Φυσικὰ καὶ ὀνειρεύομαι.

Φυσικὰ καὶ ὀνειρεύομαι.

Ζεῖ κανεὶς μόνο μ᾿ ἕνα ξερὸ μισθό;

Πόσο συχνά;

Κάθε ποὺ ἐγκαταλείπουν συχνότατα ὅλοι.

Ἐπηρεάζουν τοὺς ἀπόντες τὰ ὄνειρά σας;

Βέβαια. Τὸ ξανασκέφτονται καλὰ

καὶ μᾶλλον μετανιώνουν ὁριστικά τους ὅλοι.

Εἶναι ἐλευθέρα ἡ εἴσοδος;

Ὄχι ἐντελῶς. Ζητάω τὴν ἄδεια τοῦ ὀνείρου

πρὶν ἐλπίσω. Μοῦ τὴν δίνει ἐν γένει

μαζὶ μὲ κάποιες ὁδηγίες αὐστηρές.

Νὰ πιστέψω δίχως ν᾿ ἀγγίξω

νὰ μὴ μιλήσω διόλου στὸν καπνὸ

γιατὶ εἶναι ὑπνοβάτης καὶ θὰ πέσει

μόνο διὰ τοῦ βλέμματος ν᾿ ἀφήσω

τὸ αἴτημά μου στὴν κρεμάστρα

ὅ,τι μοῦ δοθεῖ νὰ τὸ δεχτῶ

κι ἂς μὴν ἔχει καμιὰ ὁμοιότητα

μ᾿ αὐτὸ ποὺ ζωγραφίζει ἡ ἔκκλησή μου -

θὰ τὴν ἐπανέβρει μόλις ξαναχαθεῖ.

Ἕνα μόνο δὲ μοῦ δίνει τὸ ὄνειρο.

Τὸ ὅριο. Ὣς ποῦ νὰ κινδυψέψω.

Γιατὶ τότε πιὰ δὲν θὰ ἦταν ὄνειρο,

Θά ῾ταν γεράματα.

Κική Δημουλά.