριβότερης «πράσινης» ενέργειας δεν χρειάζεται να είναι οικονομολόγος για να το καταλάβει! Όπως δεν χρειάζεται κανείς και ιδιαίτερες γνώσεις πολιτικής οικονομίας για να καταλήξει σε κάποια γενικά αλλά ουσιαστικά συμπεράσματα από την μελέτη του «Σχεδίου Ήλιος»:
*Πρώτον, η Γερμανία ζητάει τη "δημιουργία ειδικών επενδυτικών ζωνών" στην Ελλάδα, εντός των οποίων θα ισχύει διαφορετικό φορολογικό αλλά και εργασιακό καθεστώς. Στις οικονομικές αυτές ζώνες οι επιχειρηματίες φορολογούνται με έναν ελάχιστο συντελεστή, παίρνουν επιδότηση μέχρι 50% επί του συνόλου των επενδυτικών τους δαπανών και έχουν αποικιακού επιπέδου ελαφρύνσεις στο ζήτημα του εργοδοτικού και ασφαλιστικού κόστους. Στα βιομηχανικά αυτά πάρκα δεν θα ισχύει η ελληνική εργασιακή νομοθεσία και φορολογία αλλά ένα ιδιότυπο αποικιοκρατικό καθεστώς με κύρια χαρακτηριστικά το εξαιρετικά χαμηλό εργατικό και φορολογικό κόστος, καθώς και τα απεριόριστα δικαιώματα της εργοδοσίας να προχωρεί σε προσλήψεις και απολύσεις χωρίς αποζημιώσεις. Φυσικά εκεί δεν έχουν θέση «στρεβλώσεις» και «παρωχημένα δικαιώματα» όπως συνδικαλισμός, απεργίες, άδειες ή επιδόματα. Άλλωστε, οι εργαζόμενοι στις ζώνες αυτές υποχρεωτικά υπογράφουν ειδικά προσύμφωνα ότι παραιτούνται από τη διεκδίκηση αποζημίωσης. Στα σύγχρονα βιομηχανικά γκέτο λειτουργούν πολύγλωσσες σχολές εργατικής επιμόρφωσης ενώ στα περίχωρα δημιουργούνται εμπορικές ζώνες με γερμανικά καταστήματα και εμπορικά κέντρα. Συνέπεια των «φορολογικών παραδείσων» που ζητούν οι Γερμανοί θα είναι η σταδιακή ντε φάκτο επέκταση, σε μικρότερη κλίμακα, της κινεζοποίησης σε ολόκληρο τον ιδιωτικό τομέα.
*Δεύτερον, οι γερμανικές επενδύσεις δεν θα χρηματοδοτηθούν από το γερμανικό κεφάλαιο, αλλά κατά κύριο λόγο, από ένα μεγάλο (ίσως και το μεγαλύτερο) μέρος των κονδυλίων του ΕΣΠΑ (€20 δις), απο κοινού και με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕΠ) ! Για αυτόν, ακριβώς το λόγο, υπεύθυνος της ομάδας κρούσης (task force for Greece) της Κομισιόν, για την εφαρμογή του Μεσοπρόθεσμου και του ΕΣΠΑ, ορίστηκε ο γερμανός Χορστ Ράιχενμπαχ επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης (EBRD), τον οποίο ακόμη και δημοσιεύματα του "κυρίαρχου" τύπου χαρακτήρισαν "σκιώδη Πρωθυπουργό" της Ελλάδας! Κοινώς, μέχρι και με τα ψίχουλα των διαρθρωτικών ταμείων και του ταμείου συνοχής, θα χρηματοδοτήσουν την ολοκληρωτική μετατροπή της Ελλάδας σε νεοαποικία της Γερμανίας!
*Τρίτον, είναι μεγάλος μύθος οι σταθερές θέσεις εργασίας που δήθεν ανοίγουν με τις ΑΠΕ! Δεν έχετε παρά να επισκεφτείτε ένα Αιολικό ή ένα Φωτοβολταϊκό Πάρκο για να διαμορφώσετε προσωπική άποψη. Οι μόνες μόνιμες θέσεις εργασίας είναι αυτές του προσωπικού φύλαξης (Security) των πάρκων! Ακόμη και οι πιο μαχητικοί υποστηρικτές της «Πράσινης Ανάπτυξης» παραδέχονται πλέον πως για κάθε «πράσινη» θέση εργασίας που δημιουργείτε καταστρέφει 2,2 «μη πράσινες-παραδοσιακές» θέσεις εργασίας. (Η κυριότερη μελέτη έγινε στην Ισπανία, μια χώρα που παρέχει γενναίες επιδοτήσεις στις επενδύσεις για την «πράσινη» ανάπτυξη ιδιαίτερα στον τομέα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του συγγραφέα της μελέτης καθ. Gabriel Calzada Alvarez, οι επιδοτήσεις για επενδύσεις σε ανανεώσιμες πηγές ηλεκτρικής ενέργειας κοστίzουν στο κράτος 29 δισεκατομμύρια ευρώ. Αυτές οι επιδοτήσεις δημιούργησαν 50.200 νέες θέσεις εργασίας, κάτι που ισοδυναμεί με επιδότηση 570.000 ευρώ για κάθε θέση εργασίας. Από την άλλη πλευρά ο ιδιωτικός τομέας δημιουργεί μια θέση εργασίας με το ήμισυ των χρημάτων που δαπανά το κράτος - δηλαδή με 260.000 ευρώ. Αν, λοιπόν, το κράτος είχε αφήσει τα χρήματα στα χέρια του ιδιωτικού τομέα, θα είχαν δημιουργηθεί 113.000 θέσεις εργασίας, δηλαδή περίπου οι διπλάσιες. Όπως, λοιπόν, δείχνει η ισπανική μελέτη, στην ουσία οι κρατικές επιδοτήσεις στην «πράσινη» ανάπτυξη καταστρέφουν θέσεις εργασίας - συγκεκριμένα καταστρέφουν δύο θέσεις εργασίας για κάθε νέα θέση εργασίας την οποία δημιουργούν! ) Αυτή η πολιτική των κρατικών επιδοτήσεων προς τις ΑΠΕ ακολουθείται μεσούσης της οικονομικής κρίσης (!) στην Χώρα μας με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα την τελευταία επιχορήγηση με περίπου 8000000 ευρώ από το Υπουργείο Ανάπτυξης εταιρείας για την εγκατάσταση αιολικού πάρκου και με την δικαιολογία ότι θα δημιουργηθεί μία (1) θέση εργασίας!!! Επιπλέον, ο περαιτέρω αυτοματισμός της παραγωγής σε ορισμένους κλάδους της «πράσινης ανάπτυξης» συρρικνώνει τις νέες "πράσινες" θέσεις εργασίας που δυνητικά θα δημιουργηθούν. Χαρακτηριστικά, ο πρόεδρος της αμερικανικής SunPower κ. Ντικ Σουάνσον, δήλωσε , στο διεθνες συνέδριο Intersolar, στο Σαν Φρανσίσκο, ότι «αν και με τα σημερινά παγκόσμια δεδομένα εγκατεστημένης ισχύος 500 γιγαβάτ, ετησίως, από ηλιακή ενέργεια, ισοδυναμούν με 4 εκατομμύρια θέσεις εργασίας, ο περαιτέρω αυτοματισμός της διαδικασίας παραγωγής θα μειώσει αυτές τις θέσεις εργασίας κατά 75%.»
*Τέταρτον, όλη η τεχνολογία που αφορά της ΑΠΕ (Ανεμογεννήτριες, Φωτοβολταϊκά Πάνελ, Τουρμπίνες Υδροηλεκτρικών) είναι εισαγόμενη και πανάκριβη. Οι κύριοι παραγωγοί "πράσινης τεχνολογίας" είναι οι Γερμανοί, οι Αμερικάνοι και οι Κινέζοι! Το ποιοι θα έχουν λοιπόν άμεσο οικονομικό όφελος και ποιοι θα ζημιωθούν στο εμπορικό ισοζύγιο εισαγωγών-εξαγωγών από ένα τέτοιου είδους φαραωνικό σχέδιο όπως είναι το "Πρόγραμμα Ήλιος" μπορείτε εύκολα να το συμπεράνετε!
*Πέμπτον, ο τυπικός βαθμός απόδοσης ενός φωτοβολταϊκού στοιχείου βρίσκεται στο 13 – 19%, ο οποίος, συγκρινόμενος με την απόδοση άλλου συστήματος (συμβατικού, αιολικού, υδροηλεκτρικού κλπ.), παραμένει ακόμη αρκετά χαμηλός. Αυτό σημαίνει ότι το φωτοβολταϊκό σύστημα καταλαμβάνει μεγάλη επιφάνεια προκειμένου να αποδώσει την επιθυμητή ηλεκτρική ισχύ. Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Ότι μεγάλες εκτάσεις Γης θα αλλάξουν χρήση για να αποδοθούν στους Γερμανούς ώστε να εγκαταστήσουν τα Φωτοβολταϊκά τους Πάρκα. Και αυτό θα έχει συνέπειες όχι μόνο οικολογικές και περιβαλλοντικές αλλά και καθαρά οικονομικές: η γη που θα αλλάξει χρήση ειδικά για την εγκατάσταση Φωτοβολταϊκών Πάρκων είναι πρωτίστως "Παραγωγική Γη" και συνήθως αγροτική! Τα παρελκόμενα αφορούν την συνοδό αποδόμηση του Τουριστικού Προϊόντος που συνήθως φέρνουν τέτοιου είδους και μεγέθους "επενδύσεις"!
*Έκτο και τελευταίο συμπέρασμα, είναι πως οι μόνοι οφελειμένοι στην Ελλάδα από την υλοποίηση του "Σχεδίου Ήλιος"-για μια ακόμη φορά- θα είναι οι Μεγαλοεργολάβοι της Πράσινης Ανάπτυξης! Από την μια οι "Πράσινες Μπίζνες" θα ανοίξουν καθώς κάποιοι από αυτούς θα αναλάβουν μεγάλες εργολαβίες από τους Γερμανούς! Απ΄την άλλη μην ξεχνάτε ότι η ενέργεια που θα παράγετε από το "Σχέδιο Ήλιος" δεν θα είναι ελληνική! Θα θεωρείτε Γερμανική, ανεξάρτητα του ότι θα παράγετε και θα καταναλώνετε στην Ελλάδα! (το επαναλαμβάνουμε για να το χωνέψετε ακόμη καλύτερα!) Οπότε η Χώρα μας για να πετύχει το δικό της ποσοστό της παραγόμενης ενέργειας από ΑΠΕ στο 20% της συνολικής Ενέργειας που παράγει, θα πρέπει να συνεχίζει να γεμίζει με Ανεμογεννήτριες τα Βουνά της και με Φράγματα τα ρέματά της! Χαράς Ευαγγελία για τους Μεγαλοεργολάβους! Και δεδομένου ότι οι ίδιοι αυτοί Μεγαλοεργολάβοι θα εξαγοράσουν και τις Λιγνιτικές Μονάδες της ΔΕΗ, και μάλιστα στις σημερινές Χρηματιστηριακές Αξίες , το φαγοπότι για αυτούς προβλέπετε τεράστιο! Φανταστείτε το καθόλου υποθετικό σενάριο να αυξάνουν την κατανάλωση Λιγνίτη για την παραγωγή Ενέργειας και ταυτόχρονα να πρέπει να συνεχίζουν να επιχορηγούνται από τον Ελληνικό Κρατικό Προϋπολογισμό για να εγκαταστήσουν και νέα Αιολικά Πάρκα ώστε να πετύχει η Χώρα μας τον στόχο του 20%!
Ακραίο;
Στην Ελλάδα της "Μαύρης Ανάπτυξης και της Πράσινης Απάτης" τίποτε δεν πρέπει να μας φαντάζει πλέον ως ακραίο: εδώ τολμούν να παρουσιάσουν την Καταστροφή Παρθένων Οικοτόπων μοναδικής αξίας για τη βιοποικιλότητα όπως είναι τα Βαρδούσια ως Μοντέλο της Πράσινης Ανάπτυξης!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου