Η βιολογικοποίηση της πολιτικής άποψης.

Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ.

Καθηγητή Βιοχημείας, τμήμα Βιολογίας, Πανεπιστήμιο Πατρών

Οποιος τολμούσε τη δεκαετία του 1980 να κρίνει το ΠΑΣΟΚ εισέπραττε το παροιμιώδες «δεν δικαιούστε διά να ομιλείτε» του Κουτσόγιωργα.

Το ίδιο φαίνεται να ισχύει και για το σημερινό ΠΑΣΟΚ, μόνο που το «δεν δικαιούστε...» έχει πλέον επιστημονικοποιηθεί. Δεν δικαιούμεθα να ασκούμε το δικαίωμα να εκφραζόμαστε και να πράττουμε κατ' επιλογήν, παρά μόνο αν το επιτρέπει η «φύση» μας (δηλαδή, τα γονίδιά μας). Αυτή η κοινωνικο-βιολογική αντίληψη (με ρίζες στη δεκαετία του 1970) αποτελεί πλέον και την κυρίαρχη ιδεολογία των ελίτ που μας κυβερνούν και μας... ενημερώνουν.

Επώνυμο θύμα της ο κ. Λαζόπουλος. Γιατί έβγαλε τους φορτηγατζήδες στο «Αλ Τσαντίρι». Δηλαδή, γιατί δεν ακολουθεί το κυβερνητικό δόγμα «κάθε κινητοποίηση σήμερα βλάπτει την κοινωνία», κι έτσι δεν βοηθά στο να καταπιεί αυτή το «μνημόνιο» αμάσητο. Γι' αυτό κι ένας πρωτοκλασάτος δημοσιογράφος τον έβαλε στη... θέση του: «Ο Λάκης... ένα δεν δικαιούται: να νομίζει ότι είναι κάτι διαφορετικό απ' αυτό που η φύση τον προίκισε! Εκείνη τον "έχρισε" γελωτοποιό. Εκείνος νομίζει ότι είναι πολιτικός...»[1].

Τι δηλαδή μας επιτάσσει η αντιεπιστημονική κοινωνιο-βιολογική ιδεολογία των οικονομικο-πολιτικών ελίτ, όπως εκφράστηκε με την παραπάνω κριτική; Να μη φυτρώνουμε εκεί που δεν μας σπέρνει η «φύση». Δεν δικαιούμαστε να ασκούμε π.χ. πολιτική εκτός κι αν είμαστε «προικισμένοι» προς τούτο με τα κατάλληλα γονίδια. Η «φύση» τα έχει τακτοποιήσει όλα· να υπάρχουν κοινωνικο-φυλετικές ανισότητες, ανεργία, πόλεμοι, καπιταλισμός.

Βέβαια, οι δημοσιογράφοι δεν δημιουργούν αλλά αναμεταδίδουν αυτή την κοινωνικο-ρατσιστική ιδεολογία. Ούτε οφείλουν να γνωρίζουν βιολογία για να αποφεύγουν τέτοιες ακρότητες. Εξάλλου, και η επιστημονική κοινότητα βρίθει ατόμων που εξ ιδεολογίας ασπάζονται τέτοιου είδους επιστημονικό πρωτογονισμό. Αυτό όμως που οι δημοσιογράφοι οφείλουν στους πολίτες είναι τη σωστή ενημέρωσή τους. Και οι περισσότεροι δεν το κάνουν, ίσως λόγω ανεπαρκών γονιδίων τους.

Και οι πολίτες; Τι διαθέτουν για ενημέρωση; Μια «μνημονιακή» κυβερνητική άποψη επαναλαμβανόμενη από δελτία τηλεσχολιαστικών "ειδήσεων". Και μια παρηγορήτρα μαχητική δημοσιογραφία-απολογητή ενός καπιταλισμού χωρίς διαφθορά (το οξυγόνο του). Και τι επιλέγει ο κόσμος πλειοψηφικά; Μια σατιρική εκπομπή με άλλη άποψη. Κι αυτό ενοχλεί, ιδιαίτερα μάλιστα όταν ο «Τζίμης» το στρίβει στο «πάμε πορεία».

Ποσώς ενδιαφέρει η ποιότητα της σατιρικής εκπομπής τους αφ' υψηλού επικριτές της. Και πώς να μην «ακκίζεσαι» και να μην «κλαψουρίζεις» (κατ' άλλον επικριτή δημοσιογράφο[1]) όταν -ακόμα και να θέλεις- αδυνατείς να φέρεις τη διακωμώδηση της ελληνικής ζοφερής πραγματικότητας στο αριστοφανικό πρότυπο, γιατί απέναντί σου έχεις ένα κατεστημένο που η υποκριτική αρχαιολατρία του αντέχει τον λαϊκιστή... Αριστοφάνη μόνο για την εποχή του; Παραμονεύει το ΕΣΡ αν υιοθετήσεις αριστοφανικές αισχρολογίες («πέρδομαι», «καταπύγονας», «χαυνοπρώκτας», «αποψωλημένοις» [2]). Ή αν παραλληλίσεις π.χ. κυβερνητικές ευθύνες για πλουτισμό σύγχρονων κερδοσκόπων με τον αριστοφανικό εμπαιγμό των κυβερνητών του Αστεος για πλουτισμό των κερδοσκόπων από τη νοθεία των αργυρών νομισμάτων με χαλκό. Ή αν διακωμωδήσεις και συνδέσεις τη μόρφωση των σύγχρονων ηγετών με την αριστοφανική σκωπτική διαπίστωση ότι είναι αρνητικό για τον ηγέτη να γνωρίζει ανάγνωση.

Η αληθινή πληροφόρηση που ζητούμε όλοι μας δεν φτιάχνεται από τις «αλήθειες» κάποιων «προικισμένων» από τη «φύση», αλλά προκύπτει από τις κοινωνικές ανάγκες ισότιμων πολιτών. Και η πολιτική σάτιρα της άλλης άποψης βοηθά στην αναζήτησή της.

(1) «Τα Νέα», 30-09-2010.

(2) «Αχαρνής», στίχοι 30, 79, 106, 161.

**********

Αναδημοσίευση από εδώ: Η βιολογικοποίηση της πολιτικής άποψης

διαβάστε όμως και εδώ:Άνθρωπος, Φύση και Ηθική!