«Η προεκλογική περίοδος έχει ήδη αρχίσει. Βουλευτές και πολιτευτές πύκνωσαν τις παρουσίες τους στις πλατείες και τις εκδηλώσεις, φορώντας εκείνο το λευκασμένο, φριχτό γέλιο του ηλίθιου, του ανήξερου, του πολιτικάντη, του ψηφοθηρευτή, του παραχαράκτη ελπίδων.Ολοι πλειοδοτούν στο παζάρι της δήθεν ευαισθησίας και των ανέξοδων υποσχέσεων. Ατελείωτα "ψέματα" και ανερμάτιστη υποκρισία. Η πολιτική διαδικασία, αντί να είναι μία επιδίωξη της αληθειας, έχει καταστεί ένας διαγωνισμός ψευδών, γλωσσικών παιγνίων και ρητορικών διαξιφισμών, μία "αγωνιστική ρητορική". Η αντιπαράθεση είναι μέχρις εσχάτων, αλλά οι διαφορές δεν υπάρχουν. Κανείς δεν προτείνει άλλες λύσεις.
...
Γι' αυτό η σκανδαλολογία παραμένει ο προνομιακός χώρος της αντιπαράθεσης των δύο κομμάτων. Γι' αυτό το μόνο που συνέχει τους δύο πολιτικούς σχηματισμούς είναι η κατοχή και νομή της εξουσίας. Τελικά, η μόνη προβαλλόμενη διαφορά μεταξύ των δύο κομμάτων είναι ποιος κυβερνάει εντιμότερα ή αποτελεσματικότερα. Μόνο που το παραμύθι τις εντιμότητας δεν "πουλάει" πλέον. Εξάλλου, πώς είναι δυνατόν οι χθεσινοί καταγγελλόμενοι ως ανέντιμοι να παίξουν πειστικά τον ρόλο των σημερινών εντίμων;
Σ' αυτό το στημένο παιχνίδι, πάντως, ο σκοτεινός ρόλος, η "πολιτική ομίχλη" που σκορπούν τα μέσα ενημέρωσης και οι δημοσιογράφοι-διαμορφωτές της κοινής γνώμης είναι καθοριστικός.
Ετσι η πολιτική, ως προγραμματικό περιεχόμενο και πράξη, εκπίπτει σε έναν επικοινωνιακό λόγο, σ' ένα καλειδοσκόπιο περιορισμένων και εφήμερων γλωσσικών τεχνασμάτων, σε μία αντιπαράθεση ρητόρων-σοφιστών που κατέχουν επαρκώς τους κανόνες της τηλεοπτικής αντιπαράθεσης, δηλαδή να μιλούν χωρίς να λένε τίποτα.
Το παραπολιτικό κουτσομπολιό, η διοχέτευση παραπλανητικών πληροφοριών και παρασκηνίων, όπως και η υπερδιόγκωση ήσσονος σημασίας γεγονότων αντικαθιστούν τις πολιτικές αρχές και μια ορισμένη πολιτική ηθική, όπως είναι η επιδίωξη της αλήθειας. Ετσι, η πολιτική απαξιώνεται, ο πολιτής αποστρατεύεται και η Δημοκρατία ακυρώνεται».
Σ' αυτό το στημένο παιχνίδι, πάντως, ο σκοτεινός ρόλος, η "πολιτική ομίχλη" που σκορπούν τα μέσα ενημέρωσης και οι δημοσιογράφοι-διαμορφωτές της κοινής γνώμης είναι καθοριστικός.
Ετσι η πολιτική, ως προγραμματικό περιεχόμενο και πράξη, εκπίπτει σε έναν επικοινωνιακό λόγο, σ' ένα καλειδοσκόπιο περιορισμένων και εφήμερων γλωσσικών τεχνασμάτων, σε μία αντιπαράθεση ρητόρων-σοφιστών που κατέχουν επαρκώς τους κανόνες της τηλεοπτικής αντιπαράθεσης, δηλαδή να μιλούν χωρίς να λένε τίποτα.
Το παραπολιτικό κουτσομπολιό, η διοχέτευση παραπλανητικών πληροφοριών και παρασκηνίων, όπως και η υπερδιόγκωση ήσσονος σημασίας γεγονότων αντικαθιστούν τις πολιτικές αρχές και μια ορισμένη πολιτική ηθική, όπως είναι η επιδίωξη της αλήθειας. Ετσι, η πολιτική απαξιώνεται, ο πολιτής αποστρατεύεται και η Δημοκρατία ακυρώνεται».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου