«Έλληνες όλων των χωρών ενωθείτε»!..

ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗ.

Έλληνες όλων των χωρών ενωθείτε!

Griechen aller Länder, vereinigt euch!

...Είναι ο τίτλος του κύριου άρθρου της μεγάλης σε κυκλοφορία αριστερής γερμανικής εφημερίδας «Jungewelt», στον αντίποδα του κωλοδάχτυλου της Αφροδίτης της Μήλου απ' το περιοδικό «Focus»...
«Η Ελλάδα πρέπει να ταπεινωθεί και να δυσφημηστεί με όλα τα διαθέσιμα μιντιακά και ψυχολογικά μέσα» γράφει η αριστερή γερμανική εφημερίδα «Jungewelt». Ξαφνικά μιλούν όλοι για τον πονηρό Βαλκάνιο, τη διαβόητη διαφθορά του και την εκ παραδόσεως συνήθειά του παραποίησης των στατιστικών τού χρέους. Η «ασθένεια» εξαπλώθηκε ταχύτατα και στις άλλες μεσογειακές χώρες, που αναφέρονται ως τέσσερα χοντρόπετσα γουρούνια PIGS -Portugal, Italien, Griechenland, Spanien- που περιμένουν σειρά για να σφαγιαστούν. Τυπικά από μιντιο-ψυχολογική άποψη αυτή είναι μια εξαιρετική υλοποίηση ψυχολογικής επιχείρησης κατά μίας ολόκληρης χώρας.
«Η Ε.Ε. απαιτεί από την Ελλάδα αιματηρές περικοπές, για να μπορέσει να αποπληρωθεί το κρατικό χρέος. Μια Ελλάδα είναι παντού. Το πειραματόζωο Hellas: Η Ελλάδα δεν περιήλθε στη θέση του υπερχρεωμένου κράτους μόνο υπ' ευθύνη της. Πώς εξηγούνται οι επιθέσεις των αγγλο-αμερικανών σπεκουλαδόρων των αγορών κατά της Ελλάδας όταν παράλληλα οι ίδιοι οι Αμερικανοί και οι Βρετανοί έχουν υψηλό τρέχον κρατικό έλλειμμα πάνω από 10% και δεν προσπαθούν καν να το μειώσουν άμεσα στο 3%»;
Η Γερμανική εφημερίδα υποστηρίζει πως τόσο η Ε.Ε. όσο και οι τράπεζες συνέδραμαν στην παραποίηση των στατιστικών στοιχείων. «Αυτό έγινε εν γνώσει της Ε.Ε. για την οποία αυτές οι πρακτικές ανήκουν στο προωθούμενο απορρυθμισμένο χρηματοοικονομικό σύστημα. Ο επίτροπος κ. Αλμούνια ήθελε το 2005 να ελέγξει τα ελληνικά στοιχεία, αλλά ο πρόεδρος της Επιτροπής κ. Μπαρόζο ήταν αντίθετος. Πριν από το 2004 η Eurostat αμφισβητούσε τα ελληνικά στοιχεία και το Goldman-Deal. Αλλά για πολιτικούς λόγους δεν επιτρεπόταν να κλονιστεί το μέλος Ελλάδα. (...) Είναι σωστό πως στην Ελλάδα επικρατούσε και επικρατεί κρατική διαφθορά. Αυτό είναι το ένα μέρος της εξίσωσης. Το άλλο μέρος είναι οι μεγάλες ξένες επιχειρήσεις, που διασφάλιζαν θηριώδεις κρατικές συμβάσεις με δωροδοκίες. Π.χ. Siemens, σύστημα ασφαλείας Ολυμπιακών Αγώνων 2004, ΟΤΕ, Thales. Ολα αυτά ήταν γνωστά σε τραπεζικούς κύκλους που ενέκριναν πιστώσεις γι' αυτά τα έργα». (...)
«Η Ελλάδα είναι χρεωμένη κυρίως σε τράπεζες των χωρών των οποίων οι επιχειρήσεις πήραν απ' αυτήν τις περισσότερες κρατικές αναθέσεις μέσω δωροδοκίας. Οι δανειστές από τη Γερμανία είναι κυρίως η Deutsche Bank και η Allianz, εκτός από τις πτωχευμένες Commerzbank, Eurohypo και Hypo Real Estate (HRE). Ολες οι ανωτέρω έδιναν δάνεια, χωρίς να ελέγχουν την πιστοληπτική ικανότητα της Ελλάδας». Η περίπτωση της Ελλάδας εκθέτει τη σημερινή ελαττωματική κατασκευή της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του ευρώ και για το λόγο αυτό έχει μεγάλο μερίδιο στις βαθιές αλλαγές που μπορεί να γίνουν στην Ευρώπη. Σύμφωνα με τη Συνθήκη της Λισαβόνας καμία χώρα του ευρώ δεν επιτρέπεται να βάλει πλάτη για τα χρέη ενός άλλου κράτους. «Γιατί όμως η ρήτρα αυτή δεν ισχύει και για τις τράπεζες, οι οποίες έδρασαν αποκλειστικά για δικό τους όφελος και εις βάρος του κοινού;» διερωτάται στο κύριο άρθρο της η «Jungewelt».
Η βασικότερη προϋπόθεση για τη μείωση του χρέους και την αποφυγή συνεχούς σύναψης νέων δανείων είναι η οικονομική αναζωογόνηση, η παραγωγή νέων προϊόντων, η παραγωγή νέων υπηρεσιών, η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, η τόνωση της αγοραστικής δύναμης και τα φορολογικά έσοδα, υποστηρίζει η εφημερίδα. Με δυο λόγια: «Το ελληνικό κρατικό χρέος υπό μία ευρεία έννοια δεν ξεκίνησε με την υποβάθμιση από τους οίκους αξιολόγησης, αλλά ξεκίνησε στα μισθολογικά γραφεία των γερμανικών επιχειρήσεων».

(Ολο το άρθρο στο http://www.jungewelt.de/2010/02-24/021.php).