Φεστιβάλ Οργής και Αξιοπρέπειας...

«Εξεγερμένη Ελλάδα, δέξου τον σεβασμό μας…»

2 Γενάρη 2009, Σαν Κριστόμπαλ, Τσιάπας, Μεξικό. Με ένα μήνυμα αλληλεγγύης στην εξεγερμένη Ελλάδα, που το διάβασε στα ελληνικά, ξεκίνησε την ομιλία του ο Subcomadante Marcos, την πρώτη μέρα του Φεστιβάλ της Οργής της Αξιοπρέπειας στο Σαν Κριστόμπαλ δε λας Κάσας.

«Συντρόφισσα, σύντροφε. Εξεγερμένη Ελλάδα. Εμείς οι ζαπατίστας, οι πιο μικροί, από αυτή την γωνιά του κόσμου σε χαιρετάμε. Δέξου τον σεβασμό μας και τον θαυμασμό μας γι’ αυτό που κάνεις και σκέφτεσαι. Από μακριά μαθαίνουμε από σένα. Σε ευχαριστούμε».

Μέσα σε χειροκροτήματα και συνθήματα «Grecia vive, la lucha sigue» οι μικρές συντρόφισσες ζαπατίστας, Τονίτα και Λουπίτα, παρέδωσαν, εκ μέρους της Κομαντάντσιας του EZLN στους έλληνες και τις ελληνίδες που συμμετείχαν στο Φεστιβάλ της Οργής της Αξιοπρέπειας, έναν πίνακα που συμβολίζει τον αγώνα για την αυτονομία τους ριζωμένο στην γη που ανέκτησαν το 1994, δώρο για την εξεγερμένη νεολαία της Ελλάδας.

Η εξέγερση της οργής στην Ελλάδα, καθ’ όλη την διάρκεια του Φεστιβάλ, ήταν στο κέντρο της συζήτησης και στις καρδιές όλων.

Το Φεστιβάλ άνοιξε με τα λόγια του ανώνυμου Μανιφέστου των Εξεγερμένων νέων της Ελλάδας: «Ως εδώ! Ιστορία Ερχόμαστε! Κοίτα ψηλά στον ουρανό!»

Από το ανακοινωθέν της παράνομης Ιθαγενικής Επαναστατικής Επιτροπής - Γενικής Διοίκησης του Ζαπατιστικού Εθνικοαπελευθερωτικού Στρατού (EZLN):

Εκεί ψηλά, οι από πάνω, κηρύττουν για τους κάτω, την υποταγή, την ήττα κηρύττουν, την παράδοση και την παραίτηση.

Εδώ κάτω μένουμε χωρίς τίποτα. Μόνο οργή. Αξιοπρέπεια μονάχα. Ο κανένας είμαστε.

Μόνοι είμαστε. Μόνοι με την αξιοπρέπεια και την οργή μας.

Οργή και αξιοπρέπεια οι γέφυρές μας, οργή και αξιοπρέπεια τα λόγια μας.

Ας ακούσουμε ο ένας τον άλλον λοιπόν. Ας γνωριστούμε τότε.

Να θεριέψει η οργή μας και ελπίδα να γίνει.

Ρίζα να γίνει ξανά η αξιοπρέπεια και νέο κόσμο να γεννήσει.

Αν ο κόσμος δεν έχει τόπο για μας, τότε άλλο κόσμο να φτιάξουμε.

Δίχως άλλα εργαλεία, μονάχα την οργή μας, δίχως άλλο υλικό απ’ την αξιοπρέπειά μας.

Στα μέλη της Έκτης Διακήρυξης και της Άλλης Καμπάνιας

Στα μέλη της Έκτης Διεθνούς, στο λαό του Μεξικού, στους λαούς του κόσμου

Συντρόφισσες και σύντροφοι, αδελφοί και αδελφές:

Εδώ είναι ξανά ο λόγος μας

Αυτό βλέπουμε, αυτό κοιτάζουμε

Αυτό φτάνει στα αυτιά μας, στη μελαχρινή καρδιά μας φτάνει.

Εκεί ψηλά, οι από πάνω, δοκιμάζουν να επαναλάβουν την ιστορία τους.

Θέλουν πάλι να μας επιβάλουν το δικό τους ημερολόγιο, ημερολόγιο θανάτου, τη δική τους γεωγραφία, γεωγραφία καταστροφής.

Όταν δεν μας ξεριζώνουν από τις ρίζες μας, τις καταστρέφουν.

Τη δουλειά μας κλέβουν, τη δύναμή μας.

Τους κόσμους μας, τη γη, τα νερά και τους θησαυρούς της, χωρίς ανθρώπους, χωρίς ζωή αφήνουν. Οι πόλεις μάς καταδιώκουν και μας εκτοπίζουν. Ο κάμπος πεθαίνει και μας πεθαίνει. Και το ψέμα μετατρέπεται σε κυβερνήσεις και οι στερήσεις όπλο γίνονται για τους στρατούς και τις αστυνομίες τους. Στον κόσμο είμαστε παράνομοι, χωρίς χαρτιά, ανεπιθύμητοι είμαστε. Καταδιωγμένοι.

Γυναίκες, άντρες, παιδιά και γέροι πεθαίνουν στο θάνατο και στη ζωή πεθαίνουν. Εκεί ψηλά, οι από πάνω, κηρύττουν για τους κάτω, την υποταγή, την ήττα κηρύττουν, την παράδοση και την παραίτηση. Εδώ κάτω μένουμε χωρίς τίποτα.

Μόνο οργή. Αξιοπρέπεια μονάχα. Δεν υπάρχει αυτί για τον πόνο μας, πέρα από το αυτί όσων είναι σαν κι εμάς. Ο κανένας είμαστε. Μόνοι είμαστε. Μόνοι με την αξιοπρέπεια και την οργή μας. Οργή και αξιοπρέπεια οι γέφυρές μας, οργή και αξιοπρέπεια τα λόγια μας. Ας ακούσουμε ο ένας τον άλλον λοιπόν. Ας γνωριστούμε τότε. Να θεριέψει η οργή μας και ελπίδα να γίνει. Ρίζα να γίνει ξανά η αξιοπρέπεια και νέο κόσμο να γεννήσει.

Είδαμε και ακούσαμε. Μικρή είναι η φωνή μας για να γίνει ηχώ αυτός ο λόγος, μικρή και η ματιά μας για τόση και τόσο αξιοπρεπή οργή. Να ειδωθούμε, να κοιταχτούμε, να ακουστούμε: Αυτό μας λείπει. Αλλιώτικοι είμαστε, αλλιώτικες. Το άλλο είμαστε. Αν ο κόσμος δεν έχει τόπο για μας, τότε άλλο κόσμο να φτιάξουμε.

Δίχως άλλα εργαλεία, μονάχα την οργή μας, δίχως άλλο υλικό απ’ την αξιοπρέπειά μας.

Να συναντηθούμε μας λείπει, να γνωριστούμε μας λείπει.

Λείπει ό,τι λείπει…

Από τα βουνά του Νοτιοανατολικού Μεξικού.

Για την Παράνομη Επαναστατική Ιθαγενική Επιτροπή - Γενική Διοίκηση του EZLN

Εξεγερμένος Υποδιοικητής Μάρκος