Ορεινή Ναυπακτία.

Ευηνόλιμνη.

Η Άρτεμις Τζίτζη οδηγεί σε ξεχασμένους δασικούς δρόμους κυκλώνοντας τα χωριά της ορεινής Ναυπακτίας, τα οποία αν και μπαίνουν σιγά σιγά στον τουριστικό χάρτη με νέους ξενώνες, παραμένουν η επιτομή του ανέγγιχτου φυσιολατρικού προορισμού.

Άνω Χώρα.

Bαθιά δάση, πετρόχτιστα χωριά και σιωπηλά βουνά, ξενώ­νες γλυκύτατοι, άνθρωποι­ καλοί, φαγητό με ντόπια προϊόντα, νόστιμο και χορταστικό. Ένας συναρπαστικός ορεινός προορισμός που κρατιέται μακριά από το μαζικό τουρισμό, η ορεινή Ναυπακτία είναι από τους πιο αυθεντικούς και «γενναιόδωρους» της Ελλάδας. Τα μονοπάτια που συνέδεαν τα χωριά είναι ακόμη βατά και σε οδηγούν μέσα από ρεματιές σε απίστευτα τοπία, οι δασικοί δρόμοι σε φέρνουν στην καρδιά των βουνών και η διαδρομή γύρω από την Ευηνολίμνη κόβει την ανάσα. Μην περιμένετε πολυτελή resorts και σοφιστικέ­ εστιατόρια.

Αμπελακιώτισσα (πρώην Κοζίτσα).

Εδώ ο κανόνας είναι οι μικροί προσωπικοί ξενώνες και τα απλά αυθεντικά ταβερνάκια. Πεζοπορία, ράφτινγκ, mountain bike, διαδρομές με 4x4, χαλάρωση, περίπατοι, φαγητό και τσιπουροκαταστάσεις κάτω από τα πλατάνια, νερά, βουνά και πράσινο όπου κι αν κοιτάξεις. Η πολυχρησιμοποιημένη λέξη «απόδραση» παίρνει το πραγματικό της νόημα. Ανάμεσα στην Πίνδο, την Οξιά, το Παναιτωλικό και τα Βαρδούσια, έχοντας στα νότια τον Μόρνο, τον Εύηνο και τον παραπόταμό του Κότσαλο, τα χωριά κρέμονται σαν αετοφωλιές ανάμεσα­ σε ατελείωτα δάση­ από έλατα, καρυδιές, οξιές και καστανόλογκους. Όπου κι αν πας, δεν παύεις να ακούς τους ψίθυρους του νερού, που είναι­ πάντοτε δίπλα σου. Οδηγώντας, σε πολλά­ σημεία σε χωμάτινους δρόμους, νιώθεις ότι καταδύεσαι στο αυθεντικό και το ατόφιο, καθώς οι πλαγιές των βουνών βουτούν απότομα σε αόρατα φαράγγια και αλεπούδες, σκίουροι, ακόμα και ζαρκάδια, περνούν ξαφνικά από μπροστά σου.

Μικρή και Μεγάλη Λομποτινά.

Από την Άνω και την Κάτω Χώρα (Μεγάλη­ και Μικρή Λομποτινά) μέχρι την Αμπελακιώ­τισσα (Κοζίτσα), τον Πόδο, τον Πλάτανο­ (Βονόρτα) και την Περδικόβρυση (Σινίστα)­, για να αναφέρουμε μόνο μερικά χωριά, τα Άνω Κραβαροχώρια αποτελούν τον κύριο κορμό της περιήγησής μας. Ανάμεσά­ τους τα Ευηνοχώρια, αποκτούν νέα ζωή με τη δημιουργία του φράγματος του Εύηνου: Άγιος Δημήτριος, Νεοχώρι, Αράχοβα, Κλεπά, Περδικόβρυση βλέπουν στην πανέμορφη τεχνητή λίμνη.



Δενδροχώρι  (πρώην Τέρνοβα).

Αφήνοντας πίσω τη Ναύπακτο, αποφασίσαμε να πάρουμε το λιγότερο πατημένο δρόμο για να προσεγγίσουμε την ορεινή Ναυπακτία μέσω Άνω Χώρας. Καταλήξαμε­ στα Ευηνοχώρια να θαυμάζουμε τη λίμνη, προτού συνεχίσουμε για Κρυονέρια και Κάτω Χώρα. Σας συνιστούμε ανεπιφύλακτα αυτήν την πορεία. θα αισθανθείτε σαν μυθικές θεότητες του δάσους περνώντας μέσα από υπέροχα βουνά, φαράγγια και πλατάνια. Το χειμώνα, βεβαίως, τα πράγματα είναι αλλιώς. Ακόμη κι αν στη Ναύπακτο έχει ήλιο, μην ξεγελαστείτε και κάνετε τη διαδρομή που σας προτείνουμε χωρίς­ 4x4, ενώ την άνοιξη και το καλοκαίρι με ένα κανονικό αυτοκίνητο και προσεκτική οδήγηση (οι δρόμοι είναι στενοί και όλο στροφές) θα είστε μια χαρά. Αυτές είναι και οι εποχές για να περπατήσετε την ορεινή Ναυπακτία μέσα από μονοπάτια που ένωναν παλιά τα χωριά, όταν η άσφαλτος βρισκόταν ακόμη στη σφαίρα της φαντασίας.

Περισσότερα εδώ: Αθηνόραμαtravel