Είμαι σκληρός
Είμαι τρυφερός
Κι έχασα τον καιρό μου
Να ονειρεύομαι μα δίχως να κοιμάμαι
Να κοιμάμαι περπατώντας
Παντού απ’ όπου πέρασα
Βρήκα την απουσία μου
Δεν είμαι πουθενά
Παρά μονάχα μες στο μάταιo
Όμως μέσα στα σπλάχνα μου
Εκεί που ο κεραυνός τόσο συχνά χτυπάει
Έχω κρυμμένη μια καρδιά
που κάθε λέξη κι ένα σκάλισμα τής δίνει
και στις μικρές κινήσεις της
στραγγίζει η ζωή μου.
Pierre Reverdy.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου