Στο Spiegel δημοσιεύεται άρθρο γνώμης του Wolfgang Münchau με τίτλο «Έξω οι Έλληνες- και μετά;». Ο Münchau χαρακτηρίζει ως λαϊκιστική απαίτηση το αίτημα εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη και κρούει τον κώδωνα του κινδύνου σε σχέση με τις συνέπειες μίας τέτοιας λύσης. Αν η Ελλάδα αναγκαστεί να φύγει από το Ευρώ το ίδιο θα συμβεί μεταγενέστερα και με τις Γαλλία και Ιταλία. Στο τέλος η Ευρωζώνη θα αποτελείται από μόνες τις Γερμανία και Αυστρία.
Ο Münchau επεξεργάζεται τις συνέπειες αυτής της λύσης, λαμβάνοντας ως δεδομένο ότι θα καταστεί δυνατόν να ξεπεραστούν τα σημαντικά νομικά εμπόδια που δεν επιτρέπουν την λήψη της σχετικής απόφασης.
Αν, λοιπόν, η Ελλάδα κρίνει οικειοθελώς ότι πρέπει να αποχωρήσει από την Ευρωζώνη, μέσα σε λίγες ώρες, ημέρες ή εβδομάδες θα παρατηρείτο μαζική φυγή κεφαλαίων από την Πορτογαλία, την Ισπανία και την Ιταλία. Στην Ελλάδα, άλλωστε, οι μαζικές αναλήψεις μετρητών από τις τράπεζες έχει ξεκινήσει.
Αν, λοιπόν, θεσπιστεί το ευρω-ομόλογο και ένα ευρωπαϊκό ταμείο διάσωσης των τραπεζών, αν η ΕΚΤ θέσει σε εφαρμογή ένα πρόγραμμα μαζικής αγοράς ομολόγων και ανακοινώσει ότι το ανώτατο όριο πληθωρισμού θα ανέβει από το 2 στο 4%, αν ο Wolfgang Schäuble δεν γίνει απλώς επικεφαλής του Eurogroup αλλά Ευρωπαίος Υπουργός Οικονομικών, αν αποφασιστεί η θέσπιση δημοσιονομικής ένωσης με κοινό προϋπολογισμό και κοινή φορολογία, αν το Γερμανικό Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο δεχθεί πως έκανε λάθος και δεχθεί την ΕΕ ως προπύργιο της εθνικής κυριαρχίας, αν τέλος πάντων μέσα σε 24 ώρες συζητηθούν, αποφασιστούν, ληφθούν και επικυρωθούν όλα αυτά τα μέτρα, τότε η Ελλάδα θα είναι έξω από την Ευρωζώνη και η κρίση θα έχει ξεπεραστεί. Τότε θα μπορούμε να μιλάμε μόνον για θέματα όπως οι επερχόμενοι Ολυμπιακοί Αγώνες, σημειώνει ο Münchau.
Η Μέρκελ ήθελε να μεταθέσει την απόφαση για μετά τις ομοσπονδιακές εκλογές του 2013. Πάντοτε ήθελε να αποφύγει την λήψη απόφασης πριν από τις εκλογές σχετικά με το αν θα υπάρξει δημοσιονομική ένωση ή αν θα αφεθεί η Ευρωζώνη να καταρρεύσει.
Τώρα θα πρέπει να ληφθεί η δυσάρεστη απόφαση για το αν μπορεί να γίνει αποδεκτή, πέραν της εξόδου της Ελλάδας, και η αποχώρηση άλλων κρατών από την Ευρωζώνη ή θα πρέπει να δημιουργηθεί μία δημοσιονομική ένωση.
Το ερώτημα είναι: Η Ευρωζώνη χωρίς την Ελλάδα μόνον, χωρίς την Ελλάδα, την Πορτογαλία και την Ιρλανδία, χωρίς την Ισπανία και την Ιταλία; Τι θα γίνει με τη Γαλλία; Θα δημιουργηθεί μία γερμανόφωνη Ευρωζώνη, με τη Γερμανία και την Αυστρία μόνον;
Είναι αβέβαιο το τι μπορεί να επιθυμεί το εναντίον της Ελλάδας λόμπι. Επιθυμεί άραγε, κατόπιν ενδελεχούς έρευνας, την έξοδο μόνον της Ελλάδας ή τάσσεται υπέρ της κατάρρευσης της Ευρωζώνης;
Πρόκειται για εφαρμογή της λουθηρανικής ηθικής- οι Έλληνες πρέπει να πληρώσουν για τα αμαρτήματά τους; Ίσως πρόκειται απλά για μία προσπάθεια της πολιτικής να συνταχθεί με αυτό που επιτάσσει η κοινή γνώμη, η οποία τάσσεται σαφώς εναντίον της Ελλάδας.
Σε κάθε περίπτωση, το λάθος στην επιχειρηματολογία αυτή είναι ότι δεν υπολογίζει σωστά τη δυναμική, η οποία θα αναπτυχθεί μετά την έξοδο της Ελλάδας από το ενιαίο νόμισμα.
Αυτό που οι χρηματαγορές δείχνουν είναι ότι μετά από μία πιθανή έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη θα ακολουθήσουν η Ισπανία και η Ιταλία. Αν φύγει η Ελλάδα, θα πρέπει να ληφθεί απόφαση σχετικά με το ποια πραγματικά θα είναι η κατεύθυνση. "Δεν ξέρω τι θέλει τελικά το Βερολίνο!", καταλήγει ο Münchau.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου