Αρνιέμαι αρνιέμαι αρνιέμαι
οι άλλοι να βαστάνε τα σχοινιά
αρνιέμαι να με κάνουν ότι θένε
αρνιέμαι να πνιγώ στη καταχνιά
Αρνιέμαι αρνιέμαι αρνιέμαι
να είσαι συ και να μην είμαι εγώ
που τη δική μου μοίρα διαφεντεύεις
με τη δική μου γη και το νερό
Αρνιέμαι αρνιέμαι αρνιέμαι
να βλέπω πια το δρόμο μου κλειστό
αρνιέμαι να' χω σκέψη που σωπαίνει
να περιμένει μάταια τον καιρό.
(Στίχοι Ι.Καμπανέλλη)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου