Για την Αιτωλική Γη και την Κραβαρίτικη Ψυχή.
...και μετά από δυο μέρες έγραψες....Σου στήνω μια καλύβα, στους αιώνες των αιώνων,ένα κήπο να περπατάς,ένα ρυάκι να καθρεφτίζεσαι,μια πλούσια πράσινη φραγή να μην σε βρίσκει ο άνεμοςπου βασανίζει τους γυμνούς - στους αιώνες των αιώνων!Σου στήνω τ' οραμά σου πάνω σ' όλους τους λόφους,να σου φυσάει το φόρεμα η δύση με δυο τριαντάφυλλα,να γέρνει ο ήλιος αντίκρυ σου και να μη βασιλεύει,να κατεβαίνουν τα πουλιά να πίνουνε στις φούχτες σουτων παιδικών ματιών μου το νερό - στους αιώνες των αιώνων."Νικηφόρος Βρεττάκος. και συμπλήρωσα.....Ανώνυμος15 Ιουνίου 2014 - 10:38 μ.μ.Κλείνω τα βλέφαρα κάτω απ' την ήρεμη νύχτακαι ακούω να κελαηδούν μυριάδες άστραεκεί που σύρθηκαν τα δάχτυλα σου πάνω στη σάρκα μου.Γ. ΡΙΤΣΟΣΑπάντηση ‹›Αρχική σελίδαΠροβολή έκδοσης ιστού Powered by Blogger.
Δημοσίευση σχολίου
1 σχόλιο:
...και μετά από δυο μέρες έγραψες....
Σου στήνω μια καλύβα, στους αιώνες των αιώνων,
ένα κήπο να περπατάς,ένα ρυάκι να καθρεφτίζεσαι,
μια πλούσια πράσινη φραγή να μην σε βρίσκει ο άνεμος
που βασανίζει τους γυμνούς - στους αιώνες των αιώνων!
Σου στήνω τ' οραμά σου πάνω σ' όλους τους λόφους,
να σου φυσάει το φόρεμα η δύση με δυο τριαντάφυλλα,
να γέρνει ο ήλιος αντίκρυ σου και να μη βασιλεύει,
να κατεβαίνουν τα πουλιά να πίνουνε στις φούχτες σου
των παιδικών ματιών μου το νερό - στους αιώνες των αιώνων."
Νικηφόρος Βρεττάκος.
και συμπλήρωσα.....
Ανώνυμος15 Ιουνίου 2014 - 10:38 μ.μ.
Κλείνω τα βλέφαρα κάτω απ' την ήρεμη νύχτα
και ακούω να κελαηδούν μυριάδες άστρα
εκεί που σύρθηκαν τα δάχτυλα σου πάνω στη σάρκα μου.
Γ. ΡΙΤΣΟΣ
Απάντηση
‹
›
Αρχική σελίδα
Προβολή έκδοσης ιστού
Powered by Blogger.
Δημοσίευση σχολίου