Από τον ΒΑΣΙΛΗ ΚΑΡΔΑΣΗ. Του ζόφου ζήτα να λαμπρύνεις το ρημάδι
τ' αστέρια λάμπουν πιο καλά μες στο σκοτάδι...
(Γιώργος Κεντρωτής, Εκατόν δύο ματς, «Τυπωθήτω», 2008).
Δώστε μας την αυτοδυναμία σας, λέει από βήματος ο Γ. Παπανδρέου. Ας αποφύγουμε τον πειρασμό να μείνουμε στους σολοικισμούς του. Μήπως όμως είδαμε κανένα χαΐρι με τις μονοκομματικές πανίσχυρες κυβερνήσεις του παρελθόντος; Αναλγησία μας έζωνε, απέραντη έπαρση και απύθμενος κομπασμός των κυβερνώντων. Φορολογικές επελάσεις προς άγραν εσόδων, κατάργηση ασφαλιστικών δικαιωμάτων, υποχώρηση του κράτους πρόνοιας, αυταρχισμός και αστυνομοκρατία και μόνιμη απουσία μισθολογικών αυξήσεων συνιστούν την κρατούσα πολιτική σε παρόμοιες περιπτώσεις. Προς τι, λοιπόν, να αυτοχειριαστούμε;
Κι αν δεν σχηματίζεται κυβέρνηση; Αυτό σημαίνει ότι μέχρι τώρα που σχηματιζόταν τα πηγαίναμε φίνα! Και πώς θα διοικηθεί το κράτος; Να δεις χρηστή διοίκηση που φάγαμε στο κεφάλι με μονοκομματικές κυβερνήσεις! Κι αν δεν συναινούν τα άλλα κόμματα; Να δείτε πως θα συγκατανεύσουν και θα διαβουλευθούν με τις αναγκαίες πολιτικές υποχωρήσεις, ότι θα τείνουν να προσεγγίσουν προς όμορες πολιτικές δυνάμεις, μπρος στον κίνδυνο να χρεωθούν την αδυναμία σχηματισμού κυβέρνησης. Κι αν δεν μπορούν να ληφθούν τα ενδεδειγμένα μέτρα προς αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης; Ενώ οι εξαγγελίες περί τα οικονομικά του επίδοξου πρωθυπουργού της μονοκομματικής κυβέρνησης ανακλούν έμπνευση και προγραμματισμό.
Οι μόνοι που θα πονέσουν είναι οι πάσης φύσεως κομματάρχες, οι θεσιθήρες των αξιωμάτων του Δημοσίου. Και οι κομματικοί μηχανισμοί, που αναπνέουν τον μολυσμένο αέρα των γραφείων και τη δηλητηριώδη αυταρέσκεια των ορθών απόψεων. Οι πολίτες, πάντως, είναι εκείνοι που δεν θα δυστυχήσουν σε μια τέτοια περίπτωση!
Μα μπορεί να υπάρξει οποιαδήποτε συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ; Προφανώς όχι, όσο το ΠΑΣΟΚ επιχειρεί να αντιγράψει την πολιτική του ετέρου του δικομματισμού. Σε αυτή την περίπτωση η γερμανική εμπειρία της συγκυβέrνησης των δύο μεγάλων κομμάτων ας είναι ο οδηγός αμφοτέρων, Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ. Προφανώς ναι, εφόσον θα κάνει βήματα σε μια πιο αριστερή κατεύθυνση. Με αυτή την αγωνία θα ζούμε; Και στην Αυλίδα τους ούριους ανέμους περίμεναν. Θυσιάστηκε και η Ιφιγένεια!
Κι αν δεν σχηματίζεται κυβέρνηση; Αυτό σημαίνει ότι μέχρι τώρα που σχηματιζόταν τα πηγαίναμε φίνα! Και πώς θα διοικηθεί το κράτος; Να δεις χρηστή διοίκηση που φάγαμε στο κεφάλι με μονοκομματικές κυβερνήσεις! Κι αν δεν συναινούν τα άλλα κόμματα; Να δείτε πως θα συγκατανεύσουν και θα διαβουλευθούν με τις αναγκαίες πολιτικές υποχωρήσεις, ότι θα τείνουν να προσεγγίσουν προς όμορες πολιτικές δυνάμεις, μπρος στον κίνδυνο να χρεωθούν την αδυναμία σχηματισμού κυβέρνησης. Κι αν δεν μπορούν να ληφθούν τα ενδεδειγμένα μέτρα προς αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης; Ενώ οι εξαγγελίες περί τα οικονομικά του επίδοξου πρωθυπουργού της μονοκομματικής κυβέρνησης ανακλούν έμπνευση και προγραμματισμό.
Οι μόνοι που θα πονέσουν είναι οι πάσης φύσεως κομματάρχες, οι θεσιθήρες των αξιωμάτων του Δημοσίου. Και οι κομματικοί μηχανισμοί, που αναπνέουν τον μολυσμένο αέρα των γραφείων και τη δηλητηριώδη αυταρέσκεια των ορθών απόψεων. Οι πολίτες, πάντως, είναι εκείνοι που δεν θα δυστυχήσουν σε μια τέτοια περίπτωση!
Μα μπορεί να υπάρξει οποιαδήποτε συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ; Προφανώς όχι, όσο το ΠΑΣΟΚ επιχειρεί να αντιγράψει την πολιτική του ετέρου του δικομματισμού. Σε αυτή την περίπτωση η γερμανική εμπειρία της συγκυβέrνησης των δύο μεγάλων κομμάτων ας είναι ο οδηγός αμφοτέρων, Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ. Προφανώς ναι, εφόσον θα κάνει βήματα σε μια πιο αριστερή κατεύθυνση. Με αυτή την αγωνία θα ζούμε; Και στην Αυλίδα τους ούριους ανέμους περίμεναν. Θυσιάστηκε και η Ιφιγένεια!
ΥΓ: Προς ΓΑΠ.: Μαθητής Γυμνασίου στη δεκαετία του 1960, εάν εξεστόμιζε "μηδέν εις τον πηλήκιον" (!!) θα έμενε στον τόπο, όχι απλώς μετεξεταστέος. Σήμερα εσείς πάτε για πρωθυπουργός. Ποιος στη χάρη σας. Και τα κοκόρια σας γεννούνε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου