Ο αετός, η καλιακούδα και ο βοσκός.

Ένας αετός πέταξε ορμητικά από κάποιο ψηλό βράχο και αρπαξε ένα αρνί.

Μια καλιακούδα,που τον είδε, ήθελε από ζήλια να τον μιμηθεί.

Έκανε λοιπόν μια βουτιά με τον έντονο συριστικό ήχο των φτερών της και όρμησε πάνω σ’ένα κριάρι. Καθώς όμως χώθηκαν τα νύχια της στα μαλλιά του και δεν μπορούσε να αποσπασθεί,άρχισε να φτερουγίζει,ωσότου ο βοσκός, που αντιλήφτηκε τι γινόταν, έτρεξε και την έπιασε.

Έκοψε τις άκρες των φτερών της και, μόλις βράδιασε, την πήγε στα παιδιά του. Όταν αυτά τον ρωτούσαν τι πουλί είναι, απάντησε:

«Όπως εγώ ξέρω με σιγουριά, είναι καλιακούδα, όπως,όμως, θέλει η ίδια, αετός».

Μύθος Αισώπου.