Θα μας αγοράσουν κοψοχρονιά...

Το «σάλπισμα» για το γενικότε­ρο ξεπούλημα και της τελευ­ταίας… μετοχής δημόσιας πε­ριουσίας ήταν η προβολή της «απαίτησης» των δανειστών μας να μα­ζέψουμε 50 δισ. από αποκρατικοποιή­σεις. Οι δανειστές, που έχουν πίσω τους τις μεγάλες πολυεθνικές των χωρών τους, βάζουν πλέον από την πίσω πόρ­τα στην Ελλάδα τις εταιρείες που διεκ­δικούσαν τα «ασημικά μας» (δηλαδή τις ΔΕΚΟ) για να πάρουν πλέον κοψοχρονιά ό,τι έχει απομείνει.

Γιατί θα γίνει αυτό:

1) Εξαιτίας της συστηματικής «δουλει­άς» των ξένων οίκων και αξιολογητών, η αξία των εισηγμένων επιχειρή­σεων δημόσιου χαρακτήρα στα χρημα­τιστήρια έχει πέσει και θα πιεστεί κι άλ­λο, ώστε τα ποσοστά που διατηρεί πλέ­ον το Δημόσιο να καταστούν αμελητέας αξίας (βλέπε περίπτωση ΟΤΕ). Και τώ­ρα ακόμη και η εκποίηση του μεριδίου στον ΟΤΕ δεν θα μπορεί να προσφέρει ένα αξιοπρεπές ποσό για να καλυφτεί το χρέος…

2) Είναι τέτοια η χρονική πίεση, που η κυβέρνηση δεν θα προλάβει (αν υποθέσουμε βέβαια ότι ήθελε κιόλας) ούτε διαγωνισμούς να κάνει για να που­λήσει τις δημόσιες επιχειρήσεις. Και στις περισσότερες περιπτώσεις θα ανα­γκαστεί (ή μάλλον θα πουλήσει επικοι­νωνιακά ότι θα «αναγκαστεί») να προ­χωρήσει το ξεπούλημα με απευθείας αναθέσεις και αδιαφανείς διαδικασίες τύπου Ολυμπιάδας. Και αυτό το βλέ­πουν οι ξένες εταιρείες, που ζητούν ακόμη και τα… κλειδιά.

Ακόμη όμως και όλα να πουληθούν, είναι και πάλι αμφίβολο ότι θα μπορέ­σουν να μαζευτούν τα χρήματα που απαιτούν οι ξένοι. Και τότε θα καταλά­βουμε ότι θα έχουμε χάσει το μεγαλύ­τερο μέρος της κρατικής περιουσίας (και εν μέρει και της κυριαρχίας μας) χωρίς να έχουμε λύσει το πρόβλημα του χρέους (άρα μπαίνουμε στη γραμ­μή για ελεγχόμενη πτώχευση).

Η πρώτη επιβεβαίωση της μεθοδο­λογίας - ξεφτίλας που θα συνοδεύσει το ξεπούλημα της κρατικής περιουσί­ας, χωρίς όρους, ήρθε μέσα στην εβδο­μάδα με το Ελληνικό. Ο διαχειριστής -εκτελεστής των συμφωνιών με τους ξέ­νους (και υπουργός Επικρατείας) Χάρης Παμπούκης θα μεταβεί στα τέλη του μήνα στο Κατάρ για την ολοκλήρωση της συμφωνίας με το εμιράτο, καθώς ο χρόνος «δεν επιτρέπει» και πολλούς δι­αγωνισμούς. Θέλετε κάτι άλλο; Άντε χάρη σας κά­νουμε που το παίρνουμε για να επενδύ­σουμε,  είπαν περίπου οι εκπρόσω­ποι του εμιράτου.

Ας δούμε τώρα πώς έχει η κατάσταση στα υπόλοιπα μέτωπα:

Μόνο ένας διαγωνισμός!

Κατ’ αρχήν εκκρεμεί ο ανασταλείς δι­αγωνισμός για την εταιρεία ύδρευσης Θεσσαλονίκης (ΕΥΑΘ). Αποτελεί κοινό μυστικό πως θα είναι ο πρώτος (αλλά μάλλον και ο μόνος) διαγωνισμός που θα «ανοίξει» και μάλιστα σε άμεσο χρό­νο. Λίγο ως πολύ θα ακολουθηθεί – ή για την ακρίβεια θα… ξεπαγώσει – η ανενεργός διαδικασία που είχε αρχίσει πριν από μερικά χρόνια. Τι είχε γίνει; Η διαδικασία είχε ξεκινήσει επί Νου Δου και ανεστάλη τον Σεπτέμβριο του 2009 (δηλαδή λίγο πριν από τις εκλογές) όταν ήταν να γίνει ο νομικός έλεγχος της ΕΥΑΘ. Ήταν μια αναμενόμενη εξέλιξη, καθώς η διαδικασία αποκρατικοποίη­σης απαιτεί συνεδριάσεις διυπουργικής επιτροπής, η οποία λόγω των εκλογών δεν υφίσταται. Για να μην ξεχνιόμαστε, και επειδή πάντοτε οι ΠΑΣΟΚοι είναι βασιλικότεροι του βασιλέως, υπενθυμί­ζουμε ότι τότε υποστήριζαν πως «…σε περίπτωση που κερδίσει τις εκλογές το ΠΑΣΟΚ, ο διαγωνισμός ενδέχεται να ακυρωθεί, καθώς δεν βρίσκεται στις προτεραιότητες του οικονομικού του προγράμματος». Πώς είπατε; Άλλαξαν τα πράγματα, ε; Αν θυμάστε, όμως, τα ίδια έλεγαν και για τον ΟΤΕ, όπως και για την Ολυμπιακή, την οποία θα αγόραζαν από τον Βγενόπουλο. Τώρα που (υποπτευόμα­στε ότι) ο Βγενόπουλος μπορεί να τη δίνει και πίσω, η κυβέρνηση μπορεί να την πάρει;

Στον σχετικό δημόσιο διεθνή διαγω­νισμό για την απόκτηση του 23,02% της ΕΥΑΘ οι τρεις κοινοπραξίες που συμμε­τείχαν στη διαδικασία ήταν οι εξής:

1) Veolia Εau (Γαλλία) με 51% και ΜΙG (Ελλάδα) με 44% - Ιonios S.Α. (Ελλά­δα) με 5%.

2) Suez Εnvironment (Γαλλία) με 60% και Ellaktor (Ελλάδα) με 40%.

3) Αqualia (Ισπανία) με 51% και ΓΕΚ-ΤΕΡΝΑ (Ελλάδα) με 49%.

Έντονο κατά πώς φαίνεται το… γαλ­λικό άρωμα στις αποκρατικοποιήσεις, αφού το ενδιαφέρον των εταιρειών της χώρας υπάρχει και σε άλλα μέτωπα, όπως για παράδειγμα στα τρένα, όπου η κυβέρνηση σχεδιάζει να δώσει πλει­οψηφικό πακέτο στον ιδιώτη επενδυτή που θα αναλάβει το «τιμόνι» τής άλλο­τε θυγατρικής εταιρείας του ΟΣΕ, ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Αν και αρχικά είχε εξαγγελθεί η εκχώρηση του 49% του μετοχικού κε­φαλαίου και του management, το οικο­νομικό επιτελείο φέρεται διατεθειμένο να «τεμαχίσει» την εταιρεία και να κρα­τήσει μειοψηφικό ποσοστό.

Πρώτη κίνηση!

Οι επαφές με τους γαλλικούς σιδη­ροδρόμους (SNCF) για την πώληση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ συνιστούν την πρώτη εκ των τριών κινήσεων που θα επιχειρήσει η ελληνική αποστολή στο Παρίσι (πάλι) υπό τον Χάρη Παμπούκη. Με δεδομέ­νο ότι τον υπουργό Επικρατείας συνο­δεύουν στη γαλλική πρωτεύουσα ο γ.γ. αποκρατικοποιήσεων Γ. Χριστοδουλά­κης και ο CEO της ΔΕΠΑ Χάρης Σαχίνης είναι προφανές ότι καλύπτεται και το τρίπτυχο του γαλλικού ενδιαφέροντος για τα τρένα, τα ελληνικά νερά (ΕΥΔΑΠ - ΕΥΑΘ) και τη ΔΕΠΑ.

Εκτός από την πώληση του 23% της ΕΥΑΘ, υπάρχει και το σχέδιο για την πώ­ληση του 10% της ΕΥΔΑΠ. Και εδώ τον πρώτο λόγο έχουν οι Γάλλοι. Μάλιστα το ενδιαφέρον των δύο γαλλικών εται­ρειών Suez Environment και Veolia είναι τέτοιο, που σχεδόν έχει «απονευρώ­σει» άλλους Ευρωπαίους μνηστήρες.

Τα θέλουν όλα!

Γαλλικό «φλερτ» υπάρχει και στην πε­ρίπτωση της ΔΕΠΑ. Την κρατική εταιρεία «γλυκοκοιτάζει» ο γαλλικός κολοσσός Gas De France, που δεν περιορίζεται όμως στην απόκτηση ποσοστού, αλλά θέλει και το «τιμόνι» της εταιρείας. Από κοντά σε αυτή την «κούρσα» βρίσκεται και η Electricite De France, η οποία έχει βάλει για τα καλά στο μάτι τις υπεραξί­ες της ελληνικής εταιρείας. Για τη ΔΕΠΑ η κυβέρνηση θέλει να προχωρήσει στον διαχωρισμό με τον ΔΕΣΦΑ και την πώλη­ση του 30% της επιχείρησης. Το Δημό­σιο ελέγχει το 65% των μετοχών της εταιρείας, ενώ το υπόλοιπο 35% ανήκει στα ΕΛΠΕ και η ΔΕΗ έχει option για την αγορά του 30%.

Σημειωτέον ότι αρχές του έτους ανα­κοινώθηκαν οι σύμβουλοι αποκρα­τικοποίησης της ΔΕΠΑ (Alpha Bank, Rothschild, UBS και η Δικηγορική Εται­ρεία Κουταλίδη νομικός σύμβουλος). Έρ­γο των συμβούλων θα είναι, μεταξύ άλ­λων, η ολοκλήρωση της αποτίμηση της option της ΔΕΗ στην εταιρεία για το 30% του μετοχικού της κεφαλαίου, αλλά και ο διαχωρισμός της ΔΕΣΦΑ, η οποία σή­μερα είναι θυγατρική της ΔΕΠΑ.

Η ΔΕΣΦΑ διαδραματίζει σήμερα ρόλο ανάλογο του ΔΕΣΜΗΕ (δηλαδή του δια­χειριστή μεταφοράς ενέργειας) για την αγορά ηλεκτρικής ενέργειας και απα­γορεύεται η ιδιωτικοποίησή της. Με τον ισχύοντα νόμο επιτρέπεται η συμμετο­χή ιδιωτών στις ρυθμιστικές αρχές, όχι όμως σε ποσοστό μεγαλύτερο του 49% και χωρίς δικαίωμα συμμετοχής στο management.

Το παιχνίδι στον ΟΤΕ!

Οι Γερμανοί ήρθαν και έμειναν… (ή όλοι ψωνίζουν για την Deutsche). Ένα από τα ωραιότερα παιχνίδια (γερμανι­κού ενδιαφέροντος εδώ) γίνεται στον ΟΤΕ. Με άνοδο 20,4% από την αρχή του έτους (ως τις 15.2), η μετοχή του ΟΤΕ παρουσιάζει την υψηλότερη απόδο­ση από κάθε άλλη του δείκτη FTSE 20. Εύλογο το ενδιαφέρον όχι μόνο βραχυ­πρόθεσμων παικτών αλλά και αρκετών που «βλέπουν» πέρα από τον προσεχή Νοέμβριο, οπότε η Deutsche Telekom θα μπορεί και με τη… βούλα να υπο­βάλει δημόσια πρόταση για την εξαγο­ρά μεγάλου μέρους των μετοχών του Οργανισμού. Ο ΟΤΕ θεωρείται «μαγαζί γωνία» από τους Γερμανούς, και οι κα­λά ενημερωμένες πηγές επιμένουν πως συγκεκριμένοι κωδικοί αγοράζουν με­θοδικά από τα ιστορικά χαμηλά της με­τοχής. Οι ίδιες πηγές προσθέτουν πως τελευταία η ίδια η Deutsche Bank το έχει «γυρίσει» σε ρόλο αγοραστή. Σταθεροί αγοραστές και η UBS, αλλά και η JP Morgan, όπως επίσης και δύο γερμα­νικά χαρτοφυλάκια.

Γιατί ψωνίζουν όλοι αυτοί; Καλά ενη­μερωμένη πηγή λέει πως αυτό οφείλε­ται στη βεβαιότητα που έχει διαμορφω­θεί σε πολλούς μεγάλους ξένους παί­κτες πως η τιμή της πρότασης θα είναι πάνω από τα 10 ευρώ.

Δηλαδή, αγοράζοντας κάποιος από τα χαμηλά των 5,16 ευρώ (και ανεβαίνοντας σταδιακά προς τα 6 ή τα 7 ευρώ) τοποθετείται σε μία μάλλον χαμηλής επικινδυνότητας μετοχή με σημαντικό περιθώριο ανόδου. Και αντίστοιχο περιθώριο κερδών. Πάντως το ερώτημα για το αν οι της D.T. ενισχύουν τις θέσεις τους έμμεσα παραμένει, από τη στιγμή που οι πηγές μας υποστη­ρίζουν πως τους Γερμανούς τους ενδιαφέρει πολύ το κρίσιμο υπό­λοιπο 3%.

Και ποιος τα έλεγε όλα αυτά έγκαιρα; Ο τότε πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος Παναγής Βουρλούμης όταν τον Σεπτέμβριο του 2010 από τη Θεσσαλονίκη εξέφραζε την πεποίθησή του ότι η Deutsche Telekom θέλει να εξαγο­ράσει το σύνολο των μετοχών του ΟΤΕ, σημειώνοντας ότι η γερμανι­κή εταιρεία ασκεί πιέσεις για να κα­ταργηθεί ο όρος που έχει θέσει το Δημόσιο, βάσει του οποίου απαγο­ρεύεται να αυξήσει το ποσοστό της μέσω του Χρηματιστηρίου.

Γαλλογερμανική… Πτολεμαΐδα!

Γαλλογερμανικό ενδιαφέρον και για τον λιγνιτικό σταθμό της ΔΕΗ στην Πτολεμαΐδα. Συγκεκριμέ­να στο πρώτο σχήμα συμμετεί­χαν η ΜΕΤΚΑ, από κοινού με τον Προμηθέα (όμιλο Κοπελούζου) και τη γαλλική Alstom, οι οποίοι είχαν εμπλακεί και προ δεκαετί­ας στην κατασκευή της μεγάλης λιγνιτικής μονάδας της ΔΕΗ στη Φλώρινα, και στο δεύτερο σχή­μα ο όμιλος της ΓΕΚ-ΤΕΡΝΑ με τη γερμανική Babcock, η οποία ανή­κει πλέον στον όμιλο της Hitachi. Το ενδιαφέρον είναι πως σε κάθε ένα από τα δύο σχήματα πρωτα­γωνιστούσαν οι δύο κορυφαίοι δι­εθνώς κατασκευαστές λεβητών.

«Αερομαχίες» στα αεροδρόμια!

Πάντως εκεί που φαίνεται πως θα γίνει της… Κερατέας είναι στον το­μέα των αερομεταφορών και αερο­δρομίων.

Ο διαγωνισμός για την κατασκευή και διαχείριση του νέου αεροδρομί­ου της Κρήτης στο Καστέλι, προϋπο­λογισμού 900 εκατ. ευρώ, μετατρέ­πεται σε καυγά της κυβέρνησης με τους ενδιαφερόμενους επενδυτές, καθώς οι ξένοι που έχουν καταλάβει τη δύσκολη θέση μας επιχειρούν να τα πάρουν όλα. Και έχουν προτείνει στην ελληνική πλευρά το «πακετάρι­σμα» του αεροδρομίου στο Καστέλι με το «Νίκος Καζαντζάκης» του Ηρα­κλείου και το διεθνές αεροδρόμιο των Χανίων. Μάλιστα στο τραπέζι φαίνεται να έχει πέσει και η προσθήκη του αεροδρομίου της Σητείας. Ζη­τούν δηλαδή τη διαχείριση όλων των αεροδρομίων του νησιού. «Βέβαια, αν ο ανάδοχος πάρει όλα τα αερο­δρόμια δεν θα έχει μονοπώλιο στις αερομεταφορές της Κρήτης;», ρω­τούν κάποιοι στην κυβέρνηση... Για να μην τα δώσουν όλα, πάντως, στην περίπτωση της Κρήτης, επικρατέστερη είναι η λογική (;) ο ανάδο­χος να αναλάβει μαζί με το Καστέλι και το αεροδρόμιο Ηρακλείου. Άσχετα με το τι θα γίνει, πάντως, αυ­τό που φαίνεται να παίζει είναι ότι η κυβέρνηση έχει ρίξει στη μηχανή του χρέους την παραχώρηση της εκ­μετάλλευσης για 30-35 χρόνια ολόκληρου του αερομεταφορικού έργου της Κρήτης.

Για την Κρήτη «παίζουν» ο όμιλος Bouyques (είναι ο δεύτερος σε δύναμη γαλλικός όμιλος), που λέγεται ότι είναι σε επαφή με την J&P Αβαξ για την περίσταση, η επίσης γαλλι­κών συμφερόντων Vinci (της Γέφυ­ρας του Ρίου), που έχει συζητήσει με την Ελλάκτωρ (συμφερόντων οικο­γένειας Μπόμπολα), και η γερμανοϊσπανική Hochtief, που φέρεται να έχει συζητήσει και με την Ελλάκτωρ αλλά και με τη ΓΕΚ-Τέρνα.

Ενδιαφέρον υπάρχει και από άλλον έναν γαλλικό όμιλο, την Aeroports de Paris, συνεταίρο της J &Ρ Αβαξ στο έργο λειτουργίας - εκμετάλλευσης του αεροδρομίου του Αμάν της Ιορδανίας.

**************

Αναδημοσίευση από εδώ: Θα μας αγοράσουν κοψοχρονιά