Δεν είναι ώρα για παζάρια...

Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ.

Με έκδηλη ανησυχία αντιμετωπίζει ο ελληνικός λαός την επίσκεψη στην Αθήνα του Τούρκου πρωθυπουργού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Κανείς δεν προσδοκά απολύτως τίποτα θετικό από την επίσκεψη αυτή, η οποία πραγματοποιείται σε εξαιρετικά ακατάλληλη για την Ελλάδα συγκυρία, η οποία πολλαπλασιάζει εις βάρος της χώρας μας την ούτως ή άλλως συντριπτική γεωπολιτική υπεροχή της Τουρκίας. Επιπροσθέτως, είναι έκδηλος ο φόβος ότι ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, ο οποίος έχει περιέλθει σε δεινή θέση πολιτικής απομόνωσης εξαιτίας των απαράδεκτων μέτρων οικονομικής εξουθένωσης των Ελλήνων που υλοποιεί κατ' εντολήν του ΔΝΤ και της ΕΕ, ενδέχεται να προσπαθήσει να προχωρήσει σε εντυπωσιοθηρικές κινήσεις με την Τουρκία προκειμένου να πετύχει έναν αντιπερισπασμό απόσπασης της προσοχής της κοινής γνώμης από την ολέθρια οικονομική πολιτική.

Το πρόσθετο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Αθήνα αυτή την εποχή έγκειται στο ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου είναι εξαιρετικά αποδυναμωμένη πολιτικά και ως εκ τούτου δεν είναι κατά κανέναν τρόπο σε θέση να διαπραγματευθεί σοβαρά με την Τουρκία, έχοντας τουλάχιστον κάποιες θεωρητικές ελπίδες επίτευξης ανεκτών συμβιβαστικών ρυθμίσεων σε επιμέρους θέματα. Θεμελιώδης προϋπόθεση για να μπορέσει μια κυβέρνηση να διαπραγματευθεί σοβαρά ζητήματα με μια εχθρική χώρα, όπως είναι στην περίπτωσή μας η Τουρκία, είναι να υφίσταται τουλάχιστον άρρηκτη ενότητα κυβέρνησης και λαού, ο οποίος να στηρίζει την κυβέρνησή του. Η προϋπόθεση αυτή δεν υφίσταται σήμερα. Αντιθέτως, η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού τάσσεται αυτή τη στιγμή εναντίον της κυβέρνησης εξαιτίας των πλέον αντεργατικών μέτρων στην ιστορία της χώρας μας, που προωθεί ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου. Ακόμη και σε επίπεδο πολιτικών δυνάμεων, κανένα κόμμα πλην του ΛΑΟΣ δεν συμπαραστέκεται στον πρωθυπουργό στα οικονομικά (συν την Ντόρα Μπακογιάννη), πράγμα που ελάχιστα βοηθά στη διεύρυνση της λαϊκής απήχησης της πολιτικής του Γ. Παπανδρέου.

Δεύτερη θεμελιώδης προϋπόθεση για μια διεθνή διαπραγμάτευση είναι το όσο το δυνατόν μεγαλύτερο κύρος της χώρας στο διεθνές σκηνικό και η σφυρηλάτηση πάνω στη βάση αυτή ενός ισχυρού πλέγματος διεθνών συμμαχιών.

Και εδώ όμως η κατάσταση είναι τραγική. Μετά την υπαγωγή της Ελλάδας στο καθεστώς επικυριαρχίας του ΔΝΤ και της ΕΕ, η χώρα μας αντιμετωπίζεται δικαίως ως άθλιο προτεκτοράτο που προκαλεί την περιφρόνηση και τον οίκτο των δυνητικών συμμάχων μας στον ευρωπαϊκό χώρο και πρωτίστως της Γερμανίας και της Γαλλίας, οι οποίες για τους δικούς τους λόγους ίσως να ήθελαν να ασκήσουν κάποιες πιέσεις επί της Τουρκίας.

Υπό άλλες συνθήκες, η στάση της Ανγκελα Μέρκελ και του Νικολά Σαρκοζί απέναντι στην Αγκυρα ίσως να μπορούσε να αξιοποιηθεί για να ασκήσει μια θετική επίδραση στην αναζήτηση ελληνοτουρκικών διευθετήσεων δευτερεύουσας σημασίας, αλλά ακόμη και αυτό σήμερα είναι εκτός συζήτησης αφού το διεθνές κύρος της Ελλάδας έχει βυθιστεί στο ναδίρ.

Με τους κυβερνητικούς βουλευτές να κρύβονται και να μην τολμούν ούτε καν να εμφανιστούν σε εκδηλώσεις όπου συμμετέχει κόσμος εξαιτίας του φόβου ταπεινωτικής αποδοκιμασίας τους, αλλά και με το κύρος του πολιτικού κόσμου συνολικά να έχει υποστεί πρωτοφανή για τα μεταπολιτευτικά χρόνια απαξίωση, όπως έδειξε η στάση δεκάδων χιλιάδων διαδηλωτών έξω από τη Βουλή πριν από μία εβδομάδα, είναι εξόφθαλμο ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου είναι σε πλήρη αδυναμία αυτή τη στιγμή να διαπραγματευθεί με τον Ερντογάν.

Προσδοκία του ελληνικού λαού κάτω από αυτές τις συνθήκες είναι να... μη γίνει απολύτως τίποτα κατά την επίσκεψη του Τούρκου πρωθυπουργού, ώστε αυτή να ολοκληρωθεί χωρίς απώλειες για την Ελλάδα.

Άγκυρα :
Εκμετάλλευση της ευκαιρίας!

Επικίνδυνη θεωρείται η επίσκεψη Ερντογάν από εκείνο το τμήμα του ελληνικού λαού που έχει ακόμη τη διάθεση να ασχολείται με τα κορυφαία θέματα της εξωτερικής πολιτικής παρά τον οικονομικό καταποντισμό της χώρας μας. Είναι απολύτως φυσιολογικό ο Τούρκος πρωθυπουργός να επιχειρήσει να αξιοποιήσει την πλήρη αποδυνάμωση της κυβέρνησης Παπανδρέου στον οικονομικό, πολιτικό και διεθνή τομέα προκειμένου να αποσπάσει υποχωρήσεις του Γ. Παπανδρέου σε θέματα που ενδιαφέρουν την Αγκυρα και προωθούν τις μονομερείς διεκδικήσεις της στο Αιγαίο. Το πρόβλημα βρίσκεται στο ότι η πλειονότητα των Ελλήνων δεν έχει εμπιστοσύνη ότι ο Γ. Παπανδρέου έχει την ισχύ και τη θέληση να αποκρούσει τα τουρκικά σχέδια.