Ψήφος κατά... Μνημονίου;

Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ.

Κρίσιμο από πλευράς πολιτικής επικαιρότητας το ερώτημα: υπάρχει δυνατότητα μετατροπής των αυτοδιοικητικών εκλογών του Νοεμβρίου σε πολιτικό δημοψήφισμα με αντικείμενο ποιος είναι υπέρ και ποιος κατά του Μνημονίου Παπανδρέου - ΔΝΤ; Οχι. Κατηγορηματικά όχι, είναι η απάντηση. Ο λαός γνωρίζει άριστα ότι οι δημοτικές εκλογές δεν βγάζουν κυβερνήσεις. Δεν πρόκειται βεβαίως να πέσει ο Παπανδρέου, αν ο Φασούλας χάσει τον Πειραιά ή αν η ΝΔ με τον Γκιουλέκα ξαναπάρει τη Θεσσαλονίκη. Κανείς δεν έχει την αφέλεια να ελπίζει ότι η κυβέρνηση θα ξαναδώσει πίσω τους μισθούς και τις συντάξεις που λεηλάτησε, αν ο Κικίλιας πάρει την Αττική.

Αν ήταν βουλευτικές οι εκλογές του Νοεμβρίου, θα ήταν σίγουρα οι πιο βίαιες της μεταπολίτευσης. Ενδεχομένως θα βλέπαμε πετροβολισμούς ή και ξυλοδαρμούς υποψηφίων, άγριες συμπλοκές οπαδών, πάθος και μίσος χωρίς όρια. Είναι όμως δημοτικές, άρα ασήμαντου πολιτικού βάρους εκ φύσεως. Γι’ αυτό και οι πολίτες τις αντιμετωπίζουν με υπέρμετρη αδια­φο­ρία. Οι εκατοντάδες χιλιάδες ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ, που είναι εξοργισμένοι με την κυβέρνηση, απλώς δεν θα πάνε να ψηφίσουν.

Φαιδρά τα περί «μετώπου» όσων αντιτίθενται στο Μνημόνιο. Επειδή ο Αντώνης Σαμαράς τάχθηκε αταλάντευτα κατά του Μνημονίου, αυτό συνεπάγεται ότι οι αριστεροί ψηφοφόροι π.χ. στον Δήμο Αθηναίων για να διατρανώσουν την αντίθεσή τους στο Μνημόνιο πρέπει στον δεύτερο γύρο να ψηφίσουν για δήμαρχο τον Νικήτα Κακλαμάνη, που είναι πολιτι­κός φίλος της Ντόρας Μπακογιάννη, η οποία είναι... υπέρ του Μνημονίου; Δεν μπο­­ρεί μέσω της εκλογής δημάρχων να συγκροτηθεί μέτωπο για ένα κορυφαίο πολιτικό θέμα όπως το Μνημόνιο, το οποίο συνιστά τη βιαιότερη καταβαράθρωση του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων που έλαβε χώρα ποτέ.

Ούτε η ΝΔ ούτε η Αριστερά αποτελούν κίνδυνο για το ΠΑΣΟΚ στις εκλογές αυτές. Σε ό,τι αφορά στη ΝΔ, σε επίπεδο υποψηφίων οι επιλογές της στερούνται παντελώς πολιτικής ελκτικής δύναμης. Σε επίπεδο γενικότερου πολιτικού κλίματος, η κατάσταση είναι ακόμη χειρότερη, γιατί αφενός δεν έχει καθόλου ξεχαστεί η αθλιότητα της διακυβέρνησης Καραμανλή και αφετέ­ρου η υπονομευτική δραστηριότητα της Ντόρας Μπακογιάννη εναντίον των υποψηφίων της ΝΔ συρρικνώνει ακόμη περισσότερο την απήχηση των νεοδημοκρατών υποψηφίων, καθώς τους φθείρει και τους αφαιρεί ψήφους από καθαρά δεξιά δεξαμενή ψηφοφόρων.

Χειρότερα είναι τα χάλια της Αριστεράς. Η επιρροή της στις εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, η οποία κάποτε αποτελούσε το κατ’ εξοχήν πεδίο λαϊκής απήχησης της Αριστεράς, μειώνεται με καλπάζοντες ρυθμούς. Με τη βοήθεια των μεταρρυθμίσεων διαρκούς διεύρυνσης των ορίων των δήμων μέσω συνενώσεων που ευνοούν τα δύο μεγάλα κόμματα, οι στρατιές δεκάδων αριστερών δημάρχων και πολλών εκατοντάδων αριστερών δημοτικών συμβούλων αποτελούν πλέον ανάμνηση ενός μακρινού πολιτικού παρελθόντος. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι η Αριστερά όχι μόνο αδυνατεί να συμφωνήσει σε ενωτικούς υποψηφίους, αλλά και συνεχίζει να πολυδιασπάται.

Η επικράτηση του ΠΑΣΟΚ στις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές είναι το πιθανότερο αποτέλεσμα βάσει των μέχρι τώρα δεδομένων - έστω και με εκατοντάδες χιλιάδες λιγότερους ψηφοφόρους. Οι οργισμένοι κατά της κυβέρνησης θα μείνουν σπίτια τους, κοινωνική έκρηξη δεν έχει ακόμη σημειωθεί και οι κομματικοί του αντίπαλοι είναι ανέτοιμοι πολιτικά και οργανωτικά να το αντιμετωπίσουν στις κάλπες και να του αμφισβητήσουν την εξουσία ακόμη και σε τοπικό επίπεδο.

Εκλογικό «κύκνειο άσμα» ενδέχεται όμως να αποτελέσει για το κυβερνών κόμμα η πιθανή νίκη του στις αυτοδιοι­κητικές εκλογές. Η αλαζονεία της κυβέρνησης θα ενισχυθεί πολύ.

«Ο λαός εγκρίνει το Μνημόνιο», είναι το προπαγανδιστικό σύνθημα που θα θέσει σε κυκλοφορία. «Τα υποζύγια αντέχουν, φορτώστε τα κι άλλο!» θα είναι η ανομολόγητη πολιτική γραμμή της μετά τις εκλογές. Ηδη διπλασιάζει σχε­δόν την τιμή του πετρελαίου θέρμανσης.

Η οργή του κόσμου όμως δεν θα έχει εκτονωθεί καθόλου. Η οικονομική και κοινωνική κατάσταση της χώρας θα συνεχίσει να επιδεινώνεται. Η έλλειψη πολιτικής διεξόδου, η οποία δρα καθησυχαστικά για την κυβέρνηση, θα συσσωρεύει εκρηκτικό δυναμικό στην κοινωνία. Μόνο η ζωή θα δείξει αν θα επικρατήσει η απάθεια του ραγιαδισμού ή το «γαία πυρί μειχθήτω»...

  **********************

Αναδημοσίευση από εδώ : Ψήφος κατά... Μνημονίου;