Απροστάτευτες παραμένουν οι «Προστατευόμενες» περιοχές της Ελλάδας, χωρίς την απαραίτητη φύλαξη και μέριμνα για την διατήρησή τους. Για άλλη μια φορά επιβεβαιώνεται η παντελής έλλειψη προστασίας με το πρόσφατο περιστατικό της μαζικής θανάτωσης δεκαπέντε (15) φοινικοπτέρων (φλαμίγκος) στη Λιμνοθάλασσα Μεσολογγίου τον περασμένο Φεβρουάριο. Η τελική έκθεση της Διεύθυνσης Κτηνιατρικής της αρμόδιας Νομαρχίας που ανακοινώθηκε στις 3/3/2009 αποδίδει την θανάτωσή των πουλιών σε αλλεπάλληλους πυροβολισμούς, που προκάλεσαν κατάγματα στα φτερά, τα πόδια και τραύματα στην κοιλιά. Το γεγονός είναι πρωτόγνωρο για την περιοχή καθώς τα φοινικόπτερα συνήθως δεν αποτελούν στόχο, ενώ δεκαπέντε νεκρά πουλιά βρέθηκαν νεκρά μαζί και μάλιστα σε περιοχή των αλυκών όπου απαγορεύεται η πρόσβαση στο κοινό. Τα στοιχεία αυτά αποτελούν ξεκάθαρη ένδειξη ότι το λαθροκυνήγι στην περιοχή είναι πολύ έντονο και, όπως προκύπτει, ανεξέλεγκτο.
Η λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου αποτελεί έναν από τους δέκα ελληνικούς υγροτόπους που συγκαταλέγονται στη Διεθνή Σύμβαση Ραμσάρ, επιβεβαιώνοντας έτσι την ιδιαίτερη περιβαλλοντική της αξία. Παρ’ όλα αυτά όμως, η έλλειψη πολιτικής βούλησης για έναν ολοκληρωμένο σχεδιασμό διαχείρισης των προστατευόμενων περιοχών, όπως και η ανεπαρκής στήριξη των Φορέων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών έχουν ως αποτέλεσμα την συνεχή υποβάθμιση των περιοχών αυτών.
Τα επαρκή μέτρα προστασίας θα έπρεπε να αποτελούν το ελάχιστο για έναν Υγρότοπο Διεθνούς Σημασίας Ραμσάρ. Αντί για αυτό όμως η οικολογική υποβάθμιση συνεχίζεται με αποτέλεσμα από το 2007 η περιοχή να περιλαμβάνεται στον Κατάλογο του Μοντρέ, δηλαδή τη «μαύρη λίστα» της Σύμβασης Ραμσάρ.
Ο Ξενοφών Κάππας, Διευθυντής της ΕΟΕ τονίζει: «Η Ελλάδα έχει ήδη καταδικαστεί στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για την ανεπάρκειά της να προστατεύσει τις περιοχές Natura 2000. Περιμένουμε επιτέλους από τη Πολιτεία να συνειδητοποιήσει ότι η προστασία αυτών των περιοχών δεν αποτελεί απλά υποχρέωση, αλλά μοναδική ευκαιρία για την Ελλάδα, μια χώρα από τις πιο πλούσιες σε βιοποικιλότητα στην Ευρώπη.»
Η λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου αποτελεί έναν από τους δέκα ελληνικούς υγροτόπους που συγκαταλέγονται στη Διεθνή Σύμβαση Ραμσάρ, επιβεβαιώνοντας έτσι την ιδιαίτερη περιβαλλοντική της αξία. Παρ’ όλα αυτά όμως, η έλλειψη πολιτικής βούλησης για έναν ολοκληρωμένο σχεδιασμό διαχείρισης των προστατευόμενων περιοχών, όπως και η ανεπαρκής στήριξη των Φορέων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών έχουν ως αποτέλεσμα την συνεχή υποβάθμιση των περιοχών αυτών.
Τα επαρκή μέτρα προστασίας θα έπρεπε να αποτελούν το ελάχιστο για έναν Υγρότοπο Διεθνούς Σημασίας Ραμσάρ. Αντί για αυτό όμως η οικολογική υποβάθμιση συνεχίζεται με αποτέλεσμα από το 2007 η περιοχή να περιλαμβάνεται στον Κατάλογο του Μοντρέ, δηλαδή τη «μαύρη λίστα» της Σύμβασης Ραμσάρ.
Ο Ξενοφών Κάππας, Διευθυντής της ΕΟΕ τονίζει: «Η Ελλάδα έχει ήδη καταδικαστεί στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για την ανεπάρκειά της να προστατεύσει τις περιοχές Natura 2000. Περιμένουμε επιτέλους από τη Πολιτεία να συνειδητοποιήσει ότι η προστασία αυτών των περιοχών δεν αποτελεί απλά υποχρέωση, αλλά μοναδική ευκαιρία για την Ελλάδα, μια χώρα από τις πιο πλούσιες σε βιοποικιλότητα στην Ευρώπη.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου