Ο χωλός Λύκος που πέταξε με τον άνεμο της ελευθερίας!

Η πραγματική Ιστορία ενός καταπληκτικού ζώου!

Έμεινε γνωστός στην Ιστορία με το υποκοριστικό του όνομα, "Limpy" (Χωλός)  ή "Hoppy" (Χοροπηδηχτός) ανάλογα με το ποιος μίλαγε για αυτόν! Κατ΄αναλογία με το πως βλέπει κάποιος ένα ποτήρι νερού γεμάτο μέχρι την μέση: μισογεμάτο ή μισοάδειο; Έτσι άλλοι έβλεπαν έναν Λύκο να κουτσαίνει και τον φώναζαν "Limpy" και άλλοι έναν λύκο να χοροπηδάει και τον αποκαλούσαν "Hoppy"! Τα υποκοριστικά του αυτά ονόματα προέρχονταν από τον χαρακτηριστικό τρόπο με τον οποίο περπατούσε, συνεπεία  ενός παλιού τραυματισμού του, που τον άφησε ανάπηρο για όλη του τη ζωή. 

Η επίσημη ονομασία του ήταν Wolf 253.  Ήταν ένας από τον μικρό πληθυσμό των λύκων στα βόρεια Βραχώδη Όρη. Έναν μικρό μεν πληθυσμό αλλά σημαντικότατο για την Ιστορία και την Πορεία αυτού του ξεχωριστού και μοναδικού είδους της Άγριας Ζωής, καθώς χάρη σ'αυτόν ακριβώς τον μικρό πληθυσμό, το είδος τους τελικά γλύτωσε πραγματικά την τελευταία στιγμή  από το χείλος της πλήρους εξαφάνισης. Και δυστυχώς ήταν και ένας από τους 1500  λύκους των ΗΠΑ, που τελικά στις αρχές του 2008, έχασαν την νομοθετική προστασία που τους παρείχε η Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση, ως είδη που απειλούνται με εξαφάνιση. Η Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση των ΗΠΑ, κάτω από τις έντονες πιέσεις Κτηνοτροφικών και Κυνηγετικών Λόμπι, αποχαρακτήρισε τους Λύκους από "προστατευόμενο είδος" και έτσι δόθηκε η δυνατότητα σε κτηνοτρόφους και κυνηγούς να μπορούν να σκοτώνουν λύκους μετά από χορήγηση πολιτειακών ή και κομητειακών αδειών θήρας τους! Και στις 28 Μαρτίου 2008, ο Wolf 253  πυροβολήθηκε και σκοτώθηκε.

Ο Limpy ή Hoppy ή Wolf 253, σε ..."αναμνηστική" φωτογράφιση.

Ο Χωλός Λύκος αστέρας του Πάρκου του Yellowstone!

Ο Wolf 253 δεν ήταν  ένας οποιοδήποτε λύκος. Εξαιτίας του χαρακτηριστικού  περπατήματός του με μόνο τρία πόδια, γρήγορα και από μικρός έγινε ένας από τους πιο αναγνωρίσιμους  λύκους στο Πάρκο του Yellowstone. Αλλά και μέσα στην αγέλη του, ο Limpy ήταν μοναδικός: ήταν μαύρος, μεγαλόσωμος και ψηλότερος κι από τον Wolf 21, τον πατέρα του και αρχηγό της αγέλης. Φρόντιζε με εξαιρετικό τρόπο  τα κουτάβια της αγέλης, και μαζί με τον πατέρα του είχαν τον κύριο ρόλο στην προστασία της οικογένειας τους από τις επιθέσεις των αρκούδων αλλά και των άλλων λύκων του Yellowstone.

Οι "Δρυΐδες"(Druid), η αγέλη του Limpy,  είχε στην κυριαρχία της το μεγαλύτερο μέρος της ανοικτής κοιλάδας  Lamar στο Εθνικό Πάρκο του Yellowstone. Ο πατέρας του ο Wolf 21, ήταν ο αρχηγός, το αρσενικό "Άλφα" της αγέλης, και η μητέρα του η Wolf 106F η αντάρτισσα της αγέλης, καθώς λίγο καιρό αργότερα θα αποσχιστεί από τους  "Δρυΐδες", για να φτιάξει δικιά της αγέλη. Ο Wolf 253 γεννήθηκε αρχές της άνοιξης του 2οοο!

Σύμφωνα με το μύθο, ο Limpy-Wolf 253 τραυματίστηκε νεαρός, υπερασπίζοντας την αγέλη του, σε μια σκληρή μάχη με μία αντίπαλη αγέλη λύκων τους "Nez Perce". "Ήταν ένας από αυτούς που διαφύλαξαν την περιοχή κυριαρχίας  της αγέλης των Δρυΐδων στην κοιλάδα Lamar. Και ταυτόχρονα διαφύλαξε και την ακεραιότητα της αγέλης και της οικογένειάς του. Και έκανε το καλύτερο που μπορούσε και με το παραπάνω. Στην μάχη αυτή τραυμάτισε έναν τένοντα, ή έναν μυ, δεν είμαστε σίγουροι. Αλλά ποτέ δεν θεραπεύτηκε και πιθανότατα δεν πρόκειται ποτέ να θεραπευτεί!», είχε δηλώσει ο Rick McIntyre, υπεύθυνος του Εθνικού Πάρκου Yellowstone σε μια συνέντευξή, όταν ήδη ο Limpy είχε αναδειχτεί σε "αστέρα" του πάρκου  και χιλιάδες τουρίστες έτρεχαν στην κοιλάδα Lamar με την ελπίδα να τον συναντήσουν. 

Παρά την χωλότητά του ο Wolf 253 κυνηγούσε άλκες και ελάφια με την ίδια ταχύτητα όπως και τα υπόλοιπα μέλη της αγέλης του. Όμως ο τρόπος που έτρεχε ήταν χαρακτηριστικότατος- ουσιαστικά πήδαγε στα τρία του πόδια ενώ το τέταρτο πόδι του παράλυτο σερνόταν πίσω- και οδήγησε γρήγορα τους χιλιάδες επισκέπτες του Πάρκου να του προσδώσουν το παρατσούκλι "Limpy" (Χωλός). Και εξαιτίας αυτής του της "χωλότητας" έγινε γρήγορα διάσημος σε όλη την Αμερική. Εκατοντάδες φωτογράφοι συνωστίζονταν στην κοιλάδα Lamar για μια του φωτογραφία. Δεκάδες κινηματογραφικά συνεργεία παρακολουθούσαν την αγέλη των Δρυΐδων θέλοντας να καταγράψουν αποκλειστικά στιγμιότυπα του Limpy, εν ώρα κυνηγιού! Και  παρά το γεγονός ότι ο Limpy παρ' όλη την μικρή του ηλικία  μεσουρανούσε στο Πάρκο του Yellowstone, σαν μεγάλος αστέρας όπως ήταν πήρε και ένα μεγάλο ρίσκο, που όμως τελικά θα τον έφερνε στην κορυφή και θα τον αναδείκνυε σε  πραγματικό σύμβολο για ολόκληρη την Άγρια Ζωή του Πλανήτη ολόκληρου. Ο "χωλός" ανάμεσα στους υγιείς λύκους της αγέλης του, τολμά κάτι που κανένας άλλος από την αγέλη του δεν τόλμησε  να κάνει: εγκαταλείπει την οικογένεια του και φεύγει μακρύτερα από οποιονδήποτε άλλο λύκο του Πάρκου μέχρι τότε!

Η αγέλη των Δρυΐδων.  

Η πρώτη απόδραση προς την ελευθερία!

Ως νεαρός λύκος ο Limpy έδειξε γρήγορα τον "ελευθεριακό" του χαρακτήρα! Άφησε την ασφάλεια και την προστασία της αγέλης του και ακολούθησε έναν παράτολμο και μοναχικό δρόμο. Το φθινόπωρο του 2002 βγήκε νότια από τα όρια του Πάρκου Yellowstone , και αφού διέσχισε όλο το νότιο Ουαϊόμινγκ πέρασε τα σύνορα της πολιτείας Γιούτα. Είναι Νοέμβριος του 2002, και αυτή είναι η πρώτη εμφάνιση Λύκου στη Γιούτα εδώ και  70 χρόνια.

Ο Limpy φέρει κολάρο με ραδιοπομπό και έτσι η Αμερικανική Υπηρεσία Άγριας Ζωής μπορεί και ελέγχει τα ίχνη του! Οι επιστήμονες μένουν έκπληκτοι από την απόσταση που διανύει ο Limpy- πάνω από 250 μίλια! Αν αυτό είναι ένα δύσκολο ταξίδι για ένα υγιή λύκο, για ένα "κουτσό" είναι ένα απίστευτο ταξίδι!

Και ξαφνικά στις 30 Νοεμβρίου το ταξίδι του Limpy σταματά δραματικά 20 μίλια βόρεια από το Salt Lake City, την πρωτεύουσα της Γιούτα!  Πιάνεται σε δόκανο κυνηγών στα βουνά Durst έξω από την πόλη Morgan. Παγιδεύεται στην παγίδα που προοριζόταν για την σύλληψη κογιότ και τραυματίζεται σε ένα από τα μπροστινά του πόδια. 

Ο Limpy κατά την διάρκεια ενός κυνηγιού.

Κάποτε, εκατοντάδες χιλιάδες  λύκων περιπλανιόντουσαν ελευθέρα σε ολόκληρη τη Βόρεια Αμερική, επί χιλιάδες χρόνια. Έκφραζαν και ταυτόχρονα  αποτελούσαν  το υπέρτατο σύμβολο του ινδιάνικου πολιτισμού.  Λίγες δεκαετίες όμως ήταν αρκετές για να εξαφανιστούν σχεδόν ολοκληρωτικά! Αποδεκατίστηκαν  κάτω από την πίεση των Λευκών Εποίκων μαζί με τις αξίες και τις αρχές των ιθαγενών κατοίκων της Ηπείρου.  Δεκαετίες ανεξέλεγκτης σφαγής και ανελέητων διώξεων, έφεραν λύκους και ιθαγενείς στο χείλος της εξαφάνισης. Η κουλτούρα και πάνω από όλα η οικονομική βάση του Πολιτισμού των Εποίκων ήταν σε αντιδιαμετρική αντίθεση με το ελευθεριακό πνεύμα και την αδάμαστη φύση των Λύκων.  Ο "μεγαλύτερος άρπαγας" στην Ιστορία της Γης, ο σύγχρονος  άνθρωπος, χαρακτηρίζοντας τον Λύκο ως "επιβλαβές αρπακτικό" τον κυνήγησε ανελέητα! Και τον έφερε στα όρια της εξαφάνισης! Το 1950 οι λύκοι της Βορείου Αμερικής-με εξαίρεση την Αλάσκα και ορισμένες επαρχίες του Καναδά- ήταν μετρημένοι στα δάκτυλα. Η δεκαετία του 1960 όμως έφερε ένα άνεμο αλλαγής σε πολλά επίπεδα της Κοινωνίας.  Η άποψη των ανθρώπων για πολλά πράγματα άλλαξε! Ο τρόπος που η κοινωνία αντιμετώπιζε τα περιβαλλοντικά προβλήματα άλλαξε. Άλλαξε και ο τρόπος με τον οποίο οι Άνθρωποι και ιδίως οι νέοι έβλεπαν το Φυσικό Περιβάλλον. Και μαζί άλλαξε και η εικόνα που είχαν  για τους Λύκους!  Το 1973, όταν πλέον ο λύκος ήταν από τα πιο σπάνια είδη της άλλοτε Άγριας Δύσης, έγινε ένα από τα πρώτα ζώα που μπήκαν στην λίστα των απειλούμενων ειδών. Κάτω από τις έντονες πιέσεις ακτιβιστών, περιβαλλοντιστών αλλά και επιστημόνων η Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση των ΗΠΑ, αναγκάστηκε να νομοθετήσει αυστηρούς  κανόνες για την προστασία των Λύκων και να προχωρήσει ένα βήμα πιο μπροστά: να οργανώσει προγράμματα επανένταξης των Λύκων στο Φυσικό Περιβάλλον των Βόρειων Βραχωδών Ορέων. Με τη βοήθεια της προστασίας που τους παρείχε  η νομοθεσία για την Προστασία των Απειλούμενων με εξαφάνιση ειδών, οι λύκοι στις ΗΠΑ είχαν μια δεύτερη ευκαιρία! Και αυτή την ευκαιρία άρπαξε και ο Limpy!

