Defence water! Protect life!
Στην πορεία για την «ανάκτηση και την υπεράσπιση του νερού», που πραγματοποιήθηκε τη περασμένη Δευτέρα, συμμετείχαν χιλιάδες άνθρωποι διεκδικώντας πρόσβαση στο αγαθό, που εξ ορισμού είναι δημόσιο... όμως η καθημερινότητα των χιλιανών είναι τελείως διαφορετική. Οι διαδηλωτές παρέδωσαν ψήφισμα στον πρόεδρο της χώρας Σεμπαστιάν Πινιέρα καταγγέλλοντας πως οι τοπικές κοινότητες πλήττονται από την έλλειψη νερού, που εκτός από την ξηρασία, έχει προκληθεί και από το νομοθετικό πλαίσιο που διέπει την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων, όπως αναφέρει η Guardian.
«Γνωρίζουμε πως υπάρχει νερό στη Χιλή, ωστόσο υπάρχει ένα τείχος που μας χωρίζει από αυτό και λέγεται κέρδος. Αυτό το τείχος χτίστηκε το 1981από τον κώδικα για το νερό, το Σύνταγμα, τις διεθνείς συμφωνίες, όπως τη διεθνική συνθήκη άντλησης (Αργεντινή), και ουσιαστικά από την επιβολή της νοοτροπίας σε έναν πολιτισμό πως το νερό που πέφτει από τον ουρανό ανήκει είναι προϊόν εκμετάλλευσης των εταιρειών», τονίζουν μεταξύ άλλων στην επιστολή τους οι διαδηλωτές.
«Αυτό το τείχος στερεύει τα αποθέματα, διαλύει τον κύκλο του νερού που ίσχυε για αιώνες στις κοιλάδες μας και σπέρνει το θάνατο στο έδαφός μας. Αυτό το τείχος πρέπει να κατεδαφιστεί τώρα», προσθέτουν.
Όπως σημειώνεται στη Guardian η βιομηχανία εξόρυξης μετάλλων χρησιμοποιεί σημαντικές ποσότητες των υδάτινων αποθεμάτων και αποτελεί έναν από τους βασικούς πυλώνες της οικονομίας της Χιλής. Οι εξαγωγές χαλκού αντιπροσωπεύουν το ένα τρίτο των κρατικών εσόδων.
Το κίνημα ζητά την κατάργηση του κώδικα του νερού που εγκρίθηκε επί δικτατορίας του Αουγκούστο Πινοσέτ (1973-1990) και ιδιωτικοποίησε το νερό ακόμα και αυτό που ήταν σε λίμνες, ποτάμια κλπ. Ο εν λόγω «κώδικας» προβλέπει ότι τα δικαιώματα νερού μπορούν να πωλούνται χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι τοπικές ανάγκες. «Ζητάμε την κατάργηση του κώδικα που μας στέρησε το δικαίωμα να έχουμε νερό και να μπορούμε να ζήσουμε», ανέφερε ένας ακτιβιστής που συμμετείχε στην πορεία. «Ο κώδικας αφορά μόνο το κέρδος ορισμένων. Ευνοεί τους πλούσιους», πρόσθεσε.
Παράλληλα αίτημα των οργανώσεων είναι και η κατάργηση της διμερούς συνθήκης που υπογράφηκε από τη Χιλή και την Αργεντινή το 1997 και η οποία προβλέπει πως οι εταιρείες εξόρυξης στα σύνορα των δύο χωρών θα μπορούν να χρησιμοποιούν ανεξέλεγκτα τα υδάτινα αποθέματα για τις δραστηριότητές. Η συνθήκη ορίζει πως Χιλή και Αργεντινή θα πρέπει συντονισμένα να διευκολύνουν τις επενδύσεις εξόρυξης και την ανάπτυξη της βιομηχανίας. Οι περιβαλλοντολόγοι προειδοποιούν ότι η πολιτική αυτή θέτει ένα νομικό προηγούμενο για τις εταιρείες εξόρυξης που τους επιτρέπει να χρησιμοποιούν το νερό χωρίς κανέναν έλεγχο, ακόμη και μέχρι τα αποθέματα νερού να εξαντληθούν πλήρως.
«Υπάρχει κρίση νερού σε εθνικό επίπεδο», δήλωσε ο ιθαγενής Rodrigo Villablanca, πρόεδρος της Diaguita Sierra Huachacan μιας κοινότητας στο βόρειο τμήμα της Χιλής και εκπρόσωπος της οικολογικής και πολιτιστικής επιτροπής "Ελπίδα της Ζωής".
Και συμπλήρωσε: «Οι εταιρείες εξόρυξης κατέχουν περισσότερα από 4.000 τετραγωνικά χλμ. στα βουνά των Άνδεων. Τα διακαιώματα εξόρυξης ανήκουν πλέον σε πολυεθνικές επιχειρήσεις. Η συμφωνία επιτρέπει την καταλήστευση των φυσικών πόρων και παρέχει την χρήση του νερού δωρεάν στις εταιρείες».
«Στη Λατινική Αμερική, οι μεγαλύτερες συγκεντρώσεις γλυκού νερού είναι στα βουνά των Άνδεων, το 80% των αυτοχθόνων κοινοτήτων της Χιλής, εξαρτώνται από αυτές τις πηγές νερού για την επιβίωση», συμπλήρωσε.
«Αυτές οι παραχωρήσεις χρήσης εξόρυξης και νερού στα ιδιωτικά συμφέροντα είναι μια καθαρή ληστεία του Φυσικού μας Πλούτου και μια γενοκτονία σε βάρος των ιθαγενών! Οι πολυεθνικές εταιρείες εξαναγκάζουν τις κοινότητες των υψιπέδων να εγκαταλείψουν τη Γη των προγόνων τους. Το φυσικό και ζωικό κεφάλαιο των βουνών που είναι εξαιρετικά ευαίσθητο και στην παραμικρή έλλειψη νερού, και από το οποίο οι κοινότητες εξαρτώνται για την επιβίωση τους, πλήττονται ανεπανόρθωτα» τόνισε ο Villablanca.
«Ο στόχος της διαμαρτυρίας μας είναι να ευαισθητοποιήσουμε την κοινή γνώμη τόσο στη Χιλή, όσο και σε διεθνές επίπεδο» δήλωσε ο Teresa Nahuelpan, ακτιβιστής της Κίνησης για την Υπεράσπιση της Θάλασσας Mehuín, στην κεντρική Χιλή!
Και μάλλον έχει απόλυτο δίκαιο καθώς πλέον τα μηνύματα από όλο τον πλανήτη είναι ανησυχητικά: Πρόσφατα κατά τη διάρκεια συνέντευξής του για το ντοκιμαντέρ “We Feed the World”, ο πρόεδρος της Nestlé, Peter Brabeck, έκανε την απίστευτη δήλωση ότι το νερό δεν αποτελεί ανθρώπινο δικαίωμα.
Ο πρόεδρος της πολυεθνικής επιτέθηκε στην ιδέα ότι η φύση είναι καλή, ενώ επιπλέον τόνισε ότι είναι μεγάλο επίτευγμα για τον άνθρωπο το γεγονός ότι μπορεί να αντισταθεί στην κυριαρχία της. Επιτέθηκε επίσης στη βιολογική γεωργία, υποστηρίζοντας ότι τα γενετικά τροποποιημένα προϊόντα είναι πολύ καλύτερα από τα φυσικά.
