Κρίση του πολιτικού συστήματος!

Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ.

Δεν μπορεί να περάσει με τη δημόσια συζήτηση μιας - δύο ημερών η σοβαρότατη πολιτική παρέμβαση του προέδρου του ΣΕΒ Δημήτρη Δασκαλόπουλου. Πρόκειται όντως για ένα ολοκληρωμένο πολιτικό μανιφέστο, το οποίο επί της ουσίας καλεί σε παραμερισμό όλων των υφιστάμενων πολιτικών κομμάτων. Γιατί αυτό φυσικά σημαίνει η θέση του προέδρου του ΣΕΒ ότι «αποσυντίθεται το σύστημα που εξέθρεψαν τα κόμματα για να τα εκτρέφει». Κατά τον Δ. Δασκαλόπουλο «τα κόμματα του μεταπολιτευτικού σκηνικού είναι διαπλεκόμενα με το μοντέλο αυτό - είτε οργανικά είτε ιδεολογικά, το δημόσιο είναι η πηγή τους, είναι η αντίληψή τους, είναι εν τέλει η δύναμή τους».

Με δεδομένο ότι το εξαιρετικά επιθετικό αυτό μανιφέστο -«κάθε τόπος κατακτά τελικά τη θέση που του εξασφαλίζουν οι δημιουργικότεροι πολίτες του, όχι οι κηφήνες (!) του»- εκπορεύεται από τον εκπρόσωπο των βιομηχάνων, μιας κοινωνικής τάξης με αυξημένη δύναμη και επιρροή, είναι προφανές ότι το μανιφέστο δεν εκπονήθηκε ως εντυπωσιοθηρικός λόγος μιας ημέρας, αλλά ως πρόγραμμα εξουσίας.

Εκφραζόμενος περιφρονητικά για όλα τα υφιστάμενα κόμματα και θεωρώντας τα ουσιαστικά τελειωμένα, ο ΣΕΒ παρουσιάζει μια πολιτική πλατφόρμα πάνω στην οποία θα επιδιώξει να συγκροτήσει ένα νέο πολιτικό σκηνικό, εναρμονισμένο με τα συμφέροντα και την ιδεολογία των βιομηχάνων.

Το γεγονός ότι ο ΣΕΒ παρουσιάζει συνειδητά μια πλατφόρμα με την οποία απορρίπτει συλλήβδην και αναφανδόν τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και τη ΝΔ, μαζί φυσικά με την Αριστερά, αποκαλύπτει ή τουλάχιστον υποδηλώνει τους πολιτικούς στόχους των βιομηχάνων στο αμέσως προσεχές διάστημα.

Εννοείται ότι ο ΣΕΒ τάσσεται ενθουσιωδώς υπέρ του καθεστώτος υποτέλειας στο ΔΝΤ, διακηρύσσοντας ότι «εμείς στον ΣΕΒ θεωρούμε ότι χρέος των υπεύθυνων πολιτικών δυνάμεων είναι να κάνουν τον λαό μας να συνειδητοποιήσει πως η υλοποίηση του Μνημονίου (σ.σ.: εννοεί τα μέτρα του ΔΝΤ και της ΕΕ) συνιστά μια αναγκαία θεραπεία, όχι μια άδικη τιμωρία»!

Υπαγορεύει μάλιστα γραμμή στο ΠΑΣΟΚ και στη ΝΔ, χωρίς να τηρεί ούτε τα προσχήματα:

«Αντικειμενικά η σημερινή συγκυρία απαγορεύει τη συγκυβέρνηση, υπαγορεύει όμως τη συνευθύνη» τόνισε ο πρόεδρος του ΣΕΒ απευθυνόμενος προσωπικά στον Αντώνη Σαμαρά.

Πέρα από τις επιμέρους θέσεις κατάργησης οτιδήποτε δημόσιου προκειμένου να γίνει αντικείμενο και πηγή ιδιωτικής κερδοσκοπίας, το μανιφέστο του ΣΕΒ αφενός αποτελεί σύμπτωμα της κρίσης του πολιτικού συστήματος και αφετέρου αποσταθεροποιεί περαιτέρω το πολιτικό σύστημα και βαθαίνει την κρίση του.

Η στάση του ΣΕΒ εντάσσεται φυσικά στο ευρύτερο ρεύμα που παρατηρείται στις ανεπτυγμένες χώρες της Ευρώπης, ακραίος εκφραστής του οποίου είναι ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι και ο διασυρμός του πολιτικού συστήματος της Ιταλίας, το οποίο από βαθύτατα διεφθαρμένο που ήταν κατάντησε απείρως πιο διεφθαρμένο και ταυτόχρονα τραγικά γελοίο, μόλις κατέκτησε την εξουσία ο εκπρόσωπος του «ιταλικού ΣΕΒ».

Η υπέρμετρη ενίσχυση της δύναμης της οικονομικής ελίτ την οδηγεί σε τέτοιο βαθμό αλαζονείας που επιδιώκει πλέον να καταργήσει εντελώς το πολιτικό προσωπικό -έστω και διαχειριστικού διαμετρήματος- και να αναλάβει η ίδια την άσκηση και της πολιτικής εξουσίας!

Οι πολιτικοί στη χώρα μας, του πρωθυπουργού συμπεριλαμβανομένου, δεν έχουν αντιληφθεί το μέγεθος της απειλής εναντίον τους.

Ο Γ. Παπανδρέου ισχυρίζεται περιχαρής ότι «εμείς είμαστε μέρος της λύσης, όχι μέρος του προβλήματος» χωρίς προφανώς να συνειδητοποιεί ότι όταν ένα πολιτικό σύστημα βυθίζεται στην κρίση, η οποιαδήποτε κυβέρνηση υπάρχει εκείνη τη στιγμή αποτελεί ως εκ της θέσεώς της τη σοβαρότερη εστία της κρίσης.

Οι δικές της αποφάσεις είναι αυτές που καθορίζουν την πορεία των γεγονότων σε καθοριστικό βαθμό και επομένως και το αν η χώρα βγαίνει από την κρίση του πολιτικού συστήματος ή αν βυθίζεται βαθύτερα σε αυτήν.

Αμυνα:

Αρση των μέτρων η μοναδική λύση!

Η απόκρουση της επίθεσης του ΣΕΒ δεν μπορεί να επιτευχθεί από το πολιτικό σύστημα μόνο με διακηρύξεις και έξυπνες ατάκες. Απαιτεί κοινωνικές συμμαχίες. Με 150.000 οργισμένους διαδηλωτές και δεκάδες χιλιάδες από αυτούς να αποκαλούν «κλέφτες» τον πολιτικό κόσμο και να φλερτάρουν με την ιδέα εισβολής στη Βουλή, το πολιτικό σύστημα αποκλείεται μακροπρόθεσμα να γλιτώσει από τη διακηρυγμένη πλέον πρόθεση του ΣΕΒ να το περιθωριοποιήσει. Τα μέτρα του ΔΝΤ και της ΕΕ είναι εκείνα που εξαγρίωσαν τόσο πολύ τον κόσμο εναντίον της κυβέρνησης, άρα μόνο η άρση τους μπορεί να σώσει τους πολιτικούς.