Ο κυνηγός που έπιασε τον Limpy στην παγίδα του-και βλέποντας ότι ο λύκος έφερε  ειδικό κολάρο ραδιοπομπό, ειδοποίησε τις Αρχές Προστασίας της Άγριας Ζωής, της γειτονικής πόλης  Morgan, οι οποίες και αφού έδωσαν τις πρώτες βοήθειες στον τραυματισμένο λύκο και περιποιήθηκαν τα τραύματά του ειδοποίησαν και τις αρχές του Πάρκου Yellowstone.  Ειδική ομάδα ανέλαβε να επαναπατρίσει άμεσα τον Limpy στο  Yellowstone! Κάτι τέτοιο όμως δεν κατέστει δυνατό καθώς λόγω έντονης χιονόπτωσης οι δρόμοι του Yellowstone ήταν απροσπέλαστοι!  Ο τραυματισμένος λύκος τελικά  οδηγήθηκε στο βόρειο τμήμα του Εθνικού Πάρκου Grand Teton, όπου  και αφέθηκε ελεύθερος πίσω στη άγρια φύση, αφού πρώτα του αντικαταστάθηκε το περιλαίμιο-πομπός, δύο ημέρες αργότερα στις 2 Δεκεμβρίου του 2002.

Απίστευτο πως, μέσα σε λίγες μέρες  και πρακτικά με μόνο δύο γερά πόδια, ο Limpy διέσχισε την απόσταση από τα όρη Grand Teton ως το  Yellowstone για να επανασυνδεθεί με την προγονική του αγέλη και την οικογένειά του! «Ήταν μια κόλαση και μια ανάσταση- ένα μαρτύριο και ένας θρίαμβος ενός λύκου!», θυμάται ένας βετεράνος ακτιβιστής για την προστασία των Λύκων. "Ήταν ήδη από μικρός με τρία πόδια! Εκείνη την ημέρα αφέθηκε ελεύθερος με ένα σοβαρά τραυματισμένο μπροστινό πόδι από την παγίδα που είχε πιαστεί δύο μέρες νωρίτερα. Πέρασε μέσα από τα εδάφη  κατά πάσα πιθανότητα τεσσάρων άλλων εχθρικών ομάδων λύκων, προκειμένου να επανέλθει στην αγέλη του, στο πάρκο Yellowstone. Και η κακοκαιρία ήταν τόσο μεγάλη που ακόμη και τα πιο υγιή και ρωμαλέα ζώα δυσκολευόντουσαν να βγουν από τις φωλιές τους!" 

Κανείς δεν είδε την επανένωση Limpy με την αγέλη του! Συνέβη υπό την κάλυψη της μακριάς χειμωνιάτικης νύχτας. Και κανείς βέβαια δεν την περίμενε! Ένα παγωμένο πρωινό του Δεκέμβρη, ένας ακούραστος, παράτολμος και άφοβος οικολόγος που αψήφησε τις καιρικές συνθήκες για να φωτογραφήσει την αγέλη των Δρυΐδων στην κοιλάδα  Lamar απέμεινε εμβρόντητος και εκστατικός καθώς είδε τον Limpy μαζί με την αγέλη. "Ήταν σε άθλια κατάσταση", θυμάται ο φωτογράφος. "Στηριζόταν πρακτικά σε δύο πόδια." Η καρδιά, η θέληση και το πνεύμα του  Limpy αποδείχτηκαν πολύ ισχυρότερα από το σώμα του! Και έτσι πλέον ο Limpy  γίνεται πια ο "Hoppy"!

To ένστικτο της επιβίωσης είναι ένα ισχυρό ένστικτο απαραίτητο για την ίδια την ζωή, και στους Λύκους εδράζεται στην φυσική τους κλίση να σχηματίζουν αγέλες και ισχυρούς οικογενειακούς δεσμού.  Η αγέλη των Δρυΐδων καλοδέχτηκε τον Hoppy πίσω στους κόλπους της, και η ζωή συνεχίστηκε όπως και παλιά.

Ο Hoppy πέρασε το επόμενο ενάμισυ έτος με την αγέλη του. Γρήγορα αναδείχτηκε σε «Βήτα» αρσενικό - πιστός υπαρχηγός του πατέρα του 21M, που παρέμεινε «Άλφα» αρσενικό παρά τις πολλές προσπάθειες άλλων Λύκων να σφετεριστούν την αρχηγία της αγέλης και τις ομηρικές μάχες μαζί τους. Τελικά  ο 21M, εξαφανίστηκε τον Ιούνιο του 2004, (και βρέθηκε νεκρός τον Ιούλιο). Όλοι ήλπιζαν ότι ο γιος του Hoppy , θα αναδειχτεί σε  νέο «Άλφα». Αλλά ο Hoppy είχε άλλες ιδέες και όνειρα. Αν και πάλεψε και νίκησε πολλούς επίδοξους αρχηγούς, ανάμεσά τους και τον Λύκο που αργότερα θα αναδειχτεί σε νέο αρχηγό της αγέλης των Δρυΐδων, ο  Hoppy ενώ ήταν ακόμα ο κορυφαίος στην ιεραρχία της αγέλης, ξαφνικά για μια ακόμη φορά την εγκαταλείπει και μαζί εγκαταλείπει και την ασφάλεια του Πάρκου Yellowstone.

Ο Wolf 253 (δεξιά, με το μαύρο τρίχωμα και με το τραυματισμένο πόδι να σέρνεται πίσω του) μαζί άλλα δύο μέλη της αγέλης  Druid  κάπου στα βόρεια Βραχώδη Όρη. 

Η δεύτερη απόδραση: το κάλεσμα της Φύσης!

Τελικά,  ο Hoppy άφησε την ασφάλεια του Yellowston για μια ακόμη- τελευταία και μοιραία φορά και κατευθύνθηκε νότια και πάλι. Πέρασε σχεδόν ένα χρόνο κυνηγώντας Άλκες σε ένα βιότοπο κοντά στην πόλη Jackson, και στη συνέχεια προχώρησε ακόμα νοτιότερα, πέρασε τα σύνορα της κομητείας Sublette και κατευθύνθηκε προς την πόλη Pinedale, όπου βρήκε ένα καλό και πλούσιο ενδιαίτημα  με άλκες, ελάφια, και μικρά τρωκτικά. Ο Hoppy  μέσα από την κυνηγετική του εμπειρία πρέπει να γνώριζε καλά ότι οι άλκες συγκεντρώνονταν γύρω από καλλιεργήσιμες εκτάσεις, όπου έβρισκαν ευκολότερα τροφή. Και έτσι έβρισκε κι αυτός ευκολότερα τροφή κοντά στις κατοικημένες περιοχές. Οι λύκοι του Ουαϊόμινγκ έχουν ως κύρια πηγή τροφής  τις άλκες, και ως θηρευτές παίζουν σημαντικό ρόλο στην διατήρηση της φυσικής ισορροπίας στα βοσκοτόπια των άλκεων: βοηθούν στην διατήρηση των πληθυσμών τους υγειών και υπό έλεγχο, θηρεύοντας τα πιο αδύναμα και άρρωστα ζώα-και έτσι φέρνουν υγεία σε όλο το οικοσύστημα. Το παράδειγμα της μεγάλης αλλαγής που επήλθε στο Εθνικό Πάρκο του Yellowston μετά την επανεισαγωγή των λύκων και του περιορισμού της υπερβόσκησης που μέχρι τότε προκαλούσαν οι άλκες, είναι το καλύτερο επιστημονικό έμπρακτο παράδειγμα για το πως επιτυγχάνονται οι φυσικές ισορροπίες στην άγρια φύση! Η παρουσία των λύκων έδωσε νέα πνοή στο Εθνικό Πάρκο: οι πληθυσμοί των μεγάλων φυτοφάγων ελέγχθηκαν, η υπερβόσκηση σταμάτησε, στις όχθες των ρυακιών ξαναναπτύχθηκε παρόχθια βλάστηση, οι κάστορες βρήκαν ξανά ενδιαίτημα και ξανάφτιαξαν τα φράγματά τους, έτσι μικρές λίμνες σχηματίστηκαν και ταυτόχρονα νέοι οικότοποι αναπτύχθηκαν όπου βρήκαν καταφύγιο πολλά άλλα φυτά,  ζώα και πουλιά, κι ανάμεσά τους το πουλί σύμβολο της Αμερικής, ο Θαλασσαετός!   Βέβαια το μοντέλο αυτό λειτουργεί εκεί που η ανθρώπινη δραστηριότητα δεν λειτουργεί ληστρικά προς την Φύση! Έξω από τα όρια του Πάρκου του Yellowston οι άλκες βρίσκουν ευκολότερα τροφή κοντά σε εντατικά καλλιεργημένες φάρμες και σε βοσκοτόπια ράντζων με αγελάδες. Και εκεί οι άλκες αποτελούν και το κυριότερο και ευκολότερο θήραμα για τους ανθρώπους!  Αλλά και οι λύκοι εκεί βρίσκουν σε αφθονία και άλλα  ευκολότερα θηράματα από τις άλκες: τα κτηνοτροφικά ζώα, κυρίως πρόβατα και μοσχάρια. Σε αυτή την γκρίζα ζώνη, Άνθρωπος και Λύκος είναι πλέον ανταγωνιστικά είδη.Με την διαφορά ότι ο Λύκος ήταν εκεί πολύ πριν τον Άνθρωπο.
Ο Hoppy ήταν πια ένας έμπειρος κυνηγός και έτσι παρόλο που πλησίαζε αρκετά τις κατοικημένες περιοχές ταυτόχρονα απέφευγε τις κακοτοπιές- και δεν προκαλούσε τους ανθρώπους με την παρουσία του ή τις ενέργειές του! Καμία επίθεση λύκου σε οικόσιτα ζώα δεν αναφέρθηκε όσο καιρό ο Hoppy βρισκόταν στην περιοχή.

Ο Hoppy όταν πέρασε τα σύνορα της Sublette County, βρέθηκε σε μια κομητεία του Ουαϊόμινγκ, όπου χαρακτηριστικό του κλίματος που επικρατεί στους κατοίκους έναντι των Λύκων είναι το γεγονώς ότι τα παντοπωλεία της γειτονιάς πωλούν  αυτοκόλλητα για τους προφυλακτήρες των αυτοκίνητων που γράφουν: "Λύκοι! Τρομοκράτες  υπό την αιγίδα της Κυβέρνησης". Πολλοί  κτηνοτρόφοι, αγρότες και κυνηγοί όχι μόνο δεν έχουν ίχνος συμπάθειας ή κατανόησης για τους λύκους, τουναντίον τρέφουν ασύληπτο μίσος εναντίον τους!  Πολλοί άνθρωποι σ’ όλο τον κόσμο βλέπουν τους Λύκους μόνο σαν αρπακτικά ζώα ... παρά το γεγονός ότι πολλά είδη, από τη φύση τους, ανάμεσα τους και ο άνθρωπος είναι  αρπακτικά ζώα. Βέβαια το να είσαι αρπακτικό είναι μια σκληρή πραγματικότητα της φύσης. Είναι θέμα  επιβίωσης. Το να είσαι όμως άπληστος είναι παρανοϊκό! Και είναι παρανοϊκό το επιχείρημα πως επειδή οι Λύκοι είναι υπέυθυνοι για θανάτους ζαρκαδιών ή ελαφιών, πρέπει να σκοτώσουμε τους Λύκους για να μπορούμε μετά εμείς να σκοτώσουμε τα ζαρκάδια και τα ελάφια. Όπως επίσης είναι ανήθικο το επιχείρημα πως στα βοσκοτόπια των αγελάδων δεν  έχουν θέση οι Λύκοι, στο βαθμό που στα εδάφη αυτά οι Λύκοι ζούσαν για χιλιάδες χρόνια πριν οι άνθρωποι τα μετατρέψουν σε βοσκοτόπια. 

Τελικά, αυτό το περιπετειώδες ταξίδι του Hoppy έξω από την ασφάλεια των επίσημων ορίων Yellowstone Park, αποδείχθηκε μοιραίο. Ο γενναίος Λύκος  πυροβολήθηκε - μαζί με άλλους δύο συντρόφους του, έναν  αρσενικό και ένα θηλυκό - λίγα χιλιόμετρα έξω από το μικρό χωριουδάκι Daniel της κομητείας Sublette του  Ουαϊόμινγκ, στις 28 Μαρτίου 2008. Έγινε έτσι ένα από τα πρώτα θύματα σε έναν αναστημένο πόλεμο εναντίον τους λύκους, που ξεκίνησε την ίδια εκείνη χρονική περίοδο που η Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση του Τζορτζ Μπους του νεότερου αποφάσισε να ξαναεπιτρέψει το κυνήγι των Λύκων μετά από πολλά χρόνια πλήρους απαγόρευσης του.

Κυνηγός Λύκων ποζάρει με το ...τρόπαιο του!

Το μοιραίο τέλος: η ανθρώπινη βαρβαρότητα!

Η δεκαετία του 2000 δεν είχε καμία σχέση με αυτήν του 1960. Το ρεύμα της αλλαγής είχε για τα καλά κοπάσει και πλέον ένας πρωτόγνωρος νεοσυντηρητισμός που βασιζόταν στην λογική του "ευκαιριακού κέρδους" είχε κυριαρχήσει σε όλες τις εκφάνσεις της Ανθρώπινης Ζωής!  Παρόλο που πολλοί πιστεύουν ότι η νέα χιλιετία έφερε στο προσκήνιο και νέους προβληματισμούς, η πραγματικότητα είναι πολύ πιο διαφορετική! Ακόμη και τα περιβαλλοντικά προβλήματα που δήθεν μπήκαν στο προσκήνιο με αφορμή τις "κλιματικές αλλαγές και την υπερθέρμανση του Πλανήτη" έγιναν πεδίο εμπορευματοποίησης είτε με τις τεχνολογίες των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας  είτε με πιο καθαρό παράδειγμα τις Χρηματιστηριακές αγοροπωλησίες των δικαιωμάτων ρύπανσης και του  συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπών CO2! Στην εποχή της Παγκοσμιοποίησης ακόμα και το να βρομίζεις το Περιβάλλον έχει Χρηματιστηριακή αξία! Και όταν τα πάντα αξιολογούνται με βάση τις Χρηματιστηριακές τους Αξίες, οι λύκοι δεν μπορούν παρά να αντιμετωπισθούν με αρνητικό γνώμονα! Όλες οι προσπάθειες που έγιναν επί τρεις δεκαετίες με πολύ κόπο και θυσίες, και οδήγησαν για πρώτη φορά μετά από έναν σχεδόν αιώνα να επανακάμψουν οι Λύκοι στα Βόρεια Βραχώδη Όρη, πλέον βρέθηκαν σε άμεσο κίνδυνο! Χάρη στις προσπάθειες οικολόγων και ακτιβιστών στις αρχές του 2008 ο πληθυσμός των λύκων στα Βραχώδη όρη είχε φτάσει στα 12οο άτομα! Πληθυσμός αμελητέος για αυτήν την πραγματικά τεράστια έκταση που κάποτε κυνηγούσαν δεκάδες χιλιάδες λύκοι και αρκετές χιλιάδες ιθαγενών ινδιάνων! Όμως τώρα τα εδάφη αυτά τα λυμαίνονταν οι Κτηνοτρόφοι και οι Κυνηγοί! Οι οποίοι έβλεπαν με πολύ κακό μάτι την επανάκαμψη των Λύκων! Και άρχισαν ένα ύπουλο πόλεμο εναντίον των Λύκων και των υποστηρικτών τους! Κλασικό και όχι ακραίο παράδειγμα αυτού του πολέμου ήταν η δραστηριότητα της ένωσης  "Idaho Anti-Wolf Coalition" η οποία είχε ως σήμα της έναν νεκρό Λύκο και ως λογότυπό της την παρότρυνση "Kill a Wolf"! Σε μια από τις συγκεντρώσεις της Ένωσης την Άνοιξη του 2007, είχε απευθύνει χαιρετισμό ο Κυβερνήτης του Άινταχο, υποσχόμενος ότι το κράτος θα σκοτώσει περισσότερους από 500 λύκους μετά τη διαγραφή τους από την λίστα των προστατευόμενων ζώων. Ο κυβερνήτης τέλειωσε μάλιστα τον χαιρετισμό του με ένα ευφυολόγημα άκρως χαρακτηριστικό της πολιτικής που πρέσβευε: "Πάω κατευθείαν τώρα να υποβάλω προσφορά για την πρώτη άδεια για να κυνηγήσω και να σκοτώσω έναν λύκο." Το νομοθετικό σώμα της Πολιτείας του Άινταχο, στη συνέχεια το καλοκαίρι, ψήφισε για να δοθούν άδειες κυνηγιού για τους λύκους και μάλιστα για μόνο 9.75$ . Το κλίμα ήταν το ίδιο σε όλες τις γύρω πολιτείες, υπήρχε όμως ακόμη το εμπόδιο της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης! Η κυβέρνηση όμως του Προέδρου  Τζορτζ Μπους του νεότερου, δεν είχε κανένα σκοπό να τα βάλει με τα μικροαστικά ένστικτα των ψηφοφόρων της στις Κεντρικές και Δυτικές Πολιτείες! Ίσα-ίσα το αντίθετο επεδίωκε μάλλον! Αν  οι κτηνοτρόφοι και οι κυνηγοί έβλεπαν ως "τρομοκράτες" τους Λύκους, που ως σκοπό είχαν να ανατρέψουν τον Αμερικάνικο Τρόπο Ζωής και της Ηθικές Αρχές των Ρεπουμπλικάνων, η κυβέρνηση Μπους του νεότερου που ήδη βρισκόταν σε πόλεμο με την ... παγκόσμια τρομοκρατία άλλο που δεν ήθελε! Τελικά έβγαλε τους λύκους από την λίστα των προστατευόμενων ζώων της Άγριας Φύσης και στις 28 του Μάρτη 2008 χιλιάδες κυνηγοί, αρματωμένοι με ότι πιο σύγχρονο διαθέτει η πολυθρύλητη αμερικανική βιομηχανία όπλων, ακόμη και πάνω  από ελικόπτερα, ξεχύθηκαν στα Βραχώδη Όρη για να κυνηγήσουν Λύκους!
Δεκάδες λύκοι σφαγιάστηκαν εκείνη την αποφράδα για όλη την Ανθρωπότητα ημέρα! Και ανάμεσα τους και ο Hoppy!
Ο θάνατος του Hoppy του αναφέρθηκε στις αρχές, όπως απαιτείται σύμφωνα με τους κανόνες της νέας Νομοθεσίας της πολιτείας του Ουαϊόμινγκ που διέπει το κυνήγι των λύκων, και τα νέα της δολοφονίας του γρήγορα εξαπλώθηκαν αρχικά σε ολόκληρο το Διαδίκτυο και κατόπιν στα Μέσα Ενημέρωσης. Η "Salt Lake City Tribune" έγραψε την ιστορία του Hoppy-Limpy, και σε εκτεταμένο άρθρο της παρουσίασε τις μαρτυρίες αρκετών ανθρώπων που ήταν γνώστες από πρώτο χέρι των περιπετειών του πραγματικά μοναδικού αυτού ζώου. 

"Πέθανε για το τίποτα", θρήνησε  η Marlene Foard, κάτοικος του Salt Lake City . "Αν υπήρχε ένας τουλάχιστον λόγος για να τον σκοτώσει κάποιος, θα μπορούσα να ζήσω με αυτό. Αλλά δεν υπήρχε κανένας απολύτως." Ένας άλλος αναγνώστης έγραψε σε ένα e-mail: "Νομίζω ότι δεν έχουν ιδέα τι έχουν κάνει με τη δολοφονία αυτού του συγκεκριμένου λύκου". Και ο Franz Camenzind, εκτελεστικός διευθυντής της Συμμαχίας Διατήρησης του Jackson Hole, δήλωσε ότι οι άνθρωποι ήξεραν πως οι λύκοι είχαν βρίσκονταν μέρες στην περιοχή, αλλά κανένας δεν είχε δει λύκο να επιτεθεί σε  βοοειδή και κανένας δεν ανέφερε καταστροφή ανθρώπινης ιδιοκτησία από επίθεση λύκου. Όπως χαρακτηριστικά δήλωσε ο Camenzind στην εφημερίδα Salt Lake City Tribune, ο Limpy ήταν "ένας καλός λύκος. Κάλυψε χιλιάδες μίλια και δεν προκάλεσε κανένα πρόβλημα."

Οι άνθρωποι-κυνηγοί σκοτώνουν από ευχαρίστηση, σε αντίθεση με τους Λύκους και τους άλλους θηρευτές της άγριας φύσης που σκοτώνουν από ανάγκη!

Ενάντια στης Φύσης την Λεηλασία-Αγώνας για την Γη και την Ελευθερία!

Η ιστορία του Hoppy- Limpy συγκίνησε πολλούς Αμερικανούς! Και αποτέλεσε το έναυσμα ένας νέος πόλεμος να ξεσπάσει στα Βραχώδη Όρη! Οικολόγοι, Ακτιβιστές, ευαισθητοποιημένοι πολίτες, είτε ως μονάδες, είτε μέσα από νέες συλλογικότητες που στην πορεία αναπτύχθηκαν, έχουν ξεκινήσει έναν μεγάλο αγώνα για να (ξανά)απαγορευτεί το Κυνήγι των Λύκων στα Βραχώδη Όρη! Στην πραγματικότητα η μάχη που δίνεται δεν είναι απλά για την επιβίωση των Λύκων αλλά για τον επανακαθορισμό των ανθρώπινων Αξιών, και σε τελική ανάλυση της ίδιας της Ανθρώπινης Αξιοπρέπειας! Και σε αυτό τον πόλεμο το πνεύμα του Hoppy-Limpy, έχει πολλά να δώσει!