9 Μάη 1945

Σήμερα συμπληρώνονται 64 χρόνια από την 9η Μάη του 1945, όταν ενώπιον του στρατάρχη Γκιόργκι Κονσταντίνοβιτς Ζούκοφ, η Γερμανία υπέγραφε την άνευ όρων συνθηκολόγησή της.
Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος στην ουσία έφτανε στο τέρμα του. Ηδη η Κόκκινη Σημαία κυμάτιζε στο Ράιχσταγκ, συμβολίζοντας τη νίκη του Ανθρώπου εναντίον του φασισμού.
Η Αντιφασιστική Νίκη, με την άνευ όρων συνθηκολόγηση του ναζισμού, ήταν επίτευγμα που κατορθώθηκε με τις ανείπωτες θυσίες της ΕΣΣΔ και του Κόκκινου Στρατού. Η 9η Μάη θα είναι πάντα η μέρα που θα τους στοιχειώνει. Είναι η Παγκόσμια Μέρα που θα θυμίζει ότι η υπογραφή στην Ιστορία γράφεται πάντα με το αίμα των δούλων, των πληβείων, των κολασμένων, των προλετάριων. Είναι η Μέρα που παρελαύνουν οι 200 της Καισαριανής, η Ηλέκτρα και ο Αρης. Που ντύνονται στα γιορτινά τους η Κοκκινιά και η Καλογρέζα. Που η Αλαμάνα στέλνει περήφανο χαιρετισμό στο Γοργοπόταμο, στους μαχητές του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ. Που ο Μπελογιάννης, ο Πλουμπίδης, ο Ρίτσος, ο Χαρίλαος στήνουν χορό στου Καραϊσκάκη το κονάκι. Το κόκκινο του αίματος, της σημαίας με το σφυροδρέπανο, το κόκκινο αστέρι στον μπερέ του Τσε, το κόκκινο της Μακρονήσου, του Αναπλιού και της Γυάρου, αυτό είναι το χρώμα που ενώνει τα οδοφράγματα της Κομμούνας με τις αγχόνες του Σικάγου, τον τοίχο της Καισαριανής με το Σμόλνι του Οκτώβρη, το Μεγάλο Δεκέμβρη της Αθήνας με το Στάλινγκραντ και με τη σημαία του στρατού της εργατικής τάξης που κυματίζει στο Ράιχσταγκ.Το κόκκινο του μέλλοντος, της αλήθειας και του δίκιου δε θα πάψει να τρομοκρατεί, μέχρι τον οριστικό τους αφανισμό, τους «μελανοχίτωνες» του κεφαλαίου και τους «ασπάλακες» του συστήματος που γέννησε το ναζισμό. Εκείνους που βουτάνε την «πένα» τους στην «κοιλιά» του Γκαίμπελς για να ξαναγράψουν και να ξεγράψουν την Ιστορία. Τους «δεξιούς» και «αριστερούς», τους φιλελεύθερους και σοσιαλδημοκράτες υπηρέτες των Κρουπ και των Ροκφέλερ, που με όχημα την ΕΕ προσπαθούν όχι απλώς να συσχετίσουν αλλά και να εξισώσουν το ναζισμό με τον κομμουνισμό!Σ' ένα μέτωπο, το μήκος του οποίου κυμαινόταν από 3.000 έως 6.200 χιλιόμετρα, ο στρατός της ΕΣΣΔ έδωσε αδιάλειπτα μάχες για 1.418 μερόνυχτα. Κάθε λεπτό του πολέμου η Σοβιετική Ενωση θρηνούσε κατά μέσο όρο 9 νεκρούς, κάθε ώρα 507 και κάθε μέρα 1.400! Σε έναν πόλεμο που η Βρετανία είχε 375.000 νεκρούς και οι ΗΠΑ περίπου 400.000, η ΕΣΣΔ προσέφερε πάνω από 20 εκατομμύρια παιδιά της! Πάνω από 10 εκατομμύρια οι ανάπηροι και οι τραυματίες.
Ο ανθός των κομμουνιστών έφραξε με τα στήθια του το Στάλινγκραντ, το Λένινγκραντ, τη Μόσχα, το Κουρσκ, τη Σεβαστούπολη. Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος στοίχισε στην ΕΣΣΔ σε υλικές ζημιές το κολοσσιαίο ποσό των 485 δισεκατομμυρίων δολαρίων, μεγαλύτερο απ' αυτό που δαπάνησαν ΗΠΑ, Αγγλία και Γαλλία μαζί. Πάνω από 1.700 πόλεις, πάνω από 70.000 χωριά, πάνω από 30.000 βιομηχανικές επιχειρήσεις, πάνω από 100.000 συνεταιριστικές μονάδες, αμέτρητες χιλιάδες νοσοκομεία, σχολεία, βιβλιοθήκες έγιναν στάχτη από τους ναζί.Αυτά πρόσφερε η ΕΣΣΔ στον πόλεμο κατά του φασισμού. Αυτή είναι η σχέση του σοσιαλισμού και των κομμουνιστών με το φασισμό: Σχέσεις που τις χωρίζει αίμα! Το περισσότερο αίμα που χύθηκε ποτέ στην ανθρωπότητα! Αυτή είναι η αμείλικτη ιστορική αλήθεια. Οσοι μιλούν για το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο από τη σκοπιά του παραχαράκτη και του πλαστογράφου, είναι καταδικασμένοι να κουβαλάνε το «μπόι» που έχει το ψέμα τους. Η Ιστορία γράφτηκε: Την πιο σκληρή, την πιο ανιδιοτελή, την πιο καθοριστική μάχη για τη νίκη κατά του φασισμού και του ναζισμού την έδωσε στην ανθρωπότητα το πρώτο εργατικό κράτος στην ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού. Πόσο γελοίοι είναι οι πλαστογράφοι, αν νομίζουν ότι αυτή η εποποιία μπορεί να λασπολογηθεί ή να λησμονηθεί...
Και πόσο περίφημα τα περιγράφει, όλα αυτά τα «τσογλάνια» που ζουν ανάμεσά μας, που αρθρογραφούν ξεσκίζοντας την αλήθεια, που «φτύνουν» το Στάλινγκραντ με όλη τη χυδαιότητα που αρμόζει στη «ενσωματωμένη δημοσιογραφία» του ΝΑΤΟ, ο Βάρναλης:
«...Και συ τσούλα των δημίων επιστήμη,
της αλήθειας εσχάτη τεφροδόχα,
και συ πρόστυχη πένα και μολύβι,
του βούρκου λιβανίζετε την μπόχα...».

Η μεγάλη αντιφασιστική νίκη των λαών.

«Οι κάτωθι υπογεγραμμένοι, ενεργώντας εξ ονόματος της Γερμανικής Ανώτατης Διοίκησης, συμφωνούμε με την άνευ όρων παράδοση όλων των ενόπλων δυνάμεών μας κατά ξηράν, θάλασσα και αέρα, καθώς και όλων των δυνάμεων που βρίσκονται τώρα υπό την γερμανική διοίκηση, προς την Ανώτατη Διοίκηση του Κόκκινου Στρατού και ταυτόχρονα προς την Ανώτατη Διοίκηση των συμμαχικών εκστρατευτικών δυνάμεων». Ηταν 9 Μάη 1945, ώρα 00.43' π.μ. Μια ιστορική στιγμή όπου, με τα παραπάνω λόγια από το πρώτο άρθρο της συνθήκης συνθηκολόγησης άνευ όρων της Γερμανίας, επισφραγιζόταν και τυπικά η αντιφασιστική νίκη των λαών. Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος στην ουσία έφτανε στο τέρμα του, αν και οι πολεμικές συγκρούσεις, κυρίων στην Ανατολή, δεν είχαν ακόμη τελειώσει. Η Ευρώπη μπορούσε να ανασάνει ελεύθερα και οι λαοί της να μαζέψουν τα συντρίμμια τους, να κοιτάξουν μπροστά και να ελπίσουν -όχι αβάσιμα- ότι το μέλλον τους θα μπορούσε να είναι καλύτερο. Σε τελευταία ανάλυση κανείς δεν ήθελε να πιστεύει ότι χύθηκε άδικα τόσο πολύ αίμα. Κι ήταν πραγματικά υπερβολικά πολύ.
Πριν όμως δούμε τον απολογισμό, ας σταθούμε στους πρωταγωνιστές εκείνης της βραδιάς, όπου ο πόλεμος στην Ευρώπη γινόταν παρελθόν.
Η αντιφασιστική νίκη, με την άνευ όρων συνθηκολόγηση της Γερμανίας, στην ουσία της ήταν επίτευγμα της ΕΣΣΔ και του Κόκκινου Στρατού. Το γεγονός αυτό, τότε δεν ήταν σε θέση να το αμφισβητήσει κανείς, πράγμα που φαίνεται πεντακάθαρα και από τα συγχαρητήρια μηνύματα που έστειλαν στον Στάλιν οι ηγέτες της Μ. Βρετανίας και των ΗΠΑ. «Σας διαβιβάζω εγκάρδιον χαιρετισμόν με την ευκαιρίαν της λαμπράς νίκης που εσημειώσατε εκδιώξαντες τους επιδρομείς από το έδαφός σας και συντρίψαντες την ναζιστικήν τυραννίαν» έγραφε στο μήνυμά του της 9ης Μάη 1945, προς το Σοβιετικό ηγέτη, ο Βρετανός πρωθυπουργός Ουίνστον Τσόρτσιλ. Στο δικό του αντίστοιχο μήνυμα ο Αμερικανός πρόεδρος, Χ. Τρούμαν, σημείωνε: «Εκτιμώμεν μεγάλως την μεγαλειώδη συμβολήν της πανισχύρου Σοβιετικής Ενώσεως εις την υπόθεσιν του πολιτισμού και της ελευθερίας. Διεδηλώσατε την ικανότητα ενός φιλελευθέρου και εις ύψιστον βαθμόν ανδρείου λαού να συντρίψη τας κακάς δυνάμεις της βαρβαρότητος, οσονδήποτε ισχυραί και αν είναι αύται. Επ' ευκαιρία της κοινής μας νίκης χαιρετίζομεν τον λαόν και τας στρατιάς της Σοβιετικής Ενώσεως και την ανυπέρβλητον ηγεσίαν τους».
Ο φόρος του αίματος.
Στο διάγγελμά του προς το σοβιετικό λαό με την ευκαιρία της αντιφασιστικής νίκης ο Στάλιν έλεγε μεταξύ άλλων πως αν και η Γερμανία του Χίτλερ επιδίωξε να εκμηδενίσει και να διαμελίσει την ΕΣΣΔ, «στην πραγματικότητα έγινε κάτι εντελώς αντίθετο από αυτό που έλεγαν μέσα στο παραλήρημα τους οι χιτλερικοί. Η Γερμανία τσακίστηκε κατακέφαλα. Τα γερμανικά στρατεύματα συνθηκολογούν. Η Σοβιετική Ενωση πανηγυρίζει τη νίκη, αν και δεν ετοιμάζεται ούτε να διαμελίσει, ούτε να εκμηδενίσει τη Γερμανία».
Η δήλωση αυτή, ότι η Σοβιετική Ενωση δεν είχε βλέψεις σε βάρος της Γερμανίας, αποκτά ξεχωριστή σημασία, αν αναλογιστεί κανείς το φόρο αίματος που πλήρωσε ο σοβιετικός λαός για να γίνει πραγματικότητα η αντιφασιστική νίκη.
Σ' ένα μέτωπο, το μήκος του οποίου κυμαινόταν από 3.000 έως 6.200 χιλιόμετρα -και πίσω από τις γραμμές του μετώπου σε περιοχές κατεχόμενες από τον εχθρό, που βρισκόταν στα νώτα του- ο στρατός της ΕΣΣΔ έδωσε σκληρές μάχες, για 1.418 μέρες και νύχτες. Κάθε λεπτό του πολέμου υπήρχαν κατά μέσο όρο 9 νεκροί, κάθε ώρα 507 και κάθε μέρα 1.400. Από αυτά τα νούμερα εύκολα μπορεί κανείς να καταλάβει πώς φτάσαμε στο φοβερό αριθμό των 20.000.000 και πάνω νεκρών, που ήταν το βαρύ τίμημα που πλήρωσε η ΕΣΣΔ σε ανθρώπινο δυναμικό για να έρθει η 9η Μάη 1945. Δύο στους πέντε νεκρούς, στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, ήταν Σοβιετικοί πολίτες, ενώ η Αγγλία και οι ΗΠΑ είχαν αντίστοιχα 375.000 και 405.000 νεκρούς.
Εξίσου κολοσσιαίες ήταν οι υλικές ζημιές της ΕΣΣΔ στον πόλεμο, μεγαλύτερες απ' αυτές των υπολοίπων χωρών. Το συνολικό ύψος των υλικών ζημιών από το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο σε ό,τι αφορά τις ευρωπαϊκές χώρες ανέρχεται στα 260 δισεκατομμύρια δολάρια εκ των οποίων τα 128 δισεκατομμύρια δολάρια αναλογούν στην ΕΣΣΔ. Αν τώρα σ' αυτό το ποσό προστεθούν και τα 357 δισεκατομμύρια δολάρια που είναι οι σοβιετικές πολεμικές δαπάνες, τότε προκύπτει ότι ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος στοίχισε στην ΕΣΣΔ το κολοσσιαίο ποσό των 485 δισεκατομμυρίων δολαρίων, δηλαδή ένα ποσό αρκετά μεγαλύτερο απ' αυτό που δαπάνησαν ΗΠΑ, Αγγλία και Γαλλία μαζί.
Αυτή είναι η αμείλικτη ιστορική αλήθεια. Οταν μιλάμε για τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και τη νίκη κατά του φασισμού οφείλουμε να θυμόμαστε πως αυτή τη νίκη την έδωσε στην ανθρωπότητα το πρώτο εργατικό κράτος στην ιστορία του ανθρώπινου πολισμού.

9 Μάη 1945
Το σύμβολο της νίκης των λαών απέναντι στο κτήνος του φασισμού, σε μια ημερομηνία, σε μια φωτογραφία - παράσημο της Ανθρωπότητας στον αγώνα ενάντια στην κτηνωδία.
Οταν ο στρατιώτης του Κόκκινου Στρατού κάρφωνε τη σημαία της Επανάστασης στην καρδιά του ναζισμού, στο Ράιχσταγκ, σφράγιζε με τον πιο αντιπροσωπευτικό τρόπο την Ιστορία.
Η Κόκκινη Σημαία, σύμβολο ενός άλλου κόσμου, έμβλημα μιας ιδεολογίας ενάντια σε κάθε εκμετάλλευση, πλημμυρισμένη στο αίμα των δεκάδων εκατομμυρίων κομμουνιστών που έδωσαν τη ζωή τους και έφραξαν με τα κορμιά τους το δρόμο στις μεραρχίες του Χίτλερ, δε λασπώνεται. Οι παραχαράκτες, οι λαθρέμποροι του αντικομμουνισμού, ο συρφετός που προωθεί στην ΕΕ τα «μνημόνια» καταδίκης του κομμουνισμού, αποτολμώντας τη συκοφαντική ταύτιση του κομμουνισμού με το φασισμό, κατάγονται από την ίδια κοιλιά του ίδιου φιδιού που γέννησε τον Χίτλερ.
Οι κομμουνιστές δε συνθηκολόγησαν ποτέ με τα φίδια.

9 Μάη 1945
Το μήνυμα, 64 χρόνια μετά, είναι ίδιο:
Το κόκκινο του μέλλοντος, αυτό είναι το αστείρευτο «μελάνι» της Ιστορίας. Μιας ιστορίας που γράφεται κάθε μέρα. Και που δεν πρόκειται να 'ρθει το «τέλος» της, πριν δικαιωθούν οι δούλοι, οι πληβείοι, οι κολασμένοι, οι προλετάριοι.