Ευρωπαϊκή Ένωση τραπεζών, όχι κρατών!

Του Γιώργου Δελαστίκ.

Αναδημοσίευση από την εφημερίδα "Έθνος".

Γροθιά στο στομάχι η ερώτηση Γερμανού δημοσιογράφου προς τον πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας Δημήτρη Χριστόφια, μετά την υποβολή αίτησης από τη Λευκωσία για να υπαχθεί η χώρα σε καθεστώς μνημονίου: «Η Κύπρος είναι προς πώληση;». Σκληρό, ανελέητο, προβοκατόρικο το ερώτημα. Αποτυπώνει όμως πιστά τη διεθνή εικόνα κάθε χώρας που τίθεται υπό καθεστώς μνημονιακής υποτέλειας. Αυτομάτως θεωρείται χώρα δεύτερης κατηγορίας. Κανείς δεν θεωρεί ότι οφείλει να σέβεται την κρατική υπόσταση, την εθνική κυριαρχία, τα δικαιώματα μιας τέτοιας χώρας. Η Κύπρος το ένιωσε ήδη πολύ καλά αυτό, καθώς ο επικεφαλής του Συμβουλίου Οικονομικών των Γερμανών χριστιανοδημοκρατών ονόματι Κουρτ Λάουκ απαίτησε να... απαγορευθεί στην Κύπρο να αναλάβει την προεδρία της ΕΕ από σήμερα λόγω μνημονίου!

«Είναι απαράδεκτο μια χώρα που αναγκάστηκε να ζητήσει βοήθεια να μπορεί να αναλαμβάνει την προεδρία του Συμβουλίου της ΕΕ. Πώς μπορεί η Κύπρος να διαχειριστεί κρίσεις, όταν η ίδια βρίσκεται στη μέση μιας κρίσης; Δεν θα μπορέσουμε ποτέ να θεραπεύσουμε την Ευρώπη, αν ο πρόεδρός της βρίσκεται στην εντατική με μια εξαιρετικά μεταδοτική ασθένεια!» είπε ο Λάουκ.

Ζόφος και δεινά περιμένουν την Κύπρο κάτω από καθεστώς μνημονίου. Με την Ελλάδα επίσης υπό ακόμη σκληρότερο καθεστώς υποτέλειας, οι δυνατότητες αντίστασης της Λευκωσίας είναι μηδαμινές. Δεν είναι μόνο ότι θα καταρρεύσει η οικονομία του νησιού. Το χειρότερο είναι ότι θα απειληθεί λύση του Κυπριακού από την ΕΕ εις βάρος των Ελληνοκυπρίων. Ρίγος προκαλεί η ανάμνηση της στάσης των Γερμανών, των Βρετανών, των οργάνων της ΕΕ το 2004. Πώς προσπάθησαν δηλαδή να πιέσουν τους Κύπριους να αποδεχθούν το απαράδεκτο σχέδιο Ανάν, με πόση έχθρα αντιμετώπισαν το απορριπτικό αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος...

Πάθος υπέρ τραπεζών διακατέχει τους Ευρωπαίους ηγέτες, όπως απέδειξε και η τελευταία Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ, όχι πάθος υπέρ των κρατών που τη συναποτελούν. Για τα κράτη της Ευρωζώνης που αντιμετωπίζουν δυσκολίες έχουν συγκροτήσει τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης, που η λειτουργία του αρχίζει από σήμερα. Αποφάσισαν όμως να μπορούν να χρηματοδοτούνται από τον μηχανισμό αυτόν απευθείας και οι τράπεζες. Αντί να σώζονται κράτη, θα σώζονται τράπεζες!

Θα πληρώνουν τα κράτη, όλα τα κράτη της Ευρωζώνης, αφού αυτά δίνουν αναλογικά τα λεφτά του μηχανισμού, για να τα παίρνει όποια ευρωπαϊκή τράπεζα θέλει! Εξοχα! Ψίχουλα θα απομείνουν για όποιο κράτος χρειαστεί βοήθεια. Παράλληλα, όποια τράπεζα προσφεύγει στον μηχανισμό θα τίθεται σταδιακά υπό τον έλεγχο μιας ευρωπαϊκής αρχής τραπεζικού ελέγχου που θα συγκροτηθεί υπό την ΕΚΤ. Σε απλά ελληνικά, αρχίζει ο γερμανικός έλεγχος του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος μέσω Βρυξελλών και ΕΚΤ, με έξοδα όλων των κρατών της Ευρωζώνης. Εξυπνο κόλπο - και στοιχίζει φτηνά στο Βερολίνο...

Ο Μόντι πέτυχε να αποσπάσει απόφαση ότι ο μηχανισμός στήριξης μπορεί να αγοράζει κρατικά ομόλογα χωρών «πρόθυμων να κάνουν μεταρρυθμίσεις» χωρίς να τους επιβάλλεται καθεστώς μνημονίου - τουλάχιστον επισήμως. Οπως και στη «Φάρμα των ζώων» του Οργουελ έτσι και στην Ευρωζώνη κάποιοι είναι... «πιο ίσοι» από τους άλλους! Δάνεια χωρίς μνημόνιο η Ιταλία, δάνεια με εξοντωτικά μνημόνια η Ελλάδα ή η Πορτογαλία.

Οι ισπανικές τράπεζες παίρνουν 100 δισεκατομμύρια που δεν περνούν στο δημόσιο χρέος. Αντιθέτως, στην Ιρλανδία η Ευρωζώνη φορτώνει τις ζημιές των ιρλανδικών τραπεζών στο κράτος και στη συνέχεια εξοντώνει τους Ιρλανδούς πολίτες μέσω λιτότητας για να πληρώσουν αυτά που έφαγαν οι τραπεζίτες.

Η Ελλάδα δεν κερδίζει τίποτα από αυτές τις καινούργιες αποφάσεις. Οι «φωστήρες» της πολιτικής που μας κυβερνούν φρόντισαν να υποκύψουν προθύμως, να υπογράψουν μνημόνια, να αναλάβει το κράτος να δανειστεί για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, να υπογράψουν τη σχετική δανειακή σύμβαση που δένει χειροπόδαρα τη χώρα μας. Τι να πει κανείς...