Δ. Δεσύλας: Με την Αριστερά της Ανατροπής στη μάχη των ευρωεκλογών.Mετά το Δεκέμβρη, μέσα στην κρίση και μπροστά στην καταιγιστική επίθεση, που Ε.Ε. και κυβέρνηση της Ν.Δ. έχουν εξαπολύσει ενάντια στα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα, η μάχη των Ευρω-εκλογών της 7/6/09 αποκτά πολύ μεγάλη πολιτική σημασία.
Στις Ευρωεκλογές η αστική τάξη και οι κυρίαρχοι κύκλοι επιδιώκουν: Να αποσπάσουν τη λαϊκή συναίνεση - συνενοχή στην αντιλαϊκή επίθεση που γίνεται ήδη και που θα ακολουθήσει μετά τις εκλογές, για την καπιταλιστική διέξοδο από την κρίση. Να εκτονώσουν και να ενσωματώσουν τη διευρυμένη εργατική αγανάκτηση, νεολαιΐστικη οργή και λαϊκή διαμαρτυρία. Να καθηλώσουν στα όρια του συστήματος τη νέα ριζοσπαστικοποίηση - πολιτικοποίηση και τη βαθύτερη αναζήτηση προς τα αριστερά. Να δοκιμάσουν και να προωθήσουν τις "εναλλακτικές" στη Ν.Δ., αντιλαϊκές πολιτικές λύσεις : Είτε πρόκειται για ακροδεξιά συμμαχία Ν.Δ. – ΛΑΟΣ "χέρι - χέρι με τον Καρατζαφέρη" και με πλήρη υιοθέτηση της αντιδραστικής πολιτικής του. Είτε για κεντροαριστερή συνεργασία ΠΑ.ΣΟ.Κ. - ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Είτε για την άμεση στήριξη ή και απλή ανοχή του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. στην επερχόμενη νέα κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Που θα εφαρμόσει την ίδια αντιλαϊκή πολιτική, σε χειρότερη εκδοχή, λόγω της νεοσυντηρητικής του μετάλλαξης και λόγω της κρίσης.
Για τους εργαζόμενους και τη νεολαία, για το λαό και την Αριστερά, οι Ευρωεκλογές έχουν άλλη, διαφορετική πολιτική σημασία : Η εκλογική αναμέτρηση μπορεί να αποτελέσει βήμα βαθύτερης και ουσιαστικότερης καταδίκης της αντιλαϊκής και αντιδραστικής πολιτικής της Ε.Ε., της κυβέρνησης της Ν.Δ. και γενικότερα του αστικού συνασπισμού εξουσίας. Βήμα δημιουργίας καλύτερων όρων για νικηφόρους αγώνες στη μετεκλογική περίοδο. Βήμα ανάδειξης ευνοϊκότερων προϋποθέσεων για την Αριστερά που έχουν ανάγκη οι εργαζόμενοι και η εποχή μας.Γι΄ αυτά τα ζητούμενα και μ΄ αυτά τα κριτήρια συμμετέχει και δίνει αποφασιστικά τη μάχη στις Ευρωεκλογές η Αντικαπιταλιστική Αριστερή Συνεργασία για την Ανατροπή - ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.
Φιλοδοξούμε να συμβάλουμε να γίνει ένα ακόμη, έμπρακτο βήμα στην κατεύθυνση του πόλου - μετώπου της Αντικαπιταλιστικής, Επαναστατικής, σύγχρονης Κομμουνιστικής Αριστεράς. Της Άλλης Αριστεράς, που τη χρειάζονται επειγόντως οι εργαζόμενοι και η νεολαία, για πολλούς, αλληλένδετους και σοβαρούς λόγους :
- ΠΡΩΤΟ : Για να αποκρουστεί και να ανατραπεί η στρατηγική επίθεση Κεφαλαίου - Ε.Ε. - Κυβέρνησης, η παλιά αλλά και η νέα, λόγω της κρίσης. Για να πληρώσουν την κρίση αυτοί που τη δημιούργησαν, οι καπιταλιστές. Για έκτακτα μέτρα υπέρ των εργαζομένων, λόγω της κρίσης. Για να μην κρατικοποιηθούν και κοινωνικοποιηθούν οι ληστείες και οι ζημιές των καπιταλιστών. Για την άμεση κατάργηση του Συμφώνου Σταθερότητας, που αποτελεί κρίκο για έμπρακτη σύγκρουση με τη συνολική πολιτική της Ε.Ε. Απόκρουση - ανατροπή της επίθεσης που μπορεί να γίνει μόνο με τη γραμμή των ενωτικών, μαχητικών, αποτελεσματικών και νικηφόρων αγώνων, στα χέρια των ιδίων των εργαζομένων.
- ΔΕΥΤΕΡΟ : Για βαθιά και ουσιαστική καταδίκη της Ε.Ε. και της αντιδραστικής πολιτικής της. Της πολιτικής της ΟΝΕ, του Μάαστριχτ, του Ευρώ, του εφιαλτικού Συμφώνου Σταθερολιτότητας. Της ΚΑΠ, που χειροτερεύει συνεχώς. Της αντεργατικής στρατηγικής Λισσαβόνας - Μπολώνιας - Μπολγκεστάϊν. Των διαδοχικών Ευρωτρομονόμων και της Ευρωκαταστολής. Της ξενοφοβίας και του ρατσισμού. Του Ευρωχαφιεδισμού και του ωμού αντικομμουνισμού. Του αντιδραστικού Ευρωσυντάγματος και της Ευρωσυνθήκης. Του Ευρωστρατού, των ιμπεριαλιστικών διευρύνσεων και επεμβάσεων της Ε.Ε., αυτοτελώς ή μαζί με τις Η.Π.Α. και το ΝΑΤΟ. Καταδίκη ουσιαστική, με τη γραμμή της ρήξης, ανατροπής, αντικαπιταλιστικής αποδέσμευσης απ΄ αυτήν, ως συμβολής στη διάλυση της Ε.Ε. και σε μια άλλη διεθνοποίηση. Διεθνοποίηση εργατική - σοσιαλιστική, με σύγχρονη κομμουνιστική προοπτική, στην περιοχή μας, στην Ευρώπη, σε όλο τον κόσμο.
- ΤΡΙΤΟ : Για αποφασιστική καταδίκη της κυβέρνησης της Ν.Δ. και της αντιλαϊκής πολιτικής της. Της πολιτικής της εξουθενωτικής λιτότητας, της καλπάζουσας ανεργίας, της φορομπηξίας και της αντιασφαλιστικής επιδρομής. Της διαφθοράς και των σκανδάλων, των Βατοπεδίων και των "σεμνών και ταπεινών" κουμπάρων. Των 28 δισ. Ευρώ στις Τράπεζες και άλλων 28 δισ. Ευρώ για νέους πολεμικούς εξοπλισμούς. Της ληστείας χωρίς κουκούλα στα εργατικά, αγροτικά και λαϊκά εισοδήματα. Της καταστολής και των τρομονόμων, των νέων "ιδιώνυμων" και των καμεροχαφιέδων. Καταδίκη αποτελεσματική της Ν.Δ. και κάθε επίδοξου διαχειριστή της ίδιας πολιτικής, με τη γραμμή των μαζικών πολιτικών αγώνων, δηλαδή της ανατροπής "από τα κάτω και από τα αριστερά". Της ανατροπής από τη σκοπιά της αντικαπιταλιστικής επανάστασης και στην προοπτική της Εργατικής Δημοκρατίας και της σύγχρονης Κομμουνιστικής κοινωνίας. Κοινωνίας που αναβλύζει από τις εκρηκτικές αντιθέσεις και τις νέες υλικές δυνατότητες της εποχής μας.
- ΤΕΤΑΡΤΟ : Για αποτελεσματική καταδίκη της νεοσυντηρητικής πολιτικής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Για πολλούς λόγους : Γιατί το ΠΑ.ΣΟ.Κ. άνοιξε το δρόμο στις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις που υλοποιεί η Ν.Δ. Γιατί πρόσφερε όλα αυτά τα χρόνια την άτυπη συγκυβέρνησή του - "μαϊμού" αντιπολίτευσή του στη Ν.Δ. Γιατί πολλές φορές, στις κρίσιμες στιγμές "βγήκε από τα δεξιά" στη Ν.Δ. (π.χ. Σχέδιο Ανάν, Ευρωσύνταγμα, ανασφάλιστη εργασία νεολαίας, Ιδιωτικά Πανεπιστήμια και άρθρο 16 του Συντάγματος κ.ά.). Για τη νέα προσπάθειά του να εγκλωβίσει ξανά και να ενσωματώσει στην αστική πολιτική την εργατική και λαϊκή αγανάκτηση. ΄Εμπρακτη καταδίκη της πολιτικής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν μπορεί να γίνει με όσους θέλουν να συγκυβερνήσουν μαζί του ή να το στηρίξουν (ΣΥ.ΡΙΖ.Α.). Ούτε με κείνους που αρνούνται να κάνουν τη στοιχειώδη αυτοκριτική για τη μακρόχρονη πολιτική "ουράς" στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. και για τις ολέθριες συγκυβερνήσεις του 1989 (Κ.Κ.Ε.).
- ΠΕΜΠΤΟ : Για να υπάρξει μαχητική, εργατική, αριστερή αντιπολίτευση, άμεση ανάγκη των εργαζομένων, αντί για τη "μαϊμού" αντιπολίτευση - άτυπη συγκυβέρνηση, πότε του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και πότε της Ν.Δ.
- ΕΚΤΟ : Για να προωθηθεί η ενότητα της Εργατικής Τάξης, αντί για τη σημερινή πολυδιάσπαση, κατακερματισμό, συντεχνιασμό, αποπολιτικο-ποίηση και αποσυντονισμό των αγώνων έως και "κοινωνικό αυτοματισμό".
- ΕΒΔΟΜΟ : Για να αναγεννηθεί, ανασυγκροτηθεί, επαναθεμελιωθεί το Εργατικό Κίνημα, ως συνολικό αντίπαλο δέος απέναντι στην αστική πολιτική, αντί για τη σημερινή υποταγή, αστικοποίηση και εκφυλισμό του.
- ΟΓΔΟΟ : Για να γίνει πράξη ο πόθος και η απαίτηση των αριστερών ανθρώπων για Κοινή Δράση όλης της Αριστεράς στη βάση αρχών, αντί για το σημερινό "κανιβαλλικό" και εν πολλοίς απολίτικο ενδοαριστερό "εμφύλιο". Εμφύλιος, που εμποδίζει σοβαρά την ενότητα της Εργατικής Τάξης, την αναγκαία κοινή δράση και κυρίως την απόκρουση και ανατροπή της αντιλαϊκής επίθεσης. Για να δυναμώσει ιδιαίτερα η Κοινή Δράση όλης της Εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, κυρίως η πολιτική της αποτελεσματικότητα, που είναι το τρωτό σημείο της.
- ΕΝΑΤΟ : Για να ανοίξει και να γίνει, επιτέλους, ένας ουσιαστικός διάλογος στην Αριστερά και μπροστά στους εργαζόμενους, για τα μεγάλα θεωρητικά ζητήματα της εποχής μας, αντί για τους σημερινούς "διαλόγους κουφών" και παράλληλους μονολόγους!
- ΔΕΚΑΤΟ : Για να επαναθεμελιωθούν, επανεξορμήσουν, γίνουν ελκυστικές, συγκινήσουν και εμπνεύσουν τους εργαζόμενους και τη νεολαία οι απελευθερωτικές, επαναστατικές, σύγχρονες κομμουνιστικές ιδέες. Πραγματικό αντίπαλο δέος στις αντιδραστικές ιδέες που τροφοδοτεί η κρίση (ρατσισμός, νεοφασισμός, ανορθολογισμός κ.ά.).
- ΕΝΔΕΚΑΤΟ : Γιατί δεν μπορεί ο ΣΥΝ/ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Γιατί επιμένει στο αντινεοφιλελεύθερο μέτωπο, που δοκιμάστηκε και απέτυχε παταγωδώς και παντού. Είτε ως πολιτική γραμμή στα κινήματα, είτε ως διαχείριση και συνδιαχείριση (π.χ. Γαλλία, Ιταλία). Αρνείται τη ρήξη, την ανατροπή, την επανάσταση. Συγκυβερνά με το ΠΑ.ΣΟ.Κ. σε Δήμους, Νομαρχίες, Συνδικάτα. Ταυτίζεται με τον υποταγμένο και εκφυλισμένο συνδικαλισμό. Προτείνει ένα νέο, ανεδαφικό "κοινωνικό συμβόλαιο" μιας δήθεν πιο φιλολαϊκής διαχείρισης ή συνδιαχείρισης του συστήματος με κάποιο καλύτερο - ανύπαρκτο ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Παραμένει συνένοχος και σιδηροδέσμιος στη διαχειριστική και φιλο-Ε.Ε. πολιτική, που προωθεί πανευρωπαϊκά το κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς.
- ΔΩΔΕΚΑΤΟ : Γιατί δεν μπορεί το Κ.Κ.Ε. Γιατί στάθηκε εχθρικά, απέναντι στην εξέγερση - έκρηξη του Δεκέμβρη. Ηγείται στον ενδοαριστερό "εμφύλιο", εμποδίζοντας σοβαρά την απόκρουση της αντιλαϊκής επίθεσης. Επιμένει στο αντιμονοπωλιακό μέτωπο της λαϊκής οικονομίας - εξουσίας, χωρίς να προηγηθεί η επανάσταση, δηλαδή στο έδαφος του καπιταλισμού. Αρνείται τη στοιχειώδη αυτοκριτική για την πορεία του. Επιμένει να ταυτίζει με σοσιαλισμό - κομμουνισμό ό,τι χρεωκόπησε και παταγωδώς κατέρρευσε σε Ανατολή και Δύση, ό,τι δυσφήμησε και συκοφάντησε τη μεγάλη Οκτωβριανή Επανάσταση και τις ευγενικές κομμουνιστικές ιδέες. Εμποδίζει την κομμουνιστική επαναθεμελίωση (Προγράμματος, Κινήματος, Κόμματος) που απαιτεί η εποχή μας.
Για όλους αυτούς τους λόγους, πρέπει να ενισχυθεί αποφασιστικά η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α στις Ευρωεκλογές. Ψήφος στην Αριστερά της Ανατροπής είναι ουσιαστική συμβολή σε νικηφόρους αγώνες της "επόμενης μέρας", στην ταξική αναγέννηση του Εργατικού Κινήματος και κυρίως στην Άλλη Αριστερά, που έχουν ανάγκη οι εργαζόμενοι και η εποχή μας. Ουσιαστική ενίσχυση και συμβολή σε μια νέα, ενωτική και μετωπική προσπάθεια μακράς πνοής!
(Δημήτρης Δεσύλλας, υποψήφιος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, πρώην ευρωβουλευτής, άρθρο στην εφημερίδα "ΠΡΙΝ")
Στις Ευρωεκλογές η αστική τάξη και οι κυρίαρχοι κύκλοι επιδιώκουν: Να αποσπάσουν τη λαϊκή συναίνεση - συνενοχή στην αντιλαϊκή επίθεση που γίνεται ήδη και που θα ακολουθήσει μετά τις εκλογές, για την καπιταλιστική διέξοδο από την κρίση. Να εκτονώσουν και να ενσωματώσουν τη διευρυμένη εργατική αγανάκτηση, νεολαιΐστικη οργή και λαϊκή διαμαρτυρία. Να καθηλώσουν στα όρια του συστήματος τη νέα ριζοσπαστικοποίηση - πολιτικοποίηση και τη βαθύτερη αναζήτηση προς τα αριστερά. Να δοκιμάσουν και να προωθήσουν τις "εναλλακτικές" στη Ν.Δ., αντιλαϊκές πολιτικές λύσεις : Είτε πρόκειται για ακροδεξιά συμμαχία Ν.Δ. – ΛΑΟΣ "χέρι - χέρι με τον Καρατζαφέρη" και με πλήρη υιοθέτηση της αντιδραστικής πολιτικής του. Είτε για κεντροαριστερή συνεργασία ΠΑ.ΣΟ.Κ. - ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Είτε για την άμεση στήριξη ή και απλή ανοχή του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. στην επερχόμενη νέα κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Που θα εφαρμόσει την ίδια αντιλαϊκή πολιτική, σε χειρότερη εκδοχή, λόγω της νεοσυντηρητικής του μετάλλαξης και λόγω της κρίσης.
Για τους εργαζόμενους και τη νεολαία, για το λαό και την Αριστερά, οι Ευρωεκλογές έχουν άλλη, διαφορετική πολιτική σημασία : Η εκλογική αναμέτρηση μπορεί να αποτελέσει βήμα βαθύτερης και ουσιαστικότερης καταδίκης της αντιλαϊκής και αντιδραστικής πολιτικής της Ε.Ε., της κυβέρνησης της Ν.Δ. και γενικότερα του αστικού συνασπισμού εξουσίας. Βήμα δημιουργίας καλύτερων όρων για νικηφόρους αγώνες στη μετεκλογική περίοδο. Βήμα ανάδειξης ευνοϊκότερων προϋποθέσεων για την Αριστερά που έχουν ανάγκη οι εργαζόμενοι και η εποχή μας.Γι΄ αυτά τα ζητούμενα και μ΄ αυτά τα κριτήρια συμμετέχει και δίνει αποφασιστικά τη μάχη στις Ευρωεκλογές η Αντικαπιταλιστική Αριστερή Συνεργασία για την Ανατροπή - ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.
Φιλοδοξούμε να συμβάλουμε να γίνει ένα ακόμη, έμπρακτο βήμα στην κατεύθυνση του πόλου - μετώπου της Αντικαπιταλιστικής, Επαναστατικής, σύγχρονης Κομμουνιστικής Αριστεράς. Της Άλλης Αριστεράς, που τη χρειάζονται επειγόντως οι εργαζόμενοι και η νεολαία, για πολλούς, αλληλένδετους και σοβαρούς λόγους :
- ΠΡΩΤΟ : Για να αποκρουστεί και να ανατραπεί η στρατηγική επίθεση Κεφαλαίου - Ε.Ε. - Κυβέρνησης, η παλιά αλλά και η νέα, λόγω της κρίσης. Για να πληρώσουν την κρίση αυτοί που τη δημιούργησαν, οι καπιταλιστές. Για έκτακτα μέτρα υπέρ των εργαζομένων, λόγω της κρίσης. Για να μην κρατικοποιηθούν και κοινωνικοποιηθούν οι ληστείες και οι ζημιές των καπιταλιστών. Για την άμεση κατάργηση του Συμφώνου Σταθερότητας, που αποτελεί κρίκο για έμπρακτη σύγκρουση με τη συνολική πολιτική της Ε.Ε. Απόκρουση - ανατροπή της επίθεσης που μπορεί να γίνει μόνο με τη γραμμή των ενωτικών, μαχητικών, αποτελεσματικών και νικηφόρων αγώνων, στα χέρια των ιδίων των εργαζομένων.
- ΔΕΥΤΕΡΟ : Για βαθιά και ουσιαστική καταδίκη της Ε.Ε. και της αντιδραστικής πολιτικής της. Της πολιτικής της ΟΝΕ, του Μάαστριχτ, του Ευρώ, του εφιαλτικού Συμφώνου Σταθερολιτότητας. Της ΚΑΠ, που χειροτερεύει συνεχώς. Της αντεργατικής στρατηγικής Λισσαβόνας - Μπολώνιας - Μπολγκεστάϊν. Των διαδοχικών Ευρωτρομονόμων και της Ευρωκαταστολής. Της ξενοφοβίας και του ρατσισμού. Του Ευρωχαφιεδισμού και του ωμού αντικομμουνισμού. Του αντιδραστικού Ευρωσυντάγματος και της Ευρωσυνθήκης. Του Ευρωστρατού, των ιμπεριαλιστικών διευρύνσεων και επεμβάσεων της Ε.Ε., αυτοτελώς ή μαζί με τις Η.Π.Α. και το ΝΑΤΟ. Καταδίκη ουσιαστική, με τη γραμμή της ρήξης, ανατροπής, αντικαπιταλιστικής αποδέσμευσης απ΄ αυτήν, ως συμβολής στη διάλυση της Ε.Ε. και σε μια άλλη διεθνοποίηση. Διεθνοποίηση εργατική - σοσιαλιστική, με σύγχρονη κομμουνιστική προοπτική, στην περιοχή μας, στην Ευρώπη, σε όλο τον κόσμο.
- ΤΡΙΤΟ : Για αποφασιστική καταδίκη της κυβέρνησης της Ν.Δ. και της αντιλαϊκής πολιτικής της. Της πολιτικής της εξουθενωτικής λιτότητας, της καλπάζουσας ανεργίας, της φορομπηξίας και της αντιασφαλιστικής επιδρομής. Της διαφθοράς και των σκανδάλων, των Βατοπεδίων και των "σεμνών και ταπεινών" κουμπάρων. Των 28 δισ. Ευρώ στις Τράπεζες και άλλων 28 δισ. Ευρώ για νέους πολεμικούς εξοπλισμούς. Της ληστείας χωρίς κουκούλα στα εργατικά, αγροτικά και λαϊκά εισοδήματα. Της καταστολής και των τρομονόμων, των νέων "ιδιώνυμων" και των καμεροχαφιέδων. Καταδίκη αποτελεσματική της Ν.Δ. και κάθε επίδοξου διαχειριστή της ίδιας πολιτικής, με τη γραμμή των μαζικών πολιτικών αγώνων, δηλαδή της ανατροπής "από τα κάτω και από τα αριστερά". Της ανατροπής από τη σκοπιά της αντικαπιταλιστικής επανάστασης και στην προοπτική της Εργατικής Δημοκρατίας και της σύγχρονης Κομμουνιστικής κοινωνίας. Κοινωνίας που αναβλύζει από τις εκρηκτικές αντιθέσεις και τις νέες υλικές δυνατότητες της εποχής μας.
- ΤΕΤΑΡΤΟ : Για αποτελεσματική καταδίκη της νεοσυντηρητικής πολιτικής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Για πολλούς λόγους : Γιατί το ΠΑ.ΣΟ.Κ. άνοιξε το δρόμο στις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις που υλοποιεί η Ν.Δ. Γιατί πρόσφερε όλα αυτά τα χρόνια την άτυπη συγκυβέρνησή του - "μαϊμού" αντιπολίτευσή του στη Ν.Δ. Γιατί πολλές φορές, στις κρίσιμες στιγμές "βγήκε από τα δεξιά" στη Ν.Δ. (π.χ. Σχέδιο Ανάν, Ευρωσύνταγμα, ανασφάλιστη εργασία νεολαίας, Ιδιωτικά Πανεπιστήμια και άρθρο 16 του Συντάγματος κ.ά.). Για τη νέα προσπάθειά του να εγκλωβίσει ξανά και να ενσωματώσει στην αστική πολιτική την εργατική και λαϊκή αγανάκτηση. ΄Εμπρακτη καταδίκη της πολιτικής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν μπορεί να γίνει με όσους θέλουν να συγκυβερνήσουν μαζί του ή να το στηρίξουν (ΣΥ.ΡΙΖ.Α.). Ούτε με κείνους που αρνούνται να κάνουν τη στοιχειώδη αυτοκριτική για τη μακρόχρονη πολιτική "ουράς" στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. και για τις ολέθριες συγκυβερνήσεις του 1989 (Κ.Κ.Ε.).
- ΠΕΜΠΤΟ : Για να υπάρξει μαχητική, εργατική, αριστερή αντιπολίτευση, άμεση ανάγκη των εργαζομένων, αντί για τη "μαϊμού" αντιπολίτευση - άτυπη συγκυβέρνηση, πότε του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και πότε της Ν.Δ.
- ΕΚΤΟ : Για να προωθηθεί η ενότητα της Εργατικής Τάξης, αντί για τη σημερινή πολυδιάσπαση, κατακερματισμό, συντεχνιασμό, αποπολιτικο-ποίηση και αποσυντονισμό των αγώνων έως και "κοινωνικό αυτοματισμό".
- ΕΒΔΟΜΟ : Για να αναγεννηθεί, ανασυγκροτηθεί, επαναθεμελιωθεί το Εργατικό Κίνημα, ως συνολικό αντίπαλο δέος απέναντι στην αστική πολιτική, αντί για τη σημερινή υποταγή, αστικοποίηση και εκφυλισμό του.
- ΟΓΔΟΟ : Για να γίνει πράξη ο πόθος και η απαίτηση των αριστερών ανθρώπων για Κοινή Δράση όλης της Αριστεράς στη βάση αρχών, αντί για το σημερινό "κανιβαλλικό" και εν πολλοίς απολίτικο ενδοαριστερό "εμφύλιο". Εμφύλιος, που εμποδίζει σοβαρά την ενότητα της Εργατικής Τάξης, την αναγκαία κοινή δράση και κυρίως την απόκρουση και ανατροπή της αντιλαϊκής επίθεσης. Για να δυναμώσει ιδιαίτερα η Κοινή Δράση όλης της Εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, κυρίως η πολιτική της αποτελεσματικότητα, που είναι το τρωτό σημείο της.
- ΕΝΑΤΟ : Για να ανοίξει και να γίνει, επιτέλους, ένας ουσιαστικός διάλογος στην Αριστερά και μπροστά στους εργαζόμενους, για τα μεγάλα θεωρητικά ζητήματα της εποχής μας, αντί για τους σημερινούς "διαλόγους κουφών" και παράλληλους μονολόγους!
- ΔΕΚΑΤΟ : Για να επαναθεμελιωθούν, επανεξορμήσουν, γίνουν ελκυστικές, συγκινήσουν και εμπνεύσουν τους εργαζόμενους και τη νεολαία οι απελευθερωτικές, επαναστατικές, σύγχρονες κομμουνιστικές ιδέες. Πραγματικό αντίπαλο δέος στις αντιδραστικές ιδέες που τροφοδοτεί η κρίση (ρατσισμός, νεοφασισμός, ανορθολογισμός κ.ά.).
- ΕΝΔΕΚΑΤΟ : Γιατί δεν μπορεί ο ΣΥΝ/ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Γιατί επιμένει στο αντινεοφιλελεύθερο μέτωπο, που δοκιμάστηκε και απέτυχε παταγωδώς και παντού. Είτε ως πολιτική γραμμή στα κινήματα, είτε ως διαχείριση και συνδιαχείριση (π.χ. Γαλλία, Ιταλία). Αρνείται τη ρήξη, την ανατροπή, την επανάσταση. Συγκυβερνά με το ΠΑ.ΣΟ.Κ. σε Δήμους, Νομαρχίες, Συνδικάτα. Ταυτίζεται με τον υποταγμένο και εκφυλισμένο συνδικαλισμό. Προτείνει ένα νέο, ανεδαφικό "κοινωνικό συμβόλαιο" μιας δήθεν πιο φιλολαϊκής διαχείρισης ή συνδιαχείρισης του συστήματος με κάποιο καλύτερο - ανύπαρκτο ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Παραμένει συνένοχος και σιδηροδέσμιος στη διαχειριστική και φιλο-Ε.Ε. πολιτική, που προωθεί πανευρωπαϊκά το κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς.
- ΔΩΔΕΚΑΤΟ : Γιατί δεν μπορεί το Κ.Κ.Ε. Γιατί στάθηκε εχθρικά, απέναντι στην εξέγερση - έκρηξη του Δεκέμβρη. Ηγείται στον ενδοαριστερό "εμφύλιο", εμποδίζοντας σοβαρά την απόκρουση της αντιλαϊκής επίθεσης. Επιμένει στο αντιμονοπωλιακό μέτωπο της λαϊκής οικονομίας - εξουσίας, χωρίς να προηγηθεί η επανάσταση, δηλαδή στο έδαφος του καπιταλισμού. Αρνείται τη στοιχειώδη αυτοκριτική για την πορεία του. Επιμένει να ταυτίζει με σοσιαλισμό - κομμουνισμό ό,τι χρεωκόπησε και παταγωδώς κατέρρευσε σε Ανατολή και Δύση, ό,τι δυσφήμησε και συκοφάντησε τη μεγάλη Οκτωβριανή Επανάσταση και τις ευγενικές κομμουνιστικές ιδέες. Εμποδίζει την κομμουνιστική επαναθεμελίωση (Προγράμματος, Κινήματος, Κόμματος) που απαιτεί η εποχή μας.
Για όλους αυτούς τους λόγους, πρέπει να ενισχυθεί αποφασιστικά η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α στις Ευρωεκλογές. Ψήφος στην Αριστερά της Ανατροπής είναι ουσιαστική συμβολή σε νικηφόρους αγώνες της "επόμενης μέρας", στην ταξική αναγέννηση του Εργατικού Κινήματος και κυρίως στην Άλλη Αριστερά, που έχουν ανάγκη οι εργαζόμενοι και η εποχή μας. Ουσιαστική ενίσχυση και συμβολή σε μια νέα, ενωτική και μετωπική προσπάθεια μακράς πνοής!
(Δημήτρης Δεσύλλας, υποψήφιος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, πρώην ευρωβουλευτής, άρθρο στην εφημερίδα "ΠΡΙΝ")
Γ. Ρούσης: Επένδυση Ελπίδας!
Το εγχείρημα της Αντικαπιταλιστικής Αριστερής Συνεργασίας για την Ανατροπή, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, στην οποία συσπειρώθηκαν 11 οργανώσεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς, έχει σημαντικά πλεονεκτήματα και αποτελεί την πιο φερέγγυα λύση για κάθε κομμουνιστή, για κάθε αριστερό ριζοσπάστη.
Ποια θα πρέπει να είναι η στάση των κομμουνιστών και άλλων αριστερών αντικαπιταλιστών πολιτών στις ευρωεκλογές της 7ης του Ιούνη;
Κατ' αρχήν μια θεμιτή και καθ' όλα σεβαστή στάση είναι εκείνη της αποχής από την εκλογική διαδικασία, στο βαθμό που αυτή υποδηλώνει τόσο την αντίθεση στο κυρίαρχο πολιτικό σύστημα όσο και την αναποτελεσματικότητα των εκλογών και των θεσμών, όπως το ευρωκοινοβούλιο, που προκύπτουν από αυτές και τούτο από τη σκοπιά της ανατροπής της κυρίαρχης καπιταλιστικής τάξης πραγμάτων.
Τη στάση αυτή θα επιλέξουν, όπως πάντοτε, οι συνιστώσες του αντιεξουσιαστικού-αναρχικού χώρου, οι οποίες και αποτελούν κομμάτι της ριζοσπαστικής Αριστεράς, με το οποίο, παρά τις όποιες διαφωνίες, θα πρέπει να επιδιώκεται η συνεργασία στο πεδίο των μαζικών αγώνων.
Την ίδια στάση είναι πολύ πιθανόν να ακολουθήσουν και πολλοί άλλοι κυρίως νέοι, απογοητευμένοι, τόσο από τα κόμματα εξουσίας όσο και από την κυρίαρχη Αριστερά. Και ανάμεσά τους υπάρχουν πολλοί που αύριο μπορεί να ενταχθούν σε ένα μαζικό κίνημα αντικαπιταλιστικής αντίστασης και ανατροπής.
Για όσους εκτιμούν ότι και οι εκλογές αποτελούν ένα, δευτερεύον έστω, μέσο πάλης υπάρχουν διάφορες επιλογές.
Μία από αυτές είναι το ΠΑΣΟΚ σαν το μη χείρον βέλτιστον σε σχέση με τη Ν.Δ. Όμως η παγκόσμια εμπειρία αλλά και το πρόσφατο ελληνικό παρελθόν της σοσιαλδημοκρατίας, μάλλον αποδεικνύουν ότι ακριβώς επειδή ο νεοφιλελευθερισμός αποτελεί τη σύγχρονη έκφραση του καπιταλισμού, όσοι, όπως το ΠΑΣΟΚ, δεν θέτουν σε αμφισβήτηση τον καπιταλισμό, μετατρέπονται και οι ίδιοι σε διεκπεραιωτές της νεοφιλελεύθερης πολιτικής. Αυτό συμβαίνει και με το ΠΑΣΟΚ. Έτσι τα μόνα αριστερά στοιχεία που του απέμειναν, είναι ο ψευδεπίγραφος σοσιαλιστικός του τίτλος και ένας αριστερός λαϊκός κόσμος που το ακολουθεί μη έχοντας συνειδητοποιήσει ότι έχει μετατραπεί σε πράσινη Δεξιά.
Μια άλλη επιλογή είναι οι Οικολόγοι. Η δημοσκοπική και όχι μόνο προβολή τους από τα μέσα του συστήματος, σε συνδυασμό με τη συντηρητική μετάλλαξή τους σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, μάλλον σαν στημένο και ελεγχόμενο από το σύστημα κυματοθραύστη της λαϊκής δυσαρέσκειας μπορεί να τους χαρακτηρίσει, παρά σαν δύναμη ριζοσπαστικής Αριστεράς.
Απομένουν τα αριστερά σχήματα ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ, μεμονωμένες δυνάμεις της Αριστεράς όπως το Μ-Λ ΚΚΕ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Οι δυνάμεις αυτές λόγω των πραγματικών ουσιαστικών διαφορών τους είναι αδύνατον να υλοποιήσουν την πτυχή της προτροπής του σεβάσμιου αγωνιστή της Αριστεράς Μανώλη Γλέζου για κοινή κάθοδο στις εκλογές. Παρ' όλα αυτά η πρόταση Γλέζου δεν είναι ούτε «θέμα για επιθεωρήσεις», όπως έσπευσε να τη χαρακτηρίσει για να την απαξιώσει η Αλέκα Παπαρήγα, ούτε υλοποιείται μέσα από τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως δήλωσε με περίσσια δόση αλαζονείας ο Αλέξης Τσίπρας. Αντίθετα, όχι μόνον εκφράζει τον πόθο πολλών αγνών αριστερών, αλλά κυρίως την επιτακτική αναγκαιότητα κοινής, παρά τις διαφορές, δράσης ενάντια στη νεοφιλελεύθερη αντιλαϊκή λαίλαπα. Ως εκ τούτου με αυτήν τη μιορφή θα πρέπει να υιοθετηθεί και να σφυρηλατηθεί στο πεδίο των καθημερινών αγώνων και τούτο πέρα από τις όποιες εκλογικές συνεργασίες. Μπροστά λοιπόν σε αυτήν τη διασπασμένη εκ των πραγμάτων Αριστερά τι να επιλέξει κάποιος που πρεσβεύει την ανατροπή του καπιταλισμού και την επικράτηση της κατώτερης φάσης της κομμουνιστικής κοινωνίας, του σοσιαλισμού;
Ο ΣΥΡΙΖΑ και πιο ειδικά η κύρια συνιστώσα του, ο Συνασπισμός, παρά την αριστερή στροφή του στη μετά Κωνσταντόπουλο εποχή, συνεχίζει να αποτελείται σε μεγάλο βαθμό από ΠΑΣΟΚους με πολιτικά, κι ακόμη από βαθύτατα συντηρητικές δυνάμεις, όπως με τον πιο περίτρανο τρόπο αποδείχτηκε πρόσφατα στον χώρο των πανεπιστημιακών. Στην κάθε περίπτωση, ακόμη και η κυρίαρχη αριστερή συνιστώσα του δεν προχωρεί πέρα από μια αντινεοφιλελεύθερη στάση και τελικά πέρα από την ουτοπία ενός καπιταλισμού με ανθρώπινο πρόσωπο. Πιο ειδικά, ο φιλοευρωπαϊκός προσανατολισμός του είναι τέτοιος που ούτε την από μέρους του επικρότηση της συνθήκης του Μάαστριχτ δεν τολμά να αναιρέσει.
Το ΚΚΕ παρά τις θετικές διακηρύξεις του περί αναγκαιότητας του σοσιαλισμού-κομμουνισμού, παρά το ότι είναι αναμφίβολα η πλέον μαζική οργανωμένη αριστερή δύναμη αντίστασης, παρά τη σαφή του στάση ενάντια στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα, με αποκορύφωμα το 18ο Συνέδριό του, έχει περάσει στην πλέον σεχταριστική περίοδο της μεταπολεμικής του ιστορίας. Ο απομονωτισμός και η αντιμετωπική τακτική τού έχει γίνει δεύτερη φύση. Η ίδια η έννοια της Αριστεράς αμφισβητείται από επιφανή στελέχη του για να καταδειχτεί και με αυτόν τον τρόπο η μοναδικότητά του. Πρόσφατα, επικύρωσε με τον πλέον επίσημο τρόπο τη σταλινική του στροφή αποδεικνύοντας ότι το όραμά του για το μέλλον είναι και οι πλέον σκοτεινές πτυχές του «υπαρκτού σοσιαλισμού». Τέλος, κατά τη διάρκεια του νεολαιίστικου ξεσπάσματος του Δεκέμβρη, εκδήλωσε έντονα συντηρητικά χαρακτηριστικά θέτοντας σε αμφισβήτηση τον όποιο μέχρι σήμερα ριζοσπαστικό του χαρακτήρα. Έτσι διέψευσε τις προσδοκίες που δημιούργησε σε ορισμένους από εμάς, μετά την έστω και άδηλη αυτοκριτική του απέναντι στα ατοπήματα της κυβέρνησης Τζαννετάκη και της ίδρυσης του Συνασπισμού, την προβολή της εναλλακτικής του σοσιαλισμού, τα όποια άτολμα έστω ανοίγματά του σε δυνάμεις πέρα από το ίδιο, τη δειλή έστω ανοχή της κριτικής στάσης απέναντι στον «υπαρκτό».
Οι διάφοροι μοναχικοί καβαλάρηδες της Αριστεράς τύπου ΜΛ-ΚΚΕ, παρά τη συνέπειά τους στο πεδίο των καθημερινών αγώνων, συνέπεια η οποία αφορά και τη μετωπική τους στάση στις μάχες του μαζικού κινήματος, εκτός του ότι δεν απέχουν ουσιαστικά πολύ από την πρόσφατη ανάλυση του ΚΚΕ περί «υπαρκτού», παρά την κρισιμότητα των καιρών, φαίνεται να θέτουν υπεράνω όλων την καθαρότητα του μικρομάγαζού τους.
Το εγχείρημα της Αντικαπιταλιστικής Αριστερής Συνεργασίας για την Ανατροπή, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, στην οποία συσπειρώθηκαν 11 οργανώσεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς έχει σημαντικά πλεονεκτήματα και αποτελεί την πιο φερέγγυα λύση για κάθε κομμουνιστή, για κάθε αριστερό ριζοσπάστη.
Η συγκρότησή του και μόνον αποτελεί απτή απόδειξη μιας αντισεχταριστικής στάσης, απόδειξη κατανόησης της αναγκαιότητας συγκρότησης ενός αντικαπιταλιστικού-αντιιμπεριαλιστικού μετώπου.
Οι συνιστώσες της έχουν αποδείξει με τη στάση τους στους μαζικούς αγώνες και πιο ειδικά με τη στάση τους τον τελευταίο Δεκέμβρη ότι το κύριο μέλημά τους δεν είναι να καθησυχάσουν τους «φιλήσυχους πολίτες», αλλά να πλήξουν και τελικά να ανατρέψουν το σύστημα.
Οι ίδιες συνιστώσες αντιμετωπίζουν κριτικά τον «υπαρκτό σοσιαλισμό» και ταυτόχρονα έχουν ανοίξει διάλογο για τον σοσιαλισμό του μέλλοντός μας.
Οι θέσεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ενάντια στην Ε.Ε. είναι σαφέστατες θέτοντας ξεκάθαρα και το ζήτημα της αποδέσμευσης από αυτήν.
Οι σύντροφοι που συγκροτούν τους ηγετικούς πυρήνες των οργανώσεων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ειδικότερα εκείνοι του ΝΑΡ, για την ιστορική ηγεσία του οποίου τυχαίνει να έχω ιδία αντίληψη, είναι γνήσιοι αγωνιστές της κομμουνιστικής Αριστεράς, οι οποίοι δεν θρέφονται από την πολιτική, όπως οι γραφειοκράτες, αλλά υπηρετούν ανιδιοτελώς την υπόθεση στην οποία έχουν ταχθεί.
Βεβαίως, η συγκρότηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι μόνον η αρχή μιας επίπονης διαδικασίας, η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη, και κανείς δεν μπορεί να προδικάσει ούτε τις δυνατότητες διείσδυσής της σε ευρύτερες λαϊκές μάζες ούτε την ίδια τη συνέπεια όλων των συνιστωσών της. Πάντως με τα σημερινά δεδομένα η εκλογική και κυρίως η μετεκλογική στήριξή της αποτελεί μια έντιμη, ξεκάθαρα αντικαπιταλιστική, συγκρουσιακή, μετωπική, αντισεχταριστική στάση, μια επένδυση ελπίδας για το κόκκινό μας μέλλον.
(Γιώργος Ρούσης, καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Άρθρο στην εφημερίδα "Ελευθεροτυπία")
Ποια θα πρέπει να είναι η στάση των κομμουνιστών και άλλων αριστερών αντικαπιταλιστών πολιτών στις ευρωεκλογές της 7ης του Ιούνη;
Κατ' αρχήν μια θεμιτή και καθ' όλα σεβαστή στάση είναι εκείνη της αποχής από την εκλογική διαδικασία, στο βαθμό που αυτή υποδηλώνει τόσο την αντίθεση στο κυρίαρχο πολιτικό σύστημα όσο και την αναποτελεσματικότητα των εκλογών και των θεσμών, όπως το ευρωκοινοβούλιο, που προκύπτουν από αυτές και τούτο από τη σκοπιά της ανατροπής της κυρίαρχης καπιταλιστικής τάξης πραγμάτων.
Τη στάση αυτή θα επιλέξουν, όπως πάντοτε, οι συνιστώσες του αντιεξουσιαστικού-αναρχικού χώρου, οι οποίες και αποτελούν κομμάτι της ριζοσπαστικής Αριστεράς, με το οποίο, παρά τις όποιες διαφωνίες, θα πρέπει να επιδιώκεται η συνεργασία στο πεδίο των μαζικών αγώνων.
Την ίδια στάση είναι πολύ πιθανόν να ακολουθήσουν και πολλοί άλλοι κυρίως νέοι, απογοητευμένοι, τόσο από τα κόμματα εξουσίας όσο και από την κυρίαρχη Αριστερά. Και ανάμεσά τους υπάρχουν πολλοί που αύριο μπορεί να ενταχθούν σε ένα μαζικό κίνημα αντικαπιταλιστικής αντίστασης και ανατροπής.
Για όσους εκτιμούν ότι και οι εκλογές αποτελούν ένα, δευτερεύον έστω, μέσο πάλης υπάρχουν διάφορες επιλογές.
Μία από αυτές είναι το ΠΑΣΟΚ σαν το μη χείρον βέλτιστον σε σχέση με τη Ν.Δ. Όμως η παγκόσμια εμπειρία αλλά και το πρόσφατο ελληνικό παρελθόν της σοσιαλδημοκρατίας, μάλλον αποδεικνύουν ότι ακριβώς επειδή ο νεοφιλελευθερισμός αποτελεί τη σύγχρονη έκφραση του καπιταλισμού, όσοι, όπως το ΠΑΣΟΚ, δεν θέτουν σε αμφισβήτηση τον καπιταλισμό, μετατρέπονται και οι ίδιοι σε διεκπεραιωτές της νεοφιλελεύθερης πολιτικής. Αυτό συμβαίνει και με το ΠΑΣΟΚ. Έτσι τα μόνα αριστερά στοιχεία που του απέμειναν, είναι ο ψευδεπίγραφος σοσιαλιστικός του τίτλος και ένας αριστερός λαϊκός κόσμος που το ακολουθεί μη έχοντας συνειδητοποιήσει ότι έχει μετατραπεί σε πράσινη Δεξιά.
Μια άλλη επιλογή είναι οι Οικολόγοι. Η δημοσκοπική και όχι μόνο προβολή τους από τα μέσα του συστήματος, σε συνδυασμό με τη συντηρητική μετάλλαξή τους σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, μάλλον σαν στημένο και ελεγχόμενο από το σύστημα κυματοθραύστη της λαϊκής δυσαρέσκειας μπορεί να τους χαρακτηρίσει, παρά σαν δύναμη ριζοσπαστικής Αριστεράς.
Απομένουν τα αριστερά σχήματα ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ, μεμονωμένες δυνάμεις της Αριστεράς όπως το Μ-Λ ΚΚΕ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Οι δυνάμεις αυτές λόγω των πραγματικών ουσιαστικών διαφορών τους είναι αδύνατον να υλοποιήσουν την πτυχή της προτροπής του σεβάσμιου αγωνιστή της Αριστεράς Μανώλη Γλέζου για κοινή κάθοδο στις εκλογές. Παρ' όλα αυτά η πρόταση Γλέζου δεν είναι ούτε «θέμα για επιθεωρήσεις», όπως έσπευσε να τη χαρακτηρίσει για να την απαξιώσει η Αλέκα Παπαρήγα, ούτε υλοποιείται μέσα από τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως δήλωσε με περίσσια δόση αλαζονείας ο Αλέξης Τσίπρας. Αντίθετα, όχι μόνον εκφράζει τον πόθο πολλών αγνών αριστερών, αλλά κυρίως την επιτακτική αναγκαιότητα κοινής, παρά τις διαφορές, δράσης ενάντια στη νεοφιλελεύθερη αντιλαϊκή λαίλαπα. Ως εκ τούτου με αυτήν τη μιορφή θα πρέπει να υιοθετηθεί και να σφυρηλατηθεί στο πεδίο των καθημερινών αγώνων και τούτο πέρα από τις όποιες εκλογικές συνεργασίες. Μπροστά λοιπόν σε αυτήν τη διασπασμένη εκ των πραγμάτων Αριστερά τι να επιλέξει κάποιος που πρεσβεύει την ανατροπή του καπιταλισμού και την επικράτηση της κατώτερης φάσης της κομμουνιστικής κοινωνίας, του σοσιαλισμού;
Ο ΣΥΡΙΖΑ και πιο ειδικά η κύρια συνιστώσα του, ο Συνασπισμός, παρά την αριστερή στροφή του στη μετά Κωνσταντόπουλο εποχή, συνεχίζει να αποτελείται σε μεγάλο βαθμό από ΠΑΣΟΚους με πολιτικά, κι ακόμη από βαθύτατα συντηρητικές δυνάμεις, όπως με τον πιο περίτρανο τρόπο αποδείχτηκε πρόσφατα στον χώρο των πανεπιστημιακών. Στην κάθε περίπτωση, ακόμη και η κυρίαρχη αριστερή συνιστώσα του δεν προχωρεί πέρα από μια αντινεοφιλελεύθερη στάση και τελικά πέρα από την ουτοπία ενός καπιταλισμού με ανθρώπινο πρόσωπο. Πιο ειδικά, ο φιλοευρωπαϊκός προσανατολισμός του είναι τέτοιος που ούτε την από μέρους του επικρότηση της συνθήκης του Μάαστριχτ δεν τολμά να αναιρέσει.
Το ΚΚΕ παρά τις θετικές διακηρύξεις του περί αναγκαιότητας του σοσιαλισμού-κομμουνισμού, παρά το ότι είναι αναμφίβολα η πλέον μαζική οργανωμένη αριστερή δύναμη αντίστασης, παρά τη σαφή του στάση ενάντια στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα, με αποκορύφωμα το 18ο Συνέδριό του, έχει περάσει στην πλέον σεχταριστική περίοδο της μεταπολεμικής του ιστορίας. Ο απομονωτισμός και η αντιμετωπική τακτική τού έχει γίνει δεύτερη φύση. Η ίδια η έννοια της Αριστεράς αμφισβητείται από επιφανή στελέχη του για να καταδειχτεί και με αυτόν τον τρόπο η μοναδικότητά του. Πρόσφατα, επικύρωσε με τον πλέον επίσημο τρόπο τη σταλινική του στροφή αποδεικνύοντας ότι το όραμά του για το μέλλον είναι και οι πλέον σκοτεινές πτυχές του «υπαρκτού σοσιαλισμού». Τέλος, κατά τη διάρκεια του νεολαιίστικου ξεσπάσματος του Δεκέμβρη, εκδήλωσε έντονα συντηρητικά χαρακτηριστικά θέτοντας σε αμφισβήτηση τον όποιο μέχρι σήμερα ριζοσπαστικό του χαρακτήρα. Έτσι διέψευσε τις προσδοκίες που δημιούργησε σε ορισμένους από εμάς, μετά την έστω και άδηλη αυτοκριτική του απέναντι στα ατοπήματα της κυβέρνησης Τζαννετάκη και της ίδρυσης του Συνασπισμού, την προβολή της εναλλακτικής του σοσιαλισμού, τα όποια άτολμα έστω ανοίγματά του σε δυνάμεις πέρα από το ίδιο, τη δειλή έστω ανοχή της κριτικής στάσης απέναντι στον «υπαρκτό».
Οι διάφοροι μοναχικοί καβαλάρηδες της Αριστεράς τύπου ΜΛ-ΚΚΕ, παρά τη συνέπειά τους στο πεδίο των καθημερινών αγώνων, συνέπεια η οποία αφορά και τη μετωπική τους στάση στις μάχες του μαζικού κινήματος, εκτός του ότι δεν απέχουν ουσιαστικά πολύ από την πρόσφατη ανάλυση του ΚΚΕ περί «υπαρκτού», παρά την κρισιμότητα των καιρών, φαίνεται να θέτουν υπεράνω όλων την καθαρότητα του μικρομάγαζού τους.
Το εγχείρημα της Αντικαπιταλιστικής Αριστερής Συνεργασίας για την Ανατροπή, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, στην οποία συσπειρώθηκαν 11 οργανώσεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς έχει σημαντικά πλεονεκτήματα και αποτελεί την πιο φερέγγυα λύση για κάθε κομμουνιστή, για κάθε αριστερό ριζοσπάστη.
Η συγκρότησή του και μόνον αποτελεί απτή απόδειξη μιας αντισεχταριστικής στάσης, απόδειξη κατανόησης της αναγκαιότητας συγκρότησης ενός αντικαπιταλιστικού-αντιιμπεριαλιστικού μετώπου.
Οι συνιστώσες της έχουν αποδείξει με τη στάση τους στους μαζικούς αγώνες και πιο ειδικά με τη στάση τους τον τελευταίο Δεκέμβρη ότι το κύριο μέλημά τους δεν είναι να καθησυχάσουν τους «φιλήσυχους πολίτες», αλλά να πλήξουν και τελικά να ανατρέψουν το σύστημα.
Οι ίδιες συνιστώσες αντιμετωπίζουν κριτικά τον «υπαρκτό σοσιαλισμό» και ταυτόχρονα έχουν ανοίξει διάλογο για τον σοσιαλισμό του μέλλοντός μας.
Οι θέσεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ενάντια στην Ε.Ε. είναι σαφέστατες θέτοντας ξεκάθαρα και το ζήτημα της αποδέσμευσης από αυτήν.
Οι σύντροφοι που συγκροτούν τους ηγετικούς πυρήνες των οργανώσεων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ειδικότερα εκείνοι του ΝΑΡ, για την ιστορική ηγεσία του οποίου τυχαίνει να έχω ιδία αντίληψη, είναι γνήσιοι αγωνιστές της κομμουνιστικής Αριστεράς, οι οποίοι δεν θρέφονται από την πολιτική, όπως οι γραφειοκράτες, αλλά υπηρετούν ανιδιοτελώς την υπόθεση στην οποία έχουν ταχθεί.
Βεβαίως, η συγκρότηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι μόνον η αρχή μιας επίπονης διαδικασίας, η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη, και κανείς δεν μπορεί να προδικάσει ούτε τις δυνατότητες διείσδυσής της σε ευρύτερες λαϊκές μάζες ούτε την ίδια τη συνέπεια όλων των συνιστωσών της. Πάντως με τα σημερινά δεδομένα η εκλογική και κυρίως η μετεκλογική στήριξή της αποτελεί μια έντιμη, ξεκάθαρα αντικαπιταλιστική, συγκρουσιακή, μετωπική, αντισεχταριστική στάση, μια επένδυση ελπίδας για το κόκκινό μας μέλλον.
(Γιώργος Ρούσης, καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Άρθρο στην εφημερίδα "Ελευθεροτυπία")
ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α
Εργαζόμενοι και εργαζόμενες, αγρότες και αγρότισσες, νέοι και νέες
Στις ευρωεκλογές της 7ης Ιούνη
ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΟΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ:
μαζικά, μαχητικά, αποφασιστικά!
ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΑΝΤΑΡΣΥΑ
ΤΙΜΩΡΟΥΜΕ ΣΚΛΗΡΑ
ΤΟ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ
ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ
ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ
ΤΗΝ ΑΝΤΙΛΑΪΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
- της μόνιμης λιτότητας και της φτώχειας
- των απολύσεων και του κλεισίματος επιχειρήσεων
- τις μίζας και της αρπαχτής
- της οικολογικής καταστροφής
- της περιστολής των δημοκρατικών ελευθεριών
- των πολέμων και του ρατσισμού
Εκδικούμαστε την αντιλαϊκή κυβέρνηση της ΝΔ!
Καταδικάζουμε το σοσιαλφιλελεύθερο ΠΑΣΟΚ!
Γυρνάμε την πλάτη στους Οικολόγους Πράσινους της ενσωμάτωσης!
Απομονώνουμε το ακροδεξιό και ρατσιστικό ΛΑΟΣ!
Η ΑΠΟΧΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΤΙΜΩΡΙΑ…
Βολεύει το κεφάλαιο, την Ε.Ε. και τους πολιτικούς εκφραστές τους. Δεν τιμωρεί αλλά ενισχύει, τελικά τα δυο μεγάλα κόμματα. Και επειδή αμέσως μετά τις 7 Ιουνίου ετοιμάζουν νέο γύρο αντιλαϊκών μέτρων για να βγουν από την κρίση τους, θέλουν να εκτρέψουν τη διαμαρτυρία μας στις παραλίες και στα βουνά. Θέλουν να είμαστε απαθείς, να μένουμε στη γκρίνια αλλά να μην ξεσηκωνόμαστε!
ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ!
ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑΝ ΕΠΙΔΟΞΟ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗ
Λύση στην κρίση δεν είναι το ΠΑΣΟΚ. Είναι ο δεύτερος πυλώνας του κεφαλαίου. Λύση δεν είναι ούτε οι κεντροδεξιές ούτε οι κεντροαριστερές κυβερνήσεις με κομμάτια του ΣΥΡΙΖΑ ή με τους Πράσινους. Όπου δοκιμάστηκαν τέτοιες λύσεις απέτυχαν οικτρά! Δεν δίνουν προοπτική οι Οικολόγοι – Πράσινοι της αποχής από τους αγώνες για το περιβάλλον, της «πράσινης επιχειρηματικότητας», της αποδοχής των «ανθρωπιστικών» ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και της διακαούς επιθυμίας να αναλάβουν ένα Υπουργείο.
ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΟΥΜΕ ΕΝΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΥΡΙΟ
ΟΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΕΣ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΝ
Μας φαίνονται μεγάλοι, γιατί είμαστε γονατιστοί. Να σηκωθούμε όλοι λίγο ψηλότερα!
Να αντισταθούμε νικηφόρα
Να ανατρέψουμε την επίθεση του κεφαλαίου
Να επιβάλουμε κατακτήσεις και δικαιώματα
ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΟΧΙ
Στην πολιτική
Που αντιμετωπίζει τους εργαζομένους ως αναλώσιμο υλικό
Που υποτάσσει την επιστήμη και τον πολιτισμό στο κεφάλαιο
Που καταστρέφει το περιβάλλον και παραδίδει τα δάση, τους ελεύθερους χώρους και τις ακτές στο ιδιωτικό κεφάλαιο.
Που θεωρεί τους μετανάστες και τους πρόσφυγες ανθρώπους χωρίς δικαιώματα.
Που υψώνει νέες μορφές διακρίσεων και καταπίεσης απέναντι στις γυναίκες
Ενωτικά, μαχητικά, αποφασιστικά
με συλλογικούς αγώνες, διαδηλώσεις, απεργίες, μπλόκα, καταλήψεις
συνεχίζοντας στο δρόμο της εξέγερσης του Δεκέμβρη
έχουμε τη δύναμη να επιβάλουμε:
- Απαγόρευση των απολύσεων. Σταθερή εργασία για όλους. Αυξήσεις στο ύψος των αναγκών μας. Ριζική μείωση του χρόνου εργασίας. Προστασία των ανέργων.
- Εθνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος και των επιχειρήσεων που κλείνουν, χωρίς αποζημίωση. Εργατικό και λαϊκό έλεγχο στην παραγωγή.
- Δημόσια, δωρεάν παιδεία, υγεία για όλους. Αξιοπρεπή κοινωνική ασφάλιση για όλους. Στο δημόσιο όλοι οι κλάδοι στρατηγικού χαρακτήρα.
- Προστασία του περιβάλλοντος από την οικολογική καταστροφή. Υπεράσπιση των ελεύθερων χώρων, των δασών, των ακτών από την «ανάπτυξη».
- Στήριξη στους αγρότες κατά των καρτέλ, φτηνά και υγιεινά προϊόντα διατροφής.
- Διεύρυνση των δημοκρατικών λαϊκών ελευθεριών. Αφοπλισμό της αστυνομίας. Κατάργηση όλων των ειδικών σωμάτων. Κατάργηση των καμεροχαφιέδων.
- Πραγματική ισότητα των φύλων.
- Πλήρη κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα στους μετανάστες.
- Ειρηνικές σχέσεις και συνεργασία μεταξύ των λαών. Επιστροφή όλων των ελληνικών στρατευμάτων. Κλείσιμο όλων των βάσεων. Έξοδο από το ΝΑΤΟ. Αλληλεγγύη και κοινή πάλη με τα αντιπολεμικά και αντιιμπεριαλιστικά κινήματα σε όλο τον κόσμο!
Με τα 28 δις που έδωσαν στους τραπεζίτες μπορεί να χρηματοδοτηθεί η δημόσια δωρεάν παιδεία και υγεία και η κοινωνική ασφάλιση. Με τα 8 δις ευρώ φοροαπαλλαγές στο κεφάλαιο μπορεί να λυθεί το πρόβλημα των ασφαλιστικών ταμείων. Με τα χρήματα των υπέρογκων εξοπλισμών θα μπορούσαμε να καλύψουμε τα ελλείμματα των νοσοκομείων.
Ενωμένοι μπορούμε ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ
ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
ΚΑΘΕ ΕΠΙΔΟΞΟ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ!
με ένα ταξικά ανασυγκροτημένο εργατικό και λαϊκό κίνημα
με την κοινή δράση όλης της Αριστεράς για την ανατροπή της επίθεσης
με μια μαχητική, κοινωνική αντιπολίτευση των κάτω
με μια άλλη Αριστερά,
ενωτική, αντικαπιταλιστική, επαναστατική
ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ – ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΑΝΤΑΡΣΥΑ
Στις ευρωεκλογές και στους αγώνες μας,
μαζί με τους αγώνες των λαών της Ευρώπης
και τα ΟΧΙ στο Ευρωσύνταγμα και την Ευρωσυνθήκη
των λαών της Γαλλίας, της Ολλανδίας, της Ιρλανδίας
ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ
ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ, ΤΟΥ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ
Η ένταξη της χώρας στην ΕΟΚ, την ΕΕ και την ευρωζώνη
χειροτέρευσε τη θέση των εργαζόμενων, των αγροτών, της νεολαίας.
καλυτέρευσε τη θέση και τα κέρδη του κεφαλαίου
Η ΕΕ στρέφεται ενάντια στα συμφέροντα και τις ανάγκες όλων των λαών της Ευρώπης.
-Το Μάαστριχτ, η Λισαβόνα, η Ευρωσυνθήκη καταπατούν τα δικαιώματα των λαών
-Το Ευρώ και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έφεραν ασυδοσία για τις Πολυεθνικές και έκρηξη της ακρίβειας
-Η ΟΝΕ και τα Σύμφωνα Σταθερότητας οδήγησαν στη λιτότητα, την περικοπή κοινωνικών δαπανών, την επίθεση στην Ασφάλιση
-Η απελευθέρωση των αγορών επέβαλε την ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ και το ξεπούλημα της Ολυμπιακής
-Η Κοινή Αγροτική Πολιτική ξεκλήρισε την αγροτιά και τώρα φέρνει τα μεταλλαγμένα
-Η Διαδικασία της Μπολόνια οδηγεί στην παιδεία της αγοράς και στα πτυχία χωρίς εργασιακά δικαιώματα
-Η Συνθήκη Σένγκεν και η Ευρωαστυνομία ενισχύουν την καταστολή και το φακέλωμα σε βάρος των δημοκρατικών ελευθεριών
-Η Κοινή Εξωτερική Πολιτική και ο Ευρωστρατός σημαίνουν ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, συνεργασία με τις ΗΠΑ, ενίσχυση του ΝΑΤΟ.
Η νεοφιλελεύθερη αστική πολιτική και η ΕΕ εκτίναξαν τα κέρδη των τραπεζών πάνω από 700% σε 10 χρόνια! Έριξαν το μερίδιο των μισθών από 58% του ΑΕΠ στο 40% σε 20 χρόνια! Σπρώχνουν στην ανεργία πάνω από το 10% των εργαζόμενων (25% των νέων), τους παραδίνουν στον εργασιακό μεσαίωνα της ελαστικής εργασίας και στα νύχια των σύγχρονων δουλεμπόρων
Μας διαφήμισαν τα χρήματα των «πακέτων» και των Κ.Π.Σ., αλλά αποσιώπησαν ότι είναι επιδοτήσεις προς το κεφάλαιο που οδηγούν σε απώλεια εργατικού και αγροτικού εισοδήματος, διόγκωση των εμπορικών ελλειμμάτων και αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις.
Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ ΔΕΝ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΖΕΤΑΙ. ΑΝΑΤΡΕΠΕΤΑΙ!
Εμείς πιστεύουμε, ότι οποιαδήποτε κοινωνική και πολιτική κατάκτηση σε όφελος των εργαζόμενων στον τόπο μας και στην Ευρώπη περνά μέσα από την
Ρήξη με την ΕΕ
Για αυτό, στις ευρωεκλογές και τους αγώνες, να πούμε: ΟΧΙ!
- Στη Συνθήκη του Μάαστριχτ και της Λισαβόνας
- Στην Ευρωσυνθήκη και σε κάθε εκδοχή Ευρωσυντάγματος
- Στο Ευρώ και την ΟΝΕ
- Στην οδηγία Μπόλκενστάιν και στο 65ωρο
- Στη συμφωνία Σένγκεν και την ευρωαστυνομία
- Στον ευρωστρατό
- Στην «πολιτική της Μπολόνια» και τα ιδιωτικά ΑΕΙ
- Στην Κοινή Αγροτική Πολιτική
- Στην Ευρώπη – Φρούριο και το ρατσισμό
Η συμμετοχή στην ΕΕ δίνει δύναμη στον ελληνικό καπιταλισμό και έδαφος στους ευρωπαίους κεφαλαιοκράτες για να ξηλώνουν τις κοινωνικές κατακτήσεις. Οποιαδήποτε προσπάθεια για να αλλάξουν τα πράγματα, για ανατροπές προς το συμφέρον των εργαζομένων, για να ανοίξει ο δρόμος για τον επαναστατικό κοινωνικό μετασχηματισμό περνάει μέσα από την ολόπλευρη σύγκρουση με την ΕΕ!
Εμείς, πιστεύουμε ότι είναι προς το συμφέρον των εργαζόμενων, του λαού και της νεολαίας, στη χώρα μας και στην Ευρώπη να παλέψουμε για την:
Αντικαπιταλιστική αποδέσμευση
της Ελλάδας από την ΕΕ!
Διάλυση της ΕΕ με διεθνιστικούς αγώνες!
ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ!
Εργατική εξουσία, νέα σοσιαλιστική και κομμουνιστική προοπτική
στην Ελλάδα, τα Βαλκάνια, την Ευρώπη και τον κόσμο!
Είναι ενάντια στο συμφέρον των εργαζόμενων
- Η καπιταλιστική «παγκοσμιοποίηση», η υπεράσπιση της ΕΕ, ο νεοφιλελευθερισμός που πρεσβεύουν η ΝΔ και ΠΑΣΟΚ
- Η «πράσινη ανάπτυξη» που πρεσβεύουν οι Οικολόγοι Πράσινοι (αλλά και το ΠΑΣΟΚ) που απλώς θα ανοίξει νέα πεδία καπιταλιστικής κερδοφορίας.
- Η πατριδοκαπηλία, ο ρατσισμός αλλά και η υποκριτική ρητορεία περί «μαχητικής διαπραγμάτευσης» εντός της ΕΕ που πρεσβεύουν ακροδεξιά κόμματα, όπως ο ΛΑΟΣ
Δεν δίνει προοπτική νίκης και ανατροπής
- Ο φιλο- ΕΕ προσανατολισμός και ο «καπιταλισμός με ανθρώπινο πρόσωπο», όπως προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ
- Η αυταπάτη μιας «αυτοδύναμης εθνικής ανάπτυξης» και η αναπαλαίωση των εκμεταλλευτικών καθεστώτων του «υπαρκτού σοσιαλισμού», όπως προτείνει το ΚΚΕ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ
ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΗΣ ΗΤΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΥΠΟΤΑΓΗΣ
Έχουμε ανάγκη μια άλλη Αριστερά!
Να βγει στο προσκήνιο η Αριστερά των εργατικών αγώνων, των φοιτητικών καταλήψεων, των κινητοποιήσεων για τους ελεύθερους χώρους. Η Αριστερά της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και των μαχητικών ριζοσπαστικών αγώνων της μεταπολίτευσης. Η Αριστερά που το ’89 δεν μπήκε στα σαλόνια της εξουσίας αλλά διάλεξε το δρόμο της μαχητικής κοινωνικής και πολιτικής αντιπολίτευσης. Η Αριστερά που επιμένει να αναζητά δρόμους ρήξης και ανατροπής, που θεωρεί ότι η επανάσταση και ο κομμουνισμός δεν είναι εκθέματα σε μουσεία αλλά εικόνες από το μέλλον!
Δεν είναι λύση οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για «αριστερή διακυβέρνηση», το διαρκές ενδεχόμενο συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ, η κομματική εκμετάλλευση των αγώνων. Δεν είναι λύση η ηττοπάθεια του ΚΚΕ, η άρνηση οποιασδήποτε αγωνιστικής συνεργασίας, η προβοκατορολογία και η εχθρότητα σε ό,τι δεν ελέγχει, όπως το Δεκέμβρη.
Έχουμε ανάγκη και μπορούμε να δημιουργήσουμε
Μια Αριστερά που να εμπνέει και να μη διαψεύδει τον κόσμο του αγώνα.
Μια Αριστερά μαχητική, αντικαπιταλιστική και, επαναστατική.
Μια Αριστερά ενωτική και μετωπική, που δεν θα τρώει τις σάρκες της.
Μια Αριστερά των κινημάτων, των δρόμων και όχι των διαδρόμων.
Μια Αριστερά των αγωνιστών και όχι των επαγγελματιών της πολιτικής.
Μια Αριστερά της ελπίδας που γεννούν οι σημερινές αντιστάσεις
Μια Αριστερά αντάξια της ιστορίας και των αγώνων του λαού μας
ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ – ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ για την ΑΝΑΤΡΟΠΗ - ΑΝΤΑΡΣΥΑ!
Εργαζόμενοι και εργαζόμενες, αγρότες και αγρότισσες, νέοι και νέες
Στις ευρωεκλογές της 7ης Ιούνη
ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΟΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ:
μαζικά, μαχητικά, αποφασιστικά!
ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΑΝΤΑΡΣΥΑ
ΤΙΜΩΡΟΥΜΕ ΣΚΛΗΡΑ
ΤΟ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ
ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ
ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ
ΤΗΝ ΑΝΤΙΛΑΪΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
- της μόνιμης λιτότητας και της φτώχειας
- των απολύσεων και του κλεισίματος επιχειρήσεων
- τις μίζας και της αρπαχτής
- της οικολογικής καταστροφής
- της περιστολής των δημοκρατικών ελευθεριών
- των πολέμων και του ρατσισμού
Εκδικούμαστε την αντιλαϊκή κυβέρνηση της ΝΔ!
Καταδικάζουμε το σοσιαλφιλελεύθερο ΠΑΣΟΚ!
Γυρνάμε την πλάτη στους Οικολόγους Πράσινους της ενσωμάτωσης!
Απομονώνουμε το ακροδεξιό και ρατσιστικό ΛΑΟΣ!
Η ΑΠΟΧΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΤΙΜΩΡΙΑ…
Βολεύει το κεφάλαιο, την Ε.Ε. και τους πολιτικούς εκφραστές τους. Δεν τιμωρεί αλλά ενισχύει, τελικά τα δυο μεγάλα κόμματα. Και επειδή αμέσως μετά τις 7 Ιουνίου ετοιμάζουν νέο γύρο αντιλαϊκών μέτρων για να βγουν από την κρίση τους, θέλουν να εκτρέψουν τη διαμαρτυρία μας στις παραλίες και στα βουνά. Θέλουν να είμαστε απαθείς, να μένουμε στη γκρίνια αλλά να μην ξεσηκωνόμαστε!
ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ!
ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑΝ ΕΠΙΔΟΞΟ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗ
Λύση στην κρίση δεν είναι το ΠΑΣΟΚ. Είναι ο δεύτερος πυλώνας του κεφαλαίου. Λύση δεν είναι ούτε οι κεντροδεξιές ούτε οι κεντροαριστερές κυβερνήσεις με κομμάτια του ΣΥΡΙΖΑ ή με τους Πράσινους. Όπου δοκιμάστηκαν τέτοιες λύσεις απέτυχαν οικτρά! Δεν δίνουν προοπτική οι Οικολόγοι – Πράσινοι της αποχής από τους αγώνες για το περιβάλλον, της «πράσινης επιχειρηματικότητας», της αποδοχής των «ανθρωπιστικών» ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και της διακαούς επιθυμίας να αναλάβουν ένα Υπουργείο.
ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΟΥΜΕ ΕΝΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΥΡΙΟ
ΟΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΕΣ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΝ
Μας φαίνονται μεγάλοι, γιατί είμαστε γονατιστοί. Να σηκωθούμε όλοι λίγο ψηλότερα!
Να αντισταθούμε νικηφόρα
Να ανατρέψουμε την επίθεση του κεφαλαίου
Να επιβάλουμε κατακτήσεις και δικαιώματα
ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΟΧΙ
Στην πολιτική
Που αντιμετωπίζει τους εργαζομένους ως αναλώσιμο υλικό
Που υποτάσσει την επιστήμη και τον πολιτισμό στο κεφάλαιο
Που καταστρέφει το περιβάλλον και παραδίδει τα δάση, τους ελεύθερους χώρους και τις ακτές στο ιδιωτικό κεφάλαιο.
Που θεωρεί τους μετανάστες και τους πρόσφυγες ανθρώπους χωρίς δικαιώματα.
Που υψώνει νέες μορφές διακρίσεων και καταπίεσης απέναντι στις γυναίκες
Ενωτικά, μαχητικά, αποφασιστικά
με συλλογικούς αγώνες, διαδηλώσεις, απεργίες, μπλόκα, καταλήψεις
συνεχίζοντας στο δρόμο της εξέγερσης του Δεκέμβρη
έχουμε τη δύναμη να επιβάλουμε:
- Απαγόρευση των απολύσεων. Σταθερή εργασία για όλους. Αυξήσεις στο ύψος των αναγκών μας. Ριζική μείωση του χρόνου εργασίας. Προστασία των ανέργων.
- Εθνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος και των επιχειρήσεων που κλείνουν, χωρίς αποζημίωση. Εργατικό και λαϊκό έλεγχο στην παραγωγή.
- Δημόσια, δωρεάν παιδεία, υγεία για όλους. Αξιοπρεπή κοινωνική ασφάλιση για όλους. Στο δημόσιο όλοι οι κλάδοι στρατηγικού χαρακτήρα.
- Προστασία του περιβάλλοντος από την οικολογική καταστροφή. Υπεράσπιση των ελεύθερων χώρων, των δασών, των ακτών από την «ανάπτυξη».
- Στήριξη στους αγρότες κατά των καρτέλ, φτηνά και υγιεινά προϊόντα διατροφής.
- Διεύρυνση των δημοκρατικών λαϊκών ελευθεριών. Αφοπλισμό της αστυνομίας. Κατάργηση όλων των ειδικών σωμάτων. Κατάργηση των καμεροχαφιέδων.
- Πραγματική ισότητα των φύλων.
- Πλήρη κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα στους μετανάστες.
- Ειρηνικές σχέσεις και συνεργασία μεταξύ των λαών. Επιστροφή όλων των ελληνικών στρατευμάτων. Κλείσιμο όλων των βάσεων. Έξοδο από το ΝΑΤΟ. Αλληλεγγύη και κοινή πάλη με τα αντιπολεμικά και αντιιμπεριαλιστικά κινήματα σε όλο τον κόσμο!
Με τα 28 δις που έδωσαν στους τραπεζίτες μπορεί να χρηματοδοτηθεί η δημόσια δωρεάν παιδεία και υγεία και η κοινωνική ασφάλιση. Με τα 8 δις ευρώ φοροαπαλλαγές στο κεφάλαιο μπορεί να λυθεί το πρόβλημα των ασφαλιστικών ταμείων. Με τα χρήματα των υπέρογκων εξοπλισμών θα μπορούσαμε να καλύψουμε τα ελλείμματα των νοσοκομείων.
Ενωμένοι μπορούμε ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ
ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
ΚΑΘΕ ΕΠΙΔΟΞΟ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ!
με ένα ταξικά ανασυγκροτημένο εργατικό και λαϊκό κίνημα
με την κοινή δράση όλης της Αριστεράς για την ανατροπή της επίθεσης
με μια μαχητική, κοινωνική αντιπολίτευση των κάτω
με μια άλλη Αριστερά,
ενωτική, αντικαπιταλιστική, επαναστατική
ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ – ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΑΝΤΑΡΣΥΑ
Στις ευρωεκλογές και στους αγώνες μας,
μαζί με τους αγώνες των λαών της Ευρώπης
και τα ΟΧΙ στο Ευρωσύνταγμα και την Ευρωσυνθήκη
των λαών της Γαλλίας, της Ολλανδίας, της Ιρλανδίας
ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ
ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ, ΤΟΥ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ
Η ένταξη της χώρας στην ΕΟΚ, την ΕΕ και την ευρωζώνη
χειροτέρευσε τη θέση των εργαζόμενων, των αγροτών, της νεολαίας.
καλυτέρευσε τη θέση και τα κέρδη του κεφαλαίου
Η ΕΕ στρέφεται ενάντια στα συμφέροντα και τις ανάγκες όλων των λαών της Ευρώπης.
-Το Μάαστριχτ, η Λισαβόνα, η Ευρωσυνθήκη καταπατούν τα δικαιώματα των λαών
-Το Ευρώ και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έφεραν ασυδοσία για τις Πολυεθνικές και έκρηξη της ακρίβειας
-Η ΟΝΕ και τα Σύμφωνα Σταθερότητας οδήγησαν στη λιτότητα, την περικοπή κοινωνικών δαπανών, την επίθεση στην Ασφάλιση
-Η απελευθέρωση των αγορών επέβαλε την ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ και το ξεπούλημα της Ολυμπιακής
-Η Κοινή Αγροτική Πολιτική ξεκλήρισε την αγροτιά και τώρα φέρνει τα μεταλλαγμένα
-Η Διαδικασία της Μπολόνια οδηγεί στην παιδεία της αγοράς και στα πτυχία χωρίς εργασιακά δικαιώματα
-Η Συνθήκη Σένγκεν και η Ευρωαστυνομία ενισχύουν την καταστολή και το φακέλωμα σε βάρος των δημοκρατικών ελευθεριών
-Η Κοινή Εξωτερική Πολιτική και ο Ευρωστρατός σημαίνουν ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, συνεργασία με τις ΗΠΑ, ενίσχυση του ΝΑΤΟ.
Η νεοφιλελεύθερη αστική πολιτική και η ΕΕ εκτίναξαν τα κέρδη των τραπεζών πάνω από 700% σε 10 χρόνια! Έριξαν το μερίδιο των μισθών από 58% του ΑΕΠ στο 40% σε 20 χρόνια! Σπρώχνουν στην ανεργία πάνω από το 10% των εργαζόμενων (25% των νέων), τους παραδίνουν στον εργασιακό μεσαίωνα της ελαστικής εργασίας και στα νύχια των σύγχρονων δουλεμπόρων
Μας διαφήμισαν τα χρήματα των «πακέτων» και των Κ.Π.Σ., αλλά αποσιώπησαν ότι είναι επιδοτήσεις προς το κεφάλαιο που οδηγούν σε απώλεια εργατικού και αγροτικού εισοδήματος, διόγκωση των εμπορικών ελλειμμάτων και αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις.
Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ ΔΕΝ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΖΕΤΑΙ. ΑΝΑΤΡΕΠΕΤΑΙ!
Εμείς πιστεύουμε, ότι οποιαδήποτε κοινωνική και πολιτική κατάκτηση σε όφελος των εργαζόμενων στον τόπο μας και στην Ευρώπη περνά μέσα από την
Ρήξη με την ΕΕ
Για αυτό, στις ευρωεκλογές και τους αγώνες, να πούμε: ΟΧΙ!
- Στη Συνθήκη του Μάαστριχτ και της Λισαβόνας
- Στην Ευρωσυνθήκη και σε κάθε εκδοχή Ευρωσυντάγματος
- Στο Ευρώ και την ΟΝΕ
- Στην οδηγία Μπόλκενστάιν και στο 65ωρο
- Στη συμφωνία Σένγκεν και την ευρωαστυνομία
- Στον ευρωστρατό
- Στην «πολιτική της Μπολόνια» και τα ιδιωτικά ΑΕΙ
- Στην Κοινή Αγροτική Πολιτική
- Στην Ευρώπη – Φρούριο και το ρατσισμό
Η συμμετοχή στην ΕΕ δίνει δύναμη στον ελληνικό καπιταλισμό και έδαφος στους ευρωπαίους κεφαλαιοκράτες για να ξηλώνουν τις κοινωνικές κατακτήσεις. Οποιαδήποτε προσπάθεια για να αλλάξουν τα πράγματα, για ανατροπές προς το συμφέρον των εργαζομένων, για να ανοίξει ο δρόμος για τον επαναστατικό κοινωνικό μετασχηματισμό περνάει μέσα από την ολόπλευρη σύγκρουση με την ΕΕ!
Εμείς, πιστεύουμε ότι είναι προς το συμφέρον των εργαζόμενων, του λαού και της νεολαίας, στη χώρα μας και στην Ευρώπη να παλέψουμε για την:
Αντικαπιταλιστική αποδέσμευση
της Ελλάδας από την ΕΕ!
Διάλυση της ΕΕ με διεθνιστικούς αγώνες!
ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ!
Εργατική εξουσία, νέα σοσιαλιστική και κομμουνιστική προοπτική
στην Ελλάδα, τα Βαλκάνια, την Ευρώπη και τον κόσμο!
Είναι ενάντια στο συμφέρον των εργαζόμενων
- Η καπιταλιστική «παγκοσμιοποίηση», η υπεράσπιση της ΕΕ, ο νεοφιλελευθερισμός που πρεσβεύουν η ΝΔ και ΠΑΣΟΚ
- Η «πράσινη ανάπτυξη» που πρεσβεύουν οι Οικολόγοι Πράσινοι (αλλά και το ΠΑΣΟΚ) που απλώς θα ανοίξει νέα πεδία καπιταλιστικής κερδοφορίας.
- Η πατριδοκαπηλία, ο ρατσισμός αλλά και η υποκριτική ρητορεία περί «μαχητικής διαπραγμάτευσης» εντός της ΕΕ που πρεσβεύουν ακροδεξιά κόμματα, όπως ο ΛΑΟΣ
Δεν δίνει προοπτική νίκης και ανατροπής
- Ο φιλο- ΕΕ προσανατολισμός και ο «καπιταλισμός με ανθρώπινο πρόσωπο», όπως προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ
- Η αυταπάτη μιας «αυτοδύναμης εθνικής ανάπτυξης» και η αναπαλαίωση των εκμεταλλευτικών καθεστώτων του «υπαρκτού σοσιαλισμού», όπως προτείνει το ΚΚΕ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ
ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΗΣ ΗΤΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΥΠΟΤΑΓΗΣ
Έχουμε ανάγκη μια άλλη Αριστερά!
Να βγει στο προσκήνιο η Αριστερά των εργατικών αγώνων, των φοιτητικών καταλήψεων, των κινητοποιήσεων για τους ελεύθερους χώρους. Η Αριστερά της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και των μαχητικών ριζοσπαστικών αγώνων της μεταπολίτευσης. Η Αριστερά που το ’89 δεν μπήκε στα σαλόνια της εξουσίας αλλά διάλεξε το δρόμο της μαχητικής κοινωνικής και πολιτικής αντιπολίτευσης. Η Αριστερά που επιμένει να αναζητά δρόμους ρήξης και ανατροπής, που θεωρεί ότι η επανάσταση και ο κομμουνισμός δεν είναι εκθέματα σε μουσεία αλλά εικόνες από το μέλλον!
Δεν είναι λύση οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για «αριστερή διακυβέρνηση», το διαρκές ενδεχόμενο συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ, η κομματική εκμετάλλευση των αγώνων. Δεν είναι λύση η ηττοπάθεια του ΚΚΕ, η άρνηση οποιασδήποτε αγωνιστικής συνεργασίας, η προβοκατορολογία και η εχθρότητα σε ό,τι δεν ελέγχει, όπως το Δεκέμβρη.
Έχουμε ανάγκη και μπορούμε να δημιουργήσουμε
Μια Αριστερά που να εμπνέει και να μη διαψεύδει τον κόσμο του αγώνα.
Μια Αριστερά μαχητική, αντικαπιταλιστική και, επαναστατική.
Μια Αριστερά ενωτική και μετωπική, που δεν θα τρώει τις σάρκες της.
Μια Αριστερά των κινημάτων, των δρόμων και όχι των διαδρόμων.
Μια Αριστερά των αγωνιστών και όχι των επαγγελματιών της πολιτικής.
Μια Αριστερά της ελπίδας που γεννούν οι σημερινές αντιστάσεις
Μια Αριστερά αντάξια της ιστορίας και των αγώνων του λαού μας
ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ – ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ για την ΑΝΑΤΡΟΠΗ - ΑΝΤΑΡΣΥΑ!
Ψηφοδέλτιο της Αντικαπιταλιστικής Αριστερής Συνεργασίας για την Ανατροπή - ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τις ευρωεκλογές της 7ης Ιούνη:
Αργύρη Νίκη, φοιτήτρια, συμμετείχε στο Συντονιστικό Γενικών Συνελεύσεων και Καταλήψεων, Αθήνα, ΣΕΚ
Αρχοντής Χαρίλαος, αγρότης, αναπληρωτής γραμματέας Ενωτικής Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Λάρισας και μέλος Ε.Γ. ΠΑΣΥ, Θεσσαλία, Κομμουνιστική Ανανέωση
Βαζούρα Σόνια, μέλος Συντονιστικού Ωρομίσθιων Εκπαιδευτικών, Αθήνα, ΑΡΑΣ
Γρόλλιος Γιώργος, αναπληρωτής καθηγητής ΑΠΘ, Θεσσαλονίκη, ανένταχτος
Δεσύλλας Δημήτρης, πρώην ευρωβουλευτής, Αθήνα, ΝΑΡ
Διαβολάκης Θανάσης, μέλος ΔΣ ΟΙΕΛΕ, Αθήνα, ανένταχτος
Διονυσόπουλος Παρασκευάς, αγροτοσυνδικαλιστής, Μεσσηνία, ανένταχτος
Καγιά Αργυρώ, γιατρός, συμμετείχε στο Συντονιστικό Γενικών Συνελεύσεων και Καταλήψεων, Αθήνα, ΑΡΑΝ
Καραβαζάκης Βασίλης, αγρότης, αγωνιστής από τη Λευκίμμη, Κέρκυρα, ΕΚΚΕ
Κοιλάκου Σύλβια, μηχανικός, πρόεδρος Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών, Αθήνα, ΝΑΡ
Κούτρας Γιάννης, γιατρός, μέλος Επιτροπής Ιπποκράτειου Νοσοκομείου, Θεσσαλονίκη, ΣΕΚ
Μος - Σύψα Αθηνά, δημοσιογράφος, μέλος ΔΣ ΠΟΕΣΥ, Αθήνα, ΟΚΔΕ Σπάρτακος
Μπίστης Χρίστος, Αθήνα, ΕΚΚΕ
Παπαδάκης Κώστας, δικηγόρος, πρώην μέλος ΔΣ ΔΣΑ, Αθήνα, ανένταχτος
Παπακωνσταντίνου Πέτρος, δημοσιογράφος, συγγραφέας, Αθήνα, ΝΑΡ
Παυλόπουλος Γιώργος, μέλος ΔΣ Συλλόγου Προσωπικού Alpha Bank, Αθήνα, ΑΡΑΝ
Πράσος Στέφανος, εργάτης ορυχείων ΔΕΗ, πρόεδρος Σωματείου Ενέργειας «Εργατική Αλληλεγγύη», Κοζάνη, ΝΑΡ
Σαραφιανός Δημήτρης, δικηγόρος, μέλος ΔΣ ΔΣΑ, Αθήνα, ΑΡΑΣ
Σηφακάκης Γιάννης, συντονιστής "Συμμαχίας Σταματήστε τον Πόλεμο", Αθήνα, ΣΕΚ
Στύλλου Μαρία, εκδότης περιοδικού «Σοσιαλισμός από τα Κάτω», Αθήνα, ΣΕΚ
Τσάδαρη Σοφία, αρχιτέκτονας, συμμετείχε στο Συντονιστικό Γενικών Συνελεύσεων και Καταλήψεων, Αθήνα, νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση
Χατζηπαναγιώτου Δημήτρης, δικηγόρος, Αθήνα, Οικολόγοι Εναλλακτικοί
Αρχοντής Χαρίλαος, αγρότης, αναπληρωτής γραμματέας Ενωτικής Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Λάρισας και μέλος Ε.Γ. ΠΑΣΥ, Θεσσαλία, Κομμουνιστική Ανανέωση
Βαζούρα Σόνια, μέλος Συντονιστικού Ωρομίσθιων Εκπαιδευτικών, Αθήνα, ΑΡΑΣ
Γρόλλιος Γιώργος, αναπληρωτής καθηγητής ΑΠΘ, Θεσσαλονίκη, ανένταχτος
Δεσύλλας Δημήτρης, πρώην ευρωβουλευτής, Αθήνα, ΝΑΡ
Διαβολάκης Θανάσης, μέλος ΔΣ ΟΙΕΛΕ, Αθήνα, ανένταχτος
Διονυσόπουλος Παρασκευάς, αγροτοσυνδικαλιστής, Μεσσηνία, ανένταχτος
Καγιά Αργυρώ, γιατρός, συμμετείχε στο Συντονιστικό Γενικών Συνελεύσεων και Καταλήψεων, Αθήνα, ΑΡΑΝ
Καραβαζάκης Βασίλης, αγρότης, αγωνιστής από τη Λευκίμμη, Κέρκυρα, ΕΚΚΕ
Κοιλάκου Σύλβια, μηχανικός, πρόεδρος Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών, Αθήνα, ΝΑΡ
Κούτρας Γιάννης, γιατρός, μέλος Επιτροπής Ιπποκράτειου Νοσοκομείου, Θεσσαλονίκη, ΣΕΚ
Μος - Σύψα Αθηνά, δημοσιογράφος, μέλος ΔΣ ΠΟΕΣΥ, Αθήνα, ΟΚΔΕ Σπάρτακος
Μπίστης Χρίστος, Αθήνα, ΕΚΚΕ
Παπαδάκης Κώστας, δικηγόρος, πρώην μέλος ΔΣ ΔΣΑ, Αθήνα, ανένταχτος
Παπακωνσταντίνου Πέτρος, δημοσιογράφος, συγγραφέας, Αθήνα, ΝΑΡ
Παυλόπουλος Γιώργος, μέλος ΔΣ Συλλόγου Προσωπικού Alpha Bank, Αθήνα, ΑΡΑΝ
Πράσος Στέφανος, εργάτης ορυχείων ΔΕΗ, πρόεδρος Σωματείου Ενέργειας «Εργατική Αλληλεγγύη», Κοζάνη, ΝΑΡ
Σαραφιανός Δημήτρης, δικηγόρος, μέλος ΔΣ ΔΣΑ, Αθήνα, ΑΡΑΣ
Σηφακάκης Γιάννης, συντονιστής "Συμμαχίας Σταματήστε τον Πόλεμο", Αθήνα, ΣΕΚ
Στύλλου Μαρία, εκδότης περιοδικού «Σοσιαλισμός από τα Κάτω», Αθήνα, ΣΕΚ
Τσάδαρη Σοφία, αρχιτέκτονας, συμμετείχε στο Συντονιστικό Γενικών Συνελεύσεων και Καταλήψεων, Αθήνα, νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση
Χατζηπαναγιώτου Δημήτρης, δικηγόρος, Αθήνα, Οικολόγοι Εναλλακτικοί
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου