Όχι στην καταστροφή των Βουνών της Στερεάς Ελλάδας!

Παρέμβαση πολιτών για την ανεξέλεγκτη αδειοδότηση αιολικών πάρκων προς την Περιφέρεια και τους Δήμους της Στερεάς Ελλάδας! 

 

Τα τελευταία χρόνια με ολοένα αυξανόμενους ρυθμούς, αδειοδοτούνται αιολικές εγκαταστάσεις σε βουνά, δάση, δασικές και αναδασωτέες εκτάσεις, σε περιοχές απόλυτης προστασίας, σε περιοχές ιδιαίτερου φυσικού κάλλους και σε άλλα ευαίσθητα οικοσυστήματα, τις τελευταίες δηλαδή αδιατάρακτες περιοχές. Στους ορεινούς όγκους της Στερεάς Ελλάδας, από τα Άγραφα (Νότια Πίνδο), τον Τυμφρηστό, την Οίτη, τα Βαρδούσια, τη Γκιώνα, τον Παρνασσό, τον Ελικώνα και τον Κιθαιρώνα, μέχρι την Δίρφυ, την Όχη και τη Σκύρο, το θέμα έχει προσλάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Σε κάθε συνεδρίαση της περιφερειακής επιτροπής Περιβάλλοντος, αδειοδοτούνται πολυάριθμες ιδιωτικές αιολικές εγκαταστάσεις, που καταλαμβάνουν χωρίς κανένα κόστος τεράστιες δημόσιες αλλά ακόμη και ιδιωτικές εκτάσεις.
Ο τρόπος με τον οποίο αναπτύσσονται οι σταθμοί εκμετάλλευσης της αιολικής ενέργειας έχει πολλές ιδιαίτερα αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον και στην κοινωνία. Οι βιομηχανικές αιολικές εγκαταστάσεις περιλαμβάνουν γιγάντιες ανεμογεννήτριες που φθάνουν σε ύψος τα 140 μέτρα και απαιτούν στήριξη σε τεράστιες τσιμεντένιες βάσεις. Εκατοντάδες τόνοι μπετόν για κάθε μια ανεμογεννήτρια, ισοπεδώνουν κορυφογραμμές, αλλοιώνουν το σχήμα, τις κλίσεις, τις απορροές του νερού. Τα έργα πρόσβασης αφορούν διάνοιξη δρόμων μεγάλου εύρους και πολλών χιλιομέτρων για την μεταφορά των μεγάλων πτερυγίων. Τα έργα μεταφοράς του παραγόμενου ρεύματος περιλαμβάνουν υποσταθμούς, καλώδια και πυλώνες που συχνά διασχίζουν δάση. Το αποτέλεσμα είναι να κατακερματίζονται κυριολεκτικά τα δασικά οικοσυστήματα και να δημιουργούνται πολλαπλές εστίες ανάφλεξης.
Στην πραγματικότητα, η χωροθέτηση των αιολικών εγκαταστάσεων, έχει παραδοθεί στους ενδιαφερόμενους επενδυτές. Πρόκειται για μια πρωτοφανή απειλή για το φυσικό και πολιτιστικό κεφάλαιο των περιοχών μας, αφού οδηγεί σε καταστροφή αναντικατάστατων πόρων, όπως τα δάση, η βιοποικιλότητα και το τοπίο και δημιουργεί τεράστια προβλήματα στους οικισμούς, στον τουρισμό, την παραδοσιακή κτηνοτροφία και σε άλλες εναλλακτικές δραστηριότητες. Ως αποτέλεσμα αφαιρούνται τοπικοί πόροι που είναι απαραίτητοι για την επιβίωση των ντόπιων και δίνονται στις εταιρείες άνευ όρων.
Οι τοπικές κοινωνίες, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη, πληρώνουν ακριβά το κόστος αυτών των επιλογών. Ο πανάκριβος βασικός εξοπλισμός είναι εξ’ ολοκλήρου εισαγόμενος, οι ελάχιστες θέσεις εργασίας εξειδικευμένες, η αποκατάσταση των χώρων δεν προβλέπεται.
Επιπλέον, η έλλειψη σχεδιασμού, η μεγάλη κλίμακα των εγκαταστάσεων και των δικτύων μεταφοράς συνεπάγεται σημαντικές απώλειες και προβλήματα εξισορρόπησης της κυμαινόμενης ηλεκτρικής ενέργειας, που παράγουν οι αιολικοί σταθμοί. Η συντήρηση εφεδρικών συμβατικών μονάδων με ορυκτά καύσιμα σε μόνιμη κατάσταση υπολειτουργίας, και οι οποίες λαμβάνουν πάγια αποζημίωση γι αυτή τους τη διαρκή κατάσταση “εφεδρείας”, είναι αναπόφευκτη. Η Πολιτεία αδιαφορώντας επιδεικτικά για οποιαδήποτε ορθολογική πρακτική, περιορίζεται στην προκλητική διευκόλυνση των επενδυτών με βασικό κριτήριο τη λογική του εύκολου κέρδους. Κύριοι ωφελημένοι είναι εταιρείες, που απολαμβάνουν ισχυρές επιδοτήσεις και οι οποίες, μέσω της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος, επιβαρύνουν ολοένα και περισσότερο το συνεχώς συρρικνούμενο εισόδημα της μέσης ελληνικής οικογένειας.
Έτσι, με το πρόσχημα της καθαρής ενέργειας, αλλά με ουσιαστικό αποτέλεσμα το κέρδος, τα βουνά της Στερεάς αλλάζουν χέρια και χαρακτήρα. Παραχωρούνται σε μεγάλους, συχνά πολυεθνικούς, ενεργειακούς ομίλους με μακρά παράδοση στην καταστροφή του περιβάλλοντος και μετατρέπονται σε εργοταξιακούς χώρους υποδοχής βιομηχανικών αιολικών σταθμών, χωρίς οργάνωση, έλεγχο, σχεδιασμό. Οι αθροιστικές συνέπειες θα είναι τεράστιες, τόσο στο επίπεδο του φαινομένου του θερμοκηπίου και του κλίματος, λόγω της καταστροφής δασών, όσο και στο επίπεδο της κοινωνίας.
Οι αντιδράσεις και τα τεκμηριωμένα αιτήματα των πολιτών προς τις τοπικές αρχές, την περιφέρεια και τα υπουργεία πολλαπλασιάζονται. Μέχρι σήμερα, παρά το γεγονός ότι σε ορισμένες περιπτώσεις υπήρξαν κάποια αποτελέσματα, συνολικά η Πολιτεία προσπαθεί να παρακάμψει την υποχρέωσή της να προστατέψει το δημόσιο συμφέρον.
Όσες και όσοι υπογράφουμε αυτό το κείμενο, συμμετέχουμε σε κινήσεις πολιτών, που δραστηριοποιούνται για την προστασία του περιβάλλοντος και της κοινής μας κληρονομιάς σε κάθε γωνιά της Στερεάς Ελλάδας.
Συνειδητοποιώντας την αξία της συνεργασίας απέναντι στο κοινό πρόβλημα, αναλαμβάνουμε την πρωτοβουλία κοινής παρέμβασης και διεκδικούμε από την Περιφέρεια αλλά και από κάθε Δήμο της Στερεάς Ελλάδας:
• H χωροθέτηση αιολικών σταθμών να γίνεται, αποκλειστικά, σε συγκεκριμένες περιοχές οι οποίες θα έχουν προεπιλεγεί μέσα από μια διαδικασία, που θα διασφαλίζει:
  -τη διευρυμένη και ουσιαστική κοινωνική συμμετοχή και όχι τις μονομερείς επιδιώξεις και τα συμφέροντα επιχειρηματιών.
  -την προσαρμογή των εγκαταστάσεων στις περιβαλλοντικές ιδιαιτερότητες κάθε περιοχής.
  -την εξαίρεση περιοχών με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά (NATURA, IBA, Τοπία κ.ά.), με βάση την αρχή της προφύλαξης.
• Να δρομολογηθεί η εκπόνηση ουσιαστικού χωροταξικού σχεδιασμού, για όλες τις δραστηριότητες μεγάλης κλίμακας, όπως εξορύξεις, αιολικά, υδροηλεκτρικά, φωτοβολταϊκά, βιομηχανίες, που θα συνυπολογίζει τις αθροιστικές επιπτώσεις στα δάση, τα νερά, την πανίδα και τις παραγωγικές δραστηριότητες.
• Να αναληφθούν πρωτοβουλίες για την ανάπτυξη ΑΠΕ σε κλίμακα συμβατή με τους χώρους εγκατάστασης, για την εξυπηρέτηση των τοπικών αναγκών.

Χάρτης αδειοδότησης αιολικών πάρκων της ΡΑΕ.

11/2011
Υπογράφουν:
1.Κρητικός Νίκος, Πρόεδρος Ένωσης Μικρόσωμης Φυλής Αλόγων Σκύρου,
2.Γκιβίσης Δημήτρης, Πρόεδρος σωματείου εργαζομένων Δήμου Σκύρου,
3.Ζακυνθινός Στάθης, Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Σκύρου,Μιχάλης Καραμπίνης, αρχαιολόγος,
4.Σύλλογος Δασοπροστασίας & Προστασίας Περιβάλλοντος Κύμης,  (Σουφλέρης Δημήτρης,)
5. Σύλλογος Προστασίας Περιβάλλοντος Ν. Καρυστίας,
6. Αποστόλης Καλτσής, πρόεδρος Ορνιθολογικής Εταιρείας,

7.Κατερίνα-Αμυγδαλιά Παππά, τοπογράφος μηχανικός, μέλος Επιτροπής Διαβούλευσης Δήμου Κύμης-Αλιβερίου,
8. Γιώργος Ζουρμπουλής, Εταιρεία Περιβάλλοντος Κύμης,
9. Αφέντης Τάσος,  Καλοθανάσης Ανδρέας, Κόλλιας Γιώργος,  Κίνηση για τη Σωτηρία της Γκιώνας, 

10. Παναγιώτης Μέγγος, δημοτικός σύμβουλος για τους "Πολίτες στο Προσκήνιο",
11. Κωνσταντίνος Παπαγεωργίου, πρόεδρος για τον "Ελληνικό Ορειβατικό Σύλλογο Άμφισσας", 

12. Τσιάμης Αποστόλης, πρόεδρος περιφερειακού συλλόγου Γεωπόνων, 

13. Γεώργιος Πετσωτάς πρόεδρος του συλλόγου "Πολιτιστικό Κέντρο Στρώμης", 

14. Χαράλαμπος Παλιούρας πρόεδρος για τον "Σύλογο Απανταχού Μαυρολιθαριτών",
15. Η Γενική συνέλευση για το σύλλογο "Καρτερία",
16. Βασίλειος Πουρνιάς πρόεδρος για τον "Πολιτιστικό Σύλογο Λιδωρικίου",

17. Ευθύμιος Κλώσσας, Κίνηση ενεργών πολιτών Λιδωρικίου,
18. Ανδρέας Χαρδαλούπας για το τον "Πολιτιστικό Σύλλογο Ερατεινής",
19. Κίνηση Πολιτών για την Προστασία του Ευρυτανικού Περιβάλλοντος, Γιώργος Τάσιος, Βασιλική Λάππα,
20. Φλώρος Ευθύμιος, Σύλλογος Κρικελλιωτών Ευρυτάνων “ο Άγιος Νικόλαος”, 

21. Ομάδα Πολιτών περιοχής Υπάτης «ΠΑΡΟΝΤΕΣ» Θανάσης Σκούρας,  Στέλιος Συλεούνης,
22. Όμιλος Φίλων του Δάσους,  Ράγκου Πολυξένη,
23. Θανάσης Θεοχάρης, Δημήτρης Λύτρας,  Κίνηση για τη σωτηρία της Οίτης,
24. Σαμουήλ Λουκάς,  Συμπαράταξη Βοιωτών για το περιβάλλον,
25. Σπανούδη Δέσποινα, Πρωτοβουλία για τη Σωτηρία του Ελικώνα,
26. Κεφαλάς Τάσος, Επιτροπή φορέων και κατοίκων Αγίας Άννας Βοιωτίας,
27. Κόλλιας Λουκάς,  πρόεδρος του Συλλόγου Ελικωνίων Επαρχίας Λιβαδειάς,
28. Μιχάλης Δημήτρης,  Κίνηση πολιτών Θίσβης,
29. Μπαμπούλας Κώστας,  για το Κέντρο “Ελικώνας”,
30. Σκούμας Θανάσης, δημοτικός σύμβουλος Θήβας, 

31. Ντάντος Αποστόλης, Κουρκούτης Κώστας, Θηβαίοι πολίτες για το περιβάλλον.