Βρόντα ουρανέ τους κεραυνούς δε σκιάζουμε,
ρίξε χαλάζι και βροχή δε νοιάζουμαι.
Αίμα και ιδρώτα τούτη τη γη την κέρασα,
άνοιξα δρόμο από φωτιές και πέρασα.
Άιντε παιδιά, άιντε παιδιά,
άιντε τα χέρια μας κουπιά.
Φωτιά στο άδικο φωτιά,
στο φώς ν΄ανοίξουμε πανιά.
Του πόνου εγώ μικρό παιδί κι ασήμαντο,
χτυπώ της μοίρας κάθε αυγή το σήμαντρο.
Στέκω αντίκρυ σου εγώ γυμνός και σε αψηφώ.
Άνθρωπος έγινα κι ορθός θα κρατηθώ.
Άιντε παιδιά, άιντε παιδιά,
άιντε τα χέρια μας κουπιά.
Φωτιά στο άδικο φωτιά,
στο φως ν΄ ανοίξουμε πανιά.
χτυπώ της μοίρας κάθε αυγή το σήμαντρο.
Στέκω αντίκρυ σου εγώ γυμνός και σε αψηφώ.
Άνθρωπος έγινα κι ορθός θα κρατηθώ.
Άιντε παιδιά, άιντε παιδιά,
άιντε τα χέρια μας κουπιά.
Φωτιά στο άδικο φωτιά,
στο φως ν΄ ανοίξουμε πανιά.
Στίχοι-μουσική: Πάνος Τζαβέλας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου