"Δουλεύετε για να συμβαδίζετε με τη γη
και την ψυχή της γης.
Γιατί το να είσαι άνεργος σημαίνει να εί-
σαι ξένος με τις εποχές, και να βγαίνεις έξω
από την πορεία της ζωής που βαδίζει μεγα-
λόπρεπα και περήφανα αλλά και με υποταγή
προς το άπειρο.
Όταν δουλεύετε, είστε μια φλογέρα που
μέσα από την καρδιά της ο ψίθυρος των ωρών
μετατρέπεται σε μελωδία.
Ποιός από σας θα ήθελε να είναι ένα καλά-
μι, βουβό και άφωνο, όταν όλα τ' άλλα τρα-
γουδούν μαζί ενωμένα;
Σας έχουν ακόμα πει πως η ζωή είναι σκο-
τάδι, και μέσα στην απελπισία σας επανα-
λαμβάνετε σαν ηχώ αυτό που ειπώθηκε από
τον απελπισμένο.
Κι εγώ λέω ότι η ζωή είναι πραγματικά
σκοτάδι, εάν δεν υπάρχει πάθος,
Και κάθε πάθος είναι τυφλό, εάν δεν υ-
πάρχει γνώση.
Και κάθε γνώση είναι μάταιη, εάν δεν
υπάρχει δουλειά,
Και κάθε δουλειά είναι άδεια, εάν δεν
υπάρχει αγάπη·
Και όταν δουλεύετε με αγάπη ενώνεστε
με τον εαυτό σας, ο ένας με τον άλλο...
Και τι σημαίνει να δουλεύεις με αγάπη;
Σημαίνει να υφαίνεις το ύφασμα με κλω-
στές που τράβας από την καρδιά σου, σα να
'ταν να φορέσει το ύφασμα αυτό η αγαπημέ-
νη σου ψυχή.
Σημαίνει να χτίζεις ένα σπίτι με στοργή,
σα να 'ταν να κατοικήσει στο σπίτι αυτό η
αγαπημένη σου ψυχή.
Σημαίνει να σπέρνεις σπόρους με τρυφε-
ρότητα και να μαζεύεις τη σοδειά με χαρά,
σα να 'ταν να φάει τον καρπό η αγαπημένη
σου ψυχή.
Σημαίνει να δίνεις σ' όλα τα πράγματα το
δικό σου νόημα με μια ανάσα από το πνεύμα
σου,
Και να ξέρεις ότι όλοι οι ευλογημένοι
νεκροί στέκονται γύρω σου και σε κοιτάζουν.
Πολλές φορές σας άκουσα να λέτε, σα να
μιλούσατε στον ύπνο σας, «Αυτός που δου-
λεύει το μάρμαρο, και βρίσκει την έκφραση
της ψυχής του στην πέτρα, είναι ανώτερος
από αυτόν που οργώνει τη γη.
Κι αυτός που πιάνει τα χρώματα του ου-
ράνιου τόξου και τα βάζει πάνω σ' ένα πανί
με ανθρώπινες μορφές, αξίζει περισσότερο απ'
αυτόν που φτιάχνει σαντάλια για τα πόδια μας.»
Αλλά εγώ λέω, όχι στον ύπνο μου, αλλά
ολόξυπνος στο καταμεσήμερο, ότι ο άνεμος
δεν τραγουδά πιο γλυκά στις γιγάντιες βαλα-
νιδιές απ' ότι στο πιο μικρό και ταπεινό χορ-
τάρι.
Και μεγάλος είναι μόνο εκείνος που μετα-
τρέπει τη φωνή του ανέμου σε τραγούδι που
το κάνει πιο γλυκό με την αγάπη του.
Η Δουλειά είναι αγάπη φανερωμένη.
Κι αν δεν μπορείτε να δουλεύετε με αγά-
πη παρά μόνο με αηδία, καλύτερα να παρατή-
σετε τη δουλειά σας και να καθίσετ ε στην
πύλη του ναού και να παίρνετε ελεημοσύνες
από εκείνους που δουλεύουν με χαρά.
Γιατί αν ψήσεις το ψωμί με αδιαφορία,
ψήνεις ένα πικρό ψωμί, που δε χορταίνει πα-
ρά τη μισή μόνο πείνα του ανθρώπου.
Κι αν αγανακτείς με το πάτημα των στα-
φυλιών, η αγανάκτησή σου στάζει δηλητή-
ριο στο κρασί.
Κι αν τραγουδάς σαν τους αγγέλους, και
δεν αγαπάς το τραγούδι, βουλώνεις τα αφτιά
του ανθρώπου στις φωνές της μέρας και τις
φωνές της νύχτας. "
Χαλίλ Γκιμπράν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου