Τα πρώτα... αντιεξουσιαστικά δακρυγόνα:Ηταν θέμα χρόνου!

Τα πρώτα... αντιεξουσιαστικά δακρυγόνα. Οι πρώτες ενδοκυβερνητικές αντιμαχίες. Και η πρώτη δοκιμασία της προεκλογικής ευτοπίας στο γήπεδο της συνοφρυωμένης πραγματικότητος. Ηταν θέμα χρόνου...

Μέσα στα θαύματα των ημερών, ένα από τα υπουργεία που απέδειξε - σχεδόν ακαριαία - ότι η ονομασία του περιγράφει σχεδόν απόλυτα το ρόλο του, είναι αυτό που ανέλαβε ο κ. Χρυσοχοΐδης.
«Υπουργείο για την Προστασία του Πολίτη» είναι το καινούριο όνομα του πάλαι ποτέ υπουργείου Δημόσιας Τάξης ή Δημοσίας Τάξεως (για τους πιο παθιασμένους με την εποχή της «Χωροφυλακής»).
«Υπουργείο για την Προστασία του Πολίτη», λοιπόν. Δεν πρέπει να το κρύψουμε ότι κάποιοι κακοπροαίρετοι (πάντα υπάρχουν τέτοιοι) είδαν σ' αυτή τη μετονομασία μία κατ' ευφημισμόν κατασκευή του ΠΑΣΟΚ.
Πρόκειται για δογματικούς. Σαν αυτούς που «τους έστειλε το ΚΚΕ για να κάνουν επεισόδια στο Εργασίας», όπως μας αποκάλυψαν χτες γνωστής ευπρέπειας και αντικειμενικότητας τηλε-σχολιαστές. Που δε θέλουν να παραδεχτούν ότι πέρασαν οι εποχές κατά τις οποίες το ΠΑΣΟΚ βάφτιζε τις κατασκευασμένες «αντισυγκεντρώσεις» εναντίον των εργατικών κινητοποιήσεων - μια τακτική που έρχεται από το πιο «μαύρο» παρελθόν - σαν ...«κοινωνικό αυτοματισμό»! Που δε θέλουν να εννοήσουν ότι παρήλθε η εποχή που το κόμμα του κ. Παπανδρέου αποκαλούσε την αστυνομική βία και την καταστολή σαν ...«κοινωνικό φραγγέλιο»!
Αυτά, από το βράδυ της 4ης Οκτώβρη, τέλειωσαν. Τώρα έχουμε ένα «νέο ΠΑΣΟΚ» που μάλιστα οι υπουργοί του δεν είναι παρά «αντιεξουσιαστές στην εξουσία»...

Και τώρα ας έρθουμε στην πραγματικότητα, που (ξεροκέφαλη καθώς είναι) αναδείχτηκε στην Πειραιώς, χτες, έξω από το υπουργείο Εργασίας.
Τα δακρυγόνα που εκεί χρησιμοποιήθηκαν, οι χειροβομβίδες κρότου - λάμψης, τα χημικά, τα κλομπ και όλα τα σχετικά, είναι τα ίδια σύνεργα που χρησιμοποιούσε και η ΝΔ, διά των ίδιων «ηρωικών ΜΑΤ» και των ίδιων «πραιτώρων». Και αυτό, όποια «ηλεκτρονική διακυβέρνηση» κι αν επιστρατευτεί, ό,τι «γλίτσα» κι αν επιδειχθεί από την «ενσωματωμένη» δημοσιογραφία, δεν μπορεί να κρυφτεί.
Χτες, λοιπόν, πάνω ακριβώς στα ...εννιάμερα από τα βαφτίσια του Δημόσιας Τάξης, ήρθε στη νέα ταμπέλα του υπουργείου να προστεθεί εκείνη η αναγκαία λεξούλα που σηματοδοτεί περίφημα την «αλλαγή» που επήλθε από τη Νέα Δημοκρατία στη Νέα ΠΑΣΟΚρατία: «Υπουργείο για την Προστασία ΑΠΟ τον Πολίτη».
Εδώ χρειάζεται μια επισήμανση: Οπου «πολίτης» - από τον οποίο η κυβέρνηση εγγυάται την προστασία και τη διασφάλιση της «τάξης» - δε νοείται, φυσικά, ούτε ο πολίτης Βαρδινογιάννης, ούτε ο πολίτης Λάτσης, ούτε ο πολίτης Μπόμπολας. Ο ρόλος του υπουργείου περιορίζεται στους πολίτες - ναυτεργάτες, στους πολίτες - λιμενεργάτες και στους πολίτες - εργάτες, γενικώς...

Ο υπουργός, ως παλιός θητεύσας στα ίδια λημέρια, το έχει πιάσει, βέβαια, το νόημα. Ετσι, μια από τις πρώτες του διακηρύξεις ήταν ότι θα διώξει ο ίδιος από το Σώμα όποιον αστυνομικό θίξει ή ακουμπήσει παρανόμως πολίτη. Νομίμως, όμως;
Νομίμως, μπορεί να του αλλάζει τον αδόξαστο. Αλλωστε, δε χρειάζονταν τα «σοσιαλιστικά» στο υπουργείο Εργασίας για να επιβεβαιωθεί πως ό,τι πιο αντιλαϊκό κι ό,τι πιο βάναυσο έχει συμβεί σε βάρος των εργαζομένων και του λαού αυτής της χώρας - από ιδρύσεως του ελληνικού κράτους - στο όνομα της νομιμότητας έχει γίνει. Και τι πιο νόμιμο (!) από το να χτυπάς - σ.σ.: «μετριοπαθώς» (!), όπως ισχυρίστηκε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος - τους απλήρωτους εδώ και μήνες εργάτες που ζητούν τα δεδουλευμένα τους; Τι πιο νόμιμο (!) από το να προπηλακίζεις («μετριοπαθώς»!) τους ανέργους που ζητούν να μην τους κόβουν ακόμα και το ρεύμα στα σπίτια τους, εκείνοι που τους έκαναν άνεργους;
Τόσο νόμιμα, δε, είναι όλα αυτά, και τόσο «μετριοπαθή», που με το «καλημέρα» των Πράσινων, που αρχίζουν να μοιάζουν το ίδιο ...ηθικά, όπως ήταν και επί της εποχής των Βένετων.

Οσοι δεν έχουν προσβληθεί από τον ιό της επιλεκτικής μνήμης, ενθυμούνται ότι ο δρόμος για την παράδοση του Λιμένος Πειραιά σε ιδιώτες άνοιξε από την κυβέρνηση Σημίτη. Με τη Σύμβαση Παραχώρησης που έχει υπογράψει το Ελληνικό Δημόσιο με τον ΟΛΠ (13 Φεβρουαρίου 2002), ο Οργανισμός δύναται να παραχωρεί τμήματα των λιμανιών σε ιδιώτες. Οπερ και εγένετο. Από την κυβέρνηση Καραμανλή...

Τώρα, το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται ανάμεσα στις συμπληγάδες της υποσχέσεως για επαναδιαπραγμάτευση (δεν είχε ψηφίσει τον σχετικό νόμο) και των κινδύνων που αυτή συνεπάγεται...

Τα ήξερε ο κ. Παπανδρέου. Γνώριζε ότι το δημόσιο χρέος είναι βρόχος στον λαιμό της χώρας, ότι η ανεργία (και) λόγω κρίσης καλπάζει, ότι το Ασφαλιστικό είναι βόμβα έτοιμη να εκραγεί. Πιθανώς υποπτευόταν ότι η κατάσταση της οικονομίας είναι τραγική. Και πάντως είχε την ευκαιρία για έγκυρη πληροφόρηση, αφού -όπως έλεγε προεκλογικά, για να φιλοτεχνήσει προφίλ στιβαρού ηγέτη, σεβαστού εις την ξένην- συνομιλούσε με τον Αλμούνια, τον Τρισέ και τον Μπαρόζο. Γνώριζε δηλαδή ότι τα μέτρα-σοκ που συστήνει η Ενωση στην Ελλάδα θα χτυπούσαν σύντομα την πόρτα μας... Ηταν θέμα χρόνου να τρωθεί καίρια ο μύθος τον οποίο είχαν φιλοτεχνήσει οι προεκλογικές εξαγγελίες και οι απλόχερες υποσχέσεις ...