Όταν οι ΗΠΑ ανακαλύπτουν την "Νέα Αποικιοκρατία"!

Η δίκη των "Έξι του Lowell"!

Έξι διαδηλωτές οι οποίοι είχαν αποκλείσει δασικό δρόμο που οδηγεί σε ένα έργο αιολικής ενέργειας στο βουνό Lowell της αμερικανικής πολιτείας του Vermont κρίθηκαν ένοχοι για καταπάτηση "ιδιωτικής γης" από το πολιτειακό δικαστήριο του Νιούπορτ. Οι αποκαλούμενοι πλέον στα Αμερικανικά Μέσα Ενημέρωσης "Έξι του Lowell" είχαν συλληφθεί τον περασμένο Δεκέμβριο, ενώ προσπαθούσαν να εμποδίσουν την οδική πρόσβαση προς το χώρο όπου η εταιρεία  Green Mountain Power- GMP Corp.  σχεδιάζει την εγκατάσταση ενός πάρκου ανεμογεννητριών στο βουνό Lowell. Παρόλο που εκκρεμεί δικαστική διαμάχη για το ιδιοκτησιακό καθεστώς της περιοχής που ενοικίασε η εταιρεία για να εγκαταστήσει το Αιολικό της Πάρκο, το δικαστήριο απεφάνθη πως οι "Έξι του Lowell" καταπάτησαν "γη της εταιρείας"! 

Η Green Mountain Power- GMP Corp. έχει λάβει πολιτειακή άδεια για να εγκαταστήσει 21 ανεμογεννήτριες, ύψους 459 ποδιών η καθεμία, στην κορυφογραμμή του βουνού Lowell. Από την αρχή υπήρξαν έντονες αντιδράσεις για το Αιολικό Πάρκο αυτό, όχι μόνο από κατοίκους των γειτονικών πόλεων Albany και Craftsbury, αλλά και από οικολόγους-περιβαλλοντιστές-ακτιβιστές και υπερασπιστές της Άγριας Φύσης. Οι αντιδράσεις αυτές γρήγορα πήραν τον χαρακτήρα μαχητικών κινητοποιήσεων- ιδίως από κατοίκους της περιοχής καθώς η εταιρεία ξεκίνησε τις εργασίες για την εγκατάσταση των ανεμογεννητριών στα τέλη του περασμένου έτους, και μάλιστα καταπατώντας ακόμη και ατομικές ιδιοκτησίες Γης. 

Σε μια από τις πολλές κινητοποιήσεις των κατοίκων της περιοχής στις 5  Δεκεμβρίου του 2011, έξι διαδηλωτές συνελήφθησαν μετά από καταγγελία της GMP, καθώς είχαν αποκλείσει αγροτοδασικό δρόμο που οδηγεί προς το βουνό και παρεμπόδιζαν την διέλευση των εκσκαφέων και των φορτηγών της εταιρείας. Σύμφωνα με τις καταγγελίες της εταιρείας οι διαδηλωτές καταπατούσαν την ιδιοκτησία της, ενώ σύμφωνα με τους διαδηλωτές αυτοί βρίσκονταν εντός των ορίων ιδιόκτητης φάρμας και η εταιρεία δεν είχε κανένα νομικό δικαίωμα να βρίσκεται εκεί-ακόμη και ο δρόμος που χρησιμοποιούσε η εταιρεία ήταν "ιδιωτικός" και άνηκε στην φάρμα! Η υπόθεση οδηγήθηκε στα δικαστήρια και τελικά η εκδίκασή της ξεκίνησε στις 15 Αυγούστου του 2012. Οι εργασίες βέβαια για το αιολικό πάρκο συνεχίζονταν κανονικά, χάρη στην αστυνομική παρουσία, παρά τις συνεχιζόμενες αντιδράσεις των ακτιβιστών και τις  εξώδικες αναφορές των κατοίκων.

Η εισαγγελέας  Sarah Baker στην πρότασή της ισχυρίστηκε ότι με βάση τα στοιχεία της προανακριτικής διαδικασίας οι κατηγορούμενοι εισήλθαν σε γη που έχει νόμιμα στην κατοχή της η GMP, και αυτό έγινε παρά τις προειδοποιήσεις από τους υπεύθυνους της εταιρείας ότι θα κατηγορηθούν για καταπάτηση. "Τους ζητήθηκε από την εταιρεία να φύγουν βάση του νόμου, αλλά αυτοί αντ 'αυτού, επέλεξαν να συλληφθούν!" είπε χαρακτηριστικά η εισαγγελέας. Η Barker τόνισε ότι η GMP έχει το δικαίωμα να αποκλείει άτομα από την "περιουσία" της για λόγους ασφαλείας. 

Η υπεράσπιση των "Έξι του Lowell" ισχυρίστηκε πως οι κατηγορούμενοι την ώρα που συνελήφθησαν βρίσκονταν σε ιδιόκτητη φάρμα, η οποία μάλιστα ανήκει σε οικογένεια που όχι μόνο δεν έχει δώσει την γη της στην εταιρεία, αλλά αντιθέτως αντιτίθεται στην ανάπτυξη του Αιολικού Πάρκου! Η δικηγόρος των κατηγορουμένων, Kristina Michelsen, μάλιστα κάλεσε ως μάρτυρες τους ιδιοκτήτες της φάρμας, Shirley και Don Nelson, οι οποίοι και επιβεβαίωσαν ότι οι έξι κατηγορούμενοι βρίσκονταν εντός του δικού τους κτήματος την στιγμή της σύλληψης τους. Σε έναν εξ΄ αυτών είχαν δώσει μάλιστα ακριβές τοπογραφικό διάγραμμα των συνόρων της ιδιοκτησίας τους. Οι κατηγορούμενοι είχαν ζητήσει το συγκεκριμένο τοπογραφικό διάγραμμα, ώστε να εκδηλώσουν την διαμαρτυρία τους εναντίον του Αιολικού Πάρκου ακριβώς στην διαφιλονικούμενη περιοχή, θεωρώντας ότι η εταιρεία καταπατά ιδιωτική Γη.

Το ζήτημα των "δικαιωμάτων ιδιοκτησίας" ήταν ουσιαστικά το επίκεντρο στη δίκη. Και το Δικαστήριο φάνηκε να φτάνει στην καρδιά της υπόθεσης από τις αρχές ήδη των εργασιών του. Ακόμη κι αν οι Κρατικές Αρχές εκχωρούν τα δικαιώματά τους στην Γη στις εταιρείες της "Πράσινης Ανάπτυξης", τι γίνεται με τις ατομικές ιδιοκτησίες που συνεπηρεάζονται από αυτήν την εκχώρηση; Τι γίνεται με τις κατοικίες που οχλούνται οπτικά ή ακουστικά από τις ανεμογεννήτριες; Τι γίνεται με τις τουριστικές επιχειρήσεις που ζημιώνονται λόγω της ανάπτυξης των αιολικών πάρκων; Βέβαια στην περίπτωση της δίκης των "Έξι του Lowell", το θέμα ήταν ακόμη πιο απλό: η Γη που εκχωρήθηκε στην GMP, ήταν τουλάχιστον δικαστικά "διαφιλονικούμενη" και συνεπώς πριν αποφανθούν τα αρμόδια αστικά δικαστήρια για το καθεστώς ιδιοκτησίας αυτής της Γης, η GMP, όχι μόνο δεν μπορούσε να μηνύσει τους έξι κατηγορούμενους, αλλά έπρεπε και να σταματήσει κάθε δραστηριότητά της!

Ένας από τους κατηγορούμενους, ο Ryan Gillard, στην απολογία του υποστήριξε ότι δεν είχε καμία πρόθεση να καταπατήσει ξένη Γη, και ότι πίστευε και συνεχίζει να πιστεύει ότι δεν είχε περάσει τα όρια της ιδιοκτησίας της GMP. Ακόμη και ο δρόμος τον οποίο υποτίθεται ότι "έκλεισαν" αυτός και οι σύντροφοί του ήταν ιδιωτικός δρόμος. Η δικηγόρος υπεράσπισης Michelsen στηρίζοντας σε αυτήν ακριβώς την λογική, την υπερασπιστική της γραμμή, συνόψισε κατ' ανάλογο τρόπο: "Αλλά η υπόθεση είναι πολύ απλή. Όπως είναι σαφές από τον Αμερικανικό Νόμο, αν είστε στην ιδιοκτησία κάποιου άλλου και παραμείνετε εκεί μετά και αφού αυτός ο άλλος σας ζητήσει να φύγετε, τότε αυτό θεωρείται ότι είναι καταπάτηση- και διώκεται ποινικά! Αλλά αν το πρόσωπο που σας λέει να φύγετε δεν έχει τη νομική εξουσία να το πράξει αυτό και δεν έχει την νόμιμη κατοχή του εν λόγω ακινήτου, τότε δεν χρειάζεται να υπακούσετε και σίγουρα δεν μπορείτε να θεωρηθείτε καταπατητής."

Η δικηγόρος υπεράσπισης τόνισε ότι η εταιρεία έχει εγκαταστήσει προειδοποιητικές πινακίδες  σήμανσης σε μια μεγάλη περίμετρο, όπου απαγορεύει την προσέγγιση σε οποιονδήποτε και αυτό το έχει κάνει όχι μόνο σε δημόσια γη, αλλά και σε ιδιόκτητες φάρμες! Οι εκπρόσωποι της εταιρείας δικαιολογήθηκαν πως οι προειδοποιητικές σημάνσεις  τοποθετήθηκαν αρχικά για να προστατευθούν οι περιπατητές και οι κυνηγοί από τυχόν ατυχήματα, αλλά στην πορεία και για να παρεμποδιστούν οι αρκετοί διαφωνούντες με το Αιολικό Πάρκο να εισέρχονται σε αυτήν. 

Οι εκπρόσωποι της εταιρείας υποστήριξαν ακόμη πως η παρουσία των διαδηλωτών στο εργοτάξιο έχει δημιουργήσει κινδύνους για την ασφάλεια, πράγμα που οδήγησε στο να απαιτούνται αυξημένα μέτρα ασφαλείας και να έχει αυξηθεί έτσι και το κόστος του έργου. Σημείωσαν μάλιστα πως τα έργα Αιολικής Ενέργειας υποστηρίχθηκαν από το 75% των ψηφοφόρων της Κομητείας στις πρόσφατες εκλογές, και ταυτόχρονα έχουν και την σαφή έγκριση τόσο του Κυβερνήτη της Πολιτείας, όσο και της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης!

Έξω από το δικαστήριο είχαν συγκεντρωθεί δεκάδες εκατοντάδες κάτοικοι της περιοχής με τύμπανα και σημαίες, αλληλέγγυοι στους "Έξι του Lowell", πολλοί από τους οποίους αντιμετωπίζουν και αυτοί μηνύσεις τόσο από την εταιρεία όσο και από τις πολιτειακές αρχές γιατί προσπάθησαν να "παρεμποδίσουν" τις εργασίες για την εγκατάσταση του Αιολικού Πάρκου.
Για πολλούς μάλιστα από αυτούς οι μηνύσεις που έχουν κατατεθεί αφορούν "αδικήματα" που διετελέσθηκαν εντός των δικών τους περιουσιών! Κάποιοι κατηγορούνται για "εξύβριση" γιατί απλά είχαν κρεμάσει "πλακάτ" κατά της GMP στις αυλές των σπιτιών τους!   

Μέχρι και την τελευταία στιγμή κανείς δεν πίστευε ότι υπήρχε έστω και η πιο μικρή πιθανότητα οι "Έξι του Lowell" να καταδικαστούν. Χωρίς να έχει ξεκαθαρισθεί το ιδιοκτησιακό καθεστώς της διαφιλονικούμενης περιοχής η υπόθεση δεν έστεκε "νομικά"! Έτσι η απόφαση του Δικαστηρίου έσκασε σαν βόμβα που συντάραξε όχι μόνο την ειδυλλιακή πολιτεία του Vermont, αλλά και ολόκληρο το δικανικό σύστημα των ΗΠΑ. Και πολύ περισσότερο το "σύστημα αξιών" πάνω στο οποίο στηρίζεται όλη η Κοινωνία των ΗΠΑ.

Η δίκη κράτησε μόνο μια ημέρα! Στις 5 το πρωί της 16ης Αυγούστου το δικαστήριο έκρινε ότι οι κατηγορούμενοι Robert Holland, Ryan Gilliard, Suzanna Jones, Anne Μορς, Eric Wallace-Senft και David Rodgers, οι αποκαλούμενοι και "Έξι του Lowell" ήταν ένοχοι για παράνομη καταπάτηση ιδιωτικής Γης. 

Η αίθουσα του δικαστηρίου βουβάθηκε. Οι διαδηλωτές έξω από την αίθουσα πνίγηκαν από την οργή τους! Κάποιοι έβαλαν τα κλάματα! 

Ένας από τους καταδικασθέντες ο γιατρός Robert Holland δήλωσε μόλις άκουσε την ετυμηγορία του Δικαστηρίου: "Είμαι πολύ απογοητευμένος από το γεγονός ότι τα θεσμικά όργανα της κυβέρνησης επιτρέπουν την καταπάτηση της περιουσίας μας! Πολύ περισσότερο όταν εκκρεμεί μια δικαστική απόφαση ακόμη, που θα πρέπει να διευθετήσει την ιδιοκτησιακή διαφορά! Υπάρχουν εκκρεμείς αστικές διαφορές και η δικαιοσύνη δεν έχει ακόμη αποφασίσει που βρίσκεται η συνοριακή γραμμή μεταξύ της μισθωμένης γης της GMP και των ιδιόκτητων ακινήτων!". 

Η πολιτεία του Vermont μοιάζει λες και απέχει χιλιάδες χιλιόμετρα από τις μεγάλες αμερικανικές μεγαλουπόλεις! Μικρές κωμοπόλεις βγαλμένες από την Βικτωριανή εποχή, χαμένες μέσα σε παρθένα εύκρατα δάση, που σφύζουν από άγρια ζωή. Υπάρχουν 5.500 αρκούδες και σχεδόν 140.000 ελάφια σε όλη την Πολιτεία.  Εδώ δεν θα δεις ρακένδυτους λαθρομετανάστες από το Μεξικό και την Λατινική Αμερική, και τους λιγοστούς Αφροαμερικανούς που θα συναντήσει κανείς στα γραφικά χωριά είναι συνήθως χρηματιστές και δικηγόροι που έρχονται για να ηρεμήσουν για λίγο από τους τρελούς ρυθμούς της Wall Street! Από το σύνολο των 626.431 μόνιμων κατοίκων του Vermont σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά στοιχεία αγγλοσαξονικής καταγωγής είναι  ποσοστό που ξεπερνάει το 98%! Το μεσαίο εισόδημα των νοικοκυριών φτάνει τα 45.692 δολάρια. Τον Μάιο του 2010, η πολιτεία είχε 6.2 % ανεργία- το τέταρτο χαμηλότερο ποσοστό στην χώρα. 

Η κύρια πηγή εσόδων της Πολιτείας είναι ο Τουρισμός! Το 2005, η Πολιτεία υποδέχθηκε συνολικά 13,4 εκατομμύρια επισκέπτες, οι οποίοι και εισέφεραν 1,57 δισεκατομμύρια δολάρια στο ΑΕΠ της. 4.125.082 επισκέψεις κατά την περίοδο 2009-2010, αφορούσαν τα φημισμένα χιονοδρομικά κέντρα της Πολιτείας! Το ψάρεμα, η πεζοπορία, η ιππασία, το κυνήγι, η ορειβασία είναι άλλες δραστηριότητες που προσελκύουν χιλιάδες τουρίστες κάθε εποχή του χρόνου! Η πολιτεία είναι ταυτόχρονα και περιοχή "παραθεριστικής" κατοικίας! Σύμφωνα με την απογραφή του 2000, σχεδόν το 15% όλων των σπιτιών της Πολιτείας είναι παραθεριστικές κατοικίες. Με βάση μια εκτίμηση του 2009, το 84% όλων των σπιτιών στην περιοχή του Lowell ανήκουν σε κατοίκους που μένουν μόνιμα εκτός της Πολιτείας του Vermont. Εδώ η Πολιτεία δεν βάζει καθόλου "φόρους κληρονομιάς" και έχει μηδαμινούς φόρους στα ακίνητα! Ο υψηλότερος φορολογικός συντελεστής για τα ατομικά εισοδήματα φτάνει μόλις το  9,5 %! 

Εδώ η Αμερική ζούσε ακόμη το "μικροαστικό της όνειρο" παρά την οικονομική κρίση! Κάθε πρωί χιλιάδες "αστερόεσσες" υψώνονται σε σπίτια και σε επιχειρήσεις στο Vermont εκφράζοντας έτσι την απόλυτη πίστη των κατοίκων της Πολιτείας στα "θέσφατα" της Αμερικανικής Κουλτούρας: στην ατομική ιδιοκτησία, στην αστική δημοκρατία και στην αδέκαστη δικαιοσύνη.  Η μόνη απειλή που ένιωθαν οι κάτοικοί της ήταν αυτή η αόρατη απειλή που ένιωθαν όλοι οι Αμερικανοί μετά τους "Δίδυμους Πύργους": αυτή της Τρομοκρατίας! Μέχρι το πρωί της 16ης Αυγούστου που με αφορμή την καταδίκη των "Έξι του Lowell" κατέρρευσαν τα θέσφατα που στήριζαν όλη την μυθολογία της Αμερικανικής Μικροαστικής Τάξης! 

Η μικροϊδιοκτησία χάνει όταν συγκρούεται με τα μεγάλα συμφέροντα, η δημοκρατία δεν έχει νόημα όταν η πολιτική στηρίζεται στην οικονομία (και όχι το αντίστροφο όπως θα έπρεπε να ισχύει) και η δικαιοσύνη δεν είναι τυφλή αλλά πάντα αλληθωρίζει προς την πλευρά του ισχυρότερου! Πρώτοι από όλους τους κατοίκους των ΗΠΑ, οι κάτοικοι της περιοχής του Lowell ανακαλύπτουν ότι το σύνθημα που φώναζαν χιλιάδες διαδηλωτές στη πρόσφατη "Σύνοδο του Ρίο": «Η πράσινη ανάπτυξη είναι η νέα μορφή αποικιοκρατίας!» τελικά αφορά και αυτούς! 
Και πλέον η απειλή για αυτούς δεν είναι πια "αόρατη", είναι ορατή στις βουνοκορφές πάνω από τα κεφάλια τους!