Τα άνθη απολύουν τις ερινύες τους...

"τα άνθη απολύουν τις ερινύες τους

μην αφήσεις κανέναν 

να δρέψει τα πέταλα ετούτα

μην  αφήσεις τα δάχτυλά σου

να τρέξουν την πλάτη μου

παρεκλίνων λόγος

άφησέ μου τα

κοίτα

τα άνθη

είναι 

και

κλώνος

όπου κατοικούν οι μέρες

μια στιγμή δώσε μου

να συνηθίσω

περισσότερο κι από πρωί

περισσότερο κι από ελπίδα

το φθινόπωρο

και τα άνθη 

αναμνήσεις που εγκαταλείπουμε

προτού 

το νερό στεγνώσει"

Ισκαντάρ Χάμπας- Αιχμές νύχτας.