Το ΠΑΣΟΚ της εποχής του ΔΝΤ!

Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ.

Πιο θλιβερή από ποτέ ήταν η φετινή επέτειος της ίδρυσης του ΠΑΣΟΚ. Η πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση Παπανδρέου δεν έχει καμία απολύτως σχέση όχι μόνο με τη Διακήρυξη της 3ης του Σεπτέμβρη του 1974, αλλά ούτε καν εφάπτεται σε κάποιο σημείο με το πνεύμα που διαπερνούσε το ιδρυτικό κείμενο του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος του Ανδρέα Παπανδρέου. Μόλις πέρυσι ο Γιώργος Παπανδρέου εμφανιζόταν ως εκπρόσωπος μιας σύγχρονης σοσιαλδημοκρατικής πολιτικής, που έκανε πολλούς να πιστεύουν ότι η άνοδός του στην εξουσία θα σηματοδοτούσε την επιστροφή του ΠΑΣΟΚ στην ιδεολογικοπολιτική κοιτίδα του με σύγχρονους όρους.

Εγινε το εντελώς αντίθετο. Η σαρωτική νίκη που έδωσε ο ελληνικός λαός στον Γιώργο Παπανδρέου για να απαλλάξει τη χώρα από τη δεξιά διακυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή χρησιμοποιήθηκε από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ για να εφαρμόσει την πιο εφιαλτική, ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική που έχει υποστεί ποτέ η χώρα μας. Η ιδεολογική και πολιτική μετάλλαξη του ΠΑΣΟΚ υπό την ηγεσία του Γιώργου Παπανδρέου από τη στιγμή που αναρριχήθηκε στην εξουσία έχει τρομάξει και εξοργίσει τους Ελληνες, ενώ παράλληλα έχει προκαλέσει πλήρη σύγχυση στα μέλη, στους οπαδούς και στους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ.

Ανεξάρτητα από τις αιτίες, τις δικαιολογίες και τα προσχήματα, η ουσία είναι ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου ακολουθεί σήμερα μια ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική, πολύ δεξιότερη και πιο αντιλαϊκή από εκείνη που ευαγγελίζεται η ΝΔ του Αντώνη Σαμαρά στις διακηρύξεις της.

Η βάσιμη υποψία ότι αν ποτέ κερδίσει την εξουσία η Δεξιά, θα ασκήσει πολιτική χειρότερη ακόμη και από αυτήν της κυβέρνησης του Γ. Παπανδρέου, δεν αποτελεί φυσικά παρηγοριά για το δράμα που ζει σήμερα ο ελληνικός λαός, βλέποντας τα όνειρά και τις ελπίδες του για μια καλύτερη ζωή να έχουν γίνει κομμάτια από την κυβέρνηση του "ΠΑΣΟΚ του ΔΝΤ".

Η πλήρης αποσυσπείρωση ακόμη και του ανώτατου στελεχικού δυναμικού του κυβερνώντος κόμματος έγινε εμφανής με θεαματικό τρόπο μέσα και από την παταγώδη αποτυχία του Γ. Παπανδρέου να πείσει κορυφαία στελέχη του ΠΑΣΟΚ να κατέβουν στις αυτοδιοικητικές εκλογές του Νοέμβρη ως υποψήφιοι περιφερειάρχες ή δήμαρχοι των μεγαλύτερων πόλεων της χώρας.

Ούτε έναν (!) υπουργό δεν κατόρθωσε να πείσει ο πρωθυπουργός, παρά τις ασφυκτικές πιέσεις που τους άσκησε, να πάει για περιφερειάρχης - και μάλιστα με εξασφαλισμένη τη νίκη! Ούτε έναν υπουργό! Του αρνήθηκαν κατάμουτρα ακόμη και υπουργοί ανύπαρκτου πολιτικού παρελθόντος, τους οποίους ο ίδιος ανέδειξε (Μπιρμπίλη, Μπατζελή), ενώ από τα ραδιόφωνα και τις εφημερίδες τού διεμήνυαν δημοσίως την άρνησή τους όσοι είχαν ήδη ένα κάποιο όνομα (Καστανίδης, Διαμαντοπούλου, Λοβέρδος, αλλά και Μαγκριώτης, Κουκουλόπουλος κ.λπ.)!

Τα φληναφήματα περί περιφερειαρχών που δήθεν θα έχουν ρόλο "υπερυπουργών" και εξουσίες σημαντικότερες από εκείνες των υπουργών προορίζονται προς εντυπωσιασμό των αδαών πολιτών. Οι έμπειροι πολιτικοί δεν "μασάνε" τέτοιες ανοησίες. Αυτοί γνωρίζουν πολύ καλά πού ασκείται η εξουσία και πού μπορεί κανείς να γευθεί τις πάσης φύσεως υλικές απολαύσεις της, γι' αυτό και επέμειναν μέχρι τέλους στα "όχι" που είπαν στον Γ. Παπανδρέου, καταφέροντας πλήγμα στο κύρος του.

Μόνο τρεις υφυπουργοί υπέκυψαν στις πιέσεις του και συναίνεσαν να καθαιρεθούν ουσιαστικά από υφυπουργοί και να υποβιβαστούν σε "μεγαλονομάρχες". Και αυτοί λόγω ειδικών συνθηκών. Οι δύο (Σταύρος Αρναουτάκης και Μάρκος Μπόλαρης) επειδή το υπουργείο Οικονομίας στο οποίο βρίσκονταν πιθανότατα θα καταργηθεί στον ανασχηματισμό, οπότε χαμένοι για χαμένοι ήταν. Ο τρίτος (Απόστολος Κατσιφάρας) επειδή και ο υπουργός του ο Χάρης Καστανίδης, είχε κι αυτός αρνηθεί κατηγορηματικά στον πρωθυπουργό. Την απέραντη θλίψη ανθρώπου που τον πάνε για εκτέλεση είχε στο πρόσωπό του χθες, παρόλο που είναι βέβαιο ότι θα εκλεγεί με άνεση περιφερειάρχης. Είναι φανερό όμως ότι αυτός ο πολιτικός υποβιβασμός τού έχει στοιχίσει πάρα πολύ...

Αναμενόμενες ήταν πάντως οι αρνήσεις των υπουργών και άλλων στελεχών του ΠΑΣΟΚ. Ο νεοφιλελευθερισμός, τον οποίο πλέον υπηρετεί με πάθος το ΠΑΣΟΚ, έχει ως υπέρτατη αξία το προσωπικό συμφέρον του καθενός και την πλήρη αδιαφορία για οτιδήποτε κοινωνικό. Ακριβώς αυτό κάνουν και οι "αρνησίες" υπουργοί του ΠΑΣΟΚ: φροντίζουν το προσωπικό πολιτικό τους συμφέρον.

*****************

Αναδημοσίευση από εδώ : Το ΠΑΣΟΚ της εποχής του ΔΝΤ.