Και τώρα τι θα γίνει;

Ψηφίστηκε, λοιπόν, το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα, όπως ήταν απολύτως βέβαιο εκ των προτέρων. Ψηφίστηκε μάλιστα με μηδαμινές κοινοβουλευτικές απώλειες για το ΠΑΣΟΚ - μόλις έναν βουλευτή. "Δεν μπορώ να δεχθώ τον ωμό εκβιασμό που εκπορεύεται από την ΕΕ", δήλωσε ο Παναγιώτης Κουρουμπλής. Ψήφισε "όχι" και ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ τον διέγραψε ακαριαία από το κόμμα που επί Ανδρέα Παπανδρέου είχε ως σύμβολό του το σύνθημα "Η Ελλάδα ανήκει στους Ελληνες". Σήμερα η Ελλάδα ανήκει στο... Μνημόνιο της κυβέρνησης με την ΕΕ, το ΔΝΤ και την ΕΚΤ, οπότε "παλαιομοδίτες" σαν τον τυφλό βουλευτή Κουρουμπλή δεν έχουν θέση στις γραμμές του κυβερνώντος κόμματος. Σήμερα της μόδας είναι οι "πρόθυμοι".

Γράφει ο Γιώργος Δέλαστικ στο "Έθνος".

Οι ψηφοφορίες τελείωσαν. Το ερώτημα, όμως, που υπάρχει στα χείλη όλων είναι "και τώρα, τι θα γίνει από εδώ και πέρα;". Κανείς δεν αισθάνεται ότι αφού ψηφίστηκε το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα και ο Εφαρμοστικός Νόμος, τώρα η κυβέρνηση θα συνεχίσει ανέφελα την υλοποίηση των μέτρων που περιλαμβάνουν και ο λαός θα αποδέχεται αδιαμαρτύρητα την εφαρμογή αυτής της πολιτικής λεηλασίας των εισοδημάτων του.

Ο "κοινωνικός πόλεμος" που ξέσπασε με τη μετατροπή της Αθήνας από την αστυνομία κατ' εντολήν της κυβέρνησης σε θάλαμο χημικών αερίων βάθυνε οπωσδήποτε το χάσμα που χωρίζει τη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού από τους κυβερνώντες. Η κυβέρνηση έχει αποτύχει οριστικά και αμετάκλητα να πείσει τους Ελληνες για την ορθότητα της πολιτικής της. Αυτό, όμως, δημιουργεί το κοινωνικό υπόστρωμα για μια ενδημική κατάσταση πολιτικής αστάθειας, τουλάχιστον για όσο διάστημα θα διαρκεί η διακυβέρνηση της χώρας από την κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου.

Δεν θέλει εκλογές επ' ουδενί ο πρωθυπουργός. Δεν θέλει για τον απλούστατο λόγο ότι είναι βέβαιο πλέον πως θα τις χάσει. Εξαιτίας της εφαρμογής της πολιτικής του Μνημονίου, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ διέβη πλέον το σημείο πέρα από το οποίο δεν υπάρχει επιστροφή. Μέχρι τις επόμενες εκλογές, το ΠΑΣΟΚ δεν πρόκειται πια να ξαναπεράσει πρώτο στις δημοσκοπήσεις. Η υστέρησή του από τη ΝΔ μάλλον θα αυξάνεται διαρκώς ως γενική τάση, παρά θα μειώνεται. Για την ώρα, πάντως, κατά κανέναν τρόπο η ΝΔ δεν θα αποσπούσε αυτοδυναμία σε περίπτωση πρόωρων βουλευτικών εκλογών σήμερα, ενώ η αύξηση της επιρροής της είναι πολύ αργή και καθόλου πειστική, τουλάχιστον ακόμη.

Παπανδρέου "δαγκωτό" υποστηρίζουν η Μέρκελ, ο Σαρκοζί, ο Ομπάμα, η ΕΕ, το ΔΝΤ, η ΕΚΤ. Θεωρούν και δικαίως ότι αποκλείεται να βρουν ποτέ κάποιον πρωθυπουργό της Ελλάδας πιο πειθήνιο και υπάκουο στις επιθυμίες τους από τον Γιώργο Παπανδρέου. Θα κάνουν, λοιπόν, ό,τι κρίνουν σκόπιμο και σύμφωνο με τα συμφέροντά τους για να κρατήσουν τον Γ. Παπανδρέου στην εξουσία. Μέχρι στιγμής, πάντως, δεν έχουν ακόμη κάνει κάποια κίνηση στην πράξη για να αποδείξουν ότι είναι διατεθειμένοι να του δώσουν και κονδύλια της ΕΕ με ευνοϊκούς όρους για να τον σώσουν.

Το ελληνικό κατεστημένο συνεχίζει κι αυτό να τάσσεται υπέρ του Γ. Παπανδρέου για τουλάχιστον τρεις λόγους. Πρώτον, επειδή τα μέτρα που παίρνει σε θεσμικό επίπεδο ευνοούν αναφανδόν και σε πρωτοφανή βαθμό τους επιχειρηματίες. Δεύτερον, επειδή ελπίζουν ακόμη μήπως η ΕΕ δώσει τελικά στον Γ. Παπανδρέου τίποτα κονδύλια για να εκτελεστούν έργα και να χρηματοδοτηθούν επιχειρήσεις ώστε να κινηθεί η οικονομία. Τρίτον, επειδή η ΝΔ δεν είναι σε θέση να εξασφαλίσει τον σχηματισμό κυβέρνησης - και για τους επιχειρηματίες δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από την έστω και προσωρινή ακυβερνησία.

Οι εκλογές το φθινόπωρο, που προβλέπουν πολλοί, δεν είναι καθόλου βέβαιες υπό το πρίσμα αυτής της ανάλυσης - θα έλεγε μάλιστα κανείς ότι δεν είναι καν πιθανές. Οσο για τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, δεν είναι τρελοί να οδηγηθούν μόνοι τους στην εκλογική λαιμητόμο, όπου τουλάχιστον οι μισοί θα καρατομηθούν από τους ψηφοφόρους, βοηθούντος και του εκλογικού νόμου.

Παράγοντας ανατροπής αυτού του σκηνικού είναι δυνάμει μόνο ένας: ο λαός που θα υποφέρει ανείπωτα δεινά από την κυβερνητική πολιτική και το βιοτικό επίπεδο του οποίου θα γυρίσει πολλές δεκαετίες πίσω. Αν, όμως, οι αντιδράσεις του δεν υπερβούν κάποιο όριο θραύσης της κυβερνητικής αντοχής, τότε η κατάσταση θα συνεχίσει να "σέρνεται" όπως σήμερα.