.jpg)
ΕΧΟΥΝ ΕΞΑΠΟΛΥΣΕΙ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΟ "ΠΟΓΚΡΟΜ" ΕΞΟΛΟΘΡΕΥΣΗΣ ΤΩΝ ΛΥΚΩΝ ΤΗΣ ΝΑΥΠΑΚΤΙΑΣ!
Κτηνοτρόφοι γιατί έχασαν ένα κατσίκι και Κυνηγοί γιατί μειώθηκαν τα αγριογούρουνα!
Λες και το Δάσος και η Πανίδα του, ανήκει αποκλειστικά σ' αυτούς!
Απαιτώ από την Ελληνική Πολιτεία να αναγνωρίσει το «δικαίωμά» μου να μπορώ να περπατώ στα Δάση χωρίς να κινδυνεύω να «φάω» αδέσποτες τουφεκιές. Να μπορώ να δω τα ζαρκάδια να πετάγονται ανάμεσα στις φυλλωσιές , να μπορώ να φωτογραφήσω τους γυπαετούς ανάμεσα στα σύννεφα, να αφουγκραστώ το κελάηδημα της πέρδικας και να μπορώ να δείξω στα παιδιά μου τα ίχνη των λύκων στο χιόνι. Απαιτώ να μου αναγνωρίσει η Πολιτεία τα «Δικαιώματα» αυτά, απέναντι στο ληστρικό-δολοφονικό «δικαίωμα» του κυνηγιού. Η Φύση δεν ανήκει σε εμάς: εμείς ανήκουμε στην Φύση και αποτελούμε αναπόσπαστο κομμάτι της. Κι αν ανήκει σε κάποιον αυτός είναι οι επόμενες γενιές και σίγουρα όχι οι κουμπουροφόροι βάρβαροι που έχουν μείνει στην εποχή των σπηλαίων ( με την διαφορά ότι οι άνθρωποι τότε κυνηγούσαν για να επιβιώσουν και όχι από ευχαρίστηση )!ΑΜΕΣΗ ΙΔΡΥΣΗ ΕΘΝΙΚΟΥ ΠΑΡΚΟΥ "ΒΑΡΔΟΥΣΙΩΝ-ΣΑΡΑΝΤΑΙΝΑΣ-ΚΡΑΒΑΡΩΝ"
3 σχόλια:
Κύριε Δαβανέλο
Αν και είμαι κυνηγός, σας καταλαβαίνω απόλυτα. Όμως θα έπρεπε να γνωρίζατε ότι όταν βλέπετε κάπου λύκους ή αρκούδες θα πρέπει να το κρατάτε μυστικό και όχι να το διατυμπανίζετε όπως κάνατε στην προκειμένη περίπτωση.
Προφανώς ο μισθός σας δεν εξαρτάτε από κάποιο κοπάδι πρόβατα και έτσι δεν μπορείτε να καταλάβετε τον πανικό που παθαίνει ένας κτηνοτρόφος όταν αντιλαμβάνεται την ύπαρξη λύκων κοντά στα ζώα του.
Απεναντίας οι κυνηγοί δεν ασχολούνται με τους λύκους, εκτός αν ταυτόχρονα είναι και κτηνοτρόφοι.
Προσπαθείτε να κάνετε Εθνικό Πάρκο την ορεινή Ναυπακτία. Πράγματι είναι ωραίο μέρος και κατάλληλο για Εθνικό Πάρκο, με μια προϋπόθεση: ,Να αφήσουμε το μέρος αυτό ανενόχλητο ώστε να εξελίσσεται ανενόχλητη η άγρια ζωή. ,
Πώς όμως μπορεί να πραγματοποιηθεί αυτό όταν σε αυτή την περιοχή υπάρχουν τόσα χωριά που ζούν από την κτηνοτροφία; Θα τους διώξετε;
Ή θα προσπαθήσετε να τους πείσετε να αφήσουν τους λύκους να τρώνε τα ζώα τους;
Για να ανακηρυχθεί Εθνικό Πάρκο κάποια κτηνοτροφική περιοχή θα πρέπει το κράτος να απαγορεύσει την κτηνοτροφία, να κατασχέσει τα κοπάδια και να αποζημιώσει τους κτηνοτρόφους, βοηθώντας τους ταυτόχρονα να κάνουν άλλες δουλειές.
Τότε μόνον στις περιοχές αυτές υπάρχει ελπίδα να λειτουργήσει Εθνικό Πάρκο στην πραγματικότητα ,και όχι μόνον στα χαρτιά , όπως συμβαίνει με τα Εθνικά Πάρκα της Ηπείρου.
Όμως ζούμε σε ένα κράτος που δεν ενδιαφέρεται για τους ανθρώπους, περιμένετε να ενδιαφερθεί για τους λύκους και τους γύπες; Αυτοί που μας κυβερνούν τόσα χρόνια τώρα, έχουν κάποια επαφή με την Ελληνική Φύση, ή ζουν πότε σαν τους ποντικούς των πόλεων, και πότε σε έναν "άλλο κόσμο";
Από την άλλη να ξέρετε ότι αν λειτουργήσει Εθνικό Πάρκο στην περιοχή αυτή, δεν θα μπορείτε να κάνετε τις πεζοπορίες που κάνετε τώρα. Από την μία θα απαγορεύεται, και από την άλλη όταν θα ξανασυναντηθείτε με λύκους, θα είναι περισσότεροι και πεινασμένοι, και τότε να είστε βέβαιος ότι θα σας δώσουν μεγάλη σημασία.
Περνάμε δύσκολες μέρες ένεκεν της "προόδου" και του ανθρώπινου υπερπληθυσμού.
Αν και κυνηγός, θέλω να ξέρετε ότι σας συμπαθώ, αναγνωρίζω τα ευγενή κίνητρά σας, και σας εύχομαι μέσα στο 2010 να δείτε πολλούς από τους στόχους σας να πραγματοποιούνται.
Καλή Χρονιά
Παναγιώτης Παναγιωτόπουλος.
ΥΓ.
Κοιτάξτε και εδώ:
http://ixnilatis33.blogspot.com/2008/03/blog-post.html
ΑΙΣΧΟΣ!
Πριν πολλά χρόνια κάποιοι περιφέρανε στα χωριά της Λαμίας έναν σκοτωμένο λύκο. Ως από κάποια μακρινή εποχή, αυτοί οι κυνηγοί κεφαλών λύκων, έχοντας στη διαπασών τη μουσική, περιφέρανε με κομπασμό το άψυχο σώμα ένος νεαρού λύκου δυο,τριών ετών. Το πλήθος χειροκροτούσε ενώ το άλυκο αίμα του ζώου έπεφτε στα πόδια τους. Δεν περιμένω ευθυξία ούτε από εκείνους, ούτε από τους σημερινούς οπλοφόρους. Εξάλλου προ πολλού απωλεσθηκε το πνεύμα και η λογική. Το έλλογο όν σίγουρα δεν βρίσκεται ανάμεσά μας. Ούτε στους ανθρώπους τις υπαίθρου, ούτε πολύ περισσότερο σ΄εμάς των πόλεων.
Αυτά και με την ευχή τα ζώα των περήφανων βουνών μας να βρουν τη γαλήνη και ειρήνη κάποια στιγμή.
Φιλικότατα
Γ Κόκκαλης
Μαρουσι-Αθήνα
Δημοσίευση σχολίου