Αυτό που συμβαίνει αυτές τις ημέρες στις κεντρικές πλατείες της Μαδρίτης, της Βαρκελώνης και άλλων μεγάλων ισπανικών πόλεων δεν ήταν δύσκολο να το προβλέψει κάποιος. Όπως δεν είναι δύσκολο να προβλέψει πως θα εξαπλωθεί και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Μέρες και νύχτες οργής στις πλατείες της Ισπανίας!
Το κίνημα των «εξοργισμένων» δηλώνει ότι «δεν φοβάται», γιατί αποτελείται από τους «ανώνυμους που κινούν τον κόσμο»!
Τι κι αν η δημοτική αρχή της Μαδρίτης προσπάθησε να απαγορεύσει την ολονύκτια συγκέντρωση διαμαρτυρίας τους, επικαλούμενη τους κανόνες για την προεκλογική περίοδο; Χιλιάδες Ισπανοί πολίτες, στην πλειοψηφία τους νεαροί φοιτητές και άνεργοι ή υποαπασχολούμενοι, αψήφησαν τις χλιαρές προειδοποιήσεις της αστυνομίας και συγκεντρώθηκαν στην Πουέρτα ντελ Σολ («πύλη του ήλιου»), την «πλατεία Ταχρίρ» της Μαδρίτης, όπως αποκαλείται πλέον, για να διαμαρτυρηθούν ενάντια στα «ανίκανα και διεφθαρμένα» πολιτικά κόμματα, και την αντιλαϊκή, όπως λένε, διαχείριση της οικονομικής κρίσης από αυτά.
Το όνομα τους; «Los Indignados» – οι εξοργισμένοι. Σύνθημα τους; notenemosmiedo, δε φοβόμαστε. Πρόθεση τους; Να μείνουν στην «πύλη του ήλιου» από σήμερα μέχρι την λήξη των εκλογών για την τοπική αυτοδιοίκηση, το βράδυ της Κυριακής. Στόχος τους; Να επιτύχουν, κάποτε, την «democracia real ya», την πραγματική δημοκρατία τώρα - και την κοινωνική δικαιοσύνη, που τους έχουν «κλέψει» οι Ισπανοί πολιτικοί, μαζί με τους τραπεζίτες και τους μεγαλοεπιχειρηματίες.
Αντίστοιχες με της Μαδρίτης αυθόρμητες, χωρίς αρχηγούς και «καπελώματα» συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας των «indignados» πραγματοποιούνται από την Τρίτη, μέρα και νύχτα στις περισσότερες μεγάλες πόλεις της Ισπανίας, από την Βαρκελώνη ως τη Σεβίλλη και από το Βίγκο ως την Βαλένθια. Όπως λένε σαφώς στα κείμενα τους, που κυκλοφόρησαν μετά τις πρώτες τους κινητοποιήσεις την προηγούμενη Κυριακή, οι «εξοργισμένοι» εμπνέονται για την δράση τους «από τις αραβικές εξεγέρσεις και τις θερμές λαϊκές αντιδράσεις στην Ελλάδα και την Ισλανδία»!
Αντίστοιχες με της Μαδρίτης αυθόρμητες, χωρίς αρχηγούς και «καπελώματα» συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας των «indignados» πραγματοποιούνται από την Τρίτη, μέρα και νύχτα στις περισσότερες μεγάλες πόλεις της Ισπανίας, από την Βαρκελώνη ως τη Σεβίλλη και από το Βίγκο ως την Βαλένθια. Όπως λένε σαφώς στα κείμενα τους, που κυκλοφόρησαν μετά τις πρώτες τους κινητοποιήσεις την προηγούμενη Κυριακή, οι «εξοργισμένοι» εμπνέονται για την δράση τους «από τις αραβικές εξεγέρσεις και τις θερμές λαϊκές αντιδράσεις στην Ελλάδα και την Ισλανδία»!
Το μανιφέστο των Ισπανών διαδηλωτών:
Είμαστε απλοί άνθρωποι. Είμαστε σαν εσάς: τους ανθρώπους, που ξυπνούν κάθε πρωί για να σπουδάσουν, να εργαστούν ή να βρουν δουλειά, άνθρωποι που έχουν οικογένεια και φίλους. Οι άνθρωποι, που δουλεύουν σκληρά κάθε ημέρα για να προσφέρουν ένα καλύτερο μέλλον για τους γύρω τους.
Μερικοί από μας θεωρούνται προοδευτικοί, άλλοι συντηρητικοί. Μερικοί από εμάς πιστεύουν στο Θεό, μερικοί όχι. Μερικοί από εμάς έχουν σαφώς καθορισμένες ιδεολογίες, άλλοι είναι απολιτίκ, αλλά είμαστε όλοι ανήσυχοι και εξοργισμένοι για τις πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές προοπτικές που βλέπουμε γύρω μας: τη διαφθορά ανάμεσα σε πολιτικούς, επιχειρηματίες, τραπεζίτες, αφήνοντας μας αβοήθητους, χωρίς φωνή.
Αυτή η κατάσταση έχει γίνει κανονικά, μια καθημερινή ταλαιπωρία, χωρίς ελπίδα. Αλλά αν ενώσουμε τις δυνάμεις μας, μπορούμε να την αλλάξουμε. Ήρθε η ώρα να αλλάξουμε τα πράγματα, ήρθε η ώρα να οικοδομήσουμε μια καλύτερη κοινωνία μαζί.
Ως εκ τούτου,υποστηρίζουμε ότι:
Ως εκ τούτου,υποστηρίζουμε ότι:
Οι προτεραιότητες για κάθε προηγμένη κοινωνία πρέπει να είναι η ισότητα, η πρόοδος, η αλληλεγγύη, η ελευθερία του πολιτισμού, η βιωσιμότητα και η ανάπτυξη, η ευημερία και η ευτυχία των ανθρώπων.
Αυτά είναι αναφαίρετες αξίες που πρέπει να ισχύουν στην κοινωνία μας: το δικαίωμα στη στέγαση, την απασχόληση, τον πολιτισμό, την υγεία, την εκπαίδευση, την πολιτική συμμετοχή, την ελεύθερη προσωπική ανάπτυξη, καθώς και τα δικαιώματα των καταναλωτών για μια υγιή και ευτυχισμένη ζωή.
Η τρέχουσα κατάσταση της κυβέρνησης και του οικονομικού μας συστήματος, δεν φροντίζουν αυτά τα δικαιώματα, και με πολλούς τρόπους αποτελούν εμπόδιο για την πρόοδο της ανθρωπότητας.
Η δημοκρατία ανήκει στο λαό το οποίο σημαίνει ότι η κυβέρνηση αποτελείται από κάθε έναν από εμάς. Ωστόσο, στην Ισπανία, τα περισσότερα μέλη της πολιτικής τάξης δεν μας λαμβάνουν καν υπόψη. Οι πολιτικοί θα πρέπει να μεταφέρουν τη φωνή μας στα θεσμικά όργανα, διευκολύνοντας την πολιτική συμμετοχή των πολιτών μέσω άμεσων καναλιών, κάτι που θα προσφέρει το μεγαλύτερο όφελος για την ευρύτερη κοινωνία. Ο ρόλος τους είναι να πλουτίσουν και να ευημερούν εις βάρος μας, που είμαστε απλοί θεατές της δικτατορίας των μεγάλων οικονομικών δυνάμεων που έχουν στην κατοχή τους στην εξουσία μέσω του δικομματισμού των PP & PSOE.
Η επιθυμία για εξουσία και η συσσώρευση της σε λίγους δημιουργεί ανισότητα, ένταση και αδικία, η οποία οδηγεί στη βία, την οποία εμείς απορρίπτουμε.
Το πεπαλαιωμένο και αφύσικο οικονομικό μοντέλο ωθεί την μηχανή της κοινωνίας σε έναν συνεχόμενο κύκλο όπου οι λίγοι πλουτίζουν και οι πολλοί γίνονται φτωχότεροι. Μέχρι την κατάρρευση.
Το πεπαλαιωμένο και αφύσικο οικονομικό μοντέλο ωθεί την μηχανή της κοινωνίας σε έναν συνεχόμενο κύκλο όπου οι λίγοι πλουτίζουν και οι πολλοί γίνονται φτωχότεροι. Μέχρι την κατάρρευση.
Η θέληση και ο σκοπός του ισχύοντος συστήματος είναι η συσσώρευση του χρήματος, όχι όσον αφορά την απόδοση και την ευημερία της κοινωνίας. Σπαταλώντας πόρους, μολύνοντας τον πλανήτη, δημιουργώντας ανεργία και δυσαρεστημένους πολίτες.
Οι πολίτες είναι τα γρανάζια μιας μηχανής σχεδιασμένης για να εμπλουτίσει μια μειοψηφία η οποία δεν αφορά τις ανάγκες μας. Είμαστε ανώνυμοι, αλλά χωρίς εμάς τίποτε από αυτά δεν θα υπήρχε, γιατί εμείς κινούμε τον κόσμο.
Αν ως κοινωνία δεν μάθουμε να εμπιστευόμαστε το μέλλον μας, ζώντας σε μια ανεξέλεγκτη οικονομία η οποία δεν επιστρέφει ποτέ τον παραγόμενο πλούτο στους περισσότερους, δεν θα μπορέσουμε να εξαλείψουμε τις αδικία απ’ την οποία υποφέρουμε.
Χρειαζόμαστε μία ηθική επανάσταση. Αντί να τοποθετούμε τα χρήματα πάνω τους ανθρώπους, ας τα φέρουμε στην υπηρεσία των ανθρώπων. Είμαστε άνθρωποι, όχι προϊόντα. Δεν είμαι ένα προϊόν αυτού που αγοράζω ,του λόγου για τον οποίο το αγοράζω, ούτε αυτού από τον οποίο το αγοράζω.
Για όλα τα παραπάνω, είμαι εξοργισμένος.
Νομίζω ότι μπορώ να τα αλλάξω.
Νομίζω ότι μπορώ να βοηθήσω.
Γνωρίζω ότι μαζί μπορούμε .
Νομίζω ότι μπορώ να τα αλλάξω.
Νομίζω ότι μπορώ να βοηθήσω.
Γνωρίζω ότι μαζί μπορούμε .
Γνωρίζω ότι μπορώ να βοηθήσω.
Ξέρω ότι μαζί μπορούμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου