Στο όριο της γραφικότητας παραπαίει τον τελευταίο καιρό ο υπουργός Απασχόλησης κ. Ανδρέας Λοβέρδος, ο οποίος, προκειμένου να υπερασπιστεί την αναγκαιότητα των μέτρων που του επεβλήθησαν από την τρόικα, έχει πάρει σβάρνα τα κανάλια και πότε μυξοκλαίει και πότε φωνάζει κι επιτίθεται σε όλους όσοι δικαιολογημένα μιλούν για λαίλαπα εις βάρος εργαζομένων, συνταξιούχων.
Είπαμε, αγαπητέ, μετά την παραλαβή του συγκεκριμένου υπουργείου και ειδικά μετά την υπογραφή του Μνημονίου ουδέν ελαφρυντικό αναγνωρίζεται...
Στον κ. Λοβέρδο αφιερωμένο εξαιρετικά το τραγούδι του Μάνου Χατζιδάκι σε στίχους Νίκου Γκάτσου: «Πού το πάνε το παιδί χελιδόνι σε κλουβί / πού το πάνε το παλικάρι κάθε νύχτα με φεγγάρι / πού το πάνε - τι του λένε» (το ΔΝΤ) και τα συντρόφια του το κλαίνε...
Είπαμε, αγαπητέ, μετά την παραλαβή του συγκεκριμένου υπουργείου και ειδικά μετά την υπογραφή του Μνημονίου ουδέν ελαφρυντικό αναγνωρίζεται...
Στον κ. Λοβέρδο αφιερωμένο εξαιρετικά το τραγούδι του Μάνου Χατζιδάκι σε στίχους Νίκου Γκάτσου: «Πού το πάνε το παιδί χελιδόνι σε κλουβί / πού το πάνε το παλικάρι κάθε νύχτα με φεγγάρι / πού το πάνε - τι του λένε» (το ΔΝΤ) και τα συντρόφια του το κλαίνε...
ΥΓ) Μπροστά πηγαίνει ο υπουργός και πίσω ο γραμματέας. Στα βήματα του υπουργού κι ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Απασχόλησης κ. Ροβέρτος Σπυρόπουλος, ο οποίος έχει πιάσει κι αυτός στασίδι στα κανάλια και προσπαθεί να μας πείσει ότι οι εργασιακές αλλαγές δεν είναι δα και τίποτε τρομερό. Οσο για το πετσόκομμα της αποζημίωσης, αυτό το έκαναν για να βοηθήσουν τις επιχειρήσεις να πάρουν νέους ανθρώπους! Μωρέ τ' ακούνε αυτά που μας λένε;
******
Αναδημοσίευση από εδώ: 9+1 άνθη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου