Αν το περιβάλλον ήταν ταξί…

Της Βάλιας Μπαζού,

αναδημοσίευση από την εφημερίδα «Ποντίκι».

Αν το περιβάλλον ήταν ταξί…

…Τότε, 21 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ θα έστυβαν το μυαλό τους και θα  κατέθεταν τροπολογίες για τη σωτηρία του. Όμως, δεν είναι, οπότε σύσσωμοι οι Untouchables, που θεωρούν ότι το περιβάλλον αρχίζει και τελειώνει με την αναπαραγωγή του κολεόπτερου (βλέπε φωτό), ψήφισαν, μαζί με τις συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις, το ενιαίο μισθολόγιο και την εργασιακή εφεδρεία, την ταφόπλακα και στο Πράσινο Ταμείο.

Δεν ξέρω εάν το πρόσεξαν, πράγμα δύσκολο αφού ήταν στοχοπροσηλωμένοι στη σωτηρία της χώρας, αλλά επί της ουσίας έκαναν σμπαράλια νόμο που οι ίδιοι είχαν ψηφίσει πριν από έναν ακριβώς χρόνο. Και τον έκαναν σμπαράλια αφού ψήφισαν τροπολογία με τον οποία τα κονδύλια του Πράσινου Ταμείου σε ποσοστό 95% (!) θα πηγαίνουν στη «μαύρη» τρύπα του προϋπολογισμού.

Το Πράσινο Ταμείο ιδρύθηκε με τον ν. 3889/2010 και για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους ήταν σιωπηρή προϋπόθεση για να περάσουν οι αντισυνταγματικές ρυθμίσεις για τους ημιυπαίθριους και τη νομιμοποίηση των αυθαιρέτων.

Σύμφωνα με τις επιταγές του Σ.τ.Ε, η άφεση αμαρτιών στους απανταχού γης παράνομους, θα έπρεπε να συνοδεύεται από αστικές και περιαστικές αναπλάσεις για την εξασφάλιση, κατά το δυνατόν, του πολύτιμου περιβαλλοντικού ισοζυγίου. Έτσι οι πόροι του Πράσινου Ταμείου που θα προέρχονταν από την είσπραξη των προστίμων για τη νομιμοποίηση των ημιυπαίθριων και των αυθαιρέτων, της εμπορίας ρύπων και των προστίμων που επιβάλλονται για περιβαλλοντικά εγκλήματα θα έπρεπε να επιστρέφουν στο περιβάλλον και στους πολίτες και όχι στους δανειστές μας.

Η επιλογή αυτού του πολυνομοσχεδίου για την ένταξη της ρύθμισης δεν είναι καθόλου τυχαία, αν και με την πρώτη ανάγνωση έτσι φαίνεται.  Γιατί αυτό το πολυνομοσχέδιο εκφράζει με τον καλύτερο τρόπο την πτώχευση των πάντων… Και από αυτή την πτώχευση δεν θα μπορούσε να λείπει το περιβάλλον.

Ξέρω ότι οι περισσότεροι θα πουν ότι τη στιγμή που καίγεται ο κόσμος, που όλα γύρω μας καταρρέουν είναι πολυτέλεια να μιλάμε για περιβάλλον. Και έτσι είναι, εάν θεωρεί κανείς τα θέματα περιβάλλοντος γραφικά και δευτερεύοντα. Εάν ακόμα δεν έχει καταλάβει ότι οι επενδύσεις στο περιβάλλον αποτελούν κεντρικές επιλογές για την ανάπτυξη μιας χώρας, κεντρικές επιλογές σε μια ουσιαστική προσπάθεια για την έξοδο από την οικονομική κρίση.

Οι 10 μεγαλύτερες περιβαλλοντικές οργανώσεις της χώρας (Αρκτούρος, Αρχέλων, Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Φύσης, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, Καλλιστώ, Δίκτυο Μεσόγειος SOS, MΟm-Εταιρία Μελέτης και Προστασίας της Μεσογειακής Φώκιας, Greenpeace και WWF Ελλάς), καταγγέλλουν και αυτή τη ρύθμιση ως έγκλημα διαρκείας κατά του περιβάλλοντος και των πολιτών και την χαρακτηρίζουν ως επιστροφή σε εποχές καταλήστευσης και σκοτεινής διαχείρισης των φόρων, εισφορών και προστίμων. Θέτουν ακόμα θέμα νομιμότητας της ρύθμισης σε σχέση με το Σ.τ.Ε και τις προβλέψεις για τη νομιμοποίηση ημιυπαίθριων και αυθαιρέτων.