Αυτό το δημοψήφισμα δεν θα γίνει!

Η απόφαση του πρωθυπουργού για δημοψήφισμα είναι τόσο επικίνδυνη για τη χώρα και τόσο εκβιαστική για το λαό που δεν μπορεί να υλοποιηθεί. Τρία ενδεχόμενα υπάρχουν: ή ο Παπανδρέου θα αναγκασθεί υπό το βάρος των αντιδράσεων εντός και εκτός Ελλάδος να το πάρει πίσω, ή θα εγκαταλείψει την εξουσία ή θα μεθοδεύσει ο ίδιος τον ουσιαστικό εκφυλισμό του δημοψηφίσματος διαμορφώνοντας ερώτημα –μαϊμού.

Εκβιασμός όμως με το ερώτημα ευρώ ή δραχμή, δανειακή σύμβαση ή πτώχευση δεν μπορεί να υπάρξει και αν η κυβέρνηση επιμείνει σε αυτό το μόνο που θα επιτύχει είναι να μείνει στην ιστορία ως ο χειρότερος εφιάλτης των Ελλήνων.  

Η απεγνωσμένη προσπάθεια να καταστούν οι πολίτες συνένοχοι για την πτώχευση της χώρας δεν πρόκειται όμως να περάσει. Είναι τόση έντονη η λαϊκή οργή, όπως φάνηκε στις παρελάσεις της Παρασκευής, που κανένα εκβιαστικό δίλλημα δεν μπορεί να λειτουργήσει. Αν στόχος του κ. Παπανδρέου είναι να πιέσει την αντιπολίτευση και επιμερίσει τις ευθύνες μπορούμε από τώρα να προβλέψουμε ότι η μεν Αριστερά θα πει καθαρά «όχι» και η ΝΔ, που έχει το άγχος της επόμενης μέρας, μάλλον θα προτείνει στην κομματική της βάση αποχή.
Η επιχειρηματολογία του κ. Παπανδρέου και ορισμένων υπουργών «να εκφραστεί ο λαός και να πάρει τις ευθύνες του» στερείται σοβαρότητας. Αν πραγματικά ο πρωθυπουργός είχε ανάλογες ευαισθησίες θα έπρεπε να ζητήσει δημοψήφισμα τα τον Μάιο του 2009 αντί να καταφεύγει σε επικοινωνιακά τεχνάσματα με διαγγέλματα από το Καστελόριζο.  

Και επίσης είναι τουλάχιστον πολιτικά παράδοξο να πάμε τώρα σε δημοψήφισμα όταν η πρώτη δανειακή σύμβαση του μνημονίου δεν ψηφίσθηκε ούτε καν από την Βουλή, απλώς την υπέγραψε ο κ. Παπακωνσταντίνου, ενώ ο Ελληνικός λαός δεν ψήφισε ούτε για την είσοδο της χώρας στην ΕΟΚ, ούτε για την ένταξη της στην ευρωζώνη, δηλαδή για ζητήματα τεράστιας στρατηγικής σημασίας.
Δύο χρόνια τώρα ο κ. Παπανδρέου παρουσίασε κάθε απόφαση ως εκβιαστικό μονόδρομο, απέτυχε σε όλα, οδήγησε τον λαό στην φτώχεια, την εξαθλίωση και την χώρα στην χρεοκοπία. Το ερώτημα χρεοκοπία ή δανειακή σύμβαση, που υποτίθεται ότι θα τεθεί στο δημοψήφισμα είναι ψευδεπίγραφο μιας και η Ελλάδα έχει ήδη χρεοκοπήσει (το αν θα πληρωθούν ή όχι τα CDS στους επενδυτές δεν αλλάζει την ουσία), πολλοί είναι εκείνοι που προβλέπουν την αποτυχία και του νέου «κουρέματος» των ομολόγων κατά -50%, ενώ είναι ξεκάθαρο ότι πάμε σε μια μακρά περίοδο εξαντλητικής λιτότητας.
Αλλά και επί της ουσίας του δημοψηφίσματος το ερώτημα είναι πώς θα αποφασίσει ο πολίτης να πει ναι όταν δεν γνωρίζει (και δεν μπορεί να γνωρίζει) το πλήρες περιεχόμενο της δανειακής σύμβασης και των παραρτημάτων της (δηλαδή των σκληρών μέτρων που μας περιμένουν τα επόμενα χρόνια) βάζοντας στην ίδια ζυγαριά την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας.  

Οι πολίτες ενέκριναν τους χειρισμούς που οδήγησαν ως εδώ τη χώρα; Προφανώς όχι. Άρα γιατί να επωμισθούν τώρα την ευθύνη;
Ο κ. Παπανδρέου έπαιξε χθες το τελευταίο του χαρτί. Πρόκειται για κίνηση πανικού και ταυτόχρονα πρωτοφανούς ανευθυνότητας που επιβεβαιώνει τις χειρότερες κριτικές για τον τρόπο που χειρίσθηκε την κρίση τα τελευταία δύο χρόνια. Αντί να εξηγήσει πώς και γιατί φθάσαμε ως εδώ προσπαθεί να βάλει τον ελληνικό λαό να υπογράψει την θανατική του καταδίκη.
Ο πρωθυπουργός διάλεξε μια πολύ επικίνδυνη, για τον εαυτό του και τη χώρα, τακτική, Πιστεύει ότι θα διασωθεί για λίγο ακόμη την καρέκλα του αδιαφορώντας για τις συνέπειες. 

Εδώ που φθάσαμε όμως το καλύτερο για τον ίδιο είναι να καταψηφισθεί την Παρασκευή από την Κοινοβουλευτική του Ομάδα. Τουλάχιστον θα έχει να λέει ότι «με ρίξανε». 

Μπάμπης Κούτρας
Αναδημοσίευση από την εφημερίδα «Πρώτο Θέμα».