Η Nestlé είναι ο μεγαλύτερος εμφιαλωτής νερού παγκοσμίως. Ο Brabeck υποστηρίζει στην συνέντευξή του -κι ορθώς- ότι το νερό είναι η πολυτιμότερη πρώτη ύλη του πλανήτη. Ωστόσο, προσθέτει ότι η ιδιωτικοποίησή του είναι ο καλύτερος τρόπος για να διασφαλιστεί η ...δικαιότερη διανομή του. «Η ιδέα ότι το νερό αποτελεί ανθρώπινο δικαίωμα, προέρχεται από εξτρεμιστικές μη κυβερνητικές οργανώσεις», υποστηρίζει με ωμότητα που τρομάζει ο Brabeck, προσθέτοντας ότι «το νερό όπως κάθε άλλο διατροφικό αγαθό θα πρέπει να έχει αγοραστική αξία». Και να το εμπορεύεται η Nestlé, βέβαια.
Ήδη, πολλές χώρες έχουν ήδη θέσει σε λειτουργία «χρηματιστήρια» νερού, επίσημα ανταλλακτήρια τίτλων σε δικαιώματα πρόσβασης σε καθαρό νερό κατά αναλογία των χρηματιστηρίων για τους ρύπους CO2. Aργά ή γρήγορα, συμφωνούν οι αναλυτές, η εμπορία νερού θα ξεπεράσει σε τζίρο ακόμη και αυτή την εμπορία πετρελαίου...
Oικονομολόγοι, αναλυτές και στελέχη γνωστών επιχειρήσεων συμφωνούν: «Ξεχάστε το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο και το χρυσό, διότι τον 21o αιώνα, επενδυτικές ευκαιρίες θα δώσει μόνο το...νερό». Hταν στα τέλη περασμένου Iουλίου όταν ο κορυφαίος οικονομολόγος της Citibank, Bίλεμ Mπούιτερ κατέθετε δημοσίως την πεποίθησή του ότι η «αγορά νερού» θα ξεπεράσει σύντομα σε αξία την αγορά πετρελαίου. «Στο εγγύς μέλλον, βλέπω τεράστιο άνοιγμα των επενδύσεων στον τομέα του νερού, συμπεριλαμβανομένων της παραγωγής φρέσκου, καθαρού νερού από άλλες πηγές (αφαλάτωση, καθαρισμός), της αποθήκευσης και της μεταφοράς διά ξηράς και θαλάσσης», υποστήριξε ο Mπούιτερ. «Bλέπω δίκτυα αγωγών που θα ξεπεράσουν σε χωρητικότητα τους υπάρχοντες αγωγούς πετρελαίου και φυσικού αερίου, βλέπω τάνκερ νερού και χώρους αποθήκευσης που μπροστά τους οι χώροι αποθήκευσης πετρελαίου θα μοιάζουν με νάνους», σημείωνε και διατύπωνε την εκτίμηση ότι το νερό είναι «ένα περιουσιακό στοιχείο με τη δυνατότητα να επισκιάσει το πετρέλαιο, το χαλκό, τα αγροτικά προϊόντα αλλά και τα πολύτιμα μέταλλα». Λίγες μέρες νωρίτερα, ο «αρχιτέκτονας» του περιβόητου χρηματιστηρίου ρύπων, Pίτσαρντ Σάντορ, έκανε την ίδια διαπίστωση: «Στον 21ο αιώνα, το νερό θα αναδειχθεί το βασικότερο εμπορεύσιμο αγαθό».
H διαπίστωση, βέβαια, ότι το νερό είναι «περιουσιακό στοιχείο» και «εμπορεύσιμο αγαθό», έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την κοινή πεποίθηση ότι τουλάχιστον η πρόσβαση σε πόσιμο νερό είναι αναφαίρετο δικαίωμα του ανθρώπου. Μόνο που κάποιοι επιδιώκουν να εμπορεύονται ακόμη και τα ανθρώπινα δικαιώματα και να αισχροκερδούν πάνω στις ανθρώπινες ανάγκες! Και αυτό οφείλει η Ανθρωπότητα να εμποδίσει να γίνει!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου