ΡΟΥΣΑ ΠΑΠΑΔΙΑ.

Σαν πήρα έναν κατήφορο, για δες, την άκρη το ποτάμι
και το ποτάμι, άντε ρούσα παπαδιά, και το ποτάμι ήταν θολό
και το ποτάμι ήταν θολό, θολό κατεβασμένο
σέρνει λιθά-, άντε ρούσα παπαδιά, σέρνει λιθάρια ριζιμιά

σέρνει λιθάρια ριζιμιά, δέντρα ξεριζωμένα
σέρνει και μια, άντε ρούσα παπαδιά, σέρνει και μια γλυκομηλιά
σέρνει και μια γλυκομηλιά, τα μήλα φορτωμένη
κι ανάμεσα, άντε ρούσα παπαδιά, κι ανάμεσα στους κλώνους της

κι ανάμεσα στους κλώνους της, για δες, δυο αδέλφια αγκαλιασμένα
να κλαίει η δό-, άντε ρούσα παπαδιά, τα κλαίει η δόλια η Ρούμελη
να κλαίει η δόλια η Ρούμελη, τα κλαίει ο κόσμος όλος
για δέστε τα, άντε ρούσα παπαδιά, για δέστε τα κακόμοιρα

για δέστε τα κακόμοιρα, για δέστε τα καημένα
αν δεν, άντε ρούσα παπαδιά, αν δεν φιλιόνταν ζωντανά

αν δεν φιλιόνταν ζωντανά, φιλιόντα πεθαμένα
για δέστε τα, άντε ρούσα παπαδιά, για δέστε τα κακόμοιρα!