ΒΑΡΔΟΥΣΙΑ
Ίσως το ομορφότερο βουνό της Ελλάδας. Κρυμμένο στην καρδιά της Ρούμελης, υψώνεται απότομα και αναπτύσσει τον όγκο του σε αρκετά μεγάλο ορεινό χώρο. Κορφές απότομες, δύσβατες, απόκρημνες κάνουν τα Βαρδούσια να ξεχωρίζουν και να κεντρίζουν το ενδιαφέρον των ορειβατών. Παράδεισος για όσους αναζητούν κάτι πιο δύσκολο και οριακό, σχολείο για τους νεοεισερχόμενους στον κόσμο της ορειβασίας. Τα Βαρδούσια δεσπόζουν στο χώρο και μαζί με τη Γκιώνα και την Οίτη δημιουργούν ένα καθαρά αλπικό τοπίο που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει με αντίστοιχα της κεντρικής Ευρώπης.
Η ψηλότερη κορφή των Βαρδουσίων είναι ο Κόρακας (2.475 μ.) και βρίσκεται στο νότιο τμήμα του βουνού. Τα δυτικά Βαρδούσια συνορεύουν με το νομό Αιτωλ/νίας και έχουν ως φυσικό σύνορο το Κοκκινόρεμα και ένα χαμηλό διάσελο ύψους 1.370 μ. που τα χωρίζουν από τα όρη Ναυπακτίας. Στα βόρεια φθάνουν μέχρι το χωριό Μάρμαρα και ένας χαμηλός αυχένας τα συνδέει με την Οίτη. Ανατολικά ο ποταμός Μόρνος χωρίζει τα Βαρδούσια από την Γκιώνα, ενώ νότια η κορυφογραμμή του Κόρακα σταματά σταδιακά μέχρι την τεχνητή λίμνη του Μόρνου. Ο κεντρικός όγκος βρίσκεται στο νομό Φωκίδας. Οι βόρειες κορφές του βουνού είναι σχετικά ομαλές με ψηλότερη τη Μεγάλη Χούνη (2.286 μ.) και μετά το Σινάνι (2.059 μ.), Ομαλό (1.832 μ.), Μηλιά (1.791 μ.), Πολεμίστρα (1.680 μ.) οι οποίες σταδιακά ενώνονται με τις πλαγιές της Γραμμένης Οξυάς.
Το νότιο συγκρότημα περιλαμβάνει μία εκτενή κορυφογραμμή περίπου 17 χιλιομέτρων. Οι κορφές Αετός, Λιοντάρι, η Aνώνυμη (υψ. 2.437 μ.) καθώς και η ψηλότερη κορυφή Κόρακας πλαισιώνουν ένα μικρό οροπέδιο, γνωστό ως Μέγας Κάμπος. Νοτιότερα του Κόρακα υπάρχουν οι κορφές Κοκκινιάς (2.406 μ.), Όρνιο (2.287 μ.), Τραπεζάκι (1.867 μ.) ,Κοράκια (2.180 μ.).
Το δυτικό όμως συγκρότημα των Βαρδουσίων ίσως είναι το εντυπωσιακότερο, καθώς περιλαμβάνει κορφές απόκρημνες όπως οι Σούφλες (2.260 μ.), η Αλογόραχη, η Πυραμίδα (2.350 μ.), το Γιδοβούνι (2.087 μ.), Πάνω (2.120 μ) και Κάτω Ψηλό (2.140 μ.). Συγκεκριμένα, οι κορφές Πάνω και Κάτω ψηλό είναι δύο απότομα μυτίκια που χρειάζονται δύσκολη αναρρίχηση για την προσέγγισή τους. Την άνοιξη από τις κορφές αυτές δημιουργείται «ψιλή βροχή», λόγω των χιονιών που λιώνουν και εξαιτίας των αρνητικών κλίσεων που παρουσιάζουν σε ορισμένα σημεία. Από αυτό το φαινόμενο πολλοί ντόπιοι ονομάζουν και τα Βαρδούσια ως «Ανεμιστός». Τα χαρακτηριστικά μυτίκια του Κάτω Ψηλού, ο ελικοειδής όγκος του Γιδοβουνίου, οι χαρακτηριστικές κορφές στις Σούφλες, η κόψη της Αλογόραχης, ο μυθικός Μέγας Κάμπος, η κορφή «του Γκιώνη το πλάι» και ο «Μακρινός Κόρακας» είναι κορφές που σε μαγνητίζουν και σε μαγεύουν. Δικαιωματικά τα Βαρδούσια θεωρούνται το πιο άγριο και εντυπωσιακό βουνό της Στερεάς Ελλάδας.
Ίσως το ομορφότερο βουνό της Ελλάδας. Κρυμμένο στην καρδιά της Ρούμελης, υψώνεται απότομα και αναπτύσσει τον όγκο του σε αρκετά μεγάλο ορεινό χώρο. Κορφές απότομες, δύσβατες, απόκρημνες κάνουν τα Βαρδούσια να ξεχωρίζουν και να κεντρίζουν το ενδιαφέρον των ορειβατών. Παράδεισος για όσους αναζητούν κάτι πιο δύσκολο και οριακό, σχολείο για τους νεοεισερχόμενους στον κόσμο της ορειβασίας. Τα Βαρδούσια δεσπόζουν στο χώρο και μαζί με τη Γκιώνα και την Οίτη δημιουργούν ένα καθαρά αλπικό τοπίο που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει με αντίστοιχα της κεντρικής Ευρώπης.
Η ψηλότερη κορφή των Βαρδουσίων είναι ο Κόρακας (2.475 μ.) και βρίσκεται στο νότιο τμήμα του βουνού. Τα δυτικά Βαρδούσια συνορεύουν με το νομό Αιτωλ/νίας και έχουν ως φυσικό σύνορο το Κοκκινόρεμα και ένα χαμηλό διάσελο ύψους 1.370 μ. που τα χωρίζουν από τα όρη Ναυπακτίας. Στα βόρεια φθάνουν μέχρι το χωριό Μάρμαρα και ένας χαμηλός αυχένας τα συνδέει με την Οίτη. Ανατολικά ο ποταμός Μόρνος χωρίζει τα Βαρδούσια από την Γκιώνα, ενώ νότια η κορυφογραμμή του Κόρακα σταματά σταδιακά μέχρι την τεχνητή λίμνη του Μόρνου. Ο κεντρικός όγκος βρίσκεται στο νομό Φωκίδας. Οι βόρειες κορφές του βουνού είναι σχετικά ομαλές με ψηλότερη τη Μεγάλη Χούνη (2.286 μ.) και μετά το Σινάνι (2.059 μ.), Ομαλό (1.832 μ.), Μηλιά (1.791 μ.), Πολεμίστρα (1.680 μ.) οι οποίες σταδιακά ενώνονται με τις πλαγιές της Γραμμένης Οξυάς.
Το νότιο συγκρότημα περιλαμβάνει μία εκτενή κορυφογραμμή περίπου 17 χιλιομέτρων. Οι κορφές Αετός, Λιοντάρι, η Aνώνυμη (υψ. 2.437 μ.) καθώς και η ψηλότερη κορυφή Κόρακας πλαισιώνουν ένα μικρό οροπέδιο, γνωστό ως Μέγας Κάμπος. Νοτιότερα του Κόρακα υπάρχουν οι κορφές Κοκκινιάς (2.406 μ.), Όρνιο (2.287 μ.), Τραπεζάκι (1.867 μ.) ,Κοράκια (2.180 μ.).
Το δυτικό όμως συγκρότημα των Βαρδουσίων ίσως είναι το εντυπωσιακότερο, καθώς περιλαμβάνει κορφές απόκρημνες όπως οι Σούφλες (2.260 μ.), η Αλογόραχη, η Πυραμίδα (2.350 μ.), το Γιδοβούνι (2.087 μ.), Πάνω (2.120 μ) και Κάτω Ψηλό (2.140 μ.). Συγκεκριμένα, οι κορφές Πάνω και Κάτω ψηλό είναι δύο απότομα μυτίκια που χρειάζονται δύσκολη αναρρίχηση για την προσέγγισή τους. Την άνοιξη από τις κορφές αυτές δημιουργείται «ψιλή βροχή», λόγω των χιονιών που λιώνουν και εξαιτίας των αρνητικών κλίσεων που παρουσιάζουν σε ορισμένα σημεία. Από αυτό το φαινόμενο πολλοί ντόπιοι ονομάζουν και τα Βαρδούσια ως «Ανεμιστός». Τα χαρακτηριστικά μυτίκια του Κάτω Ψηλού, ο ελικοειδής όγκος του Γιδοβουνίου, οι χαρακτηριστικές κορφές στις Σούφλες, η κόψη της Αλογόραχης, ο μυθικός Μέγας Κάμπος, η κορφή «του Γκιώνη το πλάι» και ο «Μακρινός Κόρακας» είναι κορφές που σε μαγνητίζουν και σε μαγεύουν. Δικαιωματικά τα Βαρδούσια θεωρούνται το πιο άγριο και εντυπωσιακό βουνό της Στερεάς Ελλάδας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου