Θηράματα και αγέλες...

Tου Παντελή Μπουκάλα.

Ο υπουργός Οικονομίας της Σουηδίας, στην προχθεσινή «ναυαγοσωστική» σύνοδο του EcoFin, τους αποκάλεσε «αγέλη λύκων». Η επικεφαλής του κόμματος της Αριστεράς στη Γερμανία, μιλώντας προ ημερών στο Κοινοβούλιο της χώρας της, τους χαρακτήρισε «Ταλιμπάν με ριγέ κοστούμια». Λογικότατοι και δικαιότατοι ακούγονται οι χαρακτηρισμοί αυτοί, κι άλλοι βαρύτεροι, δεν μας βοηθούν ωστόσο να καταλάβουμε ποιοι στα κομμάτια είναι οι διαβόητοι κερδοσκόποι, οι αγριεμένοι σπεκουλαδόροι που καγχάζουν ενόσω χώρες και άνθρωποι κατακρημνίζονται εξαιτίας της δικής τους άπληστης δράσης. Βλέπουμε λοιπόν ότι ακόμα και αυτοί που λόγω του αξιώματός τους γνωρίζουν ή οφείλουν να γνωρίζουν κάτι περισσότερο, αφού συνδιοικούν χώρες ή ηγούνται κομμάτων, προσφεύγουν στις μετωνυμίες και τις μεταφορές, και εντέλει στην ηθικολογία, για να προσδιορίσουν τους λυμεώνες της παγκόσμιας οικονομίας, και της ελληνικής. Αλλά έτσι, πόσο σαφή εικόνα των πραγμάτων μπορούν να σχηματίσουν όσοι δεν τα πάνε και τόσο καλά με τους όρους της οικονομολογίας; Πώς να χωνέψουν την ανοικονόμητη τροφή των αριθμών, των ποσοστών και των συνωμοσιολογιών άνευ ονοματεπωνύμου οι απλοί λεγόμενοι άνθρωποι, όσοι τέλος πάντων κάτι διαισθάνονται, κάτι πικρό βιώνουν, αλλά σίγουρα δεν γνωρίζουν επακριβώς πώς δουλεύει το χρηματοπιστωτικό σύστημα;
Πώς να χωρέσει στο μυαλό τους ότι κάποιοι πολυσπουδαγμένοι στοιχηματίζουν τεράστια ποσά στη χρεοκοπία της μιας ή της άλλης χώρας (ένα κομμάτι του ποσού που ποντάρεται μπορεί να προέρχεται από ευγενείς υπηκόους του ίδιου του βαλλόμενου κράτους), με την ίδια αμεριμνησία που άλλοι στοιχηματίζουν για ένα ποδοσφαιρικό παιχνίδι τρίτης κατηγορίας, και ύστερα κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους (και περνάνε πολλά, τα πάντα) για να χρεοκοπήσει η στοχοποιημένη χώρα και να βγουν αυτοί θηριωδώς κερδισμένοι; Πώς να κατανοήσει δηλαδή και πώς να αποδεχτεί ότι χώρες ολόκληρες, αλλά ακόμα και θεωρητικώς ισχυρές ενώσεις χωρών όπως η Ευρωπαϊκή, είναι εντέλει αθύρματα, παντελώς αδύναμοι κρίκοι, οι δε άνθρωποί τους αποτελούν ανυπεράσπιστη λεία στις ορέξεις της κάθε αγέλης, είτε κοστουμαρισμένοι λύκοι την απαρτίζουν είτε γραβατοφορούσες ύαινες; Αλλά οι πνιγηρές απορίες δεν σταματούν εδώ. Οτι υπάρχουν «αγέλες» (ανθρώπων) δεν το μαθαίνουν τώρα οι ιθύνοντες της Ε. Ε. και κάθε χώρας-μέλους ξεχωριστά. Δουλειά τους ήταν να γνωρίζουν. Κανείς δεν απαίτησε να γίνουν προφήτες, αλλά να διαβάζουν απλώς και ν’ ακούνε όσα ήδη γράφονταν και λέγονταν. Να τα διαβάζουν, να τα ερμηνεύουν και να ετοιμάζουν εγκαίρως την απαραίτητη ασπίδα για τους πολίτες που τους έχουν αναθέσει αυτήν ακριβώς την ευθύνη. Ούτε επαρκείς αναγνώστες της πραγματικότητας αποδείχθηκαν ωστόσο οι Ευρωπαίοι ηγέτες ούτε ικανοί ερμηνευτές. Τώρα επιτίθενται εναντίον των τζογαδόρων και των οίκων αξιολόγησης. Οι δίποδοι λύκοι όμως της τραπεζικής ολιγαρχίας την έχουν ήδη κάνει τη δική τους δουλειά. Και καγχάζουν.