Να νικήσουμε το φόβο!
Το μέλλον της πολιτικής όπως τη γνωρίζουμε σήμερα προβλέπεται δυσοίωνο. Όλα δείχνουν πως σταδιακά, αλλά σταθερά, η κοινωνία οδηγείται σε ακραίες μορφές φτώχειας, με ότι συνεπάγεται αυτό. Η Ελλάδα αποτελεί το πείραμα πάνω στο οποίο θα δουλεύουν από τώρα και στο εξής, σε άλλες χώρες της Ευρώπης και της υφηλίου, εάν δεν υπάρξουν αντιδράσεις από την κοινωνία και εφόσον οι πολιτικοί εξακολουθούν να είναι αδύναμοι και ουσιαστικά έρμαια των διαθέσεων των αγορών, δηλαδή του χρηματοπιστωτικού τομέα που δεν παράγει πλέον οικονομικό πλούτο μέσα από επιχειρηματικές δραστηριότητες, αλλά δημιουργεί φούσκες και χρέη κρατώντας «ομήρους» πολλά κράτη.
Του Κώστα Βασιλάκη.
Δεν έχουμε παρά να δούμε τους τίτλους, τα ρεπορτάζ και τα σχόλια, σε συγκεκριμένες εφημερίδες, ΜΜΕ και ειδησεογραφικούς ιστοτόπους, μετά την ανακοίνωση επίσπευσης των διαδικασιών εκλογής νέου προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας, που πιθανότατα θα οδηγήσει σε πρόωρες εκλογές, αλλά και τη μεγάλη πτώση του χρηματιστηρίου.
«Σήμα κινδύνου από τις αγορές», ο κύριος τίτλος σε μία εφημερίδα, ενώ διαβάζουμε ακόμη πως εμφανίστηκαν ξανά «σενάρια εξόδου από το ευρώ». Αλλού αναφέρεται πως «οι αγορές προεξοφλούν τα πάντα», και σε άλλο έντυπο γίνεται λόγος για «ψήφος- κραχ των αγορών».
Με απλά και πλήρως κατανοητά λόγια η Δημοκρατία έχει αντικατασταθεί από τις αγορές, οι οποίες υπαγορεύουν πλέον τις πολιτικές που πρέπει να ακολουθούνται απειλώντας με οικονομική και κοινωνική καταστροφή όσες χώρες αντιδρούν. Επενδύουν στο φόβο της μεσαίας τάξης, απειλώντας με την κατάργηση βασικών δικαιωμάτων και κοινωνικών κατακτήσεων. Οτιδήποτε δε συμφέρει τις αγορές ή αγνοεί την κυριαρχία τους μπαίνει στο στόχαστρο.
Στην Ελλάδα από το 2010 και μετά έχουμε υποχώρηση της Δημοκρατίας, καταπατήθηκαν βάναυσα δικαιώματα των εργαζομένων, καταστρέφεται ο παραγωγικός ιστός και μεγάλο μέρος του πληθυσμού έχει οδηγηθεί στην ανεργία, την πείνα, την ανέχεια. Αδύναμη και βουτηγμένη στην διαπλοκή και τη διαφθορά, η πολιτική ελίτ της χώρας έχει παραδοθεί στις ορέξεις των αγορών, του ΔΝΤ και της Γερμανίας, έχοντας μοναδικό στόχο να παραμείνει στην εξουσία μαζί με μια επιχειρηματική ελίτ η οποία χρόνια τώρα δεν επένδυε στην παραγωγή, αλλά εισέπραττε επιδοτήσεις και κρατικές επιχορηγήσεις που πήγαιναν σε καταθέσεις στο εξωτερικό.
Την ίδια ώρα μια κοινωνία που ζούσε σ’ ένα επίπλαστο παράδεισο, βλέπει το έδαφος να φεύγει κάτω από τα πόδια της και αδυνατεί να κατανοήσει που την οδηγούν, προσπαθώντας να περισώσει ό,τι μπορεί. Φοβισμένη και ανήμπορη να αντιδράσει μοιάζει να έχει αποδεχθεί τη σκληρή μοίρα στην οποία την έχουν οδηγήσει.
Κανένας ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να επιτύχει τίποτα εάν έχει μαζί του ένα λαό φοβισμένο και παραδομένο. Ένα λαό που δεν έχει τη δύναμη να αλλάξει τη μοίρα του και να δώσει προοπτική στις επόμενες γενιές.
Ήδη η πιθανότητα να αλλάξει η πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα προκαλεί τριγμούς στις κεφαλαιαγορές. Είναι χαρακτηριστικό το ρεπορτάζ στους Φαϊνάνσιαλ τάιμς όπου αναφέρεται ότι «η Ελλάδα στις επόμενες 6 εβδομάδες ίσως αποδειχθεί πιο σημαντική για τις διεθνείς αγορές απ' όσο ήταν η Ρωσία και η Ουκρανία το 2014». Ο Τσαρλς Ρόμπερτσον, ανώτατος οικονομολόγος της Renaissance Capital αναφέρει πως, «πιθανή εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ ίσως υποχρεώσει την ευρωζώνη να επιλέξει ανάμεσα στη δημοσιονομική ενοποίηση (τη διαγραφή του ελληνικού χρέους) και την πρώτη έξοδο από το ευρώ».
Εάν λάβουμε υπόψη την θέση κορυφαίων οικονομολόγων αλλά και την αποδοχή της Άγκελα Μέρκελ, ότι πιθανή έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ θα συμπαρασύρει όλη την ευρωζώνη και θα έχει τρομακτικές συνέπειες στην παγκόσμια οικονομία, γίνεται κατανοητό που εμφιλοχωρεί πλέον ο φόβος.
Στις εκλογές που έρχονται ο Ελληνικός λαός πρέπει να δει την πραγματικότητα, να κατανοήσει την ανάγκη επανάκτησης της αξιοπρέπειάς του, να απαλλαγεί από τους φόβους του, να κατανοήσει ότι αυτός ο τόπος έχει παράδοση αγώνων που καταγράφηκαν στην ιστορία με χρυσά γράμματα.
Να στείλει ξανά ένα μεγάλο μήνυμα σε όλο τον κόσμο. Ένα μήνυμα υπεράσπισης της Δημοκρατίας και των αξιών. Θα πείτε μπορεί μια μικρή χώρα, φτερό στον άνεμο, να αντισταθεί στη δικτατορία των αγορών. Ναι μπορεί. Αλλά θέλει ψυχή και θέληση. Μόνο έτσι θα γίνει καταλύτης εξελίξεων. Μόνο έτσι θα αναδειχθούν πολιτικοί και δυνάμεις που θα βάλουν φρένο στην απληστία των αγορών.
Διαφορετικά σε μερικά χρόνια οι κοινωνικές εξεγέρσεις θα γράψουν με αίμα την αλλαγή και τη γέννηση του νέου.
«Αυτή η ανωμαλία δεν μπορεί να συνεχιστεί», είπε σε δύσκολα για την Ελλάδα χρόνια, ο μεγάλος νομπελίστας ποιητής μας, Γιώργος Σεφέρης, και είναι σήμερα επίκαιρο όσο ποτέ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου