Η αυτοκρατορία έρχεται...

Του Νίκου Κοτζιά,

Συγγραφέα, καθηγητή του Πανεπιστημίου Πειραιώς,

Αναδημοσίευση από την εφημερίδα "Ελευθεροτυπία".

Θα μιλήσω αυστηρά επιστημονικά. Χωρίς συναισθηματισμούς, άμεσες πολιτικές αξιολογήσεις και μεταφορικές εικόνες. Η θέση της Ελλάδας στον κόσμο χειροτερεύει. Μειώνεται η κυριαρχία της και ξένοι επίτροποι ελέγχουν την οικονομία.

Οι κυρίαρχες δυνάμεις κάνουν σαν να μην καταλαβαίνουν. Θυμίζουν εκείνους τους λίγους από τους 526 ινδούς μαχαραγιάδες -πρίγκιπες που παρέδωσαν την Ινδία πρώτα στις υπερεθνικές επιχειρήσεις των Βρετανών και κατόπιν δέχτηκαν να γίνει η Ινδία αποικία της βρετανικής αυτοκρατορίας. Τριακόσια σαράντα εκατ. Ινδοί διοικούνταν από 12.000 Βρετανούς, κύρια Σκοτσέζους. Σε αναλογία, για την Ελλάδα που έχει σήμερα ακριβώς 31 φορές λιγότερο πληθυσμό, θα ήταν 387 επίτροποι, υπάλληλοι της αυτοκρατορίας. Δηλαδή, όσοι συντόμως θα είναι οι υπάλληλοι της τρόικας και των υπό τον κ. Ράιχενμπαχ επιτροπών.

Ισως, κάποιος θα υποστηρίξει ότι είναι υπερβολή να συγκρίνουμε την Ε.Ε. και τη σημερινή Γερμανία με τις δομές της Β' Βρετανικής Αυτοκρατορίας πριν από 250 χρόνια. Ασφαλώς δεν είναι τα ίδια πράγματα, αλλά από την άλλη, το σίγουρο είναι ότι έχουμε να κάνουμε με μια αυτοκρατορία εν τω γίγνεσθαι. Και αυτό διότι η αυτοκρατορία έχει ως κύριο χαρακτηριστικό της τη διαβάθμιση δικαιωμάτων όσων κατοικούν σε αυτήν, καθώς και των διαφορετικών εθνολογικών - γεωγραφικών χώρων. Πολιτικές ενότητες, σαφώς μικρότερες από την κάθε φορά αυτοκρατορία, όπως ήταν η Ρώμη, η Αγγλία και αργότερα τα βρετανικά νησιά, η Πορτογαλία (εκτός από την περίοδο που μεταφέρθηκε η έδρα της αυτοκρατορίας στη Βραζιλία), διοικούσαν πολύ μεγαλύτερες περιοχές και πληθυσμούς. Ταυτόχρονα, σε όλη την έκταση της αυτοκρατορίας εφαρμοζόταν το ίδιο δίκαιο και κυκλοφορούσε το ίδιο νόμισμα.

Σήμερα στην Ε.Ε., έχουν παραβιαστεί πολλαπλά θεμέλια στα οποία εδραζόταν ο ιδιαίτερος χαρακτήρας της. Πριν απ' όλα, έχει παραβιαστεί η αρχή της ισότητας και ισονομίας ανάμεσα στα κράτη-μέλη της. Δεν είναι απλώς ότι κάποια κράτη είναι πλουσιότερα, μερικές φορές πολυπληθέστερα και με μεγαλύτερη ισχύ εντός της Ε.Ε., καθώς και με χρηματοπιστωτικό πλεόνασμα, ενώ άλλα έχουν ισχνότερη οικονομία, ελλείμματα, ακόμα και μικρότερο πληθυσμό. Το κύριο είναι ότι σήμερα μετρά όλο και περισσότερο το οικονομικό βάρος και ισχύ που διαθέτει κάθε κράτος.

Στο όνομα της κρίσης προωθείται μια αυταρχική αναθεώρηση των συνθηκών. Σε αυτή δεν προβλέπεται μόνο η δημιουργία ενός συστήματος ευρωπαϊκής οικονομικής διακυβέρνησης, αλλά και ο αυστηρός έλεγχος των κρατών-μελών με υψηλά χρέη. Αυτά θα ελέγχονται και θα διευθύνονται με επιτροπάτα, ιδιαίτερα ως προς τα δημοσιονομικά. Δηλαδή, θα διαμορφωθούν πεδία και σφαίρες δράσης, όπως ήδη παρανόμως συμβαίνει στην Ελλάδα, στα οποία δεν θα λειτουργεί η δημοκρατία για τους πολίτες των χρεωμένων κρατών. Επίσης, το Κοινοβούλιο θα χάνει τον σκληρό πυρήνα κυριαρχίας του, δηλαδή τον έλεγχο επί του προϋπολογισμού. Με μοχλό τα χρέη, θα διαμορφωθούν διαφορετικές ταχύτητες θεσμών, δικαιωμάτων, κυριαρχίας. Δηλαδή, θα συγκροτηθεί μια άτυπη θεσμικά νομιμοποιημένη αυτοκρατορία με τους έλληνες πολίτες να είναι περιορισμένων δικαιωμάτων.

Η γέννηση της αυτοκρατορίας διά μέσου των χρεών οδηγεί την Ευρώπη να διολισθαίνει όλο και περισσότερο προς την αυταρχική δημοκρατία. Αν δεν το καταλάβουμε, τότε στο όνομα της σωτηρίας από την οικονομική χρεοκοπία που έτσι και αλλιώς έρχεται, θα έχουμε να κάνουμε με τη χρεοκοπία της Ελληνικής Δημοκρατίας, ως δημοκρατίας και ως κυριαρχίας. Με μια, δηλαδή, καταστροφή ιστορικών διαστάσεων!