"Αγάπησαν ο ένας τον άλλον όχι αναπόφευκτα, όχι "φλεγόμενοι από πάθος", όπως ψευδώς το απεικονίζουν. Αγαπούσαν ο ένας τον άλλον επειδή τα πάντα γύρω τους συνηγορούσαν: η γη κάτω από τα πόδια τους, ο ουρανός πάνω από τα κεφάλια τους, τα σύννεφα και τα δέντρα. Η αγάπη τους πρόσφερε χαρά σε όλους γύρω τους, ίσως ακόμα περισσότερο απ' ό,τι σ' αυτούς τους ίδιους: στους άγνωστους στο δρόμο, στα τοπία που παρατάσσονταν την ώρα του περιπάτου, στα δωμάτια όπου κατοικούσαν ή συναντιόντουσαν... Ποτέ, μα ποτέ, ακόμα και στις στιγμές της πιο χαρισάμενης, τρελής ευτυχίας δεν τους εγκατέλειπε το πιο μεγαλειώδες και συναρπαστικό: η χαρά της συμμετοχής τους σ' όλη την εικόνα της δημιουργίας, η αίσθηση ότι ανήκουν στην ομορφιά ενός συνολικού θεάματος, σ΄όλο το σύμπαν."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου