Αλλά δυστυχώς προς το παρόν αυτό γίνεται μόνο στις ΗΠΑ και όχι και στην Χώρα μας!
Σχεδόν 50 εκατομμύρια στρέμματα από τα πιο παρθένα των δημόσιων εκτάσεων της Αμερικής θα συνεχίσουν να προστατεύονται, χάρη σε μια ιστορική δικαστική απόφαση από το 10ο Αμερικανικό Ομοσπονδιακό Εφετείο, με την οποία απορρίφθηκε κατηγορηματικά η προσφυγή της Πολιτείας του Ουαϊόμινγκ και της Μεταλλευτικής Ένωσης του Κολοράντο, να ανατραπεί η υφιστάμενη Δασική Νομοθεσία που απαγορεύει την διάνοιξη δρόμων σε δασικές περιοχές!
Η νομοθεσία της Δασικής Υπηρεσίας των ΗΠΑ απαγορεύει ρητά την διάνοιξη δρόμων για οποιοδήποτε λόγο (ακόμα για λόγους που σε άλλες χώρες χαρακτηρίζονται ως "λόγοι δασοπροστασίας" και έτσι διανοίγονται δασικοί δρόμοι ακόμη και μέσα σε Εθνικούς Δρυμούς!!!), σε μια συνολική έκταση σχεδόν 237.000 Km² (στο 30% της Εθνικής δασικής γης) με βάση το άρθρο που είναι ευρύτερα γνωστό ως Roadless Rule ("εκτάσεις ελεύθερες από δρόμους ").
Το άρθρο αυτό -που νομοθετήθηκε το 2001- αποτέλεσε ένα ορόσημο στην Αμερικανική Περιβαλλοντική Νομοθεσία και προστατεύει τα εθνικά δάση, τις ερήμους, τους υγροτόπους και τα λιβάδια από νέα έργα οδοποιίας και κατ' επέκταση από κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα. Η προστασία των περιοχών αυτών εξασφαλίζει έτσι ένα σημαντικό ενδιαίτημα για ορισμένα από τα πιο ευαίσθητα είδη της άγριας ζωής στην Αμερική. Αυτές οι περιοχές παρέχουν ζωτικής σημασίας βιότοπους για περισσότερα από 1.600 απειλούμενα ή ευαίσθητα είδη φυτών και ζώων. Από τους κόνδορες των ερήμων της Νότιας Καλιφόρνιας, μέχρι τις αρκούδες και τους λύκους των δασών στα Βραχώδη όρη, και από τα μεταναστευτικά πουλιά στα φυλλοβόλα δάση των Απαλαχίων, μέχρι τους αλιγάτορες στα μαγκρόβια δάση της Φλόριντα! Η διάνοιξη δρόμων παρέχει εύκολη πρόσβαση για την Μεταλλευτική Βιομηχανία, την Υλοτομία, την εγκατάσταση Αιολικών Πάρκων, καθώς και για μια ποικιλία από "ψυχαγωγικές" δραστηριότητες, όπως ο τουρισμός, το ψάρεμα,το κυνήγι, και η οδήγηση "off-roading". Ωστόσο, όλες αυτές οι δραστηριότητες επηρεάζουν ανεπανόρθωτα την οικολογική ισορροπία! Εξάλλου και οι ίδιοι οι δρόμοι αλλοιώνουν το περιβάλλον. Και σύμφωνα με την Δασική Υπηρεσία αλλά και πολλούς Περιβαλλοντολόγους, πολλά είδη θα πάψουν να υφίστανται ή θα κινδυνέψουν σοβαρά, αν πάψουν να προστατεύονται από το "άρθρο roadless".
Η οργάνωση "Earthjustice" (Δίκαιο της Γης) αγωνιζόταν δικαστικά τουλάχιστον για τα τελευταία 10 χρόνια, ώστε να εξασφαλίσει τη διατήρηση του "άρθρου roadless" απέναντι σε συνεχείς προσφυγές από εταιρίες Ορυχείων, Υλοτομίας, Ενέργειας, αλλά και οργανώσεις κυνηγών και κτηνοτρόφων.
Τον Οκτώβριο του 2011, μία τριμελή επιτροπή του 10ου Εφετείου στο Ντένβερ απέρριψε την προσφυγή της πολιτείας του Wyoming και των συμμάχων της στη μεταλλευτική βιομηχανία κατά του "άρθρου roadless"και εξέδωσε την από πολλού αναμενόμενη απόφαση που δέχεται την απαρέγκλιτη διατήρηση της κείμενης Περιβαλλοντικής Νομοθεσίας. Αλλά αυτό δεν ήταν το τέλος της ιστορίας. Από τότε που εκδόθηκε το 2001, το "άρθρο roadless" ήταν υπό συνεχή επίθεση από τεράστια οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα. Έτσι δεν αποτέλεσε μεγάλη έκπληξη όταν, τον Δεκέμβριο του 2011, η πολιτεία του Ουαϊόμινγκ και η Μεταλλευτική Ένωση του Κολοράντο ζήτησαν άλλη μια ακρόαση-αυτή τη φορά από όλους τους δικαστές του 10ου Αμερικανικού Ομοσπονδιακού Εφετείου, για να υποστηρίξουν την προσφυγή τους εναντίον του "άρθρου roadless"! Στις 16 Φεβρουαρίου το 10ο Εφετείο απέρριψε την αίτηση αυτή, γνωμοδοτώντας υπέρ της Απόφασης του Οκτωβρίου του 2011 για την απαρέγκλιτη διατήρηση του "άρθρου roadless" και θεωρώντας μάλιστα την απόφαση ως τελεσιδικία. Αυτή η είδηση σηματοδοτεί ένα ακόμα ορόσημο στη συνεχιζόμενη προσπάθεια της οργάνωσης Earthjustice να προστατευθεί περίπου το ένα τρίτο των εθνικών δασών και σχεδόν το 2 % της Γης των ΗΠΑ από κάθε ανθρώπινη όχλουσα δραστηριότητα ώστε τα εδάφη αυτά να διατηρήσουν τον αρχέγονο χαρακτήρα και την μοναδική τους αξία!
Αυτά τα παρθένα εδάφη είναι πολύτιμα όχι μόνο για την άγρια ζωή που φιλοξενούν, αλλά και για τον ίδιο τον Άνθρωπο. Ο μεγάλος Αμερικανός μυθιστοριογράφος Wallace Stegner είχε θέσει το θέμα αυτό στην σωστή του βάση : "Κάτι θα έχουμε χάσει και εμείς ως άνθρωποι, αν ποτέ αφήσουμε την Παρθένα Φύση να καταστραφεί... Αν επιτρέψουμε τα τελευταία παρθένα δάση να μετατραπούν σε κόμικς και πλαστικές θήκες για τσιγάρα... Αν οδηγήσουμε τα λίγα εναπομείναντα άτομα των άγριων ειδών σε ζωολογικούς κήπους ή και σε πλήρη εξαφάνιση... Αν μολύνουμε τον λιγοστό καθαρό αέρα και βρωμίσουμε τα τελευταία καθαρά ρέματα... Αν οδηγήσουμε τους ασφαλτοστρωμένους δρόμους μας μέσα στα τελευταία εδάφη της σιωπής... Τότε ποτέ ξανά οι ίδιοι οι Αμερικανοί πολίτες δεν θα είναι ελεύθεροι μέσα στη χώρα τους να βρεθούν μακριά από τον θόρυβο και τα καυσαέρια, την βρωμιά των αποβλήτων και την κακόγουστη αισθητική που οι ίδιοι δημιουργούν." Η δικαστική αυτή απόφαση απορρίπτει την προοπτική αυτή και την αντικαθιστά με ένα όραμα ελπίδας, την ελπίδα ότι μπορούμε να αφήσουμε αυτά τα εδάφη άγρια και ελεύθερα για τους εαυτούς μας αλλά και την επόμενη γενιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου