Εύφλεκτες ελπίδες και χαρές...

Tης Μαριάννας Τζιαντζή.

Με τις πρώτες σταγόνες της βροχής δεν σκοτώθηκε το καλοκαίρι, αλλά το «κόμμα της παραλίας», για το οποίο τόσες συζητήσεις είχαν γίνει μετά τις ευρωεκλογές του Ιουνίου. Η εκλογική νίκη του ΠΑΣΟΚ και η διαδοχή στην προεδρία της Ν. Δ. είναι τα δύο θέματα που κυριαρχούν στα δελτία και στις ενημερωτικές εκπομπές. Το ενδιαφέρον για την πολιτική φουντώνει ξανά, κυρίως εξαιτίας της οικονομικής κρίσης και όχι λόγω της ακτινοβολίας ή της αποτυχίας του ενός ή του άλλου πολιτικού κόμματος ή προσώπου.
Πολλές συζητήσεις οργανώθηκαν την ημέρα των εκλογών, συζητήσεις άλλοτε ήρεμες και ουσιαστικές και άλλοτε φωνακλάδικες και εκνευριστικές. Σε αρκετές περιπτώσεις, οι τηλεθεατές απογοητεύτηκαν, όχι μόνο λόγω της πεζότητας του λόγου των περισσότερων πολιτικών ανδρών και γυναικών, αλλά και λόγω της έπαρσης που έδειχναν αρκετοί τηλεοπτικοί αστέρες. Αλλο η αυτοπεποίθηση, που είναι φυσικό να έχουν οι έμπειροι πολιτικοί συντάκτες, και άλλο η αλαζονεία της δημοσιογραφικής εξουσίας – και αυτές τις ημέρες διακρίναμε αρκετά ίχνη ξινίλας και υπεροπτικής τηλεοπτικής συμπεριφοράς. Π. χ., κάποιοι παρουσιαστές ειρωνεύονταν τους ηττημένους (κάτι που δεν είναι μόνον εξευτελιστικά εύκολο αλλά και κακόγουστο). Ενας γνωστός τηλεστάρ, ενώ μέχρι χθες ασκούσε σκληρή κριτική κατά του κ. Παπανδρέου, τώρα μας έδωσε την εντύπωση ότι πρασίνισε μέσα σε μια νύχτα! «Οχι, δεν πρασίνισε», με διόρθωσε μια φίλη. «Απλώς “γιώργεψε’’». Να ’ταν μόνο ένας αυτός που άλλαξε όχι πίστη (γιατί οι άνθρωποι αυτοί συνήθως δεν πιστεύουν σε τίποτα), αλλά πρόσωπο στο οποίο διοχετεύει την εύνοιά του, θα ήταν καλά...
Οι πανηγυρισμοί είχαν στενά τοπικό χαρακτήρα. Οσοι περπάτησαν προχθές το βράδυ σε συνοικίες της Αθήνας ή χρησιμοποίησαν μέσα μαζικής μεταφοράς, διαπίστωσαν ότι μόνο τα άψυχα μαρτυρούσαν ότι αυτή η Κυριακή ήταν ημέρα εκλογών – δεν υπήρχαν έμψυχα σημάδια, ούτε νίκης ούτε ήττας. Εγκαταλελειμμένα περίπτερα των κομμάτων, μελλοθάνατες γιγαντοαφίσες και, αραιά και πού, κάποιο μεμονωμένο αυτοκίνητο να κορνάρει και μια λευκοπράσινη σημαία να ανεμίζει, μια μοναχική καλαμιά στον κάμπο.
Στη Βάρδα, τη φημισμένη για τις φράουλές της κωμόπολη της Ηλείας, ένας 58χρονος έχασε τη ζωή του πάνω στους πανηγυρισμούς, όταν έσκασε στα χέρια του ένα βαρελότο γεμάτο δυναμίτιδα. Ο άτυχος άνδρας παρακολουθούσε τη μετάδοση των εκλογικών αποτελεσμάτων στην τηλεόραση του καφενείου και, πού και πού, έβγαινε στο δρόμο και άναβε δυναμιτάκια για να εκφράσει τη χαρά του...
Δεν θα ήθελα να πιστέψω ότι αυτός ο θάνατος είναι σημαδιακός. Οτι η χαρά και η ελπίδα που ένιωσαν εκατομμύρια συμπατριώτες μας –συναισθήματα που τα σεβόμαστε, με όποιον τρόπο και αν εκδηλώνονται– θα διαψευστούν, όχι από την ανικανότητα των νέων κυβερνώντων (την οποία μόνον ένας ανόητος ή εμπαθής θα προεξοφλούσε), αλλά από την οικονομική κρίση που απειλεί να σκάσει σαν βαρελότο στα δικά τους, αλλά και (κυρίως) στα δικά μας χέρια.