Γη και Ελευθερία.: Πάγωσε η τσιμινιέρα; Είναι από τον ...αέρα των αιολικών πάρκων!

Κανείς δεν αιφνιδιάστηκε από την απόφαση της Χαλυβουργικής να θέσει σε διαθεσιμότητα το σύνολο σχεδόν του προσωπικού της για έξι εβδομάδες. Αντιθέτως. Υψηλόβαθμο στέλεχος του υπουργείου Ανάπτυξης δήλωσε μία ημέρα μετά πως «δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Φοβόμαστε ότι θα ακολουθήσουν και άλλοι». Ειλικρινής όσο και κυνική η δήλωση του κυβερνητικού αξιωματούχου, ο οποίος μάλιστα αναγνώρισε ότι το ενεργειακό κόστος στην χώρα μας εξαιτίας των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, είναι πλέον δυσβάσταχτο.

Πάνω από ένα χρόνο η εγχώρια βιομηχανία ζητεί μέτρα για τη μείωση του ενεργειακού κόστους, προκειμένου να αντέξει τον ανταγωνισμό και να στηρίξει μέσω των εξαγωγών τη βιωσιμότητά της, αφού η ύφεση έχει αφανίσει την εγχώρια αγορά. Ειδικά ο κλάδος της χαλυβουργίας έχει απολέσει μέσα στην τριετία το 85% της αγοράς στην Ελλάδα.

Οσα από τα εργοστάσια δεν έχουν κλείσει, έχουν περιορίσει στο ελάχιστο την παραγωγή τους και αναγκάζονται να λειτουργούν στη χαμηλή νυχτερινή ζώνη της ΔΕΗ για να περιορίσουν το ενεργειακό κόστος. Ακόμη όμως και με αυτούς τους όρους, εξακολουθούν να πληρώνουν κατά 50% ακριβότερα την ηλεκτρική ενέργεια και το φυσικό αέριο σε σχέση με τους Ιταλούς, Ισπανούς και Πορτογάλους χαλυβουργούς. Οι «εξαγωγές ανάγκης» (κάτω του κόστους) δεν έχουν αφήσει τις ...τσιμινιέρες να παγώσουν, έχουν όμως φορτώσει τις εταιρείες με ζημίες άνω των 600 εκατ. ευρώ. Οι μέτοχοι ανέμεναν ότι η κατάσταση θα βελτιωθεί με τη θεσμοθέτηση από την κυβέρνηση του περίφημου μέτρου της διακοψιμότητας. Της δυνατότητας δηλαδή των ενεργοβόρων βιομηχανιών να έχουν εκπτώσεις στην τιμή του ρεύματος για τα φορτία που θα απελευθερώνουν σε ώρες αιχμής. Το μέτρο που θα πρόσφερε εκπτώσεις μέχρι και 25% στην τιμή του ρεύματος για την ενεργοβόρο βιομηχανία απορρίφθηκε από την Κομισιόν, ως μη σύννομο με την ευρωπαϊκή νομοθεσία. Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής (ΥΠΕΚΑ) σχεδίασε τη σχετική ρύθμιση χωρίς να λάβει υπόψη της τα ισχύοντα σε άλλες χώρες της Ε.Ε., με αποτέλεσμα το σχετικό κείμενο να μη γίνει αποδεκτό. Γι’ αυτό τον λόγο και η πλευρά της βιομηχανίας αποδίδει αποκλειστικά στην πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΚΑ την απόρριψη της "διακοψιμότητας" και όχι στην Κομισιόν. Για «προχειροδουλειά» κατηγορούν τον υφυπουργό ΠΕΚΑ Μάκη Παπαγεωργίου, ο οποίος σύμφωνα με πληροφορίες διαπραγματεύεται με την Κομισιόν την έγκριση του μέτρου με αυτή τη μορφή για ένα μεταβατικό διάστημα τουλάχιστον 8 μηνών που απαιτείται για να επανασχεδιαστεί στη βάση της ευρωπαϊκής νομοθεσίας. Ενα σημαντικό μέτρο για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της εγχώριας βιομηχανίας χάθηκε δηλαδή λόγω κακής προετοιμασίας.

Η απόρριψη της "διακοψιμότητας" ήταν το χαριστικό χτύπημα για την εγχώρια βιομηχανία. Λειτούργησε καταλυτικά και στην απόφαση της Χαλυβουργικής να θέσει σε διαθεσιμότητα το προσωπικό της, αλλά και στην απόφαση της Σιδενόρ να στείλει εξώδικο στη ΔΕΗ για να ζητήσει τιμή στα 34 ευρώ/μεγαβατώρα, πρακτική που ακολούθησαν στη συνέχεια και άλλες ενεργοβόρες εταιρείες.

Η καθυστέρηση των διαπραγματεύσεων με τη ρωσική Gazprom για τη μείωση της τιμής του φυσικού αερίου που η χώρα μας πληρώνει τουλάχιστον 20% ακριβότερα στην Gazprom από τις άλλες χώρες της Ε.Ε. έχει επίσης εξαντλήσει τις αντοχές της εγχώριας βιομηχανίας. Η Ελλάδα ξεκίνησε τις διαπραγματεύσεις με την Gazprom με καθυστέρηση τουλάχιστον ενός έτους σε σχέση με τους Ευρωπαίους εταίρους της, με το επιχείρημα ότι βρισκόταν σε εξέλιξη ο διαγωνισμός για την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΠΑ, που τελικά οδηγήθηκε σε ναυάγιο. Την ίδια στιγμή γειτονικές χώρες, όπως η Ιταλία και η Ισπανία, αξιοποίησαν κάθε δυνατότητα ενίσχυσης της βιομηχανίας τους που επίσης απειλείται από τον ανταγωνισμό τρίτων χωρών λόγω του υψηλότερου κόστους ενέργειας, με αποτέλεσμα να εκτοπίσουν τον ελληνικό χάλυβα από αγορές όπως η Αλγερία όπου διατηρούσε υψηλά μερίδια.

Η Γερμανία, με το τεράστιο ενεργειακό κόστος λόγω των αιολικών της πάρκων και όπου οι τιμές ενέργειας είναι 48% υψηλότερες από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, αποφάσισε να απαλλάξει για το 2014 την ενεργοβόρο βιομηχανία της από ένα κόστος της τάξης των 5,1 δισ. ευρώ για τα "πράσινα τέλη", παρά το γεγονός ότι η Κομισιόν έχει ξεκινήσει έρευνα περί παράνομων κρατικών ενισχύσεων για τα αντίστοιχα ποσά απαλλαγής της βιομηχανίας πέρυσι, ύψους 4 δισ. ευρώ. Οι περίπου 2.000 γερμανικές ενεργοβόροι βιομηχανίες που εκτιμάται ότι θα επωφεληθούν από το μέτρο είναι πιθανό να κληθούν να επιστρέψουν τα ποσά εάν οι επιδοτήσεις κριθούν παράνομες- πράγμα όμως που μάλλον πρέπει να θεωρείται απίθανο. Παρά ταύτα, η Γερμανία εμφανίζεται αποφασισμένη να προστατέψει τη βιομηχανία της από το υψηλό κόστος ενέργειας.

Την ίδια ώρα περισσότεροι από 100 διευθύνοντες σύμβουλοι βιομηχανικών ομίλων στην Ευρώπη (μαζί και η Ελληνική ΕΒΙΚΕΝ: Ένωση Βιομηχανικών Καταναλωτών Ενέργειας) συνυπογράφουν υπόμνημα για τις συνέπειες στην παραγωγική βάση της Ευρώπης από τις πολιτικές για το κλίμα. Το υπόμνημα αυτό θα παρουσιάσει επισήμως σε συνέντευξη Τύπου στις 27 Φεβρουαρίου στις Βρυξέλλες η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Βιομηχανιών Εντάσεως Ενέργειας (IFIEC), μέλος της οποίας είναι και η ΕΒΙΚΕΝ, και απηχεί την αγωνία όλης της βιομηχανικής και παραγωγικής βάσης της Ευρώπης για τις συνέπειες των πολιτικών για το Κλίμα, στην ανταγωνιστικότητα και τη βιωσιμότητα των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων.

Η Ένωση, σε υπόμνημά της, ενόψει των συναντήσεων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στις 3-4 και 20 - 21 Μαρτίου 2014, υπογραμμίζει: «Ενώ αναλωνόμαστε στη συζήτηση για το κλίμα, έχει ξεχαστεί εντελώς το ζήτημα της επίδρασης αυτών των πολιτικών στο κόστος της ενέργειας. Τα τελευταία χρόνια έχουν πραγματοποιηθεί αλλεπάλληλες (περισσότερες από 30) συσκέψεις σε όλα τα επίπεδα για ένα ζήτημα που καθημερινά, στην κυριολεξία, κλείνει επιχειρήσεις και αφήνει στον δρόμο χιλιάδες εργαζομένους. Εντούτοις κανένα ουσιαστικό μέτρο, ακόμα και από αυτά που προβλέπει η ευρωπαϊκή νομοθεσία (πχ η αντιστάθμιση ρύπων), δεν έχει εφαρμοστεί για τη στήριξη της εγχώριας παραγωγής».