Επαναστάτες.

Μαρξ, Ένγκελς, Λένιν, Μπέμπελ και Μπουχάριν

τους στρίμωξα στο νου κουκκί - κουκκί.

Να με, λοιπόν, κατέκτησα την χάριν

να κρίνω με την διαλεκτική.
«Αχώριστος η θεωρία και η πράξη»

-συχνά σκοντάφτω στην εφαρμογή,

μα η κριτική μου πάντοτε είναι εν τάξει,

όλους κι όλα τα ελέγχει, τα εξηγεί.
Τις συγκεντρώσεις των προλεταρίων

απ’ το παράθυρο μου τις κοιτώ

ως να συγκινηθώ μέχρι δακρύων

και γράφω στίχους πλέον των 100.
Τη σκέψη αφήνω διάφανο μπαλόνι

στον άδειο ν’ ανεμίζεται ουρανό,

να βλέπω την εντύπωση που απλώνει

το χρώμα που αντιφέγγει στο κενό.
Τώρα το «Καπιτάλ» του Μαρξ κηρύττω,

μα αποφεύγω την κάθε συμπλοκή

γιατί, ξέρω, θανάσιμα θα πλήττω

αν κάποτε με βάλουν φυλακή.

Γιάννης Ρίτσος