.jpg)
Οι "εκατό μέρες" φαίνεται πως είναι ένα χρονικό διάστημα που καθορίζει τη μοίρα λαών και ανθρώπων. Εκατό μέρες χρειάστηκε ο Μέγας Ναπολέων το 1815 να δραπετεύσει από την Eλβα, να διώξει τον Λουδοβίκο και να ξαναπάρει την εξουσία στη Γαλλία.
Εκατό μέρες έδωσαν προθεσμία στον Ομπάμα για να αποδείξει πώς ο πρώτος Αφροαμερικανός πρόεδρος θα αλλάξει τις ΗΠΑ.
Κι ο ίδιος ακριβός αριθμός φαίνεται πως θα παίξει ρόλο και στη δική μας Ζωή, γιατί τόσες μέρες ανεπίσημα έδωσαν προθεσμία και στον Γ. Παπανδρέου για να αποδείξει πως θα αλλάξει και στη χώρα μας τα «πράγματα». Θα σταματήσει, με άλλα λόγια, τον κατήφορό μας προς του «κακού τη σκάλα», για να αισθανθούμε όλοι εμείς οι «κατηφορούντες» να μας φυτρώνουν «ω Χαρά, τα φτερά. Τα Φτερά τα πρωτινά μας τα μεγάλα».
Και το πήρανε στα σοβαρά πολλοί. Κι αρχίσαμε να μετράμε τις μέρες. Να κρατάμε, κατά κάποιον τρόπο, το ημερολόγιο της Νέας Ζωής. Να μετράμε τις μέρες μία μία και να δίνουμε ο ένας θάρρος στον άλλον. Να παραπέμπουμε στα πρώτα δείγματα. Να ξαναγυρνάμε πολλές φορές στις προεκλογικές υποσχέσεις και να επιχειρούμε τη νέα ανάγνωση. Να δίνουμε τη δική μας ερμηνεία και να περιμένουμε όλο αγωνία τη μεγάλη είδηση. Την είδηση που θα μας εξηγεί πως ό,τι μας φαίνεται αλλιώτικο από ό,τι το περιμέναμε είναι μια σύμπτωση. Θα είναι έτσι όχι για πολύ και πως σε λίγο θα είναι αλλιώς.
Κι όμως, οι αστυνόμοι εξακολουθούν να παίζουν κυνηγητό με τους «κλέφτες», φορώντας τις ίδιες κουκούλες. Οι άνεργοι να μαζεύονται και πάλι στους δρόμους. Οι νέοι να μαζεύουν στα προσωπικά τους ημερολόγια τις άπραγες μέρες. Στο μεγάλο λιμάνι να ορθώνεται η ύπουλη αμφισβήτηση, γιατί οι απεργοί, λέει, είναι καλοαμειβόμενοι συντεχνίτες.
Το έλλειμμα να ξαναπαίρνει την ανηφόρα.
Και το πήρανε στα σοβαρά πολλοί. Κι αρχίσαμε να μετράμε τις μέρες. Να κρατάμε, κατά κάποιον τρόπο, το ημερολόγιο της Νέας Ζωής. Να μετράμε τις μέρες μία μία και να δίνουμε ο ένας θάρρος στον άλλον. Να παραπέμπουμε στα πρώτα δείγματα. Να ξαναγυρνάμε πολλές φορές στις προεκλογικές υποσχέσεις και να επιχειρούμε τη νέα ανάγνωση. Να δίνουμε τη δική μας ερμηνεία και να περιμένουμε όλο αγωνία τη μεγάλη είδηση. Την είδηση που θα μας εξηγεί πως ό,τι μας φαίνεται αλλιώτικο από ό,τι το περιμέναμε είναι μια σύμπτωση. Θα είναι έτσι όχι για πολύ και πως σε λίγο θα είναι αλλιώς.
Κι όμως, οι αστυνόμοι εξακολουθούν να παίζουν κυνηγητό με τους «κλέφτες», φορώντας τις ίδιες κουκούλες. Οι άνεργοι να μαζεύονται και πάλι στους δρόμους. Οι νέοι να μαζεύουν στα προσωπικά τους ημερολόγια τις άπραγες μέρες. Στο μεγάλο λιμάνι να ορθώνεται η ύπουλη αμφισβήτηση, γιατί οι απεργοί, λέει, είναι καλοαμειβόμενοι συντεχνίτες.
Το έλλειμμα να ξαναπαίρνει την ανηφόρα.
Κι όμως οι πιο πολλοί να πιστεύουν ακόμα στις εκατό ημέρες.
Σε μια περίεργη ευτυχία που δεν εκδηλώνεται με πράξεις μα, όπως πάντα, με λόγια, που προσπαθούν να μας πείσουν πως αυτά που βλέπουμε και ακούμε δεν είναι όπως φαίνονται, αλλά κάπως αλλιώς.
Τι πρωτάκουστη Μεταφυσική, Σύντροφέ μου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου