«Εθνικό μετα-μνημόνιο»...

Μανιφέστο φτώχειας και εξαθλίωσης!

«Εθνικό μετα-μνημόνιο» ονομάζουν οι κεφαλαιοκράτες το οικονομικό «πλάνο δράσης» για την ανάπτυξη στην επόμενη 10ετία, το οποίο εγγυάται από τη μία την αύξηση του πλούτου τους και από την άλλη την αύξηση της φτώχειας και της εκμετάλλευσης των εργαζομένων και των πλατιών λαϊκών στρωμάτων. Το συγκεκριμένο πόνημα, που ουσιαστικά παραγγέλθηκε από την κυβέρνηση, πληρώθηκε από τον ΣΕΒ και την Ενωση Ελληνικών Τραπεζών και εκπονήθηκε από την εταιρεία «McKinsey» , έχοντας στο μεταξύ λάβει τα «εύσημα» από τη ΝΔ και την τρόικα, παρουσιάστηκε επίσημα στις 5 Σεπτεμβρίου.

Αναδημοσίευση από την εφημερίδα «Ριζοσπάστης».

Μεγάλο μέρος των συστάσεών του για το ποιοι κλάδοι πρέπει να υποστηριχθούν τα επόμενα δέκα χρόνια και με ποιον τρόπο, καθώς και οι επισημάνσεις του για γενικότερες παρεμβάσεις στην οικονομία αφορούν μέτρα και κατευθύνσεις που έχουν ήδη υιοθετηθεί μέσα από τα διάφορα αντιδραστικά μνημόνια, το μεσοπρόθεσμο και τους νόμους που προωθεί ή έχει ψηφίσει η κυβέρνηση. Πέρα από αυτά που έχουν προαναγγελθεί ή υλοποιούνται, εκτενείς είναι οι αναφορές σε γνωστές θέσεις των μεγαλοεπιχειρηματιών, που επαναλαμβάνονται τα τελευταία χρόνια, σχετικά με τις «αναγκαίες» αντιλαϊκές ανατροπές στο δημόσιο τομέα, την αγορά εργασίας, το θεσμικό πλαίσιο της επιχειρηματικότητας, τη δικαιοσύνη.

Αυτή η - κατά παραγγελία - ανακεφαλαίωση των αξιώσεων της πλουτοκρατίας, η οποία καταδικάζει την εργατική τάξη, τους μικρούς Επαγγελματοβιοτέχνες και τους φτωχούς αγρότες σε μεγαλύτερη εξαθλίωση έως και καταστροφή, δίνει ιδιαίτερη έμφαση στο στόχο της συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης του κεφαλαίου, στις ανατροπές των εργασιακών σχέσεων και όποιων κατακτήσεων απέμειναν, στη διοχέτευση των δημόσιων πόρων σε επακριβώς διατυπωμένες υποδομές που θα τις εκμεταλλευτούν συγκεκριμένα επενδυτικά συμφέροντα και στην αύξηση της απόδοσης των επενδύσεων, ως μέσο προσέλκυσης ξένων κεφαλαίων. Ο πρόεδρος του ΣΕΒ Δ. Δασκαλόπουλος δήλωσε σχετικά ότι «προτείνουμε σήμερα στις πολιτικές δυνάμεις, στους κοινωνικούς φορείς, στους Ελληνες πολίτες ένα εθνικό μετα-μνημόνιο», το οποίο «ευχή και ελπίδα μας είναι να αποτελέσει τη βάση μιας ευρείας, εφαρμοσμένης πολιτικής και κοινωνικής συναίνεσης».

Το απόγευμα της  5ης  Σεπτεμβρίου, ο πρόεδρος του ΣΕΒ, στην επίσημη παρουσίαση της μελέτης, διατύπωσε τη θέση για εγκαθίδρυση, μεσοπρόθεσμα, «πανευρωπαϊκής οικονομικής διακυβέρνησης», με ό,τι αυτό συνεπάγεται για χώρες με διαφορετικό επίπεδο ανάπτυξης και σε συνθήκες ανισομετρίας. Πάντως, ο Δ. Δασκαλόπουλος εκτίμησε ότι είναι νομοτέλεια η έξοδος από το ευρώ εάν «δεν αντέξουμε να συμπορευθούμε με τον σκληρό ευρωπαϊκό πυρήνα», αν, δηλαδή, δεν συνεχιστεί και δεν κλιμακωθεί παραπέρα η αντεργατική επίθεση, ενώ ...φυσικά κάλεσε σε αταλάντευτη ολοκλήρωση της επώδυνης προσπάθειας αλλαγής, για την οποία έχει δεσμευθεί η Ελλάδα.

Οι εμπνευστές του σχεδίου υπόσχονται 50 δισ. ευρώ πρόσθετο πλούτο και 500 χιλ. νέες θέσεις εργασίας το 2021, με αύξηση του ρυθμού ανάπτυξης κατά 3%, αντί για 1,5% που είναι ο στόχος. Πλούτος που θα πάει στις τσέπες του κεφαλαίου χάρη σε νέες, κακοπληρωμένες θέσεις εργασίας, σε μια «ευέλικτη» αγορά εργασίας με έντονη «κινητικότητα» και με εκατοντάδες χιλιάδες αυτοαπασχολούμενους και αγρότες να ψάχνουν μεροκάματο.

Οι κλάδοι της υπερκερδοφορίας!

Οι βασικοί οικονομικοί κλάδοι που το μεγάλο κεφάλαιο κρίνει ότι θα του αποφέρουν σημαντικά κέρδη τα επόμενα 10 χρόνια είναι 5:

Τουρισμός.

Ενέργεια.

Βιομηχανία - μεταποίηση τροφίμων.

Αγροτική παραγωγή - γεωργικές καλλιέργειες.

Λιανικό και χονδρεμπορικό εμπόριο.

Δίπλα σε αυτούς τους βασικούς τομείς προστίθενται και κάποιοι ακόμη που χαρακτηρίζονται ως «αναδυόμενοι αστέρες» από τους συντάκτες της έκθεσης: Παραγωγή γενόσημων φαρμάκων, ιχθυοκαλλιέργειες, ιατρικός τουρισμός, φροντίδα για την τρίτη ηλικία και τους χρόνια ασθενείς, δημιουργία περιφερειακών διαμετακομιστικών κόμβων, διαχείριση αποβλήτων.

Τα «βαρίδια» - εργασιακά δικαιώματα και ΕΒΕ!

Η μελέτη «προτείνει ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης της Ελλάδας». Στην παρουσίαση που έγινε  το μεσημέρι της 5ης Σεπτεμβρίου στους δημοσιογράφους, τα στελέχη του ελληνικού γραφείου της «McKinsey» έκαναν χαρακτηριστικές επισημάνσεις, που προδιαγράφουν ταυτόχρονα ποιους πλήττει το συγκεκριμένο σχέδιο και ποιες θα είναι οι συνέπειες. Ως βασικές «παθογένειες» της ελληνικής οικονομίας εντοπίστηκαν: «Η δομή της οικονομίας αποθαρρύνει τις επενδύσεις και τη δημιουργία οικονομιών κλίμακας. Ο ευρύτερος δημόσιος τομέας είναι μεγάλος και μη αποδοτικός. Η δομή και οι όροι της αγοράς εργασίας περιορίζουν την ευελιξία και την κινητικότητα του εργατικού δυναμικού. Το νομικό και δικαστικό σύστημα είναι δύσβατο και αποθαρρύνει τις επενδύσεις. Η παραοικονομία είναι πολύ εκτεταμένη». Αξίζει να σημειωθεί η επισήμανση στελέχους της μελετητικής εταιρείας ότι μεγάλο μέρος των πολύ μικρών επιχειρήσεων στην Ελλάδα συντηρείται στη ζωή λόγω της παραοικονομίας!

Σημειώθηκε, επίσης, ότι είναι παρατεταμένα τα ελλείμματα παραγωγικότητας, καθώς το 2009 η Ελλάδα συνολικά υπολειπόταν κατά 40% από τις ΗΠΑ και κατά 29% από την ΕΕ των «15». Εχει αξία η θέση της μελέτης ότι οι μικρές επιχειρήσεις με μέχρι και 9 εργαζόμενους λειτουργούν με παραγωγικότητα κατά 40% χαμηλότερη σε σχέση με τις επιχειρήσεις άνω των 250 εργαζομένων. Ο «κατακερματισμός και το μικρό μέγεθος των επιχειρήσεων στους περισσότερους κλάδους», η «υπερβολική ρύθμιση των αγορών», το «δεσμευτικό και μη ευέλικτο πλαίσιο των συλλογικών συμβάσεων», που αυξάνει και το «κόστος εργασίας», είναι μερικά από τα «εμπόδια στην παραγωγικότητα και την ανάπτυξη στην ελληνική οικονομία».

Σε άλλο σημείο, επισημαίνεται ότι «ο ιδιωτικός τομέας πρέπει να ενεργοποιηθεί για την αξιοποίηση επιχειρηματικών και επενδυτικών ευκαιριών που θα ενισχύσουν την εξωστρέφεια και ανταγωνιστικότητα της χώρας, να στραφεί στη δημιουργία μεγαλύτερων μονάδων και σε δραστηριότητες παραγωγής και εμπορίου που αξιοποιούν καλύτερα τα επενδυτικά κεφάλαια, την τεχνολογία και το εργατικό δυναμικό. Η περαιτέρω μεταρρύθμιση της αγοράς εργασίας θα συνεισφέρει επίσης στη βελτίωση της παραγωγικότητας». Πιο συγκεκριμένα, ως προς το τελευταίο, αναφέρεται ότι απαιτείται «μια νέα αντίληψη εργασίας» και ότι: «Η μερική απασχόληση πρέπει να ενθαρρυνθεί ώστε να διευρυνθεί η βάση απασχόλησης και να γίνει πιο ευέλικτη η εργασία. Η κινητικότητα στην αγορά εργασίας είναι σημάδι υγιούς και ισχυρής οικονομίας που δημιουργεί ευκαιρίες απασχόλησης και δεν πρέπει να αποθαρρύνεται».

Οσο για το ποιοι πρέπει να πάρουν το δημόσιο χρήμα, σημειώνεται: «Διεθνώς εμπορεύσιμοι τομείς, όπως ο τουρισμός, και η βιομηχανία πρέπει να απορροφήσουν το μεγαλύτερο μέρος των διαθέσιμων πόρων, ώστε να αποκτήσουν οικονομίες κλίμακας, τεχνογνωσία και ανταγωνιστικότητα σε διεθνές επίπεδο».

Γενικές και κλαδικές παρεμβάσεις!

Στη μελέτη παρατίθενται πάνω από 100 οριζόντιες και κλαδικές «αναπτυξιακές δράσεις». Παραδείγματα αυτών είναι η θέσπιση διαδικασίας «φαστ τρακ» για την έγκριση επενδύσεων ανάλογη με αυτή των ...Ολυμπιακών Αγώνων, ο ανεξάρτητος μηχανισμός πρόσληψης στελεχών από την εγχώρια και διεθνή αγορά για τον δημόσιο τομέα, η δημιουργία πρόσθετου τμήματος στο ΣτΕ αποκλειστικής ενασχόλησης με στρατηγικές επενδύσεις, δημιουργία «Μονάδας Οικονομικής Ανάπτυξης και Μεταρρύθμισης» άμεσα υπαγόμενης στον πρωθυπουργό με συμμετοχή ιδιωτών! Αναφορικά με τους κλάδους, πολλές προτάσεις είναι αναμενόμενες, όπως η ανάπτυξη της κρουαζιέρας στον τουρισμό, των υποδομών (με δημόσιο χρήμα βεβαίως), η άρση «αντικινήτρων» κλπ. Στον αγροτικό τομέα, όχι μόνο προκρίνεται η δημιουργία μεγάλων καλλιεργειών, αλλά και η εκχώρηση δημόσιων εκτάσεων, όχι φυσικά στους μικρούς αγρότες.