«Η ΠΑΡΑΓΟΜΕΝΗ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΑΝΕΜΟΓΕΝΝΗΤΡΙΩΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΑΣΗΜΑΝΤΗ ΕΝΩ Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΦΥΣΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΩΤΟΦΑΝΗΣ ΚΑΙ ΑΝΕΠΑΝΟΡΘΩΤΗ!»
Έντονα αμφισβητείται πλέον η κατασκευή και η λειτουργία ανεμογεννητριών, ως εναλλακτική λύση παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Τα συμπεράσματα που έχουν προκύψει από τη χρονική στιγμή που άρχισαν να λειτουργούν οι πρώτες ανεμογεννήτριες είναι απογοητευτικά και ταυτόχρονα αποκαλυπτικά .Από τα γεγονότα που σχετίζονται με την εγκατάσταση των ανεμογεννητριών προκύπτει ότι μια ανεξέλεγκτη καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος βρίσκεται σε εξέλιξη, με μοναδικό κίνητρο το οικονομικό όφελος επιχειρηματιών, που εκμεταλλευόμενοι τις μεγάλες επιδοτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης επωφελούνται της ευνοϊκής γι΄ αυτούς νομοθεσίας. Μερικές από τις επιπτώσεις είναι :
* Η χλωρίδα, η πανίδα, οι ανεξερεύνητες αρχαιολογικές θέσεις, τα παραδοσιακά μονοπάτια, θα χαθούν κάτω από το βάρος των βίαιων επεμβάσεων.
* Οι εκατοντάδες ανεμογεννήτριες, οι υποσταθμοί, οι γραμμές μεταφοράς θα εξαφανίσουν το κάλλος των φυσικών τοπίων που θα μετατραπούν σε βιομηχανικές ζώνες παραγωγής αιολικής ενέργειας. Επίσης θα φέρουν καίριο πλήγμα στον τουρισμό ( στη Δανία ο τουρισμός έπεσε 40% ), την κτηνοτροφία και σε όλους αυτούς που εργάζονται και ζουν από το δάσος.
* Το μεγαλύτερο αιολικό «πάρκο» στην Ευρώπη έχει τρεις μόνιμους υπαλλήλους. Επομένως το πρόσχημα για την καταπολέμηση της ανεργίας είναι ψευδές.
* Καταστρέφεται το δάσος από διαμορφώσεις και διανοίξεις δρόμων.
* Οι εγκαταστάσεις εξυπηρετούν τα ευκαιριακά συμφέροντα των επιχειρηματιών της αιολικής ενέργειας που σπεύδουν να αξιοποιήσουν τα Ευρωπαϊκά κονδύλια ως νέοι αποικιοκράτες.
* Αυτοί που επιζητούν την ηρεμία της φύσης και της υπαίθρου, παύουν να επισκέπτονται περιοχές με ανεμογεννήτριες εξαιτίας της οπτικής και ηχητικής ρύπανσης. Αυτό το διαπιστώνει όποιος προσπαθήσει να ζήσει έστω και μια μέρα σε περιοχή δίπλα σε ανεμογεννήτριες,
* Ο ήχος μια ανεμογεννήτριας είναι ένας θόρυβος διαπεραστικός, χαμηλής συχνότητας γδούπος, κάθε φορά που η έλικα περνά από τον πύργος της. Θυμίζει την αντήχηση του ελικοπτέρου από μακριά.
* Οπτικά μια ανεμογεννήτρια διακρίνεται από απόσταση 40 χιλιομέτρων μιας και το ύψος της ξεκινά από 65 μέτρα και μπορεί να φτάσει έως και τα 105 μέτρα. Το συνολικό βάρος της κάθε ανεμογεννήτριας είναι ανάλογο με το μέγεθός της και ξεκινάει από 223 τόνους, 264 τόνους, 313 τόνους και φτάνει στους 383 τόνους. Κάθε ανεμογεννήτρια χρειάζεται 100 τ.μ. τσιμέντο και σε βάθος τουλάχιστον 3 μέτρων και για κάθε πυλώνα χρειάζεται να πέσουν 500 περίπου κυβικά μέτρα μπετόν.
* Αρκετές φορές έχει τύχει να σπάσουν έλικες, που ο καθένας τους ζυγίζει 1,5 τόνο και να εκσφενδονιστούν έως και 400 μέτρα μακριά.
* Επηρεάζουν ψυχολογικά τον άνθρωπο ακόμη και σε απόσταση 1,5 χιλιομέτρου.
* Ακόμα και αν τοποθετηθούν 25.000 ανεμογεννήτριες οι ρύποι σε διοξείδιο του άνθρακα και διοξείδιο του θείου θα παραμείνουν κατά 99,93%.
* Η τιμή του ρεύματος που παράγεται από την αιολική ενέργεια, και που φτάνει στο τελικό αποδέκτη, δηλαδή τον καταναλωτή, όχι μόνο δεν είναι μειωμένη, αλλά αυξάνεται από 130% έως 400%, σε σχέση με τις τιμές της συμβατικής ενέργειας.
* Το ζωικό βασίλειο θα υποφέρει. Οι ανεμογεννήτριες μόνο στην περιοχή της Καλιφόρνιας σκοτώνουν κατά μέσο όρο 200-300 γεράκια, και 40-60 χρυσαετούς ετησίως, ενώ έχει εκτιμηθεί ότι 7.000 αποδημητικά πουλιά το χρόνο σκοτώνονται από αιολικούς στροβιλοκινητήρες στη νότια Καλιφόρνια.
* Το μανιφέστο 100 Γερμανών καθηγητών και διανοουμένων σχετικά με την αιολική ενέργεια αναφέρει : η ικανότητα παραγωγής ενέργειας από τον άνεμο είναι συγκριτικά χαμηλή. Οι ανεμογεννήτριες με επιφάνεια πτερυγίων ίσων με το μέγεθος ενός γηπέδου ποδοσφαίρου, παράγουν μόνο ένα πολύ μικρό ποσοστό της ενέργειας που παράγει ένας συμβατός σταθμός. Έτσι με περισσότερες από 5.000 ανεμογεννήτριες στη Γερμανία, παράγεται λιγότερο από το 1% του απαιτούμενου ηλεκτρισμού. Στη Μ. Βρετανία, θα χρειαζόντουσαν 14.400 ανεμογεννήτριες για να παραχθεί το 4,4% του ηλεκτρικού ρεύματος και 32.700 για να παράγουμε το 10%. Οι δείκτες μόλυνσης είναι παρόμοιοι για τον ίδιο λόγο. Η συνεισφορά της αιολικής ενέργειας προς αποφυγή του φαινομένου του θερμοκηπίου είναι περίπου 1 έως 2 τοις χιλίοις !
Στατιστικά η αιολική ενέργεια είναι απολύτως ασήμαντη όσον αφορά την συνεισφορά της στη συλλογική παραγωγή ενέργειας και ως εκ τούτου στη μόλυνση του περιβάλλοντος και στο φαινόμενο του θερμοκηπίου.
* Ενώ η τεχνολογία αυτή ήταν γνωστή από πολλά χρόνια, εν τούτοις χρησιμοποιήθηκε τα τελευταία χρόνια που άρχισαν οι επιδοτήσεις των αιολικών πάρκων. Όπου σταμάτησαν οι επιδοτήσεις έπαυσαν να τις συντηρούν.
Αυτό συνέβη στη Σουηδία, Ολλανδία, Γερμανία, Νορβηγία και Καλιφόρνια των ΗΠΑ. Το όριο ζωής των ανεμογεννητριών δεν ξεπερνά τα 20-25 χρόνια. Αν συνεχιστεί η κατασκευή τους ( που στην ουσία είναι συνέχιση των επιδοτήσεων αφού εκεί αποβλέπουν οι « επενδύσεις » ), αυτό που θα κληροδοτηθεί στις επόμενες γενιές, θα είναι ένα απέραντο νεκροταφείο παλιοσιδηρικών και βουνά φορτωμένα με χιλιάδες τόνους μπετόν και χιλιάδες μέτρα υπόγειων και υπέργειων καλωδιώσεων. Στη χώρα μας το πρόβλημα τείνει να πάρει δραματική τροπή, με εγκατάσταση ανεμογεννητριών σε τοποθεσίες μοναδικής ομορφιάς αλλοιώνοντας το περιβάλλον. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η περιοχή της νοτιοκεντρικής Εύβοιας, όπου ολόκληρα βουνά έχουν καταληφθεί από αιολικά πάρκα. Την ίδια στιγμή γίνονται ορατά και τα σημάδια της εγκατάλειψης σε όσα τμήματα έχει σταματήσει η επιδότηση.
Από τη Βοιωτία ως την Εύβοια και τα Κυκλαδονήσια, δήμαρχοι, νομάρχες και οργανώσεις πολιτών διαφωνούν με την εγκατάσταση ανεμογεννητριών στις περιοχές τους. Υποστηρίζουν ότι τα αιολικά πάρκα αποτελούν βιομηχανικές εγκαταστάσεις υψηλής όχλησης, με δραματικές επιπτώσεις στα οικοσυστήματα στα οποία εγκαθίστανται.
Ειδικά για τα νησιά, η βασικότερη διαφωνία αφορά την εγκατάσταση μεγάλου αριθμού ανεμογεννητριών, όπως προβλέπουν συγκεκριμένα επενδυτικά σχέδια. Υπερκατασκευές, δηλαδή, ασυμβίβαστες με τη μικρή κλίμακα του νησιωτικού τοπίου.
* «Στο βωμό των κάθε λογής κερδοσκοπικών συμφερόντων και με απαίδευτες χωροθετήσεις μετατρέπουν την ευλογία της αιολικής ενέργειας σε κατάρα για το περιβάλλον και τις τοπικές κοινωνίες», μας λέει ο Στάθης Ζακυνθινός, πρόεδρος της Ένωσης Πολιτών Σκύρου για την προστασία του περιβάλλοντος. Μας πληροφορεί ότι σχεδιάζεται η εγκατάσταση γιγαντιαίου αιολικού πάρκου 111 ανεμογεννητριών στο βουνό Κόχυλας. Στο τμήμα του νησιού που έχει χαρακτηριστεί Natura και διαβιεί το σκυριανό αλογάκι. «Μιλάμε για παραγωγή ενέργειας ίση με 333MV (μεγαβάτ), το 14% του εθνικού στόχου. Ως οικολογική οργάνωση δεν μπορούμε να είμαστε αντίθετοι στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ. Είμαστε αντίθετοι, όμως, σε τέτοιου τύπου υπερκατασκευές», τονίζει.
* Με την προοπτική μιας τέτοιας υπερκατασκευής ξεσηκώθηκε σύμπασα η Σέριφος το περασμένο καλοκαίρι. Το επενδυτικό σχέδιο, για το οποίο οι γνωρίζοντες λένε ότι πολύ δύσκολα θα πραγματοποιηθεί, προβλέπει την εγκατάσταση 87 ανεμογεννητριών ισχύος 261 μεγαβάτ. «Πρόκειται για εφιαλτικό σενάριο ολοκληρωτικής καταστροφής για το νησί μας», μας λέει η δήμαρχος Αγγελική Παπαλεξοπούλου-Συνοδινού.
Οι αντιδρούντες συμφωνούν με τη δημιουργία μόνο μικρού αριθμού ανεμογεννητριών που θα καλύπτουν τις ανάγκες της περιοχής τους.
* «Αυτή είναι μία τελείως εσφαλμένη προσέγγιση», σχολιάζει ο Παναγιώτης Χαβιαρόπουλος, προϊστάμενος της διεύθυνσης ΑΠΕ, στο Κέντρο Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας. «Η λογική ότι "καλύπτω με τον αέρα ενός νησιού μόνο τις δικές του ενεργειακές ανάγκες" μάς πηγαίνει σε κοινωνίες αρχέγονες. Ο αέρας είναι φυσικός πόρος για όλους και τον εκμεταλλευόμαστε για το σύνολο της χώρας».
* Ο Αρθούρος Ζερβός, καθηγητής στο ΕΜΠ και πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, συμφωνεί ότι η εγκατάσταση των ανεμογεννητριών πρέπει να γίνει σε μία συντεταγμένη βάση και με προσοχή για το πού και το πώς. Διαφωνεί, όμως, με τις αντιδράσεις: «Όλοι αυτοί οι άνθρωποι που δεν θέλουν ανεμογεννήτριες, τι αντιπροτείνουν; Να καίνε στη Μεγαλόπολη και την Πτολεμαΐδα λιγνίτη; Οι άλλοι να πεθαίνουν και εμείς να μη βάζουμε αιολικά γιατί μας ενοχλούν οπτικά;».
Το πού και το πώς ωστόσο φαίνεται να μην έχει ληφθεί σοβαρά υπόψη σε αρκετές περιπτώσεις. Τον περασμένο Ιανουάριο κατατέθηκε το τελικό σχέδιο του ειδικού χωροταξικού πλαισίου για τις ΑΠΕ. Μετά τις όποιες αλλαγές θα πάρει τη μορφή Κοινής Υπουργικής Απόφασης.
Σ' αυτό εντοπίζει σημαντικές αδυναμίες το Γεωτεχνικό Επιμελητήριο (ΓΕΩΤΕΕ).
Συγκεκριμένα, στηλιτεύει τη δημιουργία αιολικών μέσα σε δάση, δασικές εκτάσεις και σε εθνικούς δρυμούς (με εξαίρεση τον πυρήνα τους). Αρνητικά κρίνει και τη μη εξαίρεση των περιοχών του δικτύου Natura, για τις οποίες δεν ολοκληρώθηκαν ακόμη οι διαδικασίες θεσμοθέτησης της προστασίας τους. Το ΓΕΩΤΕΕ προτείνει την απόλυτη εξαίρεση των εθνικών δρυμών. Για τα δάση και τις δασικές εκτάσεις υποστηρίζει ότι «η εγκατάσταση πρέπει να γίνεται κατ' εξαίρεση και ύστερα από σοβαρή εξέταση εναλλακτικών λύσεων». Προειδοποιεί δε ότι «η εγκατάσταση αιολικών μονάδων συνεπάγεται μεγάλα συνοδά έργα: διάνοιξη δρόμων, περαιτέρω υποβάθμιση οικοτόπων και ενδιαιτημάτων, αλλά και «παράθυρα »για την αδειοδότηση νέων χρήσεων γης εντός των δασών».
* Η επενδυτική πρακτική των γιγαντιαίων αιολικών πάρκων ειδικά στα νησιά χαρακτηρίζεται λανθασμένη και από τον Π. Χαβιαρόπουλο. Κατά την άποψή του, αυτό συμβαίνει γιατί δεν υπήρχε ένα κεντρικό σχέδιο ηλεκτρικής διασύνδεσης των νησιών με το ηπειρωτικό σύστημα της χώρας. «Προκειμένου οι επενδύσεις να είναι αποδοτικές στο βαθμό που οι ίδιοι οι επενδυτές θα έφτιαχναν και το καλώδιο διασύνδεσης, αναγκάζονταν να πάνε σε μεγάλη εγκατεστημένη ισχύ. Κάτι που είναι λάθος. Η λύση είναι να γίνουν αιολικά πάρκα στα νησιά, αλλά όχι στην κλίμακα που το συζητάμε. Ταυτόχρονα η πολιτεία πρέπει να φτιάξει τις υποδομές των διασυνδέσεων».
* Ο νομάρχης Κυκλάδων Δημήτρης Μπάιλας δεν φαίνεται διατεθειμένος να δεχτεί συμβιβαστικές λύσεις: «Πρέπει να αποφασίσουμε αν θέλουμε τουριστικές ή βιομηχανικές Κυκλάδες. Τα νησιά μας έχουν πεπερασμένες δυνατότητες και συγκεκριμένη έκταση. Δεν είμαστε κατά της καθαρής ενέργειας. Μπορούμε, όμως, να βρούμε κι άλλες λύσεις. Σήμερα, ας πούμε, υπάρχει κι η τεχνολογία για πλωτά αιολικά πάρκα».
Τα πλωτά αιολικά λειτουργούν πράγματι στις βόρειες χώρες. Πολλές πλευρές υποστηρίζουν ωστόσο ότι στην Ελλάδα δεν μπορούν να εφαρμοστούν με επιτυχία, λόγω του μεγάλου βάθους των ελληνικών θαλασσών.
* Την άποψη αυτή ανατρέπει μελέτη της επιστημονικής ομάδας του εργαστηρίου Λιμενικών Έργων του ΕΜΠ, με διευθυντή τον πρύτανη Κώστα Μουτζούρη. Η μελέτη καταγράφει 20 θέσεις από τη βόρεια και τη δυτική Ελλάδα ως τα νησιά, όπου μπορούν να κατασκευαστούν πλωτά αιολικά πάρκα. Ο πρύτανης μας εξηγεί ότι, λόγω της εγκατάστασής τους στο θαλάσσιο χώρο και σε μακρινή απόσταση από την παράκτια ζώνη, ο θόρυβος και η οπτική όχληση δεν έχουν καμία επίπτωση. «Τα κριτήρια που θέσαμε ήταν πάρα πολλά: να μην οχλούν οπτικά αρχαιολογικούς χώρους και περιοχές ιδιαιτέρους κάλλους, να μη φαίνονται από οικισμούς και παράκτιες ζώνες αναψυχής. Να μην υπάρχει, επίσης, σε κοντινή απόσταση ναυσιπλοΐα, αλιεία και διέλευση πτηνών. Και, φυσικά, αποκλείσαμε τις περιοχές με μεγάλα βάθη. Να υπογραμμίσω ότι και για τις 20 θέσεις που προτείναμε, είχαμε τη σύμφωνη γνώμη και της τοπικής κοινωνίας».
* Η χλωρίδα, η πανίδα, οι ανεξερεύνητες αρχαιολογικές θέσεις, τα παραδοσιακά μονοπάτια, θα χαθούν κάτω από το βάρος των βίαιων επεμβάσεων.
* Οι εκατοντάδες ανεμογεννήτριες, οι υποσταθμοί, οι γραμμές μεταφοράς θα εξαφανίσουν το κάλλος των φυσικών τοπίων που θα μετατραπούν σε βιομηχανικές ζώνες παραγωγής αιολικής ενέργειας. Επίσης θα φέρουν καίριο πλήγμα στον τουρισμό ( στη Δανία ο τουρισμός έπεσε 40% ), την κτηνοτροφία και σε όλους αυτούς που εργάζονται και ζουν από το δάσος.
* Το μεγαλύτερο αιολικό «πάρκο» στην Ευρώπη έχει τρεις μόνιμους υπαλλήλους. Επομένως το πρόσχημα για την καταπολέμηση της ανεργίας είναι ψευδές.
* Καταστρέφεται το δάσος από διαμορφώσεις και διανοίξεις δρόμων.
* Οι εγκαταστάσεις εξυπηρετούν τα ευκαιριακά συμφέροντα των επιχειρηματιών της αιολικής ενέργειας που σπεύδουν να αξιοποιήσουν τα Ευρωπαϊκά κονδύλια ως νέοι αποικιοκράτες.
* Αυτοί που επιζητούν την ηρεμία της φύσης και της υπαίθρου, παύουν να επισκέπτονται περιοχές με ανεμογεννήτριες εξαιτίας της οπτικής και ηχητικής ρύπανσης. Αυτό το διαπιστώνει όποιος προσπαθήσει να ζήσει έστω και μια μέρα σε περιοχή δίπλα σε ανεμογεννήτριες,
* Ο ήχος μια ανεμογεννήτριας είναι ένας θόρυβος διαπεραστικός, χαμηλής συχνότητας γδούπος, κάθε φορά που η έλικα περνά από τον πύργος της. Θυμίζει την αντήχηση του ελικοπτέρου από μακριά.
* Οπτικά μια ανεμογεννήτρια διακρίνεται από απόσταση 40 χιλιομέτρων μιας και το ύψος της ξεκινά από 65 μέτρα και μπορεί να φτάσει έως και τα 105 μέτρα. Το συνολικό βάρος της κάθε ανεμογεννήτριας είναι ανάλογο με το μέγεθός της και ξεκινάει από 223 τόνους, 264 τόνους, 313 τόνους και φτάνει στους 383 τόνους. Κάθε ανεμογεννήτρια χρειάζεται 100 τ.μ. τσιμέντο και σε βάθος τουλάχιστον 3 μέτρων και για κάθε πυλώνα χρειάζεται να πέσουν 500 περίπου κυβικά μέτρα μπετόν.
* Αρκετές φορές έχει τύχει να σπάσουν έλικες, που ο καθένας τους ζυγίζει 1,5 τόνο και να εκσφενδονιστούν έως και 400 μέτρα μακριά.
* Επηρεάζουν ψυχολογικά τον άνθρωπο ακόμη και σε απόσταση 1,5 χιλιομέτρου.
* Ακόμα και αν τοποθετηθούν 25.000 ανεμογεννήτριες οι ρύποι σε διοξείδιο του άνθρακα και διοξείδιο του θείου θα παραμείνουν κατά 99,93%.
* Η τιμή του ρεύματος που παράγεται από την αιολική ενέργεια, και που φτάνει στο τελικό αποδέκτη, δηλαδή τον καταναλωτή, όχι μόνο δεν είναι μειωμένη, αλλά αυξάνεται από 130% έως 400%, σε σχέση με τις τιμές της συμβατικής ενέργειας.
* Το ζωικό βασίλειο θα υποφέρει. Οι ανεμογεννήτριες μόνο στην περιοχή της Καλιφόρνιας σκοτώνουν κατά μέσο όρο 200-300 γεράκια, και 40-60 χρυσαετούς ετησίως, ενώ έχει εκτιμηθεί ότι 7.000 αποδημητικά πουλιά το χρόνο σκοτώνονται από αιολικούς στροβιλοκινητήρες στη νότια Καλιφόρνια.
* Το μανιφέστο 100 Γερμανών καθηγητών και διανοουμένων σχετικά με την αιολική ενέργεια αναφέρει : η ικανότητα παραγωγής ενέργειας από τον άνεμο είναι συγκριτικά χαμηλή. Οι ανεμογεννήτριες με επιφάνεια πτερυγίων ίσων με το μέγεθος ενός γηπέδου ποδοσφαίρου, παράγουν μόνο ένα πολύ μικρό ποσοστό της ενέργειας που παράγει ένας συμβατός σταθμός. Έτσι με περισσότερες από 5.000 ανεμογεννήτριες στη Γερμανία, παράγεται λιγότερο από το 1% του απαιτούμενου ηλεκτρισμού. Στη Μ. Βρετανία, θα χρειαζόντουσαν 14.400 ανεμογεννήτριες για να παραχθεί το 4,4% του ηλεκτρικού ρεύματος και 32.700 για να παράγουμε το 10%. Οι δείκτες μόλυνσης είναι παρόμοιοι για τον ίδιο λόγο. Η συνεισφορά της αιολικής ενέργειας προς αποφυγή του φαινομένου του θερμοκηπίου είναι περίπου 1 έως 2 τοις χιλίοις !
Στατιστικά η αιολική ενέργεια είναι απολύτως ασήμαντη όσον αφορά την συνεισφορά της στη συλλογική παραγωγή ενέργειας και ως εκ τούτου στη μόλυνση του περιβάλλοντος και στο φαινόμενο του θερμοκηπίου.
* Ενώ η τεχνολογία αυτή ήταν γνωστή από πολλά χρόνια, εν τούτοις χρησιμοποιήθηκε τα τελευταία χρόνια που άρχισαν οι επιδοτήσεις των αιολικών πάρκων. Όπου σταμάτησαν οι επιδοτήσεις έπαυσαν να τις συντηρούν.
Αυτό συνέβη στη Σουηδία, Ολλανδία, Γερμανία, Νορβηγία και Καλιφόρνια των ΗΠΑ. Το όριο ζωής των ανεμογεννητριών δεν ξεπερνά τα 20-25 χρόνια. Αν συνεχιστεί η κατασκευή τους ( που στην ουσία είναι συνέχιση των επιδοτήσεων αφού εκεί αποβλέπουν οι « επενδύσεις » ), αυτό που θα κληροδοτηθεί στις επόμενες γενιές, θα είναι ένα απέραντο νεκροταφείο παλιοσιδηρικών και βουνά φορτωμένα με χιλιάδες τόνους μπετόν και χιλιάδες μέτρα υπόγειων και υπέργειων καλωδιώσεων. Στη χώρα μας το πρόβλημα τείνει να πάρει δραματική τροπή, με εγκατάσταση ανεμογεννητριών σε τοποθεσίες μοναδικής ομορφιάς αλλοιώνοντας το περιβάλλον. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η περιοχή της νοτιοκεντρικής Εύβοιας, όπου ολόκληρα βουνά έχουν καταληφθεί από αιολικά πάρκα. Την ίδια στιγμή γίνονται ορατά και τα σημάδια της εγκατάλειψης σε όσα τμήματα έχει σταματήσει η επιδότηση.
Από τη Βοιωτία ως την Εύβοια και τα Κυκλαδονήσια, δήμαρχοι, νομάρχες και οργανώσεις πολιτών διαφωνούν με την εγκατάσταση ανεμογεννητριών στις περιοχές τους. Υποστηρίζουν ότι τα αιολικά πάρκα αποτελούν βιομηχανικές εγκαταστάσεις υψηλής όχλησης, με δραματικές επιπτώσεις στα οικοσυστήματα στα οποία εγκαθίστανται.
Ειδικά για τα νησιά, η βασικότερη διαφωνία αφορά την εγκατάσταση μεγάλου αριθμού ανεμογεννητριών, όπως προβλέπουν συγκεκριμένα επενδυτικά σχέδια. Υπερκατασκευές, δηλαδή, ασυμβίβαστες με τη μικρή κλίμακα του νησιωτικού τοπίου.
* «Στο βωμό των κάθε λογής κερδοσκοπικών συμφερόντων και με απαίδευτες χωροθετήσεις μετατρέπουν την ευλογία της αιολικής ενέργειας σε κατάρα για το περιβάλλον και τις τοπικές κοινωνίες», μας λέει ο Στάθης Ζακυνθινός, πρόεδρος της Ένωσης Πολιτών Σκύρου για την προστασία του περιβάλλοντος. Μας πληροφορεί ότι σχεδιάζεται η εγκατάσταση γιγαντιαίου αιολικού πάρκου 111 ανεμογεννητριών στο βουνό Κόχυλας. Στο τμήμα του νησιού που έχει χαρακτηριστεί Natura και διαβιεί το σκυριανό αλογάκι. «Μιλάμε για παραγωγή ενέργειας ίση με 333MV (μεγαβάτ), το 14% του εθνικού στόχου. Ως οικολογική οργάνωση δεν μπορούμε να είμαστε αντίθετοι στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ. Είμαστε αντίθετοι, όμως, σε τέτοιου τύπου υπερκατασκευές», τονίζει.
* Με την προοπτική μιας τέτοιας υπερκατασκευής ξεσηκώθηκε σύμπασα η Σέριφος το περασμένο καλοκαίρι. Το επενδυτικό σχέδιο, για το οποίο οι γνωρίζοντες λένε ότι πολύ δύσκολα θα πραγματοποιηθεί, προβλέπει την εγκατάσταση 87 ανεμογεννητριών ισχύος 261 μεγαβάτ. «Πρόκειται για εφιαλτικό σενάριο ολοκληρωτικής καταστροφής για το νησί μας», μας λέει η δήμαρχος Αγγελική Παπαλεξοπούλου-Συνοδινού.
Οι αντιδρούντες συμφωνούν με τη δημιουργία μόνο μικρού αριθμού ανεμογεννητριών που θα καλύπτουν τις ανάγκες της περιοχής τους.
* «Αυτή είναι μία τελείως εσφαλμένη προσέγγιση», σχολιάζει ο Παναγιώτης Χαβιαρόπουλος, προϊστάμενος της διεύθυνσης ΑΠΕ, στο Κέντρο Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας. «Η λογική ότι "καλύπτω με τον αέρα ενός νησιού μόνο τις δικές του ενεργειακές ανάγκες" μάς πηγαίνει σε κοινωνίες αρχέγονες. Ο αέρας είναι φυσικός πόρος για όλους και τον εκμεταλλευόμαστε για το σύνολο της χώρας».
* Ο Αρθούρος Ζερβός, καθηγητής στο ΕΜΠ και πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, συμφωνεί ότι η εγκατάσταση των ανεμογεννητριών πρέπει να γίνει σε μία συντεταγμένη βάση και με προσοχή για το πού και το πώς. Διαφωνεί, όμως, με τις αντιδράσεις: «Όλοι αυτοί οι άνθρωποι που δεν θέλουν ανεμογεννήτριες, τι αντιπροτείνουν; Να καίνε στη Μεγαλόπολη και την Πτολεμαΐδα λιγνίτη; Οι άλλοι να πεθαίνουν και εμείς να μη βάζουμε αιολικά γιατί μας ενοχλούν οπτικά;».
Το πού και το πώς ωστόσο φαίνεται να μην έχει ληφθεί σοβαρά υπόψη σε αρκετές περιπτώσεις. Τον περασμένο Ιανουάριο κατατέθηκε το τελικό σχέδιο του ειδικού χωροταξικού πλαισίου για τις ΑΠΕ. Μετά τις όποιες αλλαγές θα πάρει τη μορφή Κοινής Υπουργικής Απόφασης.
Σ' αυτό εντοπίζει σημαντικές αδυναμίες το Γεωτεχνικό Επιμελητήριο (ΓΕΩΤΕΕ).
Συγκεκριμένα, στηλιτεύει τη δημιουργία αιολικών μέσα σε δάση, δασικές εκτάσεις και σε εθνικούς δρυμούς (με εξαίρεση τον πυρήνα τους). Αρνητικά κρίνει και τη μη εξαίρεση των περιοχών του δικτύου Natura, για τις οποίες δεν ολοκληρώθηκαν ακόμη οι διαδικασίες θεσμοθέτησης της προστασίας τους. Το ΓΕΩΤΕΕ προτείνει την απόλυτη εξαίρεση των εθνικών δρυμών. Για τα δάση και τις δασικές εκτάσεις υποστηρίζει ότι «η εγκατάσταση πρέπει να γίνεται κατ' εξαίρεση και ύστερα από σοβαρή εξέταση εναλλακτικών λύσεων». Προειδοποιεί δε ότι «η εγκατάσταση αιολικών μονάδων συνεπάγεται μεγάλα συνοδά έργα: διάνοιξη δρόμων, περαιτέρω υποβάθμιση οικοτόπων και ενδιαιτημάτων, αλλά και «παράθυρα »για την αδειοδότηση νέων χρήσεων γης εντός των δασών».
* Η επενδυτική πρακτική των γιγαντιαίων αιολικών πάρκων ειδικά στα νησιά χαρακτηρίζεται λανθασμένη και από τον Π. Χαβιαρόπουλο. Κατά την άποψή του, αυτό συμβαίνει γιατί δεν υπήρχε ένα κεντρικό σχέδιο ηλεκτρικής διασύνδεσης των νησιών με το ηπειρωτικό σύστημα της χώρας. «Προκειμένου οι επενδύσεις να είναι αποδοτικές στο βαθμό που οι ίδιοι οι επενδυτές θα έφτιαχναν και το καλώδιο διασύνδεσης, αναγκάζονταν να πάνε σε μεγάλη εγκατεστημένη ισχύ. Κάτι που είναι λάθος. Η λύση είναι να γίνουν αιολικά πάρκα στα νησιά, αλλά όχι στην κλίμακα που το συζητάμε. Ταυτόχρονα η πολιτεία πρέπει να φτιάξει τις υποδομές των διασυνδέσεων».
* Ο νομάρχης Κυκλάδων Δημήτρης Μπάιλας δεν φαίνεται διατεθειμένος να δεχτεί συμβιβαστικές λύσεις: «Πρέπει να αποφασίσουμε αν θέλουμε τουριστικές ή βιομηχανικές Κυκλάδες. Τα νησιά μας έχουν πεπερασμένες δυνατότητες και συγκεκριμένη έκταση. Δεν είμαστε κατά της καθαρής ενέργειας. Μπορούμε, όμως, να βρούμε κι άλλες λύσεις. Σήμερα, ας πούμε, υπάρχει κι η τεχνολογία για πλωτά αιολικά πάρκα».
Τα πλωτά αιολικά λειτουργούν πράγματι στις βόρειες χώρες. Πολλές πλευρές υποστηρίζουν ωστόσο ότι στην Ελλάδα δεν μπορούν να εφαρμοστούν με επιτυχία, λόγω του μεγάλου βάθους των ελληνικών θαλασσών.
* Την άποψη αυτή ανατρέπει μελέτη της επιστημονικής ομάδας του εργαστηρίου Λιμενικών Έργων του ΕΜΠ, με διευθυντή τον πρύτανη Κώστα Μουτζούρη. Η μελέτη καταγράφει 20 θέσεις από τη βόρεια και τη δυτική Ελλάδα ως τα νησιά, όπου μπορούν να κατασκευαστούν πλωτά αιολικά πάρκα. Ο πρύτανης μας εξηγεί ότι, λόγω της εγκατάστασής τους στο θαλάσσιο χώρο και σε μακρινή απόσταση από την παράκτια ζώνη, ο θόρυβος και η οπτική όχληση δεν έχουν καμία επίπτωση. «Τα κριτήρια που θέσαμε ήταν πάρα πολλά: να μην οχλούν οπτικά αρχαιολογικούς χώρους και περιοχές ιδιαιτέρους κάλλους, να μη φαίνονται από οικισμούς και παράκτιες ζώνες αναψυχής. Να μην υπάρχει, επίσης, σε κοντινή απόσταση ναυσιπλοΐα, αλιεία και διέλευση πτηνών. Και, φυσικά, αποκλείσαμε τις περιοχές με μεγάλα βάθη. Να υπογραμμίσω ότι και για τις 20 θέσεις που προτείναμε, είχαμε τη σύμφωνη γνώμη και της τοπικής κοινωνίας».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου