Υπάρχουν όρια στη μεταρρύθμιση!
Του Noam Chomsky.
Οι άνθρωποι φαίνεται να γνωρίζουν για την Πρωτομαγιά παντού εκτός από εκεί που ξεκίνησε, εδώ στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Αυτό συμβαίνει γιατί οι κατέχοντες την εξουσία έχουν κάνει ό,τι μπορούν για να εξαλείψουν το πραγματικό της νόημα. Για παράδειγμα, ο Ρόναλντ Ρίγκαν όρισε αυτό που αποκαλούσε «Ημέρα Νόμου» - μία μέρα εθνικιστικού φανατισμού, στρίβοντας μία ακόμα φορά το μαχαίρι στο σώμα του εργατικού κινήματος. Σήμερα, υπάρχει μία ανανεωμένη συνειδητοποίηση, που ενεργοποιείται με την οργάνωση του κινήματος "Occupy" γύρω από την Πρωτομαγιά, με τη σημασία της μεταρρύθμισης ή ίσως τελικά της επανάστασης.
Εάν είστε σοβαρά επαναστάτες, τότε δεν ψάχνετε για μία αυταρχική επανάσταση, αλλά για μία λαϊκή επανάσταση, που θα προχωρήσει προς την ελευθερία και τη δημοκρατία. Αυτό μπορεί να συμβεί μόνον εάν μία μεγάλη μάζα του πληθυσμού την σχεδιάσει, την υλοποιήσει και επιλύσει τα προβλήματα. Δεν πρόκειται να το πράξει εάν δεν συνειδητοποιήσει ότι υπάρχουν όρια στη μεταρρύθμιση.
Μια επαναστατική λογική θα προσπαθήσει να εξαντλήσει όλα τα περιθώρια των μεταρρυθμίσεων, για δύο καλούς λόγους.
Πρώτον, επειδή οι μεταρρυθμίσεις πρέπει να είναι πολύτιμες από μόνες τους. Οι άνθρωποι, για παράδειγμα, θα πρέπει να δουλεύουν οκτάωρο αντί για ένα δωδεκάωρο. Γενικά, θα έπρεπε να δρούμε σύμφωνα με αξιοπρεπείς ηθικές αξίες.
Δεύτερον, σε στρατηγικό επίπεδο, πρέπει να δείξετε ότι υπάρχουν όρια στη μεταρρύθμιση. Ίσως κάποιες φορές, το σύστημα να αποδεχθεί τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις. Αν ναι, ωραία και καλά. Αλλά, αν όχι, τότε νέα ερωτήματα ανακύπτουν.
Ίσως αυτή να είναι η στιγμή όπου η αντίσταση είναι απαραίτητη, τα βήματα για να ξεπεραστούν τα εμπόδια στις αιτιολογημένες αλλαγές. Ίσως έχει φτάσει η ώρα για καταφύγουμε σε αναγκαστικά μέτρα για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων και της δικαιοσύνης, μία μορφή αυτοάμυνας. Αν ο γενικός πληθυσμός δεν αναγνωρίσει αυτά τα μέτρα σαν μια μορφή αυτοάμυνας, δεν πρόκειται να τα πάρει, ή τουλάχιστον δεν θα έπρεπε να τα πάρει.
Εάν φτάσουμε σε ένα σημείο όπου οι υπάρχοντες θεσμοί δεν θα κάμπτονται από τη λαϊκή βούληση, θα πρέπει να εξαλείψετε τους θεσμούς.
Η Πρωτομαγιά ξεκίνησε εδώ, αλλά ύστερα έγινε μία παγκόσμια ημέρα υποστήριξης των Αμερικανών εργατών που υφίσταντο την ωμή βία και την δικαστική τιμωρία.
Σήμερα, ο αγώνας συνεχίζει να γιορτάζει τη Πρωτομαγιά όχι σαν «Ημέρα Νόμου» όπως ορίζεται από τους πολιτικούς ηγέτες, αλλά σαν μέρα της οποίας το νόημα αποφασίστηκε από τους ανθρώπους, μία μέρα βασισμένη στην οργάνωση και την εργασία για ένα καλύτερο μέλλον για το σύνολο της κοινωνίